ไม่พูดก็ได้ยิน (Unspoken Word)

ไม่พูดก็ได้ยิน (Unspoken Word) POPPY-FANG ll
 
 
 
3 ปีต่อมา
 
"คิกๆๆ คุงป้าขี้เซ้า"เสียงใสของเด็กน้อยหัวเราะชอบใจ นิ้วเล็กๆ จิ้มแก้มนวลของผู้เป็นป้าแล้วหัวเราะคิกคักอย่างถูกใจ
 
"น้องแฟร์อย่ากวนคุณป้าสิค่ะ คุณป้านอนอยู่นะลูก"เสียงหวานของผู้เป็นแม่ดุลูกสาวตัวน้อย ก่อนจะอุ้มร่างเล็กลงจากเตียง
 
"อืม..."เสียงครางแผ่วเบา ทำให้หญิงสาวชะงัก ก่อนจะรีบหันกลับมามองร่างบางที่นอนอยู่บนเตียง
 
"พี่ฟาง... พี่ฟางฟื้นแล้ว!!!"เฟย์เอ่ยเสียงดังด้วยความดีใจ ก่อนจะรีบกดปุ่มเรียกคุณหมอให้เข้ามาดูอาการของพี่สาวทันที
 
 
                    -------------------
 
 
"เฟย์!!! ฟางล่ะ!? ฟางเป็นยังไงบ้าง!?"ชายหนุ่มรีบถามทันที ที่วิ่งมาถึงหน้าห้องพักของภรรยาสาว หลังจากที่เฟย์โทรไปบอกเขาว่า หญิงสาวฟื้นแล้ว
 
"คุณหมอยังไม่ออกมาเลยค่ะพี่ป๊อป"เฟย์ตอบ ก่อรจะเลยไปยังหญิงสาวอีกคนที่เดินตามหลังพี่เขยเธอมา
 
"พี่ป๊อปพาผู้หญิงคนนั้นมาด้วยเหรอค่ะ? ถ้าพี่ฟางเห็นมันคงไม่ดีแน่"เฟย์ว่า ขณะที่มองหญิงสาวที่เดินเข้ามาคล้องแขนของพี่เขยเธอแสดงความเป็นเต้าของในตัวชายหนุ่ม
 
"แหม น้องเฟย์ค่ะ พี่เองได้ชื่อว่าเป็นเมียของป๊อปเหมือนกันนะค่ะ ถ้าพี่จะตามมาด้วยมันคงไม่แปลกอะไร"พิมจงใจเน้นคำว่า เมียของป๊อปปี้กับเฟย์ พร้อมกับแสยะยิ้มให้อย่างสะใจ
 
"อ๋อค่ะ คุณเองก็เป็นเมียของพี่ป๊อปเหมือนกัน แต่ต้องย้ำสถานะกับตัวเองบ่อยๆ นะค่ะว่า เป็นเมียน้อย"เฟย์เน้นย้ำอย่างหมั่นไส้
 
พิมปรี๊ดแตก ปราดเข้าไปหาเฟย์ทันที หมายจะตบสั่งสอน แต่ต้องชะงัก เมื่อป๊อปปี้เข้ามาขวางเธอไว้ก่อน
 
นัยน์ตาคมที่มองเธออย่างเย็นยะเยืยกนั้น ทำให้พิมเสียววูบไปทั่วทั้งตัว สายตาของเขาที่มองเธอไม่เคยเปลี่ยนไปเลยสักนิด
 
"อย่ามายุ่งกับเฟย์ เธอกลับไปอยู่ในที่ของเธอจะดีกว่า"ป๊อปปี้เอ่ยเสียงเรียบ ก่อนจะหันหลังให้พิมอย่างไม่สนใจเธออีก
 
พลั่ก
 
ประตูห้องพักฟื้นถูกเปิดออกมาด้วยคุณหมอหนุ่มที่เดินออกมาจากห้อง
 
"หมอครับ เมียผมเป็นยังไงบ้างครับ?"ป๊อปปี้รีบถามคุณหมอหนุ่มทันที
 
"ถือว่าเป็นปาฏิหาริย์นะครับ ที่เธอฟื้นขึ้นมาหลังจากที่หลับไปนาน ไม่อาการอะไรที่น่าเป็นห่วง แต่ให้เธอนอนพักที่โรงพยาบาลอีกสัก 1อาทิตย์ก็กลับบ้านได้แล้วครับ"คุณหมอหนุ่มเอ่ย ก่อนจะเดินออกไปดูคนไข้รายอื่น
 
ป๊อปปี้รีบเดินเข้าไปในห้องทันที หญิงสาวที่นั่งอยู่เตียงนั้น ค่อยๆ หันกลับมามองคนที่เข้ามาในห้อง
 
หมับ
 
ป๊อปปี้ตรงเข้าไปกอดร่างบางแน่นด้วยความดีใจและคิดถึง
 
"ขอบคุณนะฟาง... ขอบคุณที่กลับมาหาพี่อีกครั้ง..."ป๊อปปี้เอ่ย แล้วกดจูบที่หน้าผากนวลของหญิงสาวอย่างอ่อนโยน
 
พิมมองภาพนั้นแล้วกำมือตัวเองแน่นด้วยความเจ็บใจ ทำไมเธอถึงไม่เคยได้รับความรักและความอ่อนโยนของเขา? ทำไมหญิงสาวที่ได้รับห่วงใยนั้นถึงไม่ใช่เธอ?
 
 
--------------------------------------------
 
 
 
 
คัททททททททททททททททททททท
 
อัพแล้วจร้าาาาา^^!!! สำหรับใครที่จิ้นคู่พี่ป๊อปกับพี่ฟาง
 
ว้าว*o* พี่ฟางฟื้นแล้ว ดีใจจัง มาดูกันว่าพิมจะทำอะไรพี่ฟางอีก โปรดติดตามตอนต่อไป!!!
 
ขอสัก 10เม้นน๊าาาาา อิอิ^^