ไม่พูดก็ได้ยิน (Unspoken Word)
9.7
เขียนโดย flame
วันที่ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 เวลา 01.10 น.
31 chapter
213 วิจารณ์
48.57K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 19.50 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
14) 14. ไม่พูดก็ได้ยิน (Unspoken Word) KENTA-JINNY
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความไม่พูดก็ได้ยิน (Unspoken Word) KENTA-JINNY
'ผมสัญญา... ว่าผมจะรักคุณตอดไป... จนกว่าจะหมดลมหายใจของผม...'
จินนี่น้ำตาคลอเมื่อนึกถึงคำสัญญาของคนรักที่เคยให้ไว้กับเธอในวันแต่งงาน
แต่วันนี้คำสัญญานั้นมันไม่มีอีกแล้ว เมื่อเขาได้ผู้หญิงอีกคนเข้ามาอยู่ในบ้าน ในฐานะคนรัก...
"แม่ฮะ คุณแม่ร้องไห้ทำไมฮะ?"เด็กชายวัย 3ขวบกว่าๆ เอ่ยถามมารดา ก่อนจะเช็ดน้ำตาให้มารดาอย่างอ่อนโยน
สัมผัสเพียงแผ่วเบาของลูกชาย ทำให้จินนี่ดึงร่างตุ้ยนุ้ยเข้ามากอดไว้แนบอก
"คียะ แม่รักหนูนะลูก อึก แม่เหลือหนูแค่คนเดียวแล้วนะ ฮือ... อย่าทิ้งแม่ไปนะคียะ อึก ฮือ..."จินนี่เอ่ยอย่างสะอึกสะอื้นพร้อมกับกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้นกว่าเดิม เพราะกลัวว่าลูกชายที่รักจะทิ้งเธอไป
"ปมไม่ทิ้งแม่หรอกฮะ ก็ปมรักแม่นี่ฮะ"เสียงใสๆ พูดพร้อมกับกอดตอบมารดา ทำให้จินนี่ยิ้มทั้งน้ำตาที่ลูกชายของเธอ ไม่ทิ้งเธอไป
"งั้นคียะไปกับแม่นะครับ"จินนี่พูดขึ้น เมื่อหายสะอื้นแล้ว
"ไปไหนเหรอฮะ?"น้องคียะเอ่ยถาม
"ไปอยู่ในที่ๆ มีเราสองคนไงครับ"
"เราสองคน แล้วป๊าล่ะฮะ? ป๊าไม่ไปกะเราเหรอ?"
จินนี่ยิ้มให้ลูกชายบางๆ ก่อนจะลูบผมนุ่มของลูกชายเบาๆ
"ป๊าไม่ไปกับเราหรอกครับ ป๊าต้องทำงานและดูแล... น้ามีนไงครับ"จินนี่ตอบลูกชายอย่างขมขื่น
"ฮะ น้องคีย์จะอยู่กะคุงแม่สองคนฮะ"
--------------------
"เคนตะขา คืนนี้อยู่กับมีนนะค่ะ"มีนออดอ้อน เมื่อเห็นชายหนุ่มกำลังจะกลับบ้านใหญ่
"คงไม่ได้หรอกมีน ผมมาอยู่กับคุณหลายคืนแล้วนะ"เคนตะเอ่ย เพราะตอนกลับมาเมื่อช่วงเย็น เขาเห็นว่าบ้านเงียบผิดปกติ ทั้งๆ ที่เมื่อก่อนมักจะได้ยินเสียงของลูกชายเสมอๆ
"แต่คืนนี้มีนอยากให้คุณอยู่กับมีนนี่ค่ะ นะค่ะเคนตะ"มีนออดอ้อนเสียงหวาน จนชายหนุ่มเริ่มใจอ่อนกับเธออีกครั้ง
"ก็ได้ครับ แต่ผมขอไปดูลูกกับจินนี่ก่อนได้ไหม?"เคนตะถาม เพราะเขาเริ่มรู้สึกแปลกๆ ในใจ
มีนหน้างอทันที เมื่อได้ยินชื่อของคนที่เธอไม่อยากได้ยินดังออกมาจากปากของเคนตะ
"จะไปดูทำไมค่ะเคน? พวกเขาอยู่กันได้ ไม่ต้องไปดูให้เสียเวลาหรอกค่ะ"มีนว่าอย่างหงุดหงิด
"แต่ถึงยังไงผมก็ต้องไปดูนะ ถ้าคุณไม่พอใจก็กลับไปอยู่ในที่ๆ คุณมา"เคนตะเอ่ยเสียงเข้ม ทำให้มีนรีบหันมากอดชายหนุ่มทันที
"ไม่เอานะค่ะเคน มีนไม่อยากกลับไปอยู่ในนั้นอีกแล้ว มีนยอมแล้ว คุณจะกลับไปดูลูกกับคุณจินนี่ใช่ไหมค่ะ? ถ้างั้นมีนให้ไปก็ได้ แต่คุณต้องกลับมาอยู่กับมีนนะค่ะ"มีนรีบพูดทันที เรื่องอะไรที่เธอจะต้องกลับไปอยู่ในซ่องแบบนั้น ไม่มีวันที่เธอจะกลับเข้าไปเหยียบที่นั่นอีกแน่น
"ก็ได้ ผมสัญญาว่าจะกลับมาอยู่กับคุณ"เคนตะว่า ก่อนจะเดินออกจากบ้านไป
--------------------
"แตง จินนี่กับน้องคีย์ล่ะ?"เคนตะถามสาวใช้ เมื่อเดินเข้าในบ้านแล้วไม่เจอ
"คุณจินนี่กับคุณคียะนอนหลับไปแล้วค่ะ"แตงตอบเจ้านายหนุ่ม ก่อนจะเดินออกไป
เคนตะเดินตรงไปที่ห้องของลูกชายเขาทันที ก่อนจะเปิดประตูเข้าไปในห้อง
ภาพที่จินนี่นอนกอดลูกชายพร้อมหยาดน้ำตาที่เพิ่งแห้งไป ทำให้เขารู้สึกผิดอยู่ไม่น้อย ทั้งๆ ที่คิดว่าจะไม่ทำให้เธอเสียน้ำตา แต่แล้วเขาก็ทำให้เธอเสียน้ำตาจนได้ คนอย่างเขาไม่สมควรได้รับความรักจากเธอเลยจริงๆ
--------------------------------------------
คัทททททททททททททททททททท
คู่พี่เคนกับพี่จินเศร้าอะไรเช่นนี้ ตอนหน้ารับรองได้ว่าพี่จินพาลูกหนีพี่เคนแน่ๆ ฝากติดตามด้วยนะค่ะ^^
เอ๋! ไรท์จะบอกว่าเรื่องนี้เน้นคู่พี่ป๊อปกับพี่ฟางนะ ส่วนคู่อื่นจะอัพน้อยหน่อย แต่รับรองได้ว่าดราม่าทุกคู่แน่นอน
--------------------------------------------
'ผมสัญญา... ว่าผมจะรักคุณตอดไป... จนกว่าจะหมดลมหายใจของผม...'
จินนี่น้ำตาคลอเมื่อนึกถึงคำสัญญาของคนรักที่เคยให้ไว้กับเธอในวันแต่งงาน
แต่วันนี้คำสัญญานั้นมันไม่มีอีกแล้ว เมื่อเขาได้ผู้หญิงอีกคนเข้ามาอยู่ในบ้าน ในฐานะคนรัก...
"แม่ฮะ คุณแม่ร้องไห้ทำไมฮะ?"เด็กชายวัย 3ขวบกว่าๆ เอ่ยถามมารดา ก่อนจะเช็ดน้ำตาให้มารดาอย่างอ่อนโยน
สัมผัสเพียงแผ่วเบาของลูกชาย ทำให้จินนี่ดึงร่างตุ้ยนุ้ยเข้ามากอดไว้แนบอก
"คียะ แม่รักหนูนะลูก อึก แม่เหลือหนูแค่คนเดียวแล้วนะ ฮือ... อย่าทิ้งแม่ไปนะคียะ อึก ฮือ..."จินนี่เอ่ยอย่างสะอึกสะอื้นพร้อมกับกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้นกว่าเดิม เพราะกลัวว่าลูกชายที่รักจะทิ้งเธอไป
"ปมไม่ทิ้งแม่หรอกฮะ ก็ปมรักแม่นี่ฮะ"เสียงใสๆ พูดพร้อมกับกอดตอบมารดา ทำให้จินนี่ยิ้มทั้งน้ำตาที่ลูกชายของเธอ ไม่ทิ้งเธอไป
"งั้นคียะไปกับแม่นะครับ"จินนี่พูดขึ้น เมื่อหายสะอื้นแล้ว
"ไปไหนเหรอฮะ?"น้องคียะเอ่ยถาม
"ไปอยู่ในที่ๆ มีเราสองคนไงครับ"
"เราสองคน แล้วป๊าล่ะฮะ? ป๊าไม่ไปกะเราเหรอ?"
จินนี่ยิ้มให้ลูกชายบางๆ ก่อนจะลูบผมนุ่มของลูกชายเบาๆ
"ป๊าไม่ไปกับเราหรอกครับ ป๊าต้องทำงานและดูแล... น้ามีนไงครับ"จินนี่ตอบลูกชายอย่างขมขื่น
"ฮะ น้องคีย์จะอยู่กะคุงแม่สองคนฮะ"
--------------------
"เคนตะขา คืนนี้อยู่กับมีนนะค่ะ"มีนออดอ้อน เมื่อเห็นชายหนุ่มกำลังจะกลับบ้านใหญ่
"คงไม่ได้หรอกมีน ผมมาอยู่กับคุณหลายคืนแล้วนะ"เคนตะเอ่ย เพราะตอนกลับมาเมื่อช่วงเย็น เขาเห็นว่าบ้านเงียบผิดปกติ ทั้งๆ ที่เมื่อก่อนมักจะได้ยินเสียงของลูกชายเสมอๆ
"แต่คืนนี้มีนอยากให้คุณอยู่กับมีนนี่ค่ะ นะค่ะเคนตะ"มีนออดอ้อนเสียงหวาน จนชายหนุ่มเริ่มใจอ่อนกับเธออีกครั้ง
"ก็ได้ครับ แต่ผมขอไปดูลูกกับจินนี่ก่อนได้ไหม?"เคนตะถาม เพราะเขาเริ่มรู้สึกแปลกๆ ในใจ
มีนหน้างอทันที เมื่อได้ยินชื่อของคนที่เธอไม่อยากได้ยินดังออกมาจากปากของเคนตะ
"จะไปดูทำไมค่ะเคน? พวกเขาอยู่กันได้ ไม่ต้องไปดูให้เสียเวลาหรอกค่ะ"มีนว่าอย่างหงุดหงิด
"แต่ถึงยังไงผมก็ต้องไปดูนะ ถ้าคุณไม่พอใจก็กลับไปอยู่ในที่ๆ คุณมา"เคนตะเอ่ยเสียงเข้ม ทำให้มีนรีบหันมากอดชายหนุ่มทันที
"ไม่เอานะค่ะเคน มีนไม่อยากกลับไปอยู่ในนั้นอีกแล้ว มีนยอมแล้ว คุณจะกลับไปดูลูกกับคุณจินนี่ใช่ไหมค่ะ? ถ้างั้นมีนให้ไปก็ได้ แต่คุณต้องกลับมาอยู่กับมีนนะค่ะ"มีนรีบพูดทันที เรื่องอะไรที่เธอจะต้องกลับไปอยู่ในซ่องแบบนั้น ไม่มีวันที่เธอจะกลับเข้าไปเหยียบที่นั่นอีกแน่น
"ก็ได้ ผมสัญญาว่าจะกลับมาอยู่กับคุณ"เคนตะว่า ก่อนจะเดินออกจากบ้านไป
--------------------
"แตง จินนี่กับน้องคีย์ล่ะ?"เคนตะถามสาวใช้ เมื่อเดินเข้าในบ้านแล้วไม่เจอ
"คุณจินนี่กับคุณคียะนอนหลับไปแล้วค่ะ"แตงตอบเจ้านายหนุ่ม ก่อนจะเดินออกไป
เคนตะเดินตรงไปที่ห้องของลูกชายเขาทันที ก่อนจะเปิดประตูเข้าไปในห้อง
ภาพที่จินนี่นอนกอดลูกชายพร้อมหยาดน้ำตาที่เพิ่งแห้งไป ทำให้เขารู้สึกผิดอยู่ไม่น้อย ทั้งๆ ที่คิดว่าจะไม่ทำให้เธอเสียน้ำตา แต่แล้วเขาก็ทำให้เธอเสียน้ำตาจนได้ คนอย่างเขาไม่สมควรได้รับความรักจากเธอเลยจริงๆ
--------------------------------------------
คัทททททททททททททททททททท
คู่พี่เคนกับพี่จินเศร้าอะไรเช่นนี้ ตอนหน้ารับรองได้ว่าพี่จินพาลูกหนีพี่เคนแน่ๆ ฝากติดตามด้วยนะค่ะ^^
เอ๋! ไรท์จะบอกว่าเรื่องนี้เน้นคู่พี่ป๊อปกับพี่ฟางนะ ส่วนคู่อื่นจะอัพน้อยหน่อย แต่รับรองได้ว่าดราม่าทุกคู่แน่นอน
--------------------------------------------
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ