Grabbed a bad heart รักร้ายคว้าหัวใจนายสุดเถื่อน!

"จะรู้ไหมหละ เราเข้าไปข้างในดีกว่า>_<"ฉันเปิดประตูลงจากรถ แล้วเดินนำโทโมะเข้าไปในโรงแรมแล้วเข้าไปเช็คออินเค้าเตอร์ ฉันจะรอจนโทโมะหลับ พอโทโมะหลับก็จะโทรเรียกการ์ดฉันมารับเท่านี่ก็เรียบร้อยการเจรจาของพ่อฉันกับโทโมะจะไม่มีวันเกิดขึ้น ฮ่าๆๆ -_-;
"ทำไมต้องเปิดห้องด้วย เรียกพ่อเธอออกมาดิ-_-^"
"พ่อฉันอีกนานกว่าจะเสร็จธุระหนะ เราเข้าไปรอในห้องนี้กว่า>_<"
"พ่อเธอมีธุระอะไรที่โรงแรมนี่กันแน่แก้ว-_-"
"เรื่องส่วนตัวของพ่อหนะ ฉันไม่รู้หรอก-_-"ฉันไขกุญแจห้องเข้าไป แล้วเปิดไฟ เป็นห้องเล็กๆห้องหนึ่ง มีเตียง ห้องน้ำ แล้วก็ทีวีเท่านั้น ฉันเดินไปที่เตียงแล้วสังเกตุเห็นกล่องอะไรไม่รู้เยอะแยะไปหมด ช่างมันเถอะแค่รอให้โทโมะหลับก็พอ
"นี่ฉันถามหน่อย พ่อเธอรักแม่เธอคนเดียวหรือเปล่า -_-"
"แน่สินายถามทำไม -_-"
"แล้วพ่อเธอมาทำอะไรที่โรงแรม-_-"
"เจรจาธุรกิจมั้ง-.,-"
"ธุรกิจอะไร"
"นี่! โทโมะนายเป็นอะไรหรือเปล่า นายถามฉันตั้งแต่เข้ามาโรงแรมนี่แล้ว =_="
"ฉันถามเธอหน่อยนะแก้ว-_-"โทโทะเดินมาข้างฉัน แล้วบีบคางฉัน..โอ้ยย เจ็บ
"พ่อเธออยู่ที่ไหนกันแน่-_-^"
"ฉันก็บอกว่าอยู่โรงแรมนี่ไง โอ้ย!ฉันเจ็บนะโทโมะ"
"โรงแรมม่านรูดเนี่ยนะ! พ่อเธอมาเจรจาอะไรกันแน่"
"หะ..หา"ฉันหันไปมองรอบห้อง พอหันไปทางทีวีฉันก็เจอดีวีดีผู้หญิงเปลือยเป็นปก พอหันกลับมามองข้างเตียง ก็เจอกล่องเมื่อกี้อยู่ สังเกตุดีๆ มันคือกล่องถุงยางอนามัย =_=
"โทโมะปล่อยฉันนะ! พ่อฉันมาโรงแรมนี่จริงๆ"
"เธอยังจะโกหกฉันอีกหรือไง!"
"ไม่เชื่อนายก็โทรหาพ่อฉันเลยสิ"ฉันโยนโทรศพัท์ให้โทโมะ พระเจ้ากลั่นแกล้งฉัน โทโมะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วกดหาพ่อฉันทันที
"ฮัลโหล คุณพ่อของแก้วหรอฮะ -_-" โทโมะหันมามองหน้าฉันทีหนึ่ง แล้วหันกลับไปคุยต่อ
"แล้วตอนนี้ท่านอยู่โรงแรมอะไรครับ ฮัลโหลๆ-_-"โทโมะโยนโทรศัพท์คืนให้ฉัน แล้วไปนั่งบนโซฟา เหลือแต่รอให้โทโมะนอนหลับเท่านั้น ฉันเห็นโทโมะหลับตาแล้วนอนเหยียกบนโซฟา อีกนิดเดียวเท่านั้นแก้ว-.,-
ก๊อกๆๆ
เสียงประตูดังขึ้นทำให้โทโมะสะดุ้งตื่น ใครมาเคาะประตูตอนนี้เนี่ย อีกนิดเดียวเขาก็จะหลับแล้ว-_-; เปิดประตูไปก็เจอพนักงานถือถาดเครื่องดื่มมาให้ ฉันไม่ได้สั่งนี่-_-
"ส่งผิดห้องหรือเปล่าคะ ฉันไม่ได้สั่ง"
"ไม่ผิดหรอกครับ เป็นบริการทางโรงแรม คุณสองคนเป็นผู้เช้าใช้บริการคนที่1,000พอดีครับ ทางเราจึงจัดสัมนาคุณให้ครับ"
"ดีเหมือนกันหิวน้ำจะตายอยู่ละ แล้วทำไมแอร์มันไม่ค่อยเย็นมาดูให้ด้วย-_-"โทโมะคว้าแก้วน้ำไปดื่มแล้วล้มตัวลงนอน พนักงานดูแอร์เสร็จแล้วเดินออกไปทันที ฉันนั่งมองนาฬิกาที่ขยับไปช้าๆ เขาจะหลับหรือยังนะ โอ้ยฉันหนาวจะตายอยู่แล้ว ทำไมเขาเร่งแอร์ขนาดนี่นะ ฉันลองทดสอบดีกว่าว่าเขาหลับหรือยัง
"นี่โทโมะ นายหลับยัง"
"..."
"นี่โทโมะ...ถ้าสมมุติว่าฉันกำลังจะตายนายจะช่วยฉันไว้หรือเปล่า"
"ไม่มีเหตุผมที่ฉันจะต้องช่วยเธอ นายคงจะตอบอย่างนี้สินะ:("ฉันชะเง้อมองโทโมะที่ไม่ขยับสักนิด สงสัยจะหลับแล้ว ลองอีกหน่อยก็แล้วกันเพื่อความมั่นใจ-.,-
"ฉันรักนายนะโทโมะ.."
"ไม่ใช่ฉันจะไม่ตอบอย่างที่เธอพูด"อยู่ดีๆโทโมะก็พูดออกมา ทำเอาฉันตกใจ นี่เขายังไม่หลับหรอเนี่ย =_=
"ถ้าเธอกำลังจะตายฉันจะช่วยเธอ"ฉันเบิกตากว้างมองโทโมะทันที ขะ..เข้าไม่ได้เกลียดฉันแล้วงั้นสิ ฉันกำลังจะอ้าปากถามโทโมะต่อ แต่โทโมะก็พูดขึ้นใหม่ทำให้ฉันปิดปากเงียบ
"ใช่ฉันจะช่วยเธอ ถ้าเธอเป็นคนที่ฉันรัก"
ฮะฮะ..นั่นสินะ ฉันเป็นคนที่เขาเกลียดนี่ มันก็คำตอบเดียวกับที่ฉันพูดไป..
 
นายไม่มีเหตุผลที่จะต้องช่วยฉันยังไงหละ...
 
 
ทำไมตอนจบตอนนี้แก้วน่าสงสารจัง ยังไงก็เอาใจช่วยละกัน เม้นหน่อยจ้าาา รีดเดอร์ที่รักก