ไม่พูดก็ได้ยิน (Unspoken Word)
9.7
เขียนโดย 
flame
วันที่ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 เวลา 01.10 น.
31 chapter
213 วิจารณ์
48.61K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 19.50 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
แชร์นิยายฟิคชั่น
30) 30.ไม่พูดก็ได้ยิน (Unspoken Word) TOMO-KAEW II
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความไม่พูดก็ได้ยิน (Unspoken Word) TOMO-KAEW II
3ปีต่อมา...
“แม่แก้วขาา...” เสียงเล็กใสของหนูน้อยวัย 2ขวบกว่าร้องเรียกหญิงสาวผู้เป็นแม่เสียงหวานพร้อมกับร่างเล็กของหนูน้อยที่เพิ่งจะเดินคล่องวิ่งมากอดเรียวขาสวยของหญิงสาวอย่างออดอ้อนพร้อมรอยยิ้มหวาน ทำให้คนเป็นแม่ก้มมองใบหน้าจิ้มลิ้มพร้อมรอยยิ้มบางๆ ก่อนมือบางจะอุ้มร่างเล็กของลูกสาวขึ้นมาหอมแก้มนุ่มนั่นเบาๆอย่างทะนุถนอมด้วยความรักที่มี
น้องทับทิม หรือเด็กหญิงธัญญาภรณ์ ศิริมงคลสกุล คือความรักครั้งใหม่ของแก้ว
รัก...ที่ไม่มีข้อแม้ใดๆ...
“ว่าไงค่ะน้องทับทิม?” แก้วเอ่ยถามลูกสาวตัวน้อยพร้อมรอยยิ้มบางๆ ยามที่ได้เห็นใบหน้าจิ้มลิ้มของลูกสาวตัวน้อยที่มีเค้าโครงหน้าเหมือนใครคนนั้นที่เธอเก็บไว้ให้เป็นความทรงจำส่วนลึกของหัวใจ...มองมาที่เธอด้วบสีหน้าที่ออดอ้อน
“น้องทับทิมอยากไปหาคุณยายกับคุณลุงทีเจจังเลย...” คำพูดของหนูน้อยทำให้แก้วเผลอชะงักไปทันที ก่อนจะยิ้มให้ลูกสาวตัวน้อยบางๆ เพราะมัน...คงถึงเวลาแล้วที่เธอจะต้องกลับไป...
*****-*****-*****-*****-*****
กรุงเทพฯ...
บ้านไทยานนท์
“นั่นคุณจะไปไหนน่ะโทโมะ!?” เสียงหวานของหญิงสาวเอ่ยถามชายหนุ่มเสียงดัง ทำให้คุณหญิงมาซากิกับป็อปปี้ที่นั่งอยู่ภายในห้องนั่งเล่นเดินออกมาดูทันที
“จะไปไหนมันก็เรื่องของผม! คุณไม่มีสิทธิ์มายุ่ง!!” โทโมะเอ่ยบอกเสียงเรียบ ทำให้หญิงสาวกำมือแน่นด้วยความไม่พอใจ
“ไม่มีสิทธิ์งั้นเหรอ!? นี่คุณลืมไปหรือเปล่าว่าหวายเป็นเมียคุณ! เป็นแม่ของลูกคุณ!!” หวายตะคอกใส่ชายหนุ่มเสียงดังลั่น ทำให้โทโมะชักสีหน้าใส่หญิงสาวอย่างโกรธเคือง
หมับ!!!
“ผู้หญิงต่ำๆอย่างเธอ!! ไม่มีสิทธิ์ที่จะมาเป็นแม่ของลูกฉันหรอก!!! ไอ้มารหัวนั่นมันเกิดมาเพราะความสำส่อนและความร่านของเธอ! ฉันไม่นับมันว่าเป็นลูกของฉันหรอก!!!”
พลั่ก!!!
“ตาโมะ!!! / พี่โทโมะ!!!” คุณหญิงมาซากิกับป็อปปี้เอ่ยชื่อชายหนุ่มเสียงหลง เพราะไม่คิดว่าโทโมะจะฉุนขาดได้มากขนาดที่ไม่ยอมรับเด็กคนนั้นเป็นลูกของตัวเอง
หวายกำมือแน่นด้วยความโกรธแค้นที่ชายหนุ่มปฏิเสธไม่ยอมรับลูกของเธอ ทั้งๆที่ลูกของเธอเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของเขาแท้ๆ!!
‘ต้องเป็นลูกที่เกิดจากนังแก้วสินะคุณถึงจะยอมรับ!! ไม่มีวันที่ฉันจะยอมให้มันกลับเข้ามาในชีวิตคุณอีกหรอก!!!’
*****-*****-*****-*****-*****
กลับมาแล้วค่ะ “ไม่พูดก็ได้ยิน คู่โมะแก้ว”
หวังว่าจะชอบกันนะค่ะ
3ปีต่อมา...
“แม่แก้วขาา...” เสียงเล็กใสของหนูน้อยวัย 2ขวบกว่าร้องเรียกหญิงสาวผู้เป็นแม่เสียงหวานพร้อมกับร่างเล็กของหนูน้อยที่เพิ่งจะเดินคล่องวิ่งมากอดเรียวขาสวยของหญิงสาวอย่างออดอ้อนพร้อมรอยยิ้มหวาน ทำให้คนเป็นแม่ก้มมองใบหน้าจิ้มลิ้มพร้อมรอยยิ้มบางๆ ก่อนมือบางจะอุ้มร่างเล็กของลูกสาวขึ้นมาหอมแก้มนุ่มนั่นเบาๆอย่างทะนุถนอมด้วยความรักที่มี
น้องทับทิม หรือเด็กหญิงธัญญาภรณ์ ศิริมงคลสกุล คือความรักครั้งใหม่ของแก้ว
รัก...ที่ไม่มีข้อแม้ใดๆ...
“ว่าไงค่ะน้องทับทิม?” แก้วเอ่ยถามลูกสาวตัวน้อยพร้อมรอยยิ้มบางๆ ยามที่ได้เห็นใบหน้าจิ้มลิ้มของลูกสาวตัวน้อยที่มีเค้าโครงหน้าเหมือนใครคนนั้นที่เธอเก็บไว้ให้เป็นความทรงจำส่วนลึกของหัวใจ...มองมาที่เธอด้วบสีหน้าที่ออดอ้อน
“น้องทับทิมอยากไปหาคุณยายกับคุณลุงทีเจจังเลย...” คำพูดของหนูน้อยทำให้แก้วเผลอชะงักไปทันที ก่อนจะยิ้มให้ลูกสาวตัวน้อยบางๆ เพราะมัน...คงถึงเวลาแล้วที่เธอจะต้องกลับไป...
*****-*****-*****-*****-*****
กรุงเทพฯ...
บ้านไทยานนท์
“นั่นคุณจะไปไหนน่ะโทโมะ!?” เสียงหวานของหญิงสาวเอ่ยถามชายหนุ่มเสียงดัง ทำให้คุณหญิงมาซากิกับป็อปปี้ที่นั่งอยู่ภายในห้องนั่งเล่นเดินออกมาดูทันที
“จะไปไหนมันก็เรื่องของผม! คุณไม่มีสิทธิ์มายุ่ง!!” โทโมะเอ่ยบอกเสียงเรียบ ทำให้หญิงสาวกำมือแน่นด้วยความไม่พอใจ
“ไม่มีสิทธิ์งั้นเหรอ!? นี่คุณลืมไปหรือเปล่าว่าหวายเป็นเมียคุณ! เป็นแม่ของลูกคุณ!!” หวายตะคอกใส่ชายหนุ่มเสียงดังลั่น ทำให้โทโมะชักสีหน้าใส่หญิงสาวอย่างโกรธเคือง
หมับ!!!
“ผู้หญิงต่ำๆอย่างเธอ!! ไม่มีสิทธิ์ที่จะมาเป็นแม่ของลูกฉันหรอก!!! ไอ้มารหัวนั่นมันเกิดมาเพราะความสำส่อนและความร่านของเธอ! ฉันไม่นับมันว่าเป็นลูกของฉันหรอก!!!”
พลั่ก!!!
“ตาโมะ!!! / พี่โทโมะ!!!” คุณหญิงมาซากิกับป็อปปี้เอ่ยชื่อชายหนุ่มเสียงหลง เพราะไม่คิดว่าโทโมะจะฉุนขาดได้มากขนาดที่ไม่ยอมรับเด็กคนนั้นเป็นลูกของตัวเอง
หวายกำมือแน่นด้วยความโกรธแค้นที่ชายหนุ่มปฏิเสธไม่ยอมรับลูกของเธอ ทั้งๆที่ลูกของเธอเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของเขาแท้ๆ!!
‘ต้องเป็นลูกที่เกิดจากนังแก้วสินะคุณถึงจะยอมรับ!! ไม่มีวันที่ฉันจะยอมให้มันกลับเข้ามาในชีวิตคุณอีกหรอก!!!’
*****-*****-*****-*****-*****
กลับมาแล้วค่ะ “ไม่พูดก็ได้ยิน คู่โมะแก้ว”
หวังว่าจะชอบกันนะค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
