สองคนหนึ่งใจ

               " ตกใจอะไรขนาดนั้นยัยแก้ว ลงมาทานข้าวได้แล้ววฟางก้อหิว ทานข้าวด้วยกันนะค่ะ พี่โทโมะ "

 

" ครับ"

 

 

 

" พี่มาเนี้ยมีเรื่องจะคุย "

" เห๊ ? เรื่องไรค่ะ "

พี่โทโมะไม่ตอบแต่ยื่นมาเพียงจดหมายสองฉบับ ให้ฉันกับฟาง

' มหาลัยเอมไพร์ เนชั่นเนวลิตตี้ '

" ฟาง !! นี้ มะ..มันมหาลัยชื่อดังนี้ "

ฉันพูดพร้อมหันไปมองฟางที่ยังอึ้งไม่หาย มันน่าตกใจมากที่มีจดหมายมาหาพวกสามัญชนอย่างเรา

 

" เป็นมหาลัยของคุณแม่พี่เอง พี่อยากให้ไปเรียน นะแก้ว พี่อยากอยู่ใกล้แก้ว "

พี่โทโมะพูดบ้าอะไรเนี้ย ./////.

 

" แล้วฟางกับแก้วจะเอาเงินไหนจ่ายค่าเทอมล่ะค่ะ เทอมนึงเป็นล้าน ฟางกับแก้วไม่ดีกว่าค่ะ "

 

" จิงซินะ แก้วกับฟางก้อสามัญชน แก้วกับฟางไม่"

 

 

" ใครบอกว่าจะให้จ่ายค่าเทอมเล่า แก้วกับฟางสิทธิพิเศษ "

 

 

" แต่ ... "

 

 

" ไม่มีแต่นะ "

 

 

" ถึงยังไงแก้วกับฟางก้อไม่อยากหรอกค่ะ ฟางกับแก้วจะอยู่ได้หรอค่ะ สังคมแบบนั้น "

 

" ไม่เป็นรัยมีพี่อยู่ทั้งคน"

 

" แต่ยังไงแก้วกับฟางก้อเกรงใจอยู่ดี "

 

ฉันพูดออกไปด้วยความรู้สึกนั้นจริงๆ ฉันไม่อยากรบกวนเขา ฉันกับพี่โทโมะ รู้จักกันไม่เท่ารัยเอง จะรบกวนเขาได้ไง

 

 

" ฟางว่าแก้วพูดถูกนะค่ะ "

 

 

" ถึงยังงัยก้ออยากให้เเก้วกับฟางไปนะ. "

 

 

" ก้อได้ค่ะ แก้วกับฟางตกลงจะไปเรียนที่นั้น "

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ตกค่ำ

 

" งั้นพี่กลับแล้วนะ พรุ่งนี้จะมีคนมารับ "

 

" ค่ะ "

 

เมื่อพี่โทโมะออกรภไปได้ซักพัก ฉันกับฟางก้อครุ่นคิดว่าจะทำยังไง เราต้องไปเรียนที่นั้นจริงๆหรอ ? ' แต่ ฉันว่ามันก้อดีนะ สำหรับพวกเรา คนธรรมดา ได้ไปเรียน ถึงมหาลัยเอมไพค์

 

 

" แก้ว เราจะเรียนที่นั้นได้จริงๆหรอ ? "

ฟางถามด้วยน้ำเสียงที่ดูกังวล มันก้อไม่ต่างจากฉันตอนนี้หรอก

 

" ไม่เป็ยรัยมีแก้วทั้งคน ไม่เป็นไรหรอก ฟางขึ้นไปนอนเถอะ เดี๋ยวออกขอออกไปข้่งนอกก่อนนะ "

 

 

" จร้า งั้นพาปิดบ้านด้วยนะ "

 

 

 

 

 

 

ตอนนี้ฉันอยู่ข้างนอก ฉันออกมาเพราะ ' มีใครบางคนโทรหาฉัน ' มันเป็นสายที่ฉันไม่อยากรับ แต่ทำยังงัยได้ เหอะ !!

 

" มาแล้วหรอแก้ว พี่ไม่เจอตั้งนานสวยขึ้นเยอะนะ หึ!! "

 

" พี่ป๊อป !! เรียกแก้วออกมาต้องการอะไร !! เลิกยุ่งกับพวกเราเถอะ " ผู้ชายคนนี้แย่ แย่ที่สุดที่เคยคบมา เพราะเขา ชีวิตพวกเราถึงพังแบบนี้

 

" เรียกออกมาเเค่จะบอกว่า ' อย่าคิดหนีเลย' หนีไม่พ้นหรอก "

 

ชั้นได้แต่กำมือแน่น ด้วยความโกรธ ใช่ซิฉันทำอะไรเขาไม่ได้ ไม่ได้เลย

 

" เลิกยุ่งกับผู้หญิงของฉันดีกว่านะ ป๊อป ภานุ "

 

" พี่โทโมะ !!" ฉันหันไปตามเสียง นี้มันพี่โทโมะ เขามาอยู่ตรงนี้ได้ไง กัน

 

 

" อ้าว ว่างัย ' เพื่อนเก่า' ไม่เจอกันตั้งนาน "

 

 

" ฉันเคยเป็นเพื่อนกับนานด้วยหรอ ไม่ยักจะจำได้ " พี่โทโมะพูด ก่อนที่จะดึงฉันให้ไกลจากพี่ป๊อป พร้อมกอดไว้แนบอก

 

" หึ !! นั้นซิ รู้จักผู้หญิงนั้นด้วยหรอ เริ่มน่าสนุกแล้วซิ "

 

" สนุกอะไรของแก !!? " พี่โทโมะพูด ไม่ซิแทบจะเรียกว่าตะโกนด่า แต่อีกคนกับนิ่งเฉย

 

" ฉันไปดีกว่า บาย "

 

 

เมื่อพี่ป๊อปออกไปซักพัก พี่โทะโมะก้อลากฉันออกมาจากที่ตรงนั้น มุ่งตรงไปที่รถสปอตคันหรู

พี่โทโมะพักชั้นติดกับกำแพงรถแล้วใช้มืออีกข้าวกักชั้นไว้

อ่าาา ./////. แบบนี้มันไม่ดีเลยนะ

 

" แก้ว "

 

 

" ค่ะ !? "

 

 

" ขอจูบได้ไหม ?"

 

 

" มะ...อื้ออ " ฉันพยายามที่จะปิดปากตัวเอง แต่ลิ้นหนากับรุกเขามา อื้มม !! มันเหมือนกับลอยบนปุยเมฆ

 

" อ่ะ !!? "

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ขอโทดนะที่ไม่ได้อัพเลย เปิดเทอมแล้วอ่าาา