แอบรัก

แอบรัก ตอนที่68

 
“ฉันชอบเธอ”
 
“ห้ะ…อะ…อะไรนะ”
 
   อึ้งล่ะสิ ผมค่อยๆกระชับเอวฟางให้แน่นขึ้นแล้วดึงเข้ามาใกล้ผมมากขึ้น….ใบหน้าของเราใกล้กันกว่าเดิม…
 
 
“ฉัน-ชอบ-เธอ”
 
“พี่ป๊อป…อื้อ!O///O”
 
   ผมไม่รอให้ฟางพูดอะไรต่อผมจึงทาบริมฝีปากลงกับริมฝีปากของฟางขบเม้มมันเบาๆแล้วฟางก็ทำมันได้ดีโดยการเผยอปากรับลิ้นของผมที่สอดแทรกเข้าความหาความหวานในโพร่งปาก 
 
   ฟางค่อยๆยกมือขึ้นโอบรอบคอผมแล้วยังจูบตอบผมอย่างผิดๆถูกๆแต่ผมมองว่ามันน่ารักมากกว่า…
 
 
“แฮ่ม!!!” เสียงใครวะ?!!
 
“อื้อ!”  ฟางเบิกตากว้างด้วยความตกใจเมื่อเห็นบางอย่างข้างหลังผมแล้วผมก็ถูกผลักออกมาในทันที
 
“โอ้ย!...ใครวะแม่ง…” และเมื่อผมหันไปผมก็เจอกับ…
 
 
   ไอเพื่อนเลวทั้งสอง-_-
 
 
“ฉันชอบเธอ”  ไอโทโมะแสดงสีหน้าอุบาทต์ตามองไอเขื่อน
 
“ห้ะ….อะไรนะ” ไอเขื่อนทำท่าแต๋วแตก อับปรีมาก อีดอกกกก
 
“ฉัน-ชอบ-เธอ…กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกก”
 
   ไอเหี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!
 
   ผมหันไปมองฟางที่ตอนนี้เขินแทบจะมุดดินได้อยู่แล้ว…
 
“เดี๋ยววันนี้ฉันไปส่ง เธอรอหน้าโรงเรียนด้วยล่ะ”
 
“…ค่ะ”  ฟางตอบผมก่อนจะเดินก้มหน้าออกไป
 
   ผมหันกลับไปมองไอเพื่อนทั้งสองตัวของผม ซึ่งตอนนี้มันกำลังทำหน้าล้อเลียนผม…สัด!
 
“พวกมึง! ตายซะเถอะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
 
                            ……………………….ต่อ………………….
    อับอายกว่านี้มีอีกมั๊ย?!!! พระเจ้า!! ฟ้าดินหนอฟ้าดินทำไมถึงได้ใจร้ายกับลูกช้างนัก แงงงงงงTT
 
“เป็นอะไรของแก ทำหน้ายังกับคุณนายโฮ”
 
   คะ..คุณนายโฮหรอ..
 
“ขี้แยแบบนี้อยากเป็นคุณนายโฮ2รึไงกัน”
 
  โว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย! นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันเนี่ยยย ทำไมฉันต้องนึกถึงคำพูดของพี่ป๊อปด้วยยย ทำไมฉันต้องคิดถึงแต่พี่ป๊อป!! เห๋??! ว่าไงนะ ฉํนคิดถึงพี่ป๊อปหรอ?!!! ม๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!T____T
 
 
“บะ..บ้า!หรอแก คุณนายโฮอะไรกัน” -///-
 
“แกหิวรึเปล่า” เควินหันมาถามฉัน
 
“ไม่อ่ะ แกหิวหรอ” ฉันหันไปถามกลับ
 
“นิดหน่อย ฉันว่าจะรอแกไปกินพร้อมกัน”
 
“ไม่ต้องรอฉันหรอกคือฉัน..เอ่อ..” จะว่ายังไงดี..บอกว่ามีนัดกับพี่ป๊อปดีรึเปล่า..หรือบอกไม่ว่าง..หรือยังไงดี
 
“นัดกับไอหมอนั่นก็บอกดิวะฟาง” เควินรู้?!
 
“ฉันเป็นเพื่อนแกมานานแค่ไหนแล้วฟาง..แม้ใจจริงไม่ได้คิดแค่นั้นก็เถอะ”
 
“เควิน”
 
“แกไม่ต้องทำเสียงดราม่าแบบนั้นเลยนะเว้ย..ไปเถอะฉันไม่ได้รู้สึกเสียใจอะไรเลยสักนิด” แม้จะพูดอย่างนั้นแต่ฉันก็พอจะดูออกว่าเควินเองก็ผิดหวังไม่น้อย
 
“เดี๋ยวดิ” ฉันวิ่งไปยืนอยู่ตรงหน้าเควินอย่างรวดเร็ว
 
“อะไรของแก”
 
“ไว้วันหลังแล้วกันนะ…เดี๋ยวมื้ออื่นฉันจะเลี้ยงแกเอง”
 
“ไม่จำเป็นหรอก แกเก็บเงินไว้ใช้เหอะไม่ต้องสงสารฉันหรอก ฉันไม่ได้เป็นหนักเหมือนแก”
 
   หนอยยยยยยย ไอเพื่อนคนนี้!
 
“ชิส์” ฉันเชิดหน้าใส่แกล้งอารมณ์เสีย
 
   เควินกระตุกยิ้มเล็กๆก่อนจะเดินออกไปอย่างพระเอกละครหลังข่าว หล่อมากค่ะเพื่อนหนู-_-
 
   เมื่อถึงเวลาตามนัดกันไว้คือหลังเลิกเรียน ฉันก็มายืนรอพี่ป๊อปที่หน้าโรงเรียนเรียบร้อย เหลือก็แต่พี่ป๊อปเพียงคนเดียว
 
 
“เฮ้ออ ใจเย็นๆฟางใจเย็นๆ”  ฉันได้แค่พร่ำบอกตัวเองอยู่แบบนั้น เพราหัวใจมันเล่นงานหนักมากขึ้นเรื่อยๆ
 
                                  …………………….ต่อ……………….
   ตอนนี้ก็สี่โมงเย็นเรียบร้อยก็ได้เวลาที่ผมต้องไปหาฟางตามนัดสักที…เฮ้ออ เวลาที่รอคอยมาถึงแล้วครับ ^_^
 
“ยิ้มหน้าระรื่นเชียวนะมึง นัดสาวไว้อ่ะดิ”  ไอเขื่อนกับไอโทโมะเดินเข้ามาหาผม
 
“เสือก” ผมกระชับกระเป๋าเป้ให้มั่น
 
“ทำยังกับกูไม่รู้…เออนี่ มึงบอกชอบเขาแล้วก็อย่าลืมขอเขาเป็นแฟนล่ะ”
 
  ขอเป็นแฟน??
 
“กูต้องขอด้วยหรอ…โอ้ย!”  สลัด!! พวกมันผลักหัวผมครับ!!
 
“ไอฟาย!”
 
“เอ้า อะไรของพวกมึงวะ -_-“
 
“มึงบอกชอบเขาก็ขอเขาเป็นแฟนด้วยสิสัด! มึงจูบเขาเล่นๆแบบเมื่อก่อนไม่ได้แล้วนะเว้ย”
 
“….”
 
“กูถามจริง…ที่มึงจูบฟาง…มันไม่ใช่แค่อารมณ์ชั่ววูบอย่างที่เคยบอกใช่มั๊ยวะ”
 
“ไม่ใช่”
 
“…”
 
“ที่กูจูบเพราะกูอยากจูบ มันเป็นความรู้สึก…ที่ออกมาจากใจ”
 
“อ๊วกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!”
 
   อะ..อ้าวพวกมึงท้องกันหรอ?
 
 
“กูเลี่ยน! มึงจะไปตายที่ไหนก็ไปเหอะ” ไอเขื่อนพูด
 
“มึงครับ นั่นปากหรอ”
 
“มึงรีบไปหาฟางได้แล้ว กูเห็นเขายืนรอมึงอยู่หน้าโรงเรียนสักพักแล้วนะ”
 
“แล้วทำไมมึงพึ่งบอกกูเนี่ย!!! งั้นกูไปแระ กลับบ้านดีๆนะมึง!” ผมตะโกนกลับมาในขณะที่ผมกำลังวิ่งไปหาฟาง
 
“เออ! มึงอย่าพาฟางเข้าม่านรูดล่ะ! มันไม่งาม!!!”
 
“สัด!!!!!!!!!”
 
    ผมวิ่งไปหาฟางอย่างรวดเร็ว นี่ผมเลทมาเกือบยี่สิบนาทีได้แล้วบ้าจริง! วันแรกก็สายเลยตรู
 
“แฮ่กๆ”  ผมหอบหายใจทันทีที่มาถึง
 
“พี่ป๊อป..”
 
“เดี๋ยว แฮ่กๆ ขะ..ขอหายใจ แฮก ก่อน” ผมยืนค้ำเข่าทั้งสองข้างเพื่อหอบหายใจถี่รัว
 
   ก็เมื่อกี้ผมวิ่งมาสุดชีวิตเลยนี่นา..ชีวิตช่างหน้าเศร้าอะไรปานนี้
 
“น้ำค่ะ” ฟางยื่นขวดน้ำให้กับผม
 
   ผมเงยหน้ามองขวดน้ำในมือของฟางแล้วมองหน้าฟางสลับกันไปมา…
 
 
“หึ ขอบใจ”  ผมกระตุกยิ้มนิดหน่วย ผมมองว่ามันน่ารักดีที่ทำแบบนี้ 
 
   ผมหยิบน้ำในมือฟางมาเปิดขวดแล้วดื่ม…
 
“คิกๆ”  ผมหันไปมองตามเสียงหัวเราะของฟาง
 
“ขำอะไร”
 
“ก็ฉันนึกถึงวันนั้นอ่ะ..”
 
“วันไหน?”
 
“ก็วันที่พี่ป๊อปพ่นน้ำใส่หน้าฉันไง…ตอนนั้นฉันอายมากเลยนะ” ฟางทำหน้ามุ่นทันทีที่พูดถึงเรื่องนั้น
 
   อ่า…ผมจำได้แล้วล้ะ ผมหันไปยีหัวฟางจนยุ่งเหยิง
 
“ก็ตอนนั้นฉันไม่ได้ชอบเธอนิ…แต่ตอนนี้มันไม่ใช่แบบนั้น” ผมพูดพลางส่งยิ้มเจ้าเล่ห์
 
“เรา…กลับกันเถอะค่ะ” ผมดูออกหรอกว่าฟางนั้นเขินมากแค่ไหน ก็หน้าที่แดงๆนั่นน่ะสิ
 
“โอเค..ไปก็ไป” ผมคว้ามือฟางมาจับไว้แล้วพาเดินออกไป
 
   สายตานับร้อยของคนทั้งในโรงเรียนและข้างนอกต่างมองมาที่ผมและฟางเป็นตาเดียวพร้อมเสียงซุบซิบถึงเรื่องของผมและฟางแต่ผมก้ไม่ได้สนใจมันเลยสักนิด ผมบีบมือฟางแน่นกว่าเดิมในระหว่างที่เราเดินมาผมรู้สึกได้ว่าฟางกลัวและเขินมากแค่ไหน
 
                              ………………..ต่อ………………..
   ฉันยอมรับค่ะว่าเมื่อกี้ฉันทั้งกลัวและอายมากถึงมากที่สุด ใครจะไปคิดว่าคนดังกลุ่มแบล็กลิสอย่างพี่ป๊อปจะเดินจับมือฉันออกหน้าออกตาแบบนั้น -///-
 
“เตรียมตัวไว้ได้เลย”
 
“คะ?” หมายความว่าไง
 
“ข่าวของเราอ่ะ”
 
“ห้ะ!”
 
 
“วันนี้ในเว็บโรงเรียนข่าวของเราติดอันดับหนึ่งแหง่ๆ หึ” ยังจะมาหัวเราะอยู่อีกบ้ารึเปล่านะ?!
 
 
“ฉันไม่ขำนะพี่ป๊อป ถ้าเกิดแฟนคลับพี่มาตบฉันจะทำไง ตอนที่โดนจินนี่ตบฉันก็เข็ดแล้วนะ”  พูดไปก็เซ็งไป อารมณ์เสียสุดๆ
 
 
“ ขอโทษ”
 
   ฉันหันไปมองพี่ป๊อปอย่างไม่เข้าใจ จะขอโทษทำไม?
 
 
“เรื่อง?”
 
“ที่ทำให้เธอเจ็บตัว แต่ต่อจากนี้เธอไม่ต้องกลัวหรอก..เพราะฉันจะไม่ยอมปล่อยให้เธอเป็นอะไรอีกแล้ว”
 
 
    ฉันสบตากับพี่ป๊อปด้วยหัวใจที่เต้นแรงกว่าครั้งไหนๆ และมันก็ทำให้ฉันไม่สามารถหยุดยิ้มแบบนี้ได้
 
 
“เข้าใจแล้ว..ทำไมชอบพูดให้คนอื่นทำตัวไม่ถูกด้วยฮะ” ฉันก้มหน้าหลบสายตาที่มองมาทางฉันอย่างห้ามไม่ได้ พี่ป๊อปเดินเข้ามาใกล้ฉัน
 
 
“เธอควรดีใจนะ..”
 
“…”
 
 
 
 
 
“เพราะฉันพูดกับเธอแค่คนเดียว”

อัพแว้วนร้าาาาาาาาาาาาาาาาาา ช่วงนี้ไอพี่ป๊อปปากหวานเป็นน้ำผึ่งเลยนะแกรรรร   คือจริงๆอยากจะอัพให้เยอะกว่านี้แต่แบบงานเยอะเหลือเกินการบ้านก็ยังไม่ได้ทำ5555 ยังไงก็ขอกำลังกันหน่อยนร้าา จุ้บๆมากๆ