Grabbed a bad heart รักร้ายคว้าหัวใจนายสุดเถื่อน!

10.0

เขียนโดย NannyCandy

วันที่ 18 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 18.57 น.

  27 chapter
  348 วิจารณ์
  37.94K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 20.59 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

7)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"บิงโก อยากให้ฉันช่วยใช่ไหม มานี่สิ^^"ผู้ชายที่ฉันขอร้องดึงฉันเข้าไปในอ้อมแขนแล้วประกาศลั่นว่า

 

"ผู้หญิงคนนี้ของฉัน ใครแตะ ตาย!"ฉันเงยหน้ามองผู้ชายที่ช่วยฉันไว้ ตะ..ตกลงเข้าจะช่วยฉันจริงๆใช่ไหม เย้!>_< ผู้คนรอบข้างฉันเริ่มแยกย้ายกันออกไปทันที ฉันหันกลับไปขอบคุณเขาทันที

 

"ของคุณที่ช่วยฉันคะ ของคุณจริงๆ>_<"

 

"ไปเถอะ ฉันจะไปส่งเธอที่บ้านละกัน"

 

"ขอบคุณมากนะคะ คุณชื่ออะไรหรอ^^"

 

"อืม..ไม่ต้องรู้จักฉันหรอก แค่จำหน้าฉันไว้ในใจเธอก็พอ^^"

 

"อ่า..คะ ยังไงก็ขอบคุณมากเลยนะคะ^^;"

 

"แต่ฉันไม่ได้ช่วยเธอฟรีๆหรอกนะ"

 

"เอ๋??"

 

"พรุ่งนี้10โมงเช้าเจอกันที่ห้างพาราไดท์นะ อย่ามาเลทละ"

 

9.30 น.

 

กรี๊ดดด จะสายแล้วจะสายแล้ว ฉันรีบวิ่งออกจากบ้านโดยไม่ให้ใครรู้ ฉันแค่ทิ้งโน้ตไว้บอกแม่ว่าจะไปหาโทโมะ อันที่จริงฉันไม่อยากโกหกแม่หรอกนะ แต่ยังไงฉันต้องไปเอากระเป๋ากับโทโมะอยู่แล้ว แต่ก่อนอื่นขอไปหาผู้มีพระคุณก่อนนะ ฉันขับรถมาคิดอะไรไปซักพักก็มาถึงห้าง ฉันเดินจากรถลงมาก็เห็นเขา เอิ่ม...เขาใส่เสื้อธรรมดาแบบคนอื่นแต่กลับดูโดดเด่น

 

"เฮ้ เธอเกือบเลท-_-"

 

"ขอโทษนะคะ ว่าแต่นัดฉันมีอะไรหรือเปล่าคะ"

 

"ก่อนอื่นไปหาอะไรกินไปคุยไปดีกว่า"

 

ณ ร้านไอติม

 

"เธอไม่ทานหน่อยหรอ ไอติมร้านนี้อร่อยนะ"

 

"ไม่หละคะ ว่าแต่คุณมีอะไรให้ฉันช่วยหรือเปล่าคะที่นัดฉันมา^_^"ฉันรีบคุยธุระทันที เพราะต้องรีบไปหาโทโมะ

 

"เมื่อวานฉันได้ยินเธอถูกโทโมะทิ้งใช่ไหม"

 

"ก็ประมาณนั้นแหละคะ แต่ก็ เขาไม่ใช่คนไม่ดีนะคะ แต่นะ..ฉันก็โดนเขาทิ้ง._."

 

"แล้วฉันก็เป็นคนที่ช่วยเธอจากคนพวกนั้น"

 

"ใช่แล้ว ขอบคุณสำหรับเรื่องนั้นมากเลยนะคะ>_<"

 

"ถ้าเดาเธอก็คงแค้นโทโมะมากเลยใช่ไหมละ"

 

"ไม่นะคะ ฉันไม่นึกโกรธหรือแค้นเขาแม้แต่นิดเดียว"

 

"ว้าวหรอ..เป็นฉันฉันคงแค้นมากเลยหละ แค้นจนอยากจะฆ่าให้ตายเลยหละ^^"

 

"คะ..ค่ะ??"

 

"เธอรู้ไหม เธอเป็นคนแรกเลยนะ ที่โทโมะพามาที่นี่คงสำคัญไม่ใช่น้อยเลยสินะ^^"ฉันเบอกตากว้างทันที ฉันเนี่ยนะคนแรกที่โทโมะพามาเขาคงเข้าใจผิดแหละ ..โทโมะเกลียดฉันมากกว่าเลยพามาที่นี่นะ:( เลยปล่อยฉันไว้แบบนั้น

 

ผู้ชายตรงหน้าฉันเดินเข้ามาทางด้านหลังของฉันแล้วกระซิบข้างหูฉันเบาๆ

 

"ฉันอยากรู้จังว่ามันจะมาช่วยเธอหรือเปล่า.."อยู่ดีๆฉันก็รู้สึกถึงความเย็นของโลหะที่แตะผิวฉัน มีด..ใช่แน่ๆมันคือมีด เขาจะทำอะไรของเขา..ฉะ..ฉันไม่สนุกแล้วนะ..

 

"ถ้าฉันจะทำแบบนี้ เดินตามฉันมาดีๆแหละ เดี๋ยวเราจะได้สนุกกันแล้ว^^"

 

จะทำอะไรแก้วใจเค้าหนะ อย่านะ เม้นหน่อยจ้าา

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา