แอบรัก

ตอนที่49

                                         ………………..ต่อ…………….
   ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก
 
   หัวใจฉันสั่นรัวจะรู้สึกโหวงเหวงมันรู้สึกดีไม่น้อยแต่ก็รู้สึกกลัวไม่น้อยเหมือนกัน…
 
“จูบน่ะ…ได้มั๊ย?”
 
“….” จะ..จูบหรอ?
 
   ดวงตาของพี่ป๊อปกำลังจะสื่ออะไรกันแน่…ใบหน้าของพี่ป๊อปค่อยๆเลื่อนเข้ามาหาฉันอย่างเชื่องช้า…จมูกเราได้สัมผัสกันแล้ว…
 
   ฉันกำชายสือของพี่ป๊อปแน่น…จะผิดมั๊ยถ้าฉันเอง…ก็อยากจูบพี่ป๊อปเหมือนกัน…
 
“นี่บ้านนะไม่ใช่ม่านรูด!”
 
   ฉันและพี่ป๊อปมองหน้ากันด้วยความตกใจก่อนที่ฉันจะผลักพี่ป๊อปให้ออกห่างอย่างรวดเร็ว
 
“ขะ…ขอโทษค่ะ” ฉันยกมือไหว้อย่างรู้สึกผิด น่าเผลอใจไปเลย…
 
   เมื่อกี้ฉันเกือบจะพี่ป๊อปอีกแล้ว….T_T
 
“นี่ก็ดึกแล้ว ฉันว่าเธอควรกลับไปได้แล้วล่ะ”
 
“งั้น…ฉันกลับเลยแล้วกันนะคะ” ฉันทำท่าจะเดินออกไปถ้าไม่ติดที่พี่ป๊อปรั้งมือฉันเอาไว้ซะก่อน
 
“คืนนี้เธอต้องนอนที่นี่”  หะ?!!!!!!! O[]O!!
 
“ทำไม?”
 
“ฝนตก ไม่เห็นรึไง เพราะฉะนั้นฉันไม่อยากให้รถเปียก พึ่งล้างเข้าใจม่ะ?”  ฉันแหงนหน้ามองออกไปนอกบ้านแล้วสิ่งที่ฉันเห็นคือ…
 
   ฝนตกจริงๆ…
 
“งั้นฉันจะกลับกับแท็กซี่ ไม่ต้องเพิ่งพี่ป๊อปหรอก” ฉันทำท่าจะเดินออกไปอีกครั้ง
 
“นอนที่นี่เถอะ” นั่นไม่ใช่เสียงพี่ป๊อปแต่กลับกลายเป็นเสียงของพ่อพี่ปอปแทน
 
“แต่คุณคะ…”
 
“ฉันบอกให้นอนที่นี่ก็ที่นี่ ห้ามขัดเด็ดขาด”
 
“….” ทุกคนเงียบกริบเมื่อพ่อของพี่ป๊อปเอ่ยจบ
 
   ไม่จริงน่า…..ฮืออออ ฉันไม่อยากอยู่กับพี่ป๊อปสองต่อสองอีกแล้วนะ!
 
   แล้วทำไมพี่ป๊อปต้องนิ้มเจ้าเล่ห์แบบนั้นด้วย! ฮึ่ย!
 
…………………ต่อ………..
 
   ผมพาฟางมายังห้องผม แน่นอนว่าพ่อเป็นคนอนุญาต ใครก็ขัดไม่ได้ ฮิฮิ จะว่าไปพ่อก็มีดีอยู่บ้างเหมือนกัน ^^
 
“ฉันไม่มีชุดนอนหรอกนะ” ฟางเอ่ยขึ้น
 
“ก็ไม่ต้องใส่สิ”
 
“=[]=! นี่! จะบ้าหรอ! ไอลามก!”
 
“ฉันล้อเล่น ฮ่าฮ่า เธอนี่ตลกชะมัด” ไม่ว่าเปล่าผมเลยแกล้วผลักหัวยัยนั่นไปทีนึง
 
“ฉันไม่ขำนะ” อูยยย ทำไมต้องทำหน้าโหดด้วยวะ
 
“ไม่ต้องห่วงหรอกน่า ชุดของแม่เลี้ยงก็มี”
 
“คุณระวีอ่านะ!”
 
“อือ” ผมยักคิ้มเป็จคำตอบ
 
“เห้ย! จะบ้าหรอพี่ป๊อป เขาจะมีชุดแบบน่ารักกุ๊กกิ๊กหรอ? ถ้าเป็นชุดแซ็กสายเดี่ยวฉันไม่เอาด้วยหรอกนะ =///=!”
 
“ทำไมล่ะ…เซ็กซี่ดีออก” ผมเดินเข้าไปกระซิบใส่หูของฟางจนเจ้าตัวต้องผลักผมออกพร้อมใบหน้าแดงกล่ำ
 
“ไอพี่บ้า! ลามกไม่พอยังจะหื่นอีก!” ดูครับๆ หน้าแดงเข้าไปใหญ่เลย หึ บ๊อง
 
“พี่ป๊อป…” เรียกเสียงหวานเชียว
 
   กูก็เขินเป็นนะ
 
“หื้ม?”
 
“ไป…ขอให้หน่อยสิ”
 
“ห้ะ!!!!” กูจะบ้า! บอกผมทีว่าผมไม่ได้หูฝาด
 
  โว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย แค่เส้นผมยัยแม่มดนั่นยังไม่อยากจะมองเลยนะเว้ย
 
“นะ…ได้มั๊ย ฉันไม่กล้าไปอ่ะ ฉันว่าคุณระวีเขาดูแปลกๆ”
 
“เห? แปลกยังไง”
 
“ไม่รู้! แต่ฉันว่ามันน่ากลัวยังไงก็ไม่รู้…”
 
“นี่เธอกลัวหรอ?”
 
“ปะ…เปล่านะ! ฉันไม่ได้กลัวขนาดนั้น แต่ฉันคิดว่าถ้าฉันไปขอเขาอาจจะไม่ให้ก็ได้”
 
“…..” เอาไงดีวะ?
 
“ถ้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไรหรอก..เดี๋ยวฉํนไปเอาเองก้ได้” ฟางเตรียมตัวลุกขึ้นจากเตียง แต่ผมกลับรั้งแขนเธอไว้ซะก่อน
 
“เดี๋ยวฉันไปเอาให้เอง…เธอรอแป๊ปนึง”
 
   ผมตกลงที่จะไปเอาให้ครับ…ผมเองก็รู้สึกไม่ค่อยไว้ใจแม่เลี้ยงนั่นอยู่เหมือนกัน ถ้าฟางไปแล้วยัยแม่มดนั่นเกิดบ้าขึ้นมากระทันหันหยิบมีดหันฟางเป็นชิ้นๆแล้วใส่ร่างในถุงดำกดชักโครดเป็นการอำพรางคดีขึ้นมาจะทำยังไง
 
   เออ กูผิดด้วยหรอที่กูจะเป็นห่วง?!!!!
 
   ผมหยุดยืนนิ่งอยู่หน้าห้องของคุณระวี แล้วจากนั้นผมก้เคาะประตู
 
   ก๊อก ก๊อก ก๊อก
 
   ไม่นานนักประตูห้องของหล่อนก็เปิด พร้อมร่างของเธอในชุดเสื้อคลุมอาบน้ำ…
 
“ผะ…ผมจะมาขอยืมชุดนอนหน่อย” ทำไมกูต้องปากสั่นด้วยวะ!
 
“เข้ามาสิ” ยัยแม่มดยิ้มเจ้าเล่ห์
 
   กูจะเข้าไปดี? หรือไม่เข้าไปดีวะ? เอาไงดีๆๆๆๆ
 
   เออครับ สุดท้ายผมก็เข้าไป…
 
   แกร๊ก
 
“ปิดประตูทำไม เดี๋ยวผมก็ออกไปแล้ว” ผมมองไปที่ลูกบิดประตูที่พึ่งถูกมือเรียวนั่นปิด ก่อนจะช้อนสายตาถามอย่างมึนๆ
 
   คือกูคิดถูกแล้วใช่มั๊ยที่เข้ามา?
 
“ยุงมันเข้า แล้วก็…เดี๋ยวคนอื่นจะสงสัย” สงสัยเหี้ยอะไรล่ะ กูไม่ได้เข้ามาปลุกปล้ำยัยนี่สักหน่อย ฮึ่ย! แค่คิดกูก็ไม่อยากมีชีวิตอยู่อีกแล้วล่ะ
 
“งั้นไหนล่ะชุดนอน ผมจะเอาไปให้ฟาง”
 
“อยู่ในลิ้นชักน่ะ หยิบเลือกเอาสิ”
 
   ผมเดินตรงไปยังลิ้นชักตามที่คุณระวีบอก ผมนั่งคุกเข้าเปิดลิ้นชักเตรียมเอาเสื้อผ้าออกมา เลือกๆๆๆๆ ผมเลือกไปนึกถึงตอนยัยนั่นใส่ไปด้วย…หึ
 
   นี่ถ้าใส่ตัวนี้…(ลายคิตตี้ทั้งตัว)…อิเหี้ย น่ารักสัดๆ 5555 อยากเห็นว่ะ งั้นกูเอาตัวนี้ก็แล้วกัน
   
   ผมหยิบชุดนอนสีชมพูอ่อนลายคิดตี้หัวใหญ่โต มันไม่ใช่ชุดโป๊แต่อย่างใด มันเป็นแค่ชุดเดรสยาวถึงเข่าแขนยาวอย่างน่ารัก J ผมกำลังยิ้มอยู่ล่ะครับ…หึ
 
“จะกลับแล้วหรอ” คุณระวีจับที่ท่อนแขนของผมไว้ แล้วช้อนสายตาอย่างยั่วยวน
 
“อือ” ยัยนี่กำลังจะทำอะไร..
 
“นี่…ช่วยฉันสักอย่างสิ”
 
“ชะ…ช่วยอะไร”
 
“ฉันไม่รู้เป็นอะไร..จู่ๆมันก็ร้อนไปหมดทั้งตัวเลย” ไม่ว่าเปล่า ยัยแม่เลี้ยงก็จับเข้าที่มือของผมแล้วพามาแตะลงที่ลำคอ…ไหปลาร้า…แล้วเลื่อนลงมาแถวหน้าอก
 
  O///O….
 
“คุณจะทำอะไร…” ผมชักจะเริ่มระแวงนิดหน่อยแล้วล่ะ…
 
“ฉัน…ก็จำทำ…” หล่อนค่อยลากมือของผมลงมาตรงปมของชุดคลุมอาบน้ำ
 
 
“ถอดให้หน่อยสิ..”

เอาไปแค่นี้ละกัน เม้นหายงอนอยู่ TT งืออออออออ เหนื่อยจิมๆ อยากขอกำลังใจมากๆ แต่คือก็แอบกลัวว่าจะโกรธรึเปล่าที่ขอบ่อยๆ แต่คือมันเป็นเหมือนแรงฮึกสู้แต่งต่อเลยนะเออ ฮือออออออออออออออออออออ เศร้ามากกกก ยังไงก็เม้นกันหน่อยนะ ดูเม้นก่อนแล้วจะอัพให้นะฮับ ขอบคุณค่ะ