รักในแสงเทียน
เขียนโดย 
Fahfah
วันที่ 27 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 14.11 น.
แก้ไขเมื่อ 29 เมษายน พ.ศ. 2558 19.19 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
1) จุดเริ่มต้น!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
"ไม่ยังไงน้องก็จะไม่เป็น ถ้าพี่กลัวว่าจะไม่มีใครสืบทอดแก๊งค์มาเฟียของพี่ก็ให้พวกมือขวามือซ้ายของพี่เป็นสิ!"ฟางสาวอ่อนหวานพูดเมื่อพี่ชายสุดที่รักของเธอจะให้เป็นหัวหน้าแก็งค์นีระสิงค์คนต่อไป
"แต่ไอพิชชี่กับไอกวังมันไม่ได้เป็นญาติกับเรา คนที่เป็นหัวหน้าแก๊งค์คนต่อไปยังไงก็ต้องเป็นเราเท่านั้น"ทีเจพี่ชายสุดโหดพูดขึ้นเมื่อน้องสาวของตนพยายามปฏิเสธ
"งั้นพี่ก็ตอบมาหน่อยสิค่ะ ว่าการเป็นมาเฟียมันดีตรงไหน"ฟางถามทีเจ ที่จ้องหน้าเธออย่างไม่วางตา
"ตรงที่เราสามารถสั่งคนอื่นได้ ตำรวจไม่จับ มีอำนาจเหนือคนอื่น"ทีเจพูดแล้วนั่งลงบนเก้าอี้ทำงาน
"แล้วไอที่พี่พูดมาทั้งหมด พี่เคยเห็นใจคนอื่นบ้างไหม คนที่พี่สั่งลูกน้องให้ไปฆ่า ไปทำร้ายร่างกาย ไปขโมย สำหรับพี่อาจดูว่ามันดี มันสบาย แต่สำหรับน้องมันมีแต่ความทุกข์ที่ต้องเห็นคนอื่นเจ็บปวดเพราะเรา"ฟางพูดอย่างไม่เข้าใจพี่ชาย
"..."ทีเจเงียบไปพูดอะไร
"ถ้าพี่ยังเข้าใจแบบที่พี่คิดแบบตอนนี้อีก เราก็คงไม่มีที่จะคุยกันแล้วแหละค่ะ"ฟางพูดแล้วเดินออกไปจากห้องทีเจอย่างอารมณ์เสีย
"ยังไงแกก็หนีความจริงไม่พ้นหรอก"ทีเจพูดอย่างเซ็งๆเมื่อเห็นฟางเดินออกจากห้องไป
"นี่พี่เฟย์จะไปไหน"แก้วพูดเมื่อเห็นพี่สาวของตนจะออกจากบ้าน
"ชั้นจะไปหาพี่ป๊อป"เฟย์พูดแล้วเดินออกไปจากบ้าน
"เฮ้อ"แก้วถอนหายใจเมื่อเห็นพี่สาวตัวเองไปหาคนรักเก่าบ่อยๆ พี่สาวเธอเชื่อว่าคนรักเก่าอย่างป๊อปปี้ยังรักเธออยู่เต็มหัวใจ แต่เธอดูนิสัยป๊อปปี้ออก ว่าคิดกับพี่สาวของเธอแค่เพื่อนเท่านั้น
"ไปทำงานดีกว่า"แก้วพูดแล้วยิ้ม เพราะเธอชอบการทำงานไม่ได้เป็นเหมือนที่พี่สาวเธอที่วันๆเอาแต่สั่งนู้นสั่งนี้หรือใช้เงินไปกับของแบร์นแนมต่างๆ
"นี่เขื่อนตอนนี้ไร่ชาของเราเป็นยังไงบ้าง"โทโมะถามน้องชายของตนที่วันๆเอาแต่ทำงานงกๆ แถบจะไม่ได้ออกไปเปิดหูเปิดตาเลยก็ว่าได้
"ตอนนี้ไร่ชาของเรามีลูกค้าจากต่างประเทศมาซื้อผงชาจากเราหลายบริษัทแหละพี่"เขื่อนพูดแล้วเงยหน้ามองพี่ชาย
"ว้าว ได้คนมาดูแลธุรกิจด้วย มันดีอย่างนี้นี่เอง"โทโมะแซวน้องชายแล้วหัวเราะอย่างอารมณ์ดี
"พี่วันนี้ผมจะออกไปดูที่ไร่หน่อยนะ"เขื่อนพูดอย่างอารมณ์ดี
"จะไปดูไร่หรือจะไปเจ้าของร้านกาแฟนะ"โทโมะแซวเมื่อรู้ว่าน้องชายของตนแอบปิ้งเจ้าของร้านกาแฟที่ใช้เมล็ดกาแฟและใบชาในไร่ของตัวเอง
"บ้าน่าพี่ ไปทำงานไป๊!"เขื่อนพูดแก้เขินก่อนจะไล่พี่ชายของตนไปทำงาน
"นี่น้องหรือพี่ว่ะเนี่ย ไปก็ไป"โทโมะพูดแล้วยิ้มก่อนเดินออกไป
"พี่ป๊อปค่ะ เฟย์มาแล้วค่ะ"เฟย์พูดเมื่อนัดกับป๊อปปี้ที่ร้านอาหารฝรั่งแห่งหนึ่ง
"พี่ป๊อปมีอะไรรึเปล่าค่ะถึงได้นัดเฟย์มา"เฟย์พูดอย่างดีใจ
"คือ วันนี้พี่มีเรื่องจะมาสารภาพน่ะ"ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้ม
"ระ เรื่องอะไรหรอค่ะ"เฟย์พูดอย่างตื่นเต้น เมื่อคิดว่าป๊อปปี้จะขอตัวเองแต่งงาน
"คือ พี่คิดกับเฟย์แค่พี่น้อง"ป๊อปปี้ตะกุกตะกักก่อนจะตัดสินใจพูดออกมา
"พะ พะ พี่ป๊อปพูดเล่นใช่ไหมค่ะ"เมื่อเฟย์ได้ยินที่ป๊อปปี้พูดก็เหมือนฟ้าผ่ากลางใจอย่างจัง
"เฟย์ พี่ไม่ได้รักเราแบบชู้สาวนะ พี่รักเราแบบพี่น้องนะ"ป๊อปปี้พูดแล้วก้มหน้าอย่างรู้สึกผิด
"ไม่จริง เพราะนังฟางใช่ไหม พี่ป๊อปถึงไม่รักเฟย์ ใช่ไหมๆ ฮือๆ"เฟย์พูดอย่างแค้นฟาง แล้วร้องไห้ออกมา
"ใช่ พี่รักฟาง และพี่จะรักฟางแค่คนเดียวไปตลอดชีวิต"ป๊อปปี้พูดแล้วเดินออกไป
"กรี๊ด กรี๊ด แกนังฟาง กรี๊ด!!"เฟย์กรี๊ดจนคนในร้านต่างมองและมีเสียงนินทาเฟย์ เฟย์จึงต้องรีบออกจากร้านอย่างอับอาย
เป็นยังไงกันบ้างกับตอน1 แซ่บไหมๆ บอกเลยเรื่องนี้เฟย์มีตบค่ะ!! รู้ไว้ซะเฟย์อันตราย ไม่ใช่ละ55 
เปลี่ยนการพิมพ์หน่อยน้า จะเว้นบรรทัดเยอะขึ้น(มาก) พยายามแต่งให้ยาวขึ้น(นี้ยาวขึ้นแล้วหรอ?)ส่วนคำอธิบายก็ยังคงน้อยเหมือนเดิม คิดไม่ออกจริงๆ
ขอแค่เม้นไม่ต้องโหวตก็ได้ แล้วเจอกันใหม่ตอนหน้าจ้า จุ๊บๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
