ไม่ว่านานแค่ไหน....ยังรักแค่เธอ

8.0

เขียนโดย nutpao

วันที่ 26 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 18.50 น.

  35 ตอน
  68 วิจารณ์
  42.91K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 13.57 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

19) อุปสรรคที่ชัดเจน19

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

          ฉันเดินมาจากตรงนั้นพร้มลากเพื่อนสาวของฉันมาด้วย...ฉันพูดมันออกไปได้ไงเนี้ย...โอียอยากจะบ้าตาแล้วจะกล้ามองหน้าพวกมันไหมเนี้ย

 

          ตอนนี้ฉันก็มาถึงห้องเรียนของฉันแล้ว...ฉันยังไม่รู้เลยว่าจะเอาไงเพราะฉันก็ต้องนั้นข้างนายป๊อปปี้นิ..โอ๊ยอยากจะหายไปจากโลกนี้...และอยู่ดีๆนานป๊อปปี้ก็เดินเขามาพร้อมนายโทโมะกับนายเขื่อน..สายตาพวกมันจับจ้องมาที่พวกฉันให้ตายเถอะ......ฉันจะทำไงดีเนี้ย

 

          "นิเธอ..ทำไมถึงหนีฉันมาแบบนั้นเรายังคุยกันไม่จบเลยนะ"อร๊ายยยฉันอยากจะย้อนเวลาไปแก้ไขมัน

 

          "ก็ตามที่ฉันพูดนั้นแหละนั้นคือเหตุผลของฉัน"ฉันตอบไปเพื่อตัดปัญญาต่างๆขี้เกลียดฟังมันแล้ว

 

          "เธอรักฉันหรอ..ฟาง"จบคำพูดนายนั้นทำเอาฉันอยากจะตายให้ได้เลย

 

          poppy          

 

          "ฉันว่าอาจจะแค่รู้สึกดีอะ...แต่ฉันไม่รุ้นะว่าอนาคตข้างหน้ามันจะเกิดอะไรขึ้นเพราะฉันก็ยังอยากจะทำตามสัญญาที่ฉันเคยให้กับเพื่อนของฉันไว้..ฉันก็หวังว่าวันนึงเขาอาจจะกลับมาเอาสัญญานั้นก็ได้...และถ้าถึงตอนนี้ฉันก็อาจจะต้องทำตามสัยญ่ที่ให้ไว้กับเขา"เอาแล้วไงเะอยังไม่ลืมคำสัญญาของผม.....ผมยอ้มออกมาทันทีแต่เธอคงจะตกใจนะเพราะปรกติถ้าเป้นคนอื่นเขาคงจะเสียใจเล็กน้อยที่เธอพูดแบบนั้นออกมา

 

          "โอเคงั้นเดียวฉันมานะ"ผมก็เลยเดินออกไปบอกข่าวดีกับเพื่อนของผม

 

       tomo

 

          ผมเดินเข้ามาในห้องพร้อมๆกับเพื่อนผม..และก็เดินมานั้งข้างแก้วกูเธอจะตกใจเล็กน้อยและก็พยายามจะหลบหน้าผม

 

          "เอ่อ..แก้วที่ฟางพูดอะเรืื่องจริงหรือป่าว"ผมถามออกไปก็ผมอยากรู้นิว่าที่ฟางพูดมันจริงหรือป่าว...แล้วถ้ามันจริงก็แสดงว่าเธอเปิดใจรับผมแล้วนะสิ

 

          "อืม"ตอนนี้ผมหุบยิ้มไม่ได้แล้วและผมก็เลยเดินไปหาเพื่อนสองคนของผม..เพื่อจะไปบอกเรื่องนี้แหละ

 

          koen

 

          "เฟย์...ที่ฟางพูดอะเรื่องจริงหรือป่าว..ถ้ามันเป็นจริงก็แสดงว่าเฟย์เลริ่มรักพี่แล้วนะสิ"ผมถามออกไปอย่างกล้าๆกลัวๆถ้าคำตอบมันไปทางด้านดีมันก็ดีไปแต่ถามมันมาทางด้านไม่ได้อะ

 

          "นิพี่ยังอยากให้เฟย์พูดอีกหรอ..การระทำที่เฟย์ทำไปทั้งหมดพี่ยังไม่รู้อีกหรอว่าทำไมเฟย์ถึงเป็นอย่านั้น.....ถ้าพี่ไม่รุ้เฟย์ก็ไม่บอกหรอกนะ"จบคำพูดของเธอทำเอาผมแถบจะกระชากเธอมากอดแต่ไม่ได้ต้องเก็บอาการก่อนและผมก็ลุกเดินไปหาพวกเพื่อนของผมเพื่อไปบอกเรื่องนี้แหละ

 

          หนึ่งอาทิตย์ผ่านมา..พวกนั้นดูจะเป็นห่วงพวกฉันมากและดูแลพวกฉันอย่างดี..ค่อยตามเวลาที่พวกฉันไปไหนมาไหน..ความรุ้สึกของพวกฉันมันก็ค่อยๆเพิ่มขึ้นจากรู้สึกดีๆก็กลายเป็นชอบ....และวันนี้ก็เป็นอีกวันที่พวกนั้นก็ตามพวกฉันแต่วันนี้พวกฉันก็ต้องทำกิจกรรมรับน้องดูพวกนั้นจะทำตัวติดฉันเป้นพิเศษ...มันต้องมีอะไรปิดบังฉันแน่ๆ

 

          fang

 

          "ยินดีต้อนรับน้องๆที่มาทำกิจกรรมวันนี้นะค่ะ,....อะตามที่เราตกงกันไวไปหาพี่รหัสตังเองให้เจอถายใน1ชั่วโมงนี้ค่ะ"จบเสียงนั้นรุ่นน้องก็รีบไปหาพี่รหัสของตัวเองแต่ที่ฉันแปลกใจก็คือเฮ้ย...ก็ กั้ง พิชชี่ และเต้ยเดิมมาทางพวกฉันนะสิ...แล้วอยู่ดีๆพวกนายป๊อปปี้ก็ดึงพวกฉันไปไว้ข้างหลัง...อ่าวทำอะไรของมันเนี้ย...อย่าบอกนะ..ว่าช่วงนี้ขาดน้ำผึ่งอะหน้าเหมือนหมีแล้วยังชอบทำตัวเหมือนหมีอีกนะเนี้ย..หมีหิวน้ำผึ้งเข้าสิงนายป๊อปปี้แล้วแต่รู้สึกว่าคราวนี้หมีนั้นคงอดมาเป็นเดือนอะเพราะนายป๊อปปี้ดูน่ากลัวมาก

 

          "พวกนายเดินมาทำไม"เสียงนายโทโฒะถามอย่างเย็นชาแต่แอบไปด้วยความน่ากลัว

 

          "ก็พวกผมเป็นน้องรหัสของพวกพี่ๆเฟยืฟางแก้วนิครับ"นายเต้ยพูดพร้อมยิ้มในอย่างเสแสร้ง

 

          "ห่ะ"นายเขื่อนแถบช๊อคเลยจ้าา

 

          "เออ...ยังไงมันก็เปรี่ยนแปลงอะไรไม่ได้แล้วนิ....แต่พวกแกห้ามมายุ่งอะไรกับผู้หญิงของพวกฉันนะไม่งั้นฉันเอาตายแน่"นายป๊อปปี้พูดอย่างเอาจริงเอาจังโอียน่ากลัวอะ

 

          "ไม่รับปากคับ"นายเต้ยพูดขึ้นแต่ก็มีเสียงผู้หญิวแทรกมาอีก

 

          "พี่ป๊อปปี้สวัสดีค่ะ"ผู้หญิงสามคนนั้นพูดพร้อมกันแต่ดูนายพวกนั้นตกใจกันมาก

 

          poppy

 

          โอ๊ยนี้มันเวรกรรมอะไรของพวกผมเนี้ย...ทั้งเจอน้องรหัสของฟางที่ทำทางเหมือนจะจีบอนาคตแฟนผมและก็อดีตของพวกผม

 

          "พิม"

 

          "มิล่า"

 

          "จินนี้"

 

          

          เอาแล้วไงอย่าบอกนะว่า

 

          "อย่าบอกนะว่าพวกเธอ เป้นน้องรหัสของพวกฉันอะ"ไอ้เขื่อนพูดอย่างกลัวๆคำตอบของพวกนั้น

 

          "ใช่ค่ะพี่เขื่อน..มิล่าเป็นน้องรหัสพี่เขื่อน..ส่วพิมก้น้องรหัสพี่โทโมะ ส่วนยัยจินนี้ก็น้องรหัสพี่ป๊อปปี้"พอน้องมิล่าแฟนเก่าของไอ้เขื่อนพูจบพวกนั้นก็มาเกาะแขนพวกผมทันที่..

 

                    โดนที่ผมก็หันไปหาฟาง..แต่กับกลายเป็นว่าเหมือนฟางจะโกรธผม...ผมกลัวเหลือเกินว่าพวกฟางจะประชดพวกผมโดยใช่สามคนนั้น...เพราะดูแล้วเฟยืกับแก้วก็ดูจะโกรธเพื่อนผมเหมือนกัน

 


 

เอาแล้วไง...อุปสรรคเริ่มชัดเจนแล้ว...ยังไม่ได้หวานอะไรกันเลยก็มีอุปสรรคเข้ามาแล้วหรอเนี้น

ติดตามตอนต่อไปด้วยนะรับร้องว่าต่อจากนี้สนุกแน่..เจอกันตอนหน้านะค่ะ

 

          

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา