รักในแสงเทียน
เขียนโดย 
Fahfah
วันที่ 27 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 14.11 น.
แก้ไขเมื่อ 29 เมษายน พ.ศ. 2558 19.19 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
11) เป็นห่วง(?)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“ชั้นมาส่งเค้กของคุณวิศวะค่ะ”แก้วพูดมาส่งเค้กให้โทโมะ
“อ๋อ งั้นเชิญทางนี้เลยค่ะ”เลขาสาวของโทโมะพูดพร้อมเดินนำแก้วไปที่ห้องทำงานของเขา
“อืม ซี้ด/ว้าย”ในขณะที่ชายหนุ่มกำลังนัวเนียสาวสวยคนหนึ่งเลขาก้เปิดประตูเข้ามา พร้อมเสียงตกใจของ2สาวที่เพิ่งเข้ามา
“นี่ทำไมไม่เตาะประตูก่อนห๊ะ”หญิงสาวสวยพูดออกมา
“คือ ดิชั้นเคาะแล้วค่ะ”เลขาพูดแล้วก้มหน้าอย่างรู้สึกผิด
“แต่ชั้นไม่ได้ยิน”หญิงสาวคนนั้นพูด
“ก็พวกคุณกำลัง....แล้วจะได้ยินได้ยังไงละค่ะ”แก้สที่ออกมาจากที่ซ่อนก็พูดขึ้น
“แก้ว...”โทโมะพึมพำ
“เชิญตามสบายเลยนะค่ะ ไปค่ะ”แก้ววางเค้กลงแล้วจูงมือเลขาออกไปจากห้อง
“พวกนั้นนี่ขัดจังหวะเราจริงเลย เรามาต่อกันเถอะค่ะ”หญิงสาวพูดแล้วคลอเคลียโทโมะต่อแต่โทโมะกลับผลักออก
“ผมไม่มีอารมณ์ละ คุณออกไปได้แล้ว”โทโมะพูดก่อนจะใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อยพลางหยิบเงินจำนวนหนึ่งออกมาแล้วเดินออกไป
“กรี๊ด ยังไงคุณต้องเป็นของหวายคนเดียว”หวายพูดอย่างอารมณ์เสียแล้วใส่เสื้อผ้าก่อนจะหยิบเงินออกไป
“นี่เธอ”โทโมะคว้าแขนแก้วเอาไว้เมื่อเธอกำลังจะเข้าลิฟต์ไป
“โอ้ย อะไรของคุณเนี่ย”แก้วแกะมือของโทโมะออกก่อนที่ลิฟต์จะปิด
“ไปกับชั้น”โทโมะพูดและจับแขนแก้วอีกครั้ง
“ไม่ไป ไม่ไป ปล่อยๆ”แก้วพยายามแกะมือออกแต่โทโมะกลับจับแขนแก้วแรงขึ้นจนเป็นรอยแดง
“อยู่นิ่งๆน่า”โทโมะตะคอกแก้ว ทำให้แก้วนิ่งสักพักโทโมะจึงใช้จังหวะนี้ในการลากหญิงสาวไป
“ชั้นเหมือนคนอ่อนไหว ไวต่อความรู้สึกนะเธอ”ฟางร้องเพลงอย่างอารมณ์ดี แต่ก็ต้องชะงักเมื่อได้ยินอะไรบางอย่าง
“อย่าบอกฟางนะ”เสียงป๊อปปี้ที่เล็ดลอดออกมาจากในห้องของพิม เมื่อฟางได้ยินก็เอาหูแนบประตู
“แต่เราเป็น...”พิมที่ยังพูดไม่จบก็ถูกชายหนุ่มพูดแทรกขึ้นมาก่อน
“เราไม่ได้เป็นอะไรกัน จำไว้”ป๊อปปี้ตะคอกพิมแล้วจะเดินมาเปิดประตู เมื่อฟางได้ยินเสียงคนเดินมาทางประตูก็รีบแอบเข้าห้องนอนไปทันที
“พี่ป๊อปกับพี่พิมเป็นอะไรกันนะ”ฟางพูดอย่างสงสัยก่อนจะหลับไปด้วยความเพลีย
ตริ้ง ต๊อง
“ชั้นมาหาฟาง”เฟย์พูดอย่างร้อนรน
“เชิญค่ะ”คนใช้พูดแล้วเดินนำเฟย์เข้าไปในบ้าน
“อ้าว เฟย์มีอะไรหรอ”ฟางถามเมื่อเห็นเพื่อนสาวมาที่บ้าน
“ช่วงนี้เธอควรจะระวังตัวให้มากๆนะ โดยเฉพาะพิม”เฟย์พูดด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง ทำให้ฟางทำหน้างง
“นี่”เฟย์หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วเปิดที่อัดเสียงให้ฟางฟัง
“ชั้นมีเรื่องอยากให้แกช่วย”
“...”
“กำจัดนังฟางซะ อย่าให้มันรอดมาได้”
เมื่อฟางได้ยินเสียงที่เฟย์เอามาให้ก็ตกใจไม่คิดว่าพิมที่ตัวเองรักเหมือนกับพี่สาวแท้ๆจะทำได้ลงคอกับตัวเองแบบนี้
“ช่วงนี้เธอก็อย่าไปไหนมาไหนคนเดียวก็ละกันนะ”เฟย์พูด
“เอ่อ ที่จริงชั้นก็ไม่ได้เป็นห่วงเธอหรอก ชั้นแค่ไม่อยากให้เพื่อนชั้นมีข่าวหนังสือพิมพ์หน้าหนึ่งว่ามีคนตายน่ะ”เฟย์พูดทำให้ฟางที่ได้ยินก็ยิ้มขึ้นแล้วกอดเฟย์
“ขอบใจมากนะ”ฟางพูดทั้งน้ำตา
“อืม ชั้นกลับก่อนนะ เดี๋ยวยัยแก้วว่า ดุแลตัวเองด้วยล่ะ”เฟย์พูดแล้วขับรถออกไปอย่างรวดเร็ว
เฟย์รู้สึกผิดแล้วนะ เหลือแต่พิม
อ่านแล้วงงมะ ไรต์ก็งง55
เม้น+โหวตให้ด้วยน้า ขอบคุณค้า
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
