Grabbed a bad heart รักร้ายคว้าหัวใจนายสุดเถื่อน!

"กรี๊ดดด พอได้แล้วปล่อยโทโมะนะขอร้อง"ผมโดนพวกมันคนหนึ่งต่อยเข้าที่ปาก ไอ่ป๊อปวิ่งเข้ามาช่วยซัดไอ่พวกนั่น ผมได้ยินเสียงข้างนอกเอะอะ พวกไอ่เคนตะจองเบคงมาแล้วสินะ-_-^
"ไอ่พวกบ้า ตายๆไปซะ"ผมถีบไอ่คนสุดท้ายออกจากตัว ผมมองหาไอ่กวินแต่ก็ไม่เจอ เหอะไอ่นี่เก่งแต่ปาก-_- ผมหันไปทางไอ่เคนตะที่จุกไม่น้อย ไอ่จองเบมีรอยซ้ำที่มุมปาก
ผมนั่งลงแล้วหันไปมองเขื่อนที่กำลังแกะมัดให้แก้วอยู่
"ไอจองเบ มาช่วยพยุงกูดิ กูลุกไม่ไหวแล้ว"
"เดี๋ยวฉันพยุงนายเองโทโมะ ขอโทษนะ ขอโทษจริงๆเจ็บมากไหม"
"ตัวแค่นี้จะมีแรงมาพยุงฉันได้ไง เอาแรงไปอ่อยคนอื่นต่อสิวะ!"
"ไอ่โทโมะใจเย็นๆ มานี่กูพยุงมึงเอง ขับรถไปคอนโดไอ่เคนตะละกัน"ไอ่ป๊อปมาพยุงผมไปที่รถ แล้วมันก็โยนผมใส่รถทันที แล้วไปช่วยพยุงแก้ว
ณ คอนโดเคนตะ
"ขอโทษนะคะที่ทำให้ทุกคนลำบาก.."ผมได้ยินเสียงยัยนั่นพูดขึ้น ตอนที่ผมนอนเหยียดยาวบนโซฟา ผมลืมตาแล้วมองไปทางแก้วที่กำลังคุยหวานอยู่
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ เออ คุณ.."
"ฉันแก้วค่ะ^^"
"ฉันหวายค่ะ เออพอเล่าเรื่องให้ฟังได้ไหมคะ"
"ตัวน้อยขอน้ำหน่อย"เสียงเคนตะดังขึ้น ผมหันไปมองก็เห็นยัยนั่นลุกขึ้นไปเทน้ำและเข้าไปห้องที่ไอ่เคนตะอยู่ อ่อยไอ่กวินไม่พอยังจะมาอ่อยเพื่อนฉันอีกหรอห้ะ-_-
"จะไปอ่อยใครเขาอีกหละ-_-^!!"ผมลุกขึ้นไปคว้าตัวยับแก้วที่จะเข้าไปห้องของไอ่เคนตะ
"ปล่อยฉันนะโทโมะ"ผมลากยัยนี่ออกจากห้องไอ่เคนตะ แล้วยัดใส่รถทันที
"นี่นายจะพาฉันไปไหนหรอโทโมะ"
"ไปลงนรก-_-"
"หะ..หา กรี๊ดดดด ลดความเร็วลงหน่อยโทโมะ มันผิดกฎหมายนะ!"
"คิดว่าฉันจะสนหรือไงฮะ!"
บรืนนน!!!
ผมเร่งเครื่องให้เร็วขึ้นอีกจนแก้วที่นั่งข้างๆจิกเบาะรถและหลับตา เหอะทรมานคนแบบนี้หละฉันชอบ ก็แค่ยกเลิกงานแต่งมันยากไรหนักหนาว่ะ!
"โทโมะ หยุดรถเถอะ ขอร้องฉันให้นายหมดทุกอย่างเพราะฉะนั้นหนุดรถเถอะนะ"
"หึ งั้นก็ไปบอกพ่อแม่เธอซะว่า ล้มเลิกงานแต่งนี้ซะ!"
"งั้นฉันขอพูดอะไรหน่อยได้ไหม"
"ฉันให้สามวิ"
"นายจำ สร้อยเส้นนี้ได้ไหม"แก้วคว้าสร้อยดาวขึ้นมา ผมจ้องเข้าไปที่สร้อยเส้นนั้นแล้วพยายามนึก แต่มันติดอยู่ที่หัว แต่เอาเหอะในเมื่อนึกไม่ออกจะพยายามนึกทำไม-_-
"จำไม่ได้สิหนะ สร้อยเส้นนี้หนะนายเป็นคนใส่ให้ฉันเองกับมือเลยนะ รู้ไหม^^"ผมเงยหน้ามองแก้วที่ยิ้มทั้งน้ำตาให้ผม สร้อยจี้ดาวนี้มัน...อะไรว่ะ ฉันไปใส่ให้ยัยแก้วนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่-_-^?
 
ปริศนาอีกแล้วว เม้นหน่อยจ้า