ไม่พูดก็ได้ยิน (Unspoken Word)

9.7

เขียนโดย flame

วันที่ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 เวลา 01.10 น.

  31 chapter
  213 วิจารณ์
  49.30K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 19.50 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

16) 16.ไม่พูดก็ได้ยิน (Unspoken Word) JONGBAE-KNOMJEAN

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ไม่พูดก็ได้ยิน (Unspoken Word) JONGBAE-KNOMJEAN

 

 

 

"อ๊าห์... จองเบ... ซี๊ดส์..."เสียงครางดังขึ้นด้วยความเสียวซ่านกับบทรักที่ถึงพริกถึงขิงของชายหนุ่ม ยิ่งชายหนุ่มกระโหมกระหน่ำใส่เธอมากเท่าไหร่ เสียงครางก็ยิ่งดังขึ้นมาเรื่อยๆ

 

 

"อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ จองเบ... เสียวจัง... โอ้ว... แรงกว่านี้อีกสิค่ะจองเบ ซี๊ดส์..."เสียงครางบอกชายหนุ่มที่กระแทกแกนกายเข้าออกในตัวเธออย่างเมามันส์ ยิ่งเธอขอร้องเขามีหรือที่ชายหนุ่มจะไม่จัดให้

 

 

พั่บๆๆ พั่บๆๆ

 

 

เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังก้องไปทั่วทั้งห้อง เมื่อชายหนุ่มเริ่มใกล้ถึงจุดสุดยอดเต็มทน

 

 

 

พั่บๆๆ

 

 

สะโพกสอบกระแทกใส่หญิงสาวเน้นๆ ก่อนร่างแกร่งจะเกร็งกระตุก ปลดปล่อยสายธารสีขาวขุ่นใส่เครื่องป้องกันจนล้นทะลักไหลเยิ้มออกมาข้างนอก

 

 

เมื่อเสร็จกิจกาม ชายหนุ่มก็ถอดถอนแกนกายออกแล้วเดินเข้าห้องน้ำเพื่อชำระกาย โดยไม่สนใจหญิงสาวที่นอนหอบหายใจอยู่บนเตียงกว้าง

 

 

 

                    --------------------

 

 

 

"ยินดีด้วยนะค่ะ คุณตั้งครรภ์ได้ 12สัปดาห์แล้ว"เสียงหวานของคุณหมอสาวเอ่ยพร้อมรอยยิ้มที่อ่อนโยน

 

 

หญิงสาวที่ได้ยินแบบนั้นก็อึ้งไปทันที แต่เมื่อรู้ตัวว่ากำลังจะได้เป็นคุณแม่ก็ยิ้มออกมาด้วยความดีใจ มือบางลูบท้องตัวเองที่เริ่มนูนออกมาอย่างแผ่วเบา

 

 

"จะกลับเลยหรือครับนายหญิง?"คมสันต์ บอดีการ์ดคนสนิทของสามีที่ขอติดตามเธอมาเอ่ยถาม เมื่อเห็นนายหญิงเดินออกมาจากโรงพยาบาลแล้ว อดแปลกใจกับท่าทีของนายหญิงไม่ได้ แต่ก็ไม่ได้เอ่ยถามอะไรออกไป

 

 

"จ้ะ"เสียงหวานตอบพร้อมรอยยิ้ม ก่อนจะเข้าไปนั่งในรถ เมื่อคมสันต์เปิดประตูให้เธอ

 

 

มือบางลูบท้องตัวเองเบาๆ ระหว่างที่นั่งอยู่ในรถ เธอกำลังคิดว่า สามีเธอจะดีใจไหม? เมื่อรู้ว่าเธอกำลังจะมีลูก

 

 

การกระทำของหญิงสาวอยู่ในสายตาของคมสันต์ คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันด้วยความสงสัย รู้สึกว่าวันนี้นายหญิงของเขาจะอารมณ์ดีเป็นพิเศษสินะ

 

 

"เชิญครับนายหญิง"คมสันต์เอ่ย เมื่อถึงที่หมายแล้วลงมาเปิดประตูให้หญิงสาว

 

 

"ขอบคุณนะ"หญิงสาวเอ่ยขอบคุณพร้อมรอยยิ้มบางๆ ซึ่งคมสันต์ก็มองอย่างไม่เข้าใจว่าเพราะวันนี้หญิงสาวถึงดูแปลกๆ ไป

 

 

หญิงสาวเดินเข้าไปในบ้านแล้วขมวดคิ้วเข้าหากัน เมื่อสังเกตถึงความเงียบที่ผิดปกติไปจากเดิม

 

 

"คะ คุณขนมจีน!!!"เสียงหวานตะโกนชื่อของหญิงสาวด้วยความตกใจ ทำให้ขนมจีนสะดุ้งแล้วหันไปมองเด็กสาวที่ยืนอยู่ด้านหลังเธอ

 

 

"น้ำรินจะตะโกนทำไมเนี่ย? ฉันตกใจหมดเลย แล้วจองเบไปไหนเหรอ?"ขนมจีนถาม เมื่อไม่เห็นสามีของเธอ

 

 

"เอ่อ คะ คือว่า..."น้ำรินอ้ำอึ้งไม่รู้จะตอบนายหญิงของเธอว่าอย่างไร หันซ้ายหันขวาเพื่อหาตัวช่วย

 

 

ขนมจีนมองท่าทีแปลกๆ ของน้ำรินอย่างไม่เข้าใจ ก่อนจะตัดสินใจเดินขึ้นบันไดไป เพราะคิดว่าสามีของเธอจะอยู่บนห้อง

 

 

"ดะ เดี๋ยวค่ะคุณขนมจีน คะ คือว่า... คะ คุณจองเบไม่อยู่ค่ะ ออกไปทำงานตั้งแต่เช้าแล้ว"น้ำรินเอ่ยน้ำเสียงสั่น เมื่อเห็นว่านายหญิงของเธอกำลังจะขึ้นไปชั้นบน

 

 

ขนมจีนขมวดคิ้วเข้าหากันทันที เมื่อได้ยินคำพูดของน้ำริน ก่อนจะหันมามองน้ำริน ท่าทีกระอักกระอ่วนของน้ำรินมันทำให้เธอสงสัยไม่น้อย

 

 

"ไปทำงานงั้นเหรอ? วันอาทิตย์เนี่ยนะ?"ขนมจีนถาม ก่อนจะมองขึ้นไปชั้นบนสลับกับน้ำริน

 

 

"คะ ค่ะ..."น้ำรินตอบเสียงสั่น นั้นยิ่งทำให้ขนมจีนไม่เชื่อในคำพูดเด็กสาวเป็นอย่างมาก

 

 

ขนมจีนหันกลับเพื่อจะเตรียมขึ้นไปดูให้เห็นกับตาว่าชายหนุ่มไปทำงานจริงหรือไม่ โดยไม่ฟังเสียงห้ามของน้ำริน

 

 

"คุณขนมจีนอย่าขึ้นไปเลยค่ะ คุณขนมจีน"น้ำรินเอ่ยห้ามตามหลัง แต่นายหญิงของเธอไม่หันมามองเธอเลยสักนิด

 

 

"ตายแน่ๆ เลยยัยน้ำริน"ได้แต่พึมพำบอกกับตัวเอง

 

 

                    --------------------

 

 

"อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ จองเบ... เสียวจัง... โอ้ว... แรงกว่านี้อีกสิค่ะจองเบ ซี๊ดส์..."เสียงครางของผู้หญิงที่ดังลอดออกมาในห้อง ทำให้น้ำตาหยาดใสไหลลงมาอาบแก้มนวลในทันที

 

 

ทำไม? ทำไมถึงเป็นแบบนี้? เธอไม่อยู่แค่ไม่กี่วัน สามีเธอถึงกลับพาผู้หญิงคนอื่นเข้าบ้านเลยเหรอ?

 

 

ได้แต่ถามตัวเองในใจ มือบางยกขึ้นปากกลั้นเสียงสะอื้นไม่ให้หลุดออกมา ก่อนจะหันหลังแล้วเดินลงบันไดไป

 

 

"อึก ฮือ... ฮือ..."เสียงร้องไห้ถูกปลดปล่อยออกมาอย่างสุดจะกลั้น เมื่อเดินออกมาจากบ้านใหญ่ที่เธออยู่กับเขามานานหลายปี แต่ตอนนี้มันจะไม่มีอีกแล้ว

 

 

ครืน.... ซ่าส์...

 

 

เสียงฟ้าร้องก่อนที่ฝนจะโปรยปรายลงมากลบน้ำตาของหญิงสาว มีเพียงเสียงสะอื้นเท่านั้นที่หลุดออกมาจากกลีบปากบางที่ซีดขาว

 

 

สองเท้าบางเดินตรงไปข้างหน้าอย่างไร้จุดหมาย คิดได้เพียงอย่างเดียวว่าไม่อยากเห็นผู้ชายคนนั้นอีก คนที่เธอรักและไว้ใจฝากชีวิตทั้งชีวิตให้ แต่กลับถูกหักหลังแบบนี้

 

 

ปื้น!!!

 

 

เอี๊ยด!!!

 

 

เสียงแตรรถดังสนั่ม เมื่อหญิงสาวเดินตัดหน้ารถคันหนึ่งที่ขับมาด้วยความเร็ว ตามด้วยเสียงเบรกที่ดังก้องไปทั่วบริเวณ ก่อนถึงตัวหญิงสาว

 

 

พรึบ

 

 

หญิงสาวที่ตกใจกับเหตุการณ์เกิดขึ้นเป็นลมล้มไปกับพื้นถนนที่นองไปด้วยน้ำฝนทันที

 

 

 

--------------------------------------------

 

 

 

 

 

 

 

 

 

อุ๊บส์!!! พระเอกเรื่องนี้เจ้าชู้ ดีแต่ทำให้นางเอกเสียใจเนอะ!!!

 

 

เฮ้อ... น่าจะจับนางเอกให้คู่กับพระรองดีไหมเนี่ย? รีดเดอร์คิดว่ายังไงเอ่ย???

 

 

อิอิ ฝากติดตามผลงานกันด้วยนะค่ะ จุ๊ฟๆ ^3^

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา