Grabbed a bad heart รักร้ายคว้าหัวใจนายสุดเถื่อน!

                        Just gonna stand there and hear my cry.
                            ~แค่ยืนอยู่ตรงนั้นแล้วมองฉันร้องไห้ก็พอ~

ผมปารีโมทเพลงทิ้งอย่างอารมณ์เสีย อารมณ์เพลงมันไม่เข้ากับอารมณ์ผมในตอนนี้เลยสักนิด-_-^ มันต้องอารมณ์แบบว่าสะใจที่ได้ฆ่าใครคนหนึ่ง แผ่นเพลงผมหายไปไหนหมดว่ะ

~~ที่บอกว่ารักไม่ได้ ที่จริงเธอไม่ได้รัก~~

ผมหันไปมองตามเสียงโทรศัพท์ ใครโทรมาตอนนี้ว่ะ -_-; เบอร์แปลกหน้าไม่รู้จักไม่รับชั่งมัน-_- ผมปาโทรศัพท์ทิ้ง ฝแล้วกระดิกเท้าฟังเพลงอย่างอารมณ์ดีพูดถึงเรื่องเพลงอยากไปหาไอ่เขื่อนว่ะ บอกตามตรงผมไม่อยากติดแหงกอยู่ในห้องนะ ถ้าไม่ใช่ยัยนั่นย้าผู้หญิงบ้าๆ ที่ผมต้องแต่งงานด้วย เพราะเมื่อวานผมไม่ได้พายับนั่นกลับมาด้วย พ่อเลยด่าผมกระเจิงนะสิ

"โทโมะ หนูแก้วหละ"

"ผมทิ้งไว้ข้างทางแล้ว-_-"

ผมเลยต้องมาถูดจับขังอยู่ในห้องแบบนี้ไง~_~

~~ที่บอกว่ารักไม่ได้ ที่จริงเธอไม่ได้รัก~~

ผมหันไปมองโทรศัพท์อย่างอารมณ์เสีย นี่ยังไม่เลิกโทรมาอีกหรอ ผมดูเบอร์ที่ปรากฎบนหน้าจอเป็นป๊อปปี้โทรมา โทรมาทำไมแต่เช้าว่ะ-_-^

"ว่าไงไอ่ป๊อป"

"นึกว่าตายไปแล้วทำไมไม่รับโทรศัพท์ว่ะ"

"โทษทีพอดีหายใจอยู่ มีไร-_-"

"แก้วโดนไอ่กวินมันจับตัวไปมึงรีบมาเลยนะไอ่โมะถ้ามึงจะทิ้งแก้ว มึงก็มาทิ้งที่สนามกูสิว่ะ ไปทิ้งที่ไอ่กวินมันทำไม!"ผมถอนหายใจอย่างอารมณ์เสีย นึกว่าเรื่องอะไร เรื่องแค่นี้เนี่ยนะ-_-

"มึงไปช่วยละกัน กูไม่ว่าง นั่งกระดิกเท้าอยู่^^"

"กูให้เวลามึงสิบห้านาที ถ้ามึงไม่มาโกดังxxกูจะไปลากคอมึงถึงบ้าน"

"ถ้ากูไปถึงนั่น แล้วยัยนั่นไม่ถึงตายกูฆ่ามึงแน่ไอ่ป๊อป"ผมกดวางโทรศัพท์อย่างอารมณ์เสีย แค่โดนจับตัวไปยังไม่ตายซะหน่อยเอะอะโวยวายอย่างกับยัยนั่นตายยังไงแหละ-_-ผมเดินออกห้องก็เจอกับการ์ดที่พ่อสั่งบอกให้เฝ้าผมตลอด

"หลีกไป-_-"

"ขอโทษครับคุณชาย ถ้าคุณชายต้องการออกจากบ้านต้องได้รับการอนุญาติจากคุณพ่อก่อน"ทำอะไรให้ยุ่งยากว่ะ-_-^ ผมกดเบอร์พ่อแล้วพูดทันทีเมื่อพ่อกดรับสาย

"พ่อผมไปหายัยแก้วนะ-_-"พูดจบผมก็โยนโทรศัพท์ให้การ?ดแล้วรีบเดินออกไปทันที วันนี้เป็นวันซวยอะไร ความจริงยัยนั่นน่าจะตายตั้งแต่เมื่อวานแล้ว-_-;

ผมขับรถไปตามโกดังที่ไอ่ป๊อปบอก พอไปถึงหน้าโกดก็เจอไอ่ป๊อปกับไอ่เขื่อนอยู่แล้ว ดีเยี่ยมไหนยัยแก้วนั่นหละ!

"ยัยนั่นหละ-_-"

"อยู่ในโกดัง กูรอไอ่เคนตะกับไอ่จองเบมาสมทบ"

"รอทำไม มึงเข้าไปดิจะได้จบๆ-_-^"

"งั้นมึงก็เข้าไปกับกู ไอ่เขื่อนมึงนอไอ่เคนตะกับไอ่จองเบ"ไอ่ป๊อปลากผมเข้ามาในโกดัง ฝุ่นเยอะชิบหาย-_- ถ้าจะช่วยเลือกที่มันดีๆกว่านี้ได้ไหม-_-^

"โทโมะ!"เสียงยัยแก้วตะโกนออกมา อืม..ครบสามสิบสองนี่

"เธอยังไม่ตายนี่ งั้นฉันกลับหละ"

"มึงอย่าทำเรื่องง่ายให้มันยาก"ไอ่ป๊อปรั้งคอผมไว้เอาไว้ไม่นานผมก็ได้ยินเสียงคนเดิน เลยหันไปมองก็เจอไอ่กวินกับคนอีกนับสิบยืนล้อมยัยแก้วนั่น ว่าแต่ไอ่กวินมันเจอยัยแก้วได้ไง-_-

"เลือกจับคนที่ดูดีมีค่ามากกว่านี่ไม่ได้ไง"

"แหม พูดกับสาวน้อยคนนี้ไม่เพราะเลยนะไอ่โทโมะ^^"

"ว่าแต่ยัยนั่นมันอ่อยแกหรือไงถึงได้ตามกันมา-_-"

"โทโมะ ไม่ใช่อย่างนั้นฉัน.."เสียงแก้วแทรกขึ้นมา

"หุบปากฉันไม่ได้ถามเธอ-_-"

"แหม ช่างเป็นการสนทนาที่ร้อนแรงดีฉันชอบ^^"

"แกกำลังทำให้ฉันอารมณ์เสียไอ่กวิน-_-"

"ฉันให้เวลาแกปล่อยยัยนั่น สามวิ ไม่งั้นแกจะกลายเป็นเสลด"

"ก่อนพูดดูสภาพก่อนเถอะ สอง-สิบ ไหวหรอ^^"

"ลองดูไหมละ สบายๆอยู่แล้ว"

"พูดได้สวยหนิ^^"

"ไอ่ป๊อป ไม่ต้องเข้ามายุ่ง กูจัดการเอง"ผมเดินเข้าไปหาพวกไอ่กวินแล้วโยนเสื้อนอกออก พวกมันหนึ่งคนเดินเล้ามาหาผม ผมไม่รอช้าเข้าไปซัดกลางหน้ามันทันที ผมต่อยพวกมันอย่างบ้าคลั่ง

"กรี๊ดดดด โทโมะข้างหลัง!!"ผมหลบแล้วถีบคนที่จะมาถีบผมจากข้างหลัง ให้ตายเถอะยัยแก้วจะช่วยอยู่เงียบๆๆได้ไหม

เม้นหน่อยจ้า โทโมะใจร้ายกับแก้วจัง