ไม่พูดก็ได้ยิน (Unspoken Word)

ไม่พูดก็ได้ยิน (Unspoken Word) POPPY-FANG

 

 

หลายวันผ่านไป

 

ครืด... ครืด...

 

เสียงโทรศัพท์เครื่องบางของฟางดังขึ้น ทำให้ฟางหยิบโทรศัพท์ที่วางอยู่ข้างๆ ขึ้นมาดูเบอร์ ก่อนจะกดรับสายเมื่อเบอร์เบอร์ที่โทรเข้ามาเป็นป๊อปปี้

 

"ฮัลโหลพี่ป๊อป"ฟางกรอกเสียงหวานลงโทรศัพท์ทันที ที่กดรับสาย

 

วันนี้ป๊อปปี้นัดเธอไว้ว่าจะพาเธอไปทานข้าวข้างนอกกัน เลยสั่งให้เธอเตรียมตัวไว้แล้วเขาจะมารับเธออกไปพร้อมกัน

 

[ฟางครับ วันนี้พี่พาฟางออกไปทานข้าวข้างนอกไม่ได้แล้ว... ขอโทษนะครับ...]เสียงของป๊อปปี้ที่เอ่ยมาตามสาย ทำให้ฟางที่ยิ้มอยู่หุบยิ้มทันที

 

นี่มันเกิดอะไรขึ้นระหว่างเธอกับเขากันแน่?

 

"ค่ะ ฟางเข้าใจ..."ฟางเอ่ยออกไป ทั้งๆ ที่ในใจของเธอในตอนนี้ไม่เข้าใจเลยสักนิด...

 

[ไว้วันหลังพี่จะพาไปทานข้าวข้างนอกกันนะ... พี่รักฟางมากนะครับ]

 

"ค่ะ ฟางก็รักพี่ป๊อปเหมือนกัน..."

 

[ครับ... งั้นแค่นี้ก่อนนะครับ วันนี้พี่กลับดึกไม่ต้องรอนะครับ]

 

"ค่ะ..."พูดจบฟางก็กดวางสายพร้อมๆ กับน้ำตาหยดใสที่ไหลลงมาอาบแก้มนวล

 

เขาโกหกเธออีกแล้ว...

 

ที่เขาผิดนัดกับเธอคงเป็นเพราะพิม...

 

                    --------------------

 

หลังจากที่ป๊อปปี้วางสายจากฟาง พิมก็กดริมฝีปากอิ่มลงบนนิมฝีปากหยับของป๊อปปี้ทันที

 

ลิ้นเล็กชอนไชเข้าไปในโพรงปากร้อนของชายหนุ่มแล้วตวัดเกี่ยวพันกับลิ้นร้อนอย่างดูดดื่ม ใครจะไปรู้ว่าเกมส์รักทุกครั้ง เธอเป็นคนเริ่มก่อนทั้งนั้น

 

มือบางเริ่มอยู่ไม่สุขเลื่อนต่ำลงมาปลดเข็มขัดอย่างช่ำชอง ก่อนจะรูดซิบกางเกงตัวหรูแล้วล้วงมือเข้าไปด้านใน

 

แกนกายขนาดใหญ่พองโตชูชันขึ้นมาทันที ที่มือบางสัมผัสเพียงแผ่วเบาเท่านั้น

 

"อืม... ตื่นตัวแล้วเหรอค่ะป๊อป?"พิมเอ่ยถามเสียงยั่วยวน ก่อนจะเลื่อนตัวลงมาที่หว่างขาของชายหนุ่ม

 

มือบางจับท่อนเหล็กร้อนที่แข็งตัวขยายใหญ่แล้วรูดขึ้นรูดลงอย่างแผ่วเบา ก่อนจะใช้ริมฝีปากครอบครองแกนกายแล้วรูดขึ้นรูดลง ช้าบ้างเร็วบ้างสลับกันไปมา

 

"อืม... อ๊าห์... ซี๊ดส์..."เสียงทุ้มครางลั่น เมื่อปากบางที่ครอบครองแกนกายของเขาไว้นั้น รูดขึ้นรูดลงสลับกับดูดเลียส่วนหัวของเขา

 

มือหนาจับหัวพิมไว้แล้วบังคับให้เป็นไปตามที่เขาต้องการแทน

 

"อืม... โอ้ว... ซี๊ดส์..."เสียงทุ้งครางลั่น เมื่อเดินทางมาถึงวิมานชั้นฟ้าด้วยอุ้งปากของเลขาสาว

 

สายธารสีขาวขุ่นหลั่งรินเข้าสู่อุ้งปากบางของเลขาสาวจนหมดทุกหยาดหยด ซึ่งเลขาสาวเองก็เต็มใจที่จะกลืนน้ำสีขาวขุ่นลงคออย่างไม่นึกรังเกียจ ก่อนจะดูดเลียเพื่อทำความสะอาดแกนกายให้ชายหนุ่ม จนมันเริ่มพองโตขยายตัวใหญ่ขึ้นอีกครั้ง

 

"อ๊าห์... ตื่นอีกแล้ว..."พิมเอ่ยน้ำเสียงแหบพร่า ก่อนจะเลื่อนตัวขึ้นมาแล้วนั่งคร่อมร่างแกร่งที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ทำงานตัวหรู

 

มือบางจับท่อนเหล็กร้อนที่พร้อมออกศึกรัก ก่อนจะย่องตัวลง แต่ก็ต้องชะงักเสียก่อน

 

"ผมไม่ชอบมีอะไรกับใครแล้วไม่ใส่ถุง"ป๊อปปี้เอ่ยเสียงเรียบ เมื่อเห็นว่าพิมจงใจที่จะไม่ใส่ถุงยางเพื่อป้องกัน

 

"ทำไมต้องใส่? พิมก็เป็นเมียคุณเหมือนนะ พิมอยากมีลูกกับคุณ"พิมเอ่ยออกมาตามที่คิด เพราะถ้าเธอท้องลูกของเขา มันก็สามารถทำให้เธอดึงตัวป๊อปปี้มาเป็นของเธอได้ไม่ยาก

 

"เมียบำเรอน่ะสิ แล้วเรื่องลูกน่ะ อย่าคิดว่าจะจับผมได้เพราะคนที่จะมาเป็นแม่ของลูกผมมีแค่คนเดียวเท่านั้น นั่นก็คือฟาง"

 

"นังนั่นมันดีกว่าพิมตรงไหน!? ทำไมคุณต้องรักและใส่ใจมันมากกว่าฉัน!!!"

 

พลั่ก

 

"อย่ามาเรียกเมียผมว่านังนั่นหรือมันเด็ดขาด!!! เพราะเธอดีเกินกว่าที่จะใช้คำพวกนั้น!!!"ป๊อปปี้ผลักพิมออกจากตัวทันที ก่อนจะตะคอกใส่หญิงสาวที่นั่งอยู่บนพื้นพรม

 

"ทำไมพิมจะเรียกมันไม่ได้!!! ในเมื่อแย่งคุณไปจากพิม!!!"

 

"พูดผิดพูดใหม่ได้เลยพิม เพราะฟางไม่เคยแย่งผมมาจากคุณ คุณต่างหากที่ทิ้งผมไป!!!"

 

พิมสะอึกทันที ที่ป๊อปปี้พูดจบ ปฏิเสธไม่ได้ว่ามันเป็นเรื่องจริงที่เธอทิ้งเขาไป

 

"พิมขอโทษ... ตอนนั้นพิมไม่มีทางเลือกจริงๆ"

 

"หึ! ผมคงเชื่อคุณหรอกนะ ผู้หญิงมักมากอย่างคุณเป็นได้มากสุดก็นางบำเรอเท่านั้นแหละ! และคุณเป็นคนเสนอที่จะเป็นมันเอง!!!"พูดจบป๊อปปี้ก็เดินออกจากห้องทำงานไปทันที

 

ปัง

 

เสียงปิดประตูอย่างแรงนั้น ได้ปิดกั้นรู้สึกระหว่างเธอกับเขาไว้

 

พิมกำมือตัวเองแน่นจนเล็กยาวของเธอจิกเข้าไปในเนื้อ ความเจ็บที่ฝ่ามือมันคงไม่เท่าที่หัวใจที่มันอัดแน่นเป็นด้วยความแค้น

 

"เพราะแกคนเดียวนังฟาง!!! ถ้าไม่มีแกป๊อปก็ต้องรักฉัน!!! ฉันจะกำจัดแกไปให้พ้นๆ ทาง!!!"พิมเอ่ยออกมาเสียงเหี้ยม ดวงตาแแข็งกร้าว ก่อนที่รอยยิ้มนางมารร้ายจะปรากฏขึ้นที่ริมฝีปากบาง

 

                    --------------------

 

ผับKM_KZ

 

"เฮ้ย!!! ฟาง! แกใจเย็นๆ ดิว่ะ มันคงไม่มีอะไรหรอก พี่ป๊อปปี้อาจจะติดประชุมหรือธุระอะไรก็ได้นะ"แก้วเพื่อนสาวของฟางพูดขึ้นพร้อมกับดึงแก้วเหล้าออกจากมือบางทันที

 

"ธุระที่แกว่าอ่ะ~ คือเลขานุการสาวนมโตอ่ะดิ~"ฟางเอ่ยเสียงงัวเงียแล้วชี้นิ้วไปมา จนแก้วที่มองยังตาลาย

 

"เลขาสาวนมโตเหรอว่ะ? แกรู้จักป่ะ?"

 

"ไม่รู้จักหรอก~ รู้แค่ว่าชื่อพิม... เพิ่งรับเข้ามาใหม่อ่ะ~"

 

แก้วที่ได้ยินชื่อถึงกับตาโตทันที เพราะเท่าที่เธอรู้มา แฟนเก่าของป๊อปปี้ก็ชื่อพิมเหมือนกัน แต่... คงจะไม่ใช่คนเดียวกันหรอกมั้ง...

 

"เฮ้อ... ฉันว่าฉันโทรให้พี่ป๊อปปี้มารับแกดีกว่าว่ะ"ว่าแล้วก็หยิบโทรศัพท์เครื่องบางของฟางขึ้นมาแล้วโทรออกหาป๊อปปี้ทันที

 

"ฮัลโหลพี่ป๊อปปี้ นี่แก้วเองนะ มารับยัยฟางหน่อยดิ พอดีว่ามันเมาอ่ะ อยู่ที่ผับKM_KZอ่ะ รีบๆ มานะ"พูดจบก็วางสายทันที โดยไม่ให้ปลายสายได้พูดหรือถามอะไรทั้งนั้น

 

ผ่านไปสักพัก

 

ป๊อปปี้ก็เดินเข้ามาในผับ ก่อนจะสอดส่องสายตามองหาภรรยา โดยไม่สนใจสายตาของสาวๆ ที่ส่งสายตายั่วยวนให้เขาสักนิด ก่อนสายตาจะสะดุดเข้ากับร่างบางที่นอนหมอบอยู่กับโต๊ะ เพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่ดื่มไป ข้างๆ ก็เป็นแก้วที่นั่งเฝ้าเพื่อนอยู่ ป๊อปปี้รีบสาวเท้าเข้าไปหาร่างบางทันที

 

"ฟาง ฟาง แก้ว ทำไมฟางเป็นงี้อ่ะ?"ป๊อปปี้ที่เดินมาถึงโต๊ะก็เรียกฟางทันที แต่ดูเหมือนว่าเธอจะเมาหลับไปแล้วเลยหันมาถามแก้วแทน

 

"ไม่รู้สิค่ะ มาถึงมันก็ดื่มอย่างเดียว จนเป็นอย่างที่เห็นเนี่ยแหละ"แก้วตอบพรางถอนหายใจออกมาเบาๆ

 

"งั้นพี่พาฟางกลับก่อนนะ"ป๊อปปี้พูดแล้วอุ้มร่างบางของเมาหลับไปแล้วขึ้น ก่อนจะเดินออกจากผับไป

 

--------------------------------------------

 

 

 

 

 

คัทททททททททททททททททททททท

 

มาแล้วจร้าาาาาาาาาาาาา

 

ฝากเม้นและติดตามผลงานกันด้วยน๊าาาาาาาาาา