ไม่พูดก็ได้ยิน (Unspoken Word)

9.7

เขียนโดย flame

วันที่ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 เวลา 01.10 น.

31 chapter

213 วิจารณ์

48.57K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 19.50 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

7) 7. ไม่พูดก็ได้ยิน (Unspoken Word) POPPY-FANG

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ไม่พูดก็ได้ยิน (Unspoken Word) POPPY-FANG

เช้าวันต่อมา

แสงแดดอ่อนๆ ในยามเช้าปลุกให้ร่างบางที่นอนอยู่ในอ้อมกอดของชายหนุ่มตื่นขึ้นมา ไออุ่นแผ่ซานทั่วไปกายสาว

ดวงตาหวานซึ้งจ้องมองใบหน้ายามหลับของสามี ก่อนมือบางจะยกขึ้นทาบใบหน้าของชายหนุ่มอย่างอ่อนโยน รอยยิ้มจางๆ ถูกส่งให้ชายหนุ่ม ทั้งๆ ที่เขายังหลับอยู่

"ฟางรักพี่ป๊อปจัง..."เสียงหวานเอ่ยออกมา ก่อนจะกดริมฝีปากบางลงบนปากหยักได้รูป

สัมผัสที่แผ่วเบา แต่เต็มเปี่ยมไปด้วยความรักที่มีต่อชายหนุ่มเพียงคนเดียว

"อื้อ..."เสียงหวานครางออกมา เมื่อปากหยักกดที่ปากบางของเธออีกครา มือหนากดท้ายทอยของร่างบาง เพื่อให้เธอรับจุมพิตในยามเช้า

"พี่ก็รักฟางครับ... รักที่สุด..."เสียงทุ้มกระซิบชิดริมฝีปากบาง เมื่อถอนริมฝีปากออกจากปากบางแล้ว

"วันนี้เราไปเที่ยวกันนะ"ป๊อปปี้เอ่ยเสียงนุ่มแล้วสูดดมกลิ่นหอมอ่อนๆ จากแก้มนวล

"เอ๋ วันนี้พี่ป๊อปไม่เข้าบริษัทเหรอค่ะ?"ฟางเอ่ยถามอย่างสงสัย เพราะป๊อปปี้ไม่เคยหยุดงานเลยสักครั้งถ้าไม่ใช่วันหยุดหรือมีธุระจริงๆ

"ไม่ล่ะ วันนี้พี่อยากพาเมียไปเที่ยว

"แล้วงานที่บริษัทล่ะค่ะ? จะไม่เป็นไรเหรอ?"ฟางยังคงถามด้วยความกังวน

"เอาน่า หยุดงานแค่วันเดียวมันคงไม่ทำให้คุณแม่ด่าพี่ เพราะจะพาเมียไปเที่ยวหรอกน่า"พูดจบก็ซุกไซ้ซอกคอนวลทันที

"อืม... พี่ป๊อป... นะ นี่มันตอนเช้านะ... อ๊าห์..."ฟางเอ่ยเสียงสั่น ก่อนจะหลุดเสียงครางออกมาด้วยความเสียวซ่าน

"แล้วไง... ก็พี่อยากหิว..."ป๊อปปี้กระซิบเสียงแหบพร่า ก่อนจะขบเม้นผิวสายจนเกิดรอยสีกุหลาบแสดงความเป็นเจ้าของไว้ที่ลำคอขาวนวล

"อ๊ะ หะ หิวเหรอค่ะ? อ๊าห์... งะ งั้นเดี๋ยว อืม... ฟางลงปะ อ๊ะ ไปทำอาหารเช้าให้นะ... อ๊าห์..."เสียงหวานเอ่ยสั่นๆ แล้วหลุดเสียงคราง ก่อนมือบางจะดันอกแกร่งของชายหนุ่มไว้

"อืม... แต่พี่อยากกินเมีย..."พูดจบริมฝีปากหยัดก็กดลงที่ปากบางทันที

ลิ้นร้อนชอนไชเข้าไปในโพรงปากบางแล้วตวัดเกี่ยวพันกับลิ้นเล็กอย่างดูดดื่ม

มือหนาอยู่ไม่สุขลูบไล้ไปตามกายสาวที่ไร้อาภรท์ใต้ผ้าห่มผ้าหนา ก่อนร่างแกร่งจะพลิกตัวขึ้นคร่อมร่างสาว ทั้งๆ ที่ยังไม่ถอนจูบออก

ฝ่ามือร้อนบีบเคล้นทรวงอกงามอย่างหนักหน่วง มือหนาอีกข้างไล้ต่ำไปที่กลีบกุหลาบบางที่มีน้ำหวานไหลซึมออกมาจากรอยแยก

"อืม... พี่ป๊อป..."เสียงหวานครางชื่อคนรักแผ่วเบา เมื่อชายหนุ่มเลื่อนริมฝีปากไล้จูบไปตามกายสาว จนมาถึงกลีบกุหลาบบางแล้วฉกชิมน้ำหวาาอย่างหื่นกระหาย

"อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ พี่ป๊อป อ๊าห์... มะ ไม่ไหวแล้ว... ซี๊ดส์..."เสียงหวานครางลั่น เมื่อชายหนุ่มซอยลิ้นร้อนในช่องทางรักจะเธอถึงจุดที่สวยงามที่สุด

ชายหนุ่มรีบดูดกลืนน้ำหวานที่ล้นทะลักออกมาอย่างไม่นึกรังเกียจ ก่อนจะเลื่อนตัวขึ้นแล้วกดจูบที่ปากบางอย่างดูดดื่ม

มือหนประคองท่อนเหล็กร้อนที่พองโตขยายใหญ่แล้วรูดขึ้นรูดลงสองสามที ก่อนจะสอดแทรกความใหญ่โตเข้าไปในความคับแน่นที่มอบความสุขให้เขามาแล้วหลายต่อหลายครั้ง

"อ๊ะ อ๊าห์... / อืม..."เสียงครางของทั้งคู่ดังขึ้นพร้อมกัน เมื่อสอดประสานเป็นหนึ่งเดียว

เอวสอบเริ่มขยับเข้าออกในกายสาวอย่างช้าๆ ก่อนจะค่อยๆ เร็วเรื่อยๆ

พั่บๆๆ พั่บๆๆ

เสียงเนื้อกระแทกเนื้อดังแข่งกับเสียงครางของทั่งคู่ ร่างสาวสั่นไหวไปตามแรงที่ชายหนุ่มขับเคลื่อน

"อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ พี่ป๊อป... ฟะ ฟางจะมะ อ๊าห์... ไม่ไหวแล้ว... ซี๊ดส์..."เสียงหวานครางบอกชายหนุ่ม เมื่อเธอกำลังจะเดินทางมาถึงจุดวิมานชั้นฟ้าอยู่ร่อมๆ

"อืม... อ๊าห์... ฟะ ฟาง... โอ้ว... ระ รอพี่ด้วยสิคนดี ซี๊ดส์..."เสียงทุ้มครางออกมาอย่างเสียวซ่านแล้วเร่งเครื่องให้เร็วขึ้น เมื่อกายสาวตอดรัดเขาแน่นขึ้นเรื่อยๆ

พั่บๆๆ พั่บๆๆ

เสียงเนื้อกระแทกเนื้อยังคงดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง ก่อนที่ชายหนุ่มจะกระแทกเน้นๆ อีกสองสามที เมื่อเดินทางมาถึงวิมานชั้นฟ้าพร้อมกับร่างบาง

"อ๊าห์... / กรี๊ด!!!"เสียงครางดังลั่นห้อง

กายสาวขมิบตอดรัดดูดกลืนสายธารสีขาวขุ่นที่หลั่งรินเข้าสู่กายสาวจนทุกหยาดหยด แต่ดูเหมือนว่ามากจะมากเกินไปจนล้นทะลักออกมาเปรอะเปื้อนหน้าขาด้านในและผ้าปูที่นอน

"แฮ่กๆๆ แฮ่กๆๆ"เสียงหอบหายใจดังขึ้นพร้อมกัน จนเวลาผ่านไปสักพักทุกอย่างก็กลับเข้าสู่สภาวะปกติ

"เสร็จแล้วก็ออกไปสิค่ะ ฟางจะไปอาบน้ำ"ฟางเอ่ย เมื่อป๊อปปี้ยังไม่ถอดถอนแกนกายออกไปจากตัวเธอ

"งั้น... เราไปอาบน้ำพร้อมกันดีกว่า"พูดจบป๊อปปี้ก็ช้อนร่างบางขึ้น ทั้งๆ ที่ยังไม่เอาแกนกายออกแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป

แรงเสียดสีที่เกิดขึ้น ทำให้แกนกายที่ยังฝังอยู่ในกายสาวขยายใหญ่พองโตอีกครั้งจนคับแน่นไปหมด

"พะ พี่ป๊อป..."ฟางเอ่ยชื่อคนรักพร้อมกับใบหน้าหวานที่ขึ้นสีด้วยความเขินอาย

"อืม... มันตื่นอีกแล้ว... สงสัยลูกพี่จะติดก็คราวนี้แหละ"ป๊อปปี้เอ่ยเสียงกรุ้มกริ่ม

เพี๊ย

มือบางฝาดที่แขนแกร่งทันที ที่ป๊อปปี้พูดจบ ใบหน้าหวานแดงซ่านด้วยความอาย

"เพราะพี่ป๊อปหื่มากกว่า"ฟางว่า ซึ่งป๊อปปี้ก็ยิ้มรับ

"ยอมรับ ก็ใครใช้ให้เมียน่ากินขนาดนี้ล่ะ"ป๊อปปี้เอ่ยแล้วซุกไซ้ไปตามซอกคอขาวนวลทันที

พายุอารมณ์รักโหมกระหน่ำอีกครั้งและดูท่าแล้วอีกนานกว่ามันจะหยุด

--------------------