ไม่พูดก็ได้ยิน (Unspoken Word)

ไม่พูดก็ได้ยิน (Unspoken Word) POPPY-FANG
 
 
หลายวันผ่านไป
 
ครืด... ครืด...
 
เสียงโทรศัพท์เครื่องบางของฟางดังขึ้น ทำให้ฟางหยิบโทรศัพท์ที่วางอยู่ข้างๆ ขึ้นมาดูเบอร์ ก่อนจะกดรับสายเมื่อเบอร์เบอร์ที่โทรเข้ามาเป็นป๊อปปี้
 
"ฮัลโหลพี่ป๊อป"ฟางกรอกเสียงหวานลงโทรศัพท์ทันที ที่กดรับสาย
 
วันนี้ป๊อปปี้นัดเธอไว้ว่าจะพาเธอไปทานข้าวข้างนอกกัน เลยสั่งให้เธอเตรียมตัวไว้แล้วเขาจะมารับเธออกไปพร้อมกัน
 
[ฟางครับ วันนี้พี่พาฟางออกไปทานข้าวข้างนอกไม่ได้แล้ว... ขอโทษนะครับ...]เสียงของป๊อปปี้ที่เอ่ยมาตามสาย ทำให้ฟางที่ยิ้มอยู่หุบยิ้มทันที
 
นี่มันเกิดอะไรขึ้นระหว่างเธอกับเขากันแน่?
 
"ค่ะ ฟางเข้าใจ..."ฟางเอ่ยออกไป ทั้งๆ ที่ในใจของเธอในตอนนี้ไม่เข้าใจเลยสักนิด...
 
[ไว้วันหลังพี่จะพาไปทานข้าวข้างนอกกันนะ... พี่รักฟางมากนะครับ]
 
"ค่ะ ฟางก็รักพี่ป๊อปเหมือนกัน..."
 
[ครับ... งั้นแค่นี้ก่อนนะครับ วันนี้พี่กลับดึกไม่ต้องรอนะครับ]
 
"ค่ะ..."พูดจบฟางก็กดวางสายพร้อมๆ กับน้ำตาหยดใสที่ไหลลงมาอาบแก้มนวล
 
เขาโกหกเธออีกแล้ว...
 
ที่เขาผิดนัดกับเธอคงเป็นเพราะพิม...
 
                    --------------------
 
หลังจากที่ป๊อปปี้วางสายจากฟาง พิมก็กดริมฝีปากอิ่มลงบนนิมฝีปากหยับของป๊อปปี้ทันที
 
ลิ้นเล็กชอนไชเข้าไปในโพรงปากร้อนของชายหนุ่มแล้วตวัดเกี่ยวพันกับลิ้นร้อนอย่างดูดดื่ม ใครจะไปรู้ว่าเกมส์รักทุกครั้ง เธอเป็นคนเริ่มก่อนทั้งนั้น
 
มือบางเริ่มอยู่ไม่สุขเลื่อนต่ำลงมาปลดเข็มขัดอย่างช่ำชอง ก่อนจะรูดซิบกางเกงตัวหรูแล้วล้วงมือเข้าไปด้านใน
 
แกนกายขนาดใหญ่พองโตชูชันขึ้นมาทันที ที่มือบางสัมผัสเพียงแผ่วเบาเท่านั้น
 
"อืม... ตื่นตัวแล้วเหรอค่ะป๊อป?"พิมเอ่ยถามเสียงยั่วยวน ก่อนจะเลื่อนตัวลงมาที่หว่างขาของชายหนุ่ม
 
มือบางจับท่อนเหล็กร้อนที่แข็งตัวขยายใหญ่แล้วรูดขึ้นรูดลงอย่างแผ่วเบา ก่อนจะใช้ริมฝีปากครอบครองแกนกายแล้วรูดขึ้นรูดลง ช้าบ้างเร็วบ้างสลับกันไปมา
 
"อืม... อ๊าห์... ซี๊ดส์..."เสียงทุ้มครางลั่น เมื่อปากบางที่ครอบครองแกนกายของเขาไว้นั้น รูดขึ้นรูดลงสลับกับดูดเลียส่วนหัวของเขา
 
มือหนาจับหัวพิมไว้แล้วบังคับให้เป็นไปตามที่เขาต้องการแทน
 
"อืม... โอ้ว... ซี๊ดส์..."เสียงทุ้งครางลั่น เมื่อเดินทางมาถึงวิมานชั้นฟ้าด้วยอุ้งปากของเลขาสาว
 
สายธารสีขาวขุ่นหลั่งรินเข้าสู่อุ้งปากบางของเลขาสาวจนหมดทุกหยาดหยด ซึ่งเลขาสาวเองก็เต็มใจที่จะกลืนน้ำสีขาวขุ่นลงคออย่างไม่นึกรังเกียจ ก่อนจะดูดเลียเพื่อทำความสะอาดแกนกายให้ชายหนุ่ม จนมันเริ่มพองโตขยายตัวใหญ่ขึ้นอีกครั้ง
 
"อ๊าห์... ตื่นอีกแล้ว..."พิมเอ่ยน้ำเสียงแหบพร่า ก่อนจะเลื่อนตัวขึ้นมาแล้วนั่งคร่อมร่างแกร่งที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ทำงานตัวหรู
 
มือบางจับท่อนเหล็กร้อนที่พร้อมออกศึกรัก ก่อนจะย่องตัวลง แต่ก็ต้องชะงักเสียก่อน
 
"ผมไม่ชอบมีอะไรกับใครแล้วไม่ใส่ถุง"ป๊อปปี้เอ่ยเสียงเรียบ เมื่อเห็นว่าพิมจงใจที่จะไม่ใส่ถุงยางเพื่อป้องกัน
 
"ทำไมต้องใส่? พิมก็เป็นเมียคุณเหมือนนะ พิมอยากมีลูกกับคุณ"พิมเอ่ยออกมาตามที่คิด เพราะถ้าเธอท้องลูกของเขา มันก็สามารถทำให้เธอดึงตัวป๊อปปี้มาเป็นของเธอได้ไม่ยาก
 
"เมียบำเรอน่ะสิ แล้วเรื่องลูกน่ะ อย่าคิดว่าจะจับผมได้เพราะคนที่จะมาเป็นแม่ของลูกผมมีแค่คนเดียวเท่านั้น นั่นก็คือฟาง"
 
"นังนั่นมันดีกว่าพิมตรงไหน!? ทำไมคุณต้องรักและใส่ใจมันมากกว่าฉัน!!!"
 
พลั่ก
 
"อย่ามาเรียกเมียผมว่านังนั่นหรือมันเด็ดขาด!!! เพราะเธอดีเกินกว่าที่จะใช้คำพวกนั้น!!!"ป๊อปปี้ผลักพิมออกจากตัวทันที ก่อนจะตะคอกใส่หญิงสาวที่นั่งอยู่บนพื้นพรม
 
"ทำไมพิมจะเรียกมันไม่ได้!!! ในเมื่อแย่งคุณไปจากพิม!!!"
 
"พูดผิดพูดใหม่ได้เลยพิม เพราะฟางไม่เคยแย่งผมมาจากคุณ คุณต่างหากที่ทิ้งผมไป!!!"
 
พิมสะอึกทันที ที่ป๊อปปี้พูดจบ ปฏิเสธไม่ได้ว่ามันเป็นเรื่องจริงที่เธอทิ้งเขาไป
 
"พิมขอโทษ... ตอนนั้นพิมไม่มีทางเลือกจริงๆ"
 
"หึ! ผมคงเชื่อคุณหรอกนะ ผู้หญิงมักมากอย่างคุณเป็นได้มากสุดก็นางบำเรอเท่านั้นแหละ! และคุณเป็นคนเสนอที่จะเป็นมันเอง!!!"พูดจบป๊อปปี้ก็เดินออกจากห้องทำงานไปทันที
 
ปัง
 
เสียงปิดประตูอย่างแรงนั้น ได้ปิดกั้นรู้สึกระหว่างเธอกับเขาไว้
 
พิมกำมือตัวเองแน่นจนเล็กยาวของเธอจิกเข้าไปในเนื้อ ความเจ็บที่ฝ่ามือมันคงไม่เท่าที่หัวใจที่มันอัดแน่นเป็นด้วยความแค้น
 
"เพราะแกคนเดียวนังฟาง!!! ถ้าไม่มีแกป๊อปก็ต้องรักฉัน!!! ฉันจะกำจัดแกไปให้พ้นๆ ทาง!!!"พิมเอ่ยออกมาเสียงเหี้ยม ดวงตาแแข็งกร้าว ก่อนที่รอยยิ้มนางมารร้ายจะปรากฏขึ้นที่ริมฝีปากบาง
 
                    --------------------
 
ผับKM_KZ
 
"เฮ้ย!!! ฟาง! แกใจเย็นๆ ดิว่ะ มันคงไม่มีอะไรหรอก พี่ป๊อปปี้อาจจะติดประชุมหรือธุระอะไรก็ได้นะ"แก้วเพื่อนสาวของฟางพูดขึ้นพร้อมกับดึงแก้วเหล้าออกจากมือบางทันที
 
"ธุระที่แกว่าอ่ะ~ คือเลขานุการสาวนมโตอ่ะดิ~"ฟางเอ่ยเสียงงัวเงียแล้วชี้นิ้วไปมา จนแก้วที่มองยังตาลาย
 
"เลขาสาวนมโตเหรอว่ะ? แกรู้จักป่ะ?"
 
"ไม่รู้จักหรอก~ รู้แค่ว่าชื่อพิม... เพิ่งรับเข้ามาใหม่อ่ะ~"
 
แก้วที่ได้ยินชื่อถึงกับตาโตทันที เพราะเท่าที่เธอรู้มา แฟนเก่าของป๊อปปี้ก็ชื่อพิมเหมือนกัน แต่... คงจะไม่ใช่คนเดียวกันหรอกมั้ง...
 
"เฮ้อ... ฉันว่าฉันโทรให้พี่ป๊อปปี้มารับแกดีกว่าว่ะ"ว่าแล้วก็หยิบโทรศัพท์เครื่องบางของฟางขึ้นมาแล้วโทรออกหาป๊อปปี้ทันที
 
"ฮัลโหลพี่ป๊อปปี้ นี่แก้วเองนะ มารับยัยฟางหน่อยดิ พอดีว่ามันเมาอ่ะ อยู่ที่ผับKM_KZอ่ะ รีบๆ มานะ"พูดจบก็วางสายทันที โดยไม่ให้ปลายสายได้พูดหรือถามอะไรทั้งนั้น
 
ผ่านไปสักพัก
 
ป๊อปปี้ก็เดินเข้ามาในผับ ก่อนจะสอดส่องสายตามองหาภรรยา โดยไม่สนใจสายตาของสาวๆ ที่ส่งสายตายั่วยวนให้เขาสักนิด ก่อนสายตาจะสะดุดเข้ากับร่างบางที่นอนหมอบอยู่กับโต๊ะ เพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่ดื่มไป ข้างๆ ก็เป็นแก้วที่นั่งเฝ้าเพื่อนอยู่ ป๊อปปี้รีบสาวเท้าเข้าไปหาร่างบางทันที
 
"ฟาง ฟาง แก้ว ทำไมฟางเป็นงี้อ่ะ?"ป๊อปปี้ที่เดินมาถึงโต๊ะก็เรียกฟางทันที แต่ดูเหมือนว่าเธอจะเมาหลับไปแล้วเลยหันมาถามแก้วแทน
 
"ไม่รู้สิค่ะ มาถึงมันก็ดื่มอย่างเดียว จนเป็นอย่างที่เห็นเนี่ยแหละ"แก้วตอบพรางถอนหายใจออกมาเบาๆ
 
"งั้นพี่พาฟางกลับก่อนนะ"ป๊อปปี้พูดแล้วอุ้มร่างบางของเมาหลับไปแล้วขึ้น ก่อนจะเดินออกจากผับไป
 
--------------------------------------------
 
 
 
 
 
คัทททททททททททททททททททททท
 
มาแล้วจร้าาาาาาาาาาาาา
 
ฝากเม้นและติดตามผลงานกันด้วยน๊าาาาาาาาาา