สองคนหนึ่งใจ

               " ตกใจอะไรขนาดนั้นยัยแก้ว ลงมาทานข้าวได้แล้ววฟางก้อหิว ทานข้าวด้วยกันนะค่ะ พี่โทโมะ "
 
" ครับ"
 
 
 
" พี่มาเนี้ยมีเรื่องจะคุย "
" เห๊ ? เรื่องไรค่ะ "
พี่โทโมะไม่ตอบแต่ยื่นมาเพียงจดหมายสองฉบับ ให้ฉันกับฟาง
' มหาลัยเอมไพร์ เนชั่นเนวลิตตี้ '
" ฟาง !! นี้ มะ..มันมหาลัยชื่อดังนี้ "
ฉันพูดพร้อมหันไปมองฟางที่ยังอึ้งไม่หาย มันน่าตกใจมากที่มีจดหมายมาหาพวกสามัญชนอย่างเรา
 
" เป็นมหาลัยของคุณแม่พี่เอง พี่อยากให้ไปเรียน นะแก้ว พี่อยากอยู่ใกล้แก้ว "
พี่โทโมะพูดบ้าอะไรเนี้ย ./////.
 
" แล้วฟางกับแก้วจะเอาเงินไหนจ่ายค่าเทอมล่ะค่ะ เทอมนึงเป็นล้าน ฟางกับแก้วไม่ดีกว่าค่ะ "
 
" จิงซินะ แก้วกับฟางก้อสามัญชน แก้วกับฟางไม่"
 
 
" ใครบอกว่าจะให้จ่ายค่าเทอมเล่า แก้วกับฟางสิทธิพิเศษ "
 
 
" แต่ ... "
 
 
" ไม่มีแต่นะ "
 
 
" ถึงยังไงแก้วกับฟางก้อไม่อยากหรอกค่ะ ฟางกับแก้วจะอยู่ได้หรอค่ะ สังคมแบบนั้น "
 
" ไม่เป็นรัยมีพี่อยู่ทั้งคน"
 
" แต่ยังไงแก้วกับฟางก้อเกรงใจอยู่ดี "
 
ฉันพูดออกไปด้วยความรู้สึกนั้นจริงๆ ฉันไม่อยากรบกวนเขา ฉันกับพี่โทโมะ รู้จักกันไม่เท่ารัยเอง จะรบกวนเขาได้ไง
 
 
" ฟางว่าแก้วพูดถูกนะค่ะ "
 
 
" ถึงยังงัยก้ออยากให้เเก้วกับฟางไปนะ. "
 
 
" ก้อได้ค่ะ แก้วกับฟางตกลงจะไปเรียนที่นั้น "
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ตกค่ำ
 
" งั้นพี่กลับแล้วนะ พรุ่งนี้จะมีคนมารับ "
 
" ค่ะ "
 
เมื่อพี่โทโมะออกรภไปได้ซักพัก ฉันกับฟางก้อครุ่นคิดว่าจะทำยังไง เราต้องไปเรียนที่นั้นจริงๆหรอ ? ' แต่ ฉันว่ามันก้อดีนะ สำหรับพวกเรา คนธรรมดา ได้ไปเรียน ถึงมหาลัยเอมไพค์
 
 
" แก้ว เราจะเรียนที่นั้นได้จริงๆหรอ ? "
ฟางถามด้วยน้ำเสียงที่ดูกังวล มันก้อไม่ต่างจากฉันตอนนี้หรอก
 
" ไม่เป็ยรัยมีแก้วทั้งคน ไม่เป็นไรหรอก ฟางขึ้นไปนอนเถอะ เดี๋ยวออกขอออกไปข้่งนอกก่อนนะ "
 
 
" จร้า งั้นพาปิดบ้านด้วยนะ "
 
 
 
 
 
 
ตอนนี้ฉันอยู่ข้างนอก ฉันออกมาเพราะ ' มีใครบางคนโทรหาฉัน ' มันเป็นสายที่ฉันไม่อยากรับ แต่ทำยังงัยได้ เหอะ !!
 
" มาแล้วหรอแก้ว พี่ไม่เจอตั้งนานสวยขึ้นเยอะนะ หึ!! "
 
" พี่ป๊อป !! เรียกแก้วออกมาต้องการอะไร !! เลิกยุ่งกับพวกเราเถอะ " ผู้ชายคนนี้แย่ แย่ที่สุดที่เคยคบมา เพราะเขา ชีวิตพวกเราถึงพังแบบนี้
 
" เรียกออกมาเเค่จะบอกว่า ' อย่าคิดหนีเลย' หนีไม่พ้นหรอก "
 
ชั้นได้แต่กำมือแน่น ด้วยความโกรธ ใช่ซิฉันทำอะไรเขาไม่ได้ ไม่ได้เลย
 
" เลิกยุ่งกับผู้หญิงของฉันดีกว่านะ ป๊อป ภานุ "
 
" พี่โทโมะ !!" ฉันหันไปตามเสียง นี้มันพี่โทโมะ เขามาอยู่ตรงนี้ได้ไง กัน
 
 
" อ้าว ว่างัย ' เพื่อนเก่า' ไม่เจอกันตั้งนาน "
 
 
" ฉันเคยเป็นเพื่อนกับนานด้วยหรอ ไม่ยักจะจำได้ " พี่โทโมะพูด ก่อนที่จะดึงฉันให้ไกลจากพี่ป๊อป พร้อมกอดไว้แนบอก
 
" หึ !! นั้นซิ รู้จักผู้หญิงนั้นด้วยหรอ เริ่มน่าสนุกแล้วซิ "
 
" สนุกอะไรของแก !!? " พี่โทโมะพูด ไม่ซิแทบจะเรียกว่าตะโกนด่า แต่อีกคนกับนิ่งเฉย
 
" ฉันไปดีกว่า บาย "
 
 
เมื่อพี่ป๊อปออกไปซักพัก พี่โทะโมะก้อลากฉันออกมาจากที่ตรงนั้น มุ่งตรงไปที่รถสปอตคันหรู
พี่โทโมะพักชั้นติดกับกำแพงรถแล้วใช้มืออีกข้าวกักชั้นไว้
อ่าาา ./////. แบบนี้มันไม่ดีเลยนะ
 
" แก้ว "
 
 
" ค่ะ !? "
 
 
" ขอจูบได้ไหม ?"
 
 
" มะ...อื้ออ " ฉันพยายามที่จะปิดปากตัวเอง แต่ลิ้นหนากับรุกเขามา อื้มม !! มันเหมือนกับลอยบนปุยเมฆ
 
" อ่ะ !!? "
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ขอโทดนะที่ไม่ได้อัพเลย เปิดเทอมแล้วอ่าาา