รักในแสงเทียน

 
 
 
 
 
 
 
 
“ผมขอชาเขียวร้อน2แก้วครับ”เขื่อนพูดเมื่อมาถึงร้านประจำที่เขากับพี่ชายมาดื่มด้วยกันบ่อยๆและเป็นร้านกาแฟที่ใช้วัตถุดิบจากไร่ของเขา
 
 
 
 
 
 
“ได้ค่ะ”หญิงสาวคนนั้นพูดโดยไม่หันหลังกลับมามองหน้าเขื่อน
 
 
 
 
 
 
“ได้แล้วค่ะ อ้าว คุณเขื่อน”แก้วพูดเมื่อเห็นเขื่อนยืนอยู่หน้าเคาว์เตอร์
 
 
 
 
 
 
“อ้าว คุณแก้วนี่เอง วันนี้มาทำงานด้วยหรอครับ”เขื่อนถามหญิงสาวที่ยืนหน้ายิ้มแป้นอยู่
 
 
 
 
 
 
“ค่ะ พอดีว่าวันนี้แก้วเบื่อยๆนะค่ะ”แก้วพูดแล้วทำหน้าเศร้าเมื่อคิดถึงพี่สาวตัวเอง
 
 
 
 
 
 
“คือ เอ่อ วันนี้ตอนเย็นคุณแก้วว่าไหมครับ”เขื่อนถามแก้วอย่างกล้ากล้ากลัวกลัว
 
 
 
 
 
 
“อืม ว่างค่ะ มีอะไรรึเปล่าค่ะ”แก้วถามเขื่อนตาแป๋วแล้วยิ้มเล็กน้อย
 
 
 
 
 
 
“คือ ผมจะชวนคุณไปทานเข้าเย็นที่บ้านของผมอ่ะครับ”เขื่อนรวบรวมความกล้าแล้วพูดออกไป
 
 
 
 
 
 
“อะ เอ่อ ก็ได้ค่ะ”แก้วนิ่งซักพักแล้วตอบ
 
 
 
 
 
 
“งั้นเย็นนี้ผมมารับนะครับ”เขื่อนดีใจแล้วพูดแล้วคุยกับแก้วต่อไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ขอบคุณที่มาส่งนะค่ะ”แก้วพูดเมื่อเขื่อนมาส่งถึงบ้าน หลังจากที่เธอได้ไปทานข้าวกับครอบครัวของเขื่อนโดยที่มีพี่ชายของเขาคอยขัดตลอดเวลา
 
 
 
 
 
 
“ไม่ไปไรครับ”เขื่อนพูดแล้วส่งยิ้มให้
 
 
 
 
 
 
“งั้นชั้นเข้าบ้านก่อนนะค่ะ”แก้วพูดแล้วหันหลังจะเข้าบ้านไปแต่
 
 
 
 
 
 
“ฝันดีนะครับ”เขื่อนตะโกนมาจากในรถ ทำให้แก้วหันไปทาเขื่อนอีกครั้ง
 
 
 
 
 
 
“เช่นกันค่ะ”แก้วตอบอย่างเขินๆแล้วรีบเดินเข้าบ้านไปอย่างรวดเร็ว เช่นเดียวกับชายหนุ่มที่นั่งอยู่ในรถด้วยอาการเขินแล้วขับรถออกไป
 
 
 
 
 
 
“กรี๊ด กรี๊ด นังฟาง อร้ายย”แก้วที่เดินผ่านหน้าห้องของเฟย์ก็ได้ยินเสียงพี่สาวกรี๊ดออกมาจากห้อง ตนจึงรีบเข้าไปดู
 
 
 
 
 
 
“พี่เฟย์ พี่เฟย์ไปอะไร”แก้วเป็นห่วงพี่สาวจึงรีบเข้าไปจับตัวเฟย์ แต่เฟย์กลับผลักออกอย่างเหลือดเย็น
 
 
 
 
 
 
“นังฟาง แกแย่งทุกอย่างไปจากชั้น แม้กระทั้งพี่ป๊อปผู้ชายที่ชั้นรัก แกก็แย่งชั้นไป กรี๊ด กรี๊ด”เฟย์พูดน้ำตาไหลพราก
 
 
 
 
 
 
“พี่เฟย์ใจเย็นๆนะค่ะ”แก้วพูดเพื่อให้พี่สาวสงบสติอารมณ์
 
 
 
 
 
 
“แกจะไปไหนก็ไป อย่ามายุ่งกับชั้น กรี๊ด ชั้นบอกให้ออกไปไง”เฟย์กรี๊ดแล้วไล่แก้วออกไป แก้วจึงต้องออกไปเผื่อพี่สาวเธอจะสงบสติอารมณ์ได้บ้าง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อ้าว พี่ป๊อปจะมาทำไมไม่บอกฟางก่อนหล่ะค่ะ ฟางจะได้ทำอาหารไว้ให้”ฟางเห็นแฟนหนุ่มมาที่บ้านก็พูด
 
 
 
 
 
 
“พี่กินมาแล้วค่ะ แต่ว่าพี่ยังหิว...”ป๊อปปี้พูดแล้วโน้มหน้าเข้าไปใกล้ๆหน้าฟาง
 
 
 
 
 
 
“แหมอยากกินโอริโอ้ก็ไม่บอกนะค่ะ ฮ่าๆ”ฟางหยิบโอริโอ้ที่ว่อนอยู่หยัดเข้าปากป๊อปปี้อย่างไม่ทันตั้งตัว
 
 
 
 
 
 
“ฟางแกล้งพี่หรอ”ป๊อปปี้พูดแล้ววิ่งไล่ฟางรอบบ้าน
 
 
 
 
 
 
“พี่เหนื่อนแล้วพอเถอะๆ”ป๊อปปี้แกล้งพูดเพื่อให้ฟางหยุดวิ่ง
 
 
 
 
 
 
“แฮ่กๆ”เสียงฟางหอบอย่างเหนื่อย
 
 
 
 
 
 
“จับได้แล้ว”ป๊อปปี้ที่เห็นฟางก้มหน้าหอบก็รีบวิ่งเข้าไปกอดฟาง
 
 
 
 
 
 
“นี่พี่ป๊อปแกล้งฟางหรอ นี้แหน่ะๆ”ฟางที่ห่างกับป๊อปปี้ไม่ถึงเซนก็พูด
 
 
 
 
 
 
“พี่รักฟางนะ”ป๊อปปี้พูดเสียงหวาน
 
 
 
 
 
 
“ฟางก็รักพี่ค่ะ”ฟางพูดจบป๊อปปี้ก็ประกบปากฟางอย่างรวดเร็ว แล้วป๊อปปี้ก็อุ้มฟางไปห้องนอนแล้วเริ่มทำกิจกรรมรักกัน โดยที่ทั้งห้องมีแต่เสียงครางแห่งความสุขเท่านั้น
 
 
 
 
 
 
 

 
 
 
 
 
ด้านหนึ่งมีความสุข อีกด้านมีแต่ความทุกข์  ควรจะสงสารเฟย์ไหม  เฟย์จะกรี๊ดไปไหนเนี่ย หูจะแตกแล้ว
 
 
จะบอกว่าทั้งหมดอยู่ที่เชียงรายนะจ๊ะ
 
ขอแค่เม้นไม่ต้องโหวตให้ก็ได้ จุ๊บๆ