แอบรัก
เขียนโดย Omoji
วันที่ 28 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 17.27 น.
แก้ไขเมื่อ 16 ตุลาคม พ.ศ. 2558 15.51 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
58) แอบรัก ตอนที่58
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่58
……………………ต่อ……………….
ผมไม่รู้ว่าตอนนี้ผมรู้สึกยังไง เพราะหลังจากที่ฟางตัดสินใจที่จะเลือกไอมิน..ผมก็ขัดอะไรไม่ได้เลยสักนิดเดียว หัวใจของฟางคงไม่มีผมอีกต่อไปแล้วจริงๆ..
“พี่ป๊อป” เสียงนั้น?! เสียงที่ผมไม่ได้ยินมาหลายต่อหลายวัน
“จินนี่..”
“ขอคุยอะไรด้วยหน่อยได้มั๊ย”
ผมได้แต่เดินตามจินนี่มาที่ห้องสมุดซึ่งตอนนี้ดูเหมือนคนจะไม่ค่อยมีและแน่นอนว่าใันเงียบมาก…
“จินนี่มีอะไรกับฉันหรอ” ผมถามออกไปหลังจากที่จินนี่หยุดเดินได้สักพักแต่ก็ไม่ยอมพูดอะไร
“พี่ป๊อป…ชอบฟางใช่รึเปล่า”
“….”
“ใช่มั๊ยคะ?”
“…ใช่ ฉันชอบฟาง”
“หึ..ทำไมผู้หญิงที่พี่ป๊อปชอบ…ถึงไม่ใช่จินนี่”
“….”
“จินนี่ต้องทำยังไงพี่ป๊อปถึงจะชอบจินนี่แบบที่พี่ป๊อปชอบยัยฟาง”
“..คนที่ฉันชอบถึงเขาไม่ได้ทำอะไรเลยฉันก็ชอบเขา”
“..พี่ป๊อป”
“ฟางไม่ได้ทำอะไรเลยจริงๆ…แม้จินนี่จะพยายามทำดีต่างๆเพื่อฉัน..แต่ฉันก็ชอบจินนี่ไม่ได้หรอก”
“…”
“เรื่องหัวใจ…มันบังคับกันไม่ได้หรอกนะ”
“เข้าใจแล้วล่ะค่ะ” จินนี่ก้มหน้าลงไม่ยอมแม้แต่จะเงยหน้ามองผมเลยสักนิดเดียวและแรงสั่นของหัวไหล่ทำให้ผมรู้ว่าเธอกำลังร้องไห้
“อย่าร้องไห้เลยน่า…” ผมเดินเข้าไปใกล้จินนี่แล้ววางมือไว้บนไหล่ทั้งสองข้าง
“…เธอเป็นน้องสาวที่ดีที่สุดของฉัน”
“ฮึก..ฮือออ พี่ป๊อปปป”
จินนี่พุ่งเข้ากอดผมจนผมเกือบจะหงายหลัง ผมทำได้เพียวแค่กอดตอบเธอไปเท่านั้น มันควรจะเป็นแบบนี้..จินนี่ควรจะเลิกชอบผมแบบคนรัก เพราะผมคิดกับจินนี่แบบนั้นไม่ได้..
“จินนี่คนที่เข้มแข็งหายไปไหน”
“ฮึอ ฮือออ”
“..ฉันเชื่อว่าสักวันเธอจะเจอคนที่ดีกว่าฉัน” ผมลูบหลังจินนี่เพื่อปลอบโยน
ผมรู้ดีว่าการถูกทิ้งมันรู้สึกยังไง..คนที่เขาไม่เลือกเรา..มันก็เจ็บไม่แพ้ใคร ผมเข้าใจมันดี..
“ฮึก ฮือออ จินนี่จะไปเรียนที่เมืองนอก”
“จินนี่…”
“จินนี่ตัดใจจากพี่ป๊อปยากจริงๆ..ถ้าจินนี่ฝืนอยู่ที่นี่ต่อไป มันไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้นเลย มีแต่แย่ลง..”
“…จินนี่แน่ใจแล้วหรอ” ผมค่อยผละกอดออกจากจินนี่แล้วเอ่ยถาม
“ค่ะ…จินนี่คุยกับพ่อแล้ว จินนี่ไม่อยากเห็นหน้าพี่ป๊อป พี่ป๊อปใจร้าย..มาทำให้จินนี่รักแต่ก็ไม่รักจินนี่ตอบบ้างเลย”
ใช่..ใจร้าย..
ทำไมถึงไม่รักผมตอบบ้าง…
ทำไมไม่รักผมล่ะ….ฟาง
“….”
“พี่ป๊อป…จูบจินนี่ได้ไหม”
“ห้ะ?”
“จูบ…ได้มั๊ยคะ?”
“….จินนี่”
“ครั้งสุดท้าย…นะคะ” ผมสบตากับจินนี่ด้วยความสับสน ก่อนที่ผมจะตัดสินใจยื่นหน้าเข้าไปใกล้เธอเรื่อย..ในขณะที่จินนี่ยังค่อยๆปิดตาลงจนมิด
แต่ผมก็หยุดอยู่แค่นั้น..ผมเลื่อนมือของตัวเองขึ้นแล้วดึงร่างของจินนี่เข้าสู่อ้อมอกของผมอีกครั้ง
“ฉันคงทำตามที่เธอขอไม่ได้…แต่ฉันก็อยากเป็นที่พักพิงให้เธอในฐานะพี่ชายคนนึง..เธอเป็นน้องสาวที่ดีของฉันนะจินนี่”
ผมคงทำได้แค่นี้..ผมไม่อยากทำให้ใครต้องเจ็บปวดอีกครั้งเพราะผมรู้แล้วว่าความเจ็บปวดมันเป็นยังไง
“พะ..พี่ป๊อป ฮึก สัญญากับจินนี่ได้มั้ย..ฮึก ฮือ” จินนี่เอ่ยขึ้นพร้อมเสียงสะอื้นของเธอเป็นระยะ
“หื้ม?”
“พี่ป๊อปจะต้องคิดถึงจินนี่..ฮึก พี่ป๊อปต้องไปหา ฮึก จินนี่บ้างนะ”
ผมค่อยผละออกแล้วปาดน้ำตาของจินนี่ออกเล็กน้อยก่อนจะวางมือบนกลุ่มผมของเธอแล้วยีมันเบาๆ
“ครับๆ สัญญาเลยว่าฉันจะคิดจินนี่..คิดถึงทุกวันเลย”
เพียงแค่ผมพูดเท่านั้นจินนี่ก็ยิ้มจนแก้มปริอีกครั้ง ผมชอบรอยยิ้มของเธอมาก จินนี่สวยที่สุดเวลายิ้ม เพราะอย่างนั้นเธอจึงไม่ควรมาร้องไห้มาเสียน้ำตาเพราะผม
“ค่ะ..จินนี่รักพี่ป๊อปนะ”
“ฉันก็รักจินนี่เหมือนกัน..” ผมพูดแล้วยื่นหน้าเข้าไปใกล้เธอจนจินนี่เบิกตากว้าง
“..น้องสาวของฉัน”
ตึง!
เสียงหนึ่งดังขึ้นทางข้างหลังผมกับจินนี่ทำให้ผมชะงัก..ก่อนที่เราจะหันไปทางต้นเสียงนั่น..
ฟาง....
อ้ะหืออออ สั้นมากไรมาก เม้นมากก็อยากให้ตามมาก ดูเม้นก่อนค่อนอัพ อิอิ ส่งโหวตกนหน่อยยยย ไลค์กันได้เลยเน้อออ กำลังใจล้นเปี่ยมเนื้อหาก็จะล้นเปี่ยม
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ