วงวนแห่งรัก

...........ปากซอยบ้าน.........
"อ้าวเห้ย!!...ไอ้ไวท์!!!...ไอ้ไวท์!!!!!" ผมตกใจเมื่อได้ยินเสียงใครบางคนเรีกขณะที่ผมกำลัง
เดินเข้าซอยหน้าบ้าน...เสียงกัส...
"แม่ง...ไอ้ไวท์...เดินจนรถจะเสยตูดแล้วนะมึง....เหม่อไรว่ะ" 
"เปล่าหรอก...แค่คิดไรเรื่อยเปื่อย...ว่าแต่กัส...กำลังจะไปไหนอะ..."
"กู...ว่าจะพา เฟิน แฟนกูไปดูหนังชะหน่อย...มึงล็อกบ้านด้านนอกเหมือนเดิมนะ...."
"แล้ว...เงิน....ไม่อยู่เหรอ...ไปด้วยกันรึเปล่า...."
"ไอ้เหี้ยเงิน!!...มันไม่ไปหรอก...กูเห็นวัน ๆ แม่งตัวติดกับแฟนเหมือนกะตังเม...หมั่นไส้ว่ะ...งั้นกู
ไปละนะ....."
"อืม...อย่ากลับดึกนักล่ะ" 
.............ห้างสรรพสินค้า....
"เฟิน...อยากดูเรื่องอะไร...เลือกเลย...."
"เฟิน...ว่าเปลี่ยนแนวมาดูหนังตลกบ้างดีไหม...กัส."
"เฟิน....อยากดูเหรอ...งั้นก็ได้...." ผมไม่ชอบดูหนังตลกเพราะรู้สึกว่ามันไร้สาระ...มีแต่ความ
ตลกอย่างเดียว...ดูแล้วไม่ได้อะไร...แต่เฟินอยากดูผมก็คงต้องดู...
"อ้าว!!..วิว...มาดูหนังด้วยเหรอ...ซื้อตั๋วยัง...."
"เฟิน!!...ยังเลย...ไปซื้อด้วยกัไหม...จะได้เลือกที่ใกล้ ๆ กันด้วย..." เสียงผู้หญิงสองคนเดินคุย
กันอย่างสนุกนาน...ผิดกับผมกับได้เงินที่ตอนนี้เอาแต่เงียบ...เพราะต่างตนต่างไม่คิดว่าจะมาเจอ
กันที่นี่...
"เงิน...นี่อะ...เงินนั่งข้างกัสนะ...เดี๋ยววิวกะเฟินจะนั่งติดกัน...นะ..นะ..ค่ะ"
"ได้ครับ...."
"เงิน...น่ารักที่สุดเลย...จุ๊บ!!" ผมไม่รู้ว่าผมเป็นอะไร...รุ้สึกหงุดหงิดทุกครั้งที่เห็นไอ้เงินมันรักกับ
แฟนมัน...ยิ่งความเงียบภายใต่ท่าทีที่เรียบเฉยเวลาที่อยู่กับผม...ผมยิ่งรู้สึกเกลียดมัน...
"อ่อ...เดี๋ยวเงินมานะครับ...ไปเข้าห้องน้ำหน่อย...."
"เดี๋ยว!!!กูไปด้วย..." มันรีบเดิน...จนผมตามแทบไม่ทัน...ผมจึง...
"ไอ้สัตว์เงิน!!!...มึงอึดอัดมากรึไงว่ะเวลาที่อยู่กับกู...กูเห็นมึงอยู่กับแฟน...มึงก็ยิ้มได้หัวเราะ
ออก...นิ..แต่เวลาอยู่กับกู...มึงเอาแต่เงียบแล้วเดินหนีกู..."
"ผม...ไม่เป็นอะไรหรอก...แค่ทำตามคำขอร้องของคุณไง...ว่าเวลาที่เจอกันข้างนอก...ให้ผม
ทำตัวยังไง...ผมจำมันได้ดี...และกำลังทำอยู่...หรือคุณต้องการให้ผมทำยังไงอีก...คุณถึงจะ
พอใจ..." น้ำเสียงเย็น ๆ ของมันเรียกสติผมกลับมาได้เสมอ...
"อะ..ไอ้เงิน..." ผมรู้สึกผิดทุกครั้งที่มันพูดแบบนี้...ใช่ครับผมเป็นคนสั่งให้มันอยู่ห่าง ๆ ผม...ทำ
แบบไม่รู้จัผม...เวลาที่เราเจอกันข้างนอก...เพราะผมไม่อยากให้  เฟิน...แฟนผมสงสัย...เพราะ
ทุกครั้งที่ผมอยู่ใกล้ ๆ มันผมมักลืมตัวแสดงท่าทีแปลก ๆ  ออกไป...ผมจึงตัดปัญหาไม่ให้มันยุ่ง
กับผม...แต่พอมันทำตามที่ผมขอผมกลับ...งี่เง่าใส่มันชะงั้น...ผมเป็นอะไร...
"กู..ขอโทษทีว่ะ...กูลืม"
"ลืม!!...หึ...หึ..คุณลืมหรือว่าไม่กล้ายอมรับความรู้สึกตัวเองกันแน่..."
"ไอ้สัตว์!!!...มึงหมายความว่าไงว่ะ"
"ความหมายอยู่ในคำตอบที่คุณเองก็รู้อยู่แก่ใจ...ผมไม่จำเป็นต้องตอบคุณ"
อุ๊บ...ฮึก...ฮึก...ปะ...ปล่อย...กะ..กัส.." ผมพยายามดันกัสที่มันจูบผมอย่างกระทันหัน...รอยกัด
ที่ริมฝีปากของผม...มันช้ำจนห่อเลือด...แต่ทำไมผมรู้สึกดี...
"จำเอาไว้...กูรุ้ตัวเองดี...ว่ากูเป็นยังไง...และมึงก็ช่วยรับความรู้สึกกูชะที...ไม่ใช่ทำเฉยกับกูแบบ
นี้...." ผมอดใจไม่ได้ที่อยากจะจูบมันเพื่อลงโทษที่มันพูดประชดผมแบบนั้น...ผมไม่อยากได้ยิน
คำพูดของมันที่ทำร้ายจิตใจผม...ให้รู้สึกแย่...แย่เพราะผมไม่กล้าพอที่จะยอมรับความรู้สึกของผม
ที่มีต่อมันอย่างที่มันบอก...ผมเกลียดที่มันรู้และเข้าใจความรู้สึกของผมได้ดีกว่าตัวผมเสมอ...
"ผฝคงทำแบบที่คุณขอไม่ได้...เพราะอะไรคุณก็รู้...เราต่างมีแฟนเป็นของตัวเองแล้ว...ไม่สมควร
ที่จะทำเรื่องบ้า ๆ แบบนี้...ผมหวังว่าคุณคงเข้าใจ..."
"กูเข้าใจ...แต่ไม่ยอมรับว่ะ...มึงมีไรไหม...กูจูบมึงกูก็รู้แล้วว่ามึงต้องการกู...หึ...หึ.."
"กัส!!!!!..." ลองไอ้เงินมันเรีกชื่อผมเต็มยสแบบนั้น...แสดงว่าผมยั่วมันถูกจุดจริง ๆ ..
"ไง...มึงว่าแต่กูไม่ยอมรับความรู้สึกตัวเองแล้วมึงละ...ห๊ะ!!!" ผมไม่ชอบที่เงินพูดจาแบบ
นี้...เพราะมันคงไม่ถุกต้องถ้าเงินจะทำให้ความรู้สึกที่ผมซ่อนอยู่ถูกเปิดเผย...
"ผมไม่อยากให้คุณพุดหรือทำอะไรแบบนี้อีก"
"ได้!!!...กูจะไม่พูดหรือทำอะไรแบบนี้อีก...แต่่...ที่บ้านกูมีสิทธิ์ทุกอย่างในตัวมึง..ใช่ไหม!!"
"เงิน!!!"
............จบตอนของเงินกัสแล้วค่ะ....เป็นไงบ้างค่ะ สนุกไหมมมม^^........