รักนะนายซุปตาร์

บ้านโทโมะ
ยาม:มาอีกแล้วหรอ เดี๋ยวก็โดนไล่กลับไปอีกหรอกคุณ
แก้ว:คราวนี่ฉันนัดเขาไว้ค่ะ
ยาม:โอเคๆงั้นเดี๋ยวฉันถามคุณโทโมะแป๊บนึง
แก้ว:ค่ะๆ
ยาม:ฮัลโหล คุณโทโมะครับคนที่มาขอสัมภาษณ์คุณเขาบอกว่านัดคุณไว้ครับ
(ให้เขาเข้ามาฉันรออยู่ห้องรับแขก)
ยาม:คุณโทโมะบอกว่ารออยู่ห้องรับแขก
แก้ว:ขอบคุณค่ะ
 
ในบ้าน
โทโมะ:มาแล้วหรอ
แก้ว:ค่ะ นี่ฉันเอาแซนวิชมาฝากคุณด้วย
โทโมะ:ขอบใจ
แก้ว:ไม่เป็นไรค่ะเต็มใจ
โทโมะ:เริ่มงานกันดีกว่า เธออยากรู้อะไร
แก้ว:อะไรก็ได้ค่ะคุณพูดมาเถอะ
โทโมะ:อ้าวแล้วฉํนจะรู้มั้ยว่าเธอต้องการให้ฉันบอกอะไร
แก้ว:งั้น...วันนี้คุณก็บอกมาว่าคุณเข้าวงการได้ไง
โทโมะ:โอเค ตอนนั้นฉันเรียนอยู่อเมริกาแต่ต้องย้ายมาที่ไทยฉันได้เข้าเรียนที่โรงเรียนในไทยได้ไม่กี่ปีป๊อปปี้ก็ชวนฉันลองไปร้องเพลง อ่อตอนนั้นฉันเรียนที่เดียวกับป๊อปปี้เป็นเพื่อนสนิทกันเพราะความสนิทมั้งป๊อปปี้เลยชวนฉันไปตฉํนมีตวามสุขที่เห็นทุกคนมีความสุขแม้ว่าบางที่ฉันจะมีปัญหามากมาย 
แก้ว:แล้วทำไมคุณไม่กลับไปร้องเพลงล่ะ
โทโมะ:ไม่รู้สิฉันยังไม่ได้ตัดสินใจ
แก้ว:คุณบอกว่าคุณอยู่อเมริกาก่อนมาอยู่ไทยคุณเกิดที่นั่นหรอ
โทโมะ:ฉันเกิดที่ไทย
แก้ว:คุณมีอะไรจะพูดอีกมั้ย
โทโมะ:ไม่มี เธออยากรู้แค่นี้หรอ
แก้ว:วันนี้พอแค่นี้ก่อนค่ะเพราะว่าฉํนมีงานที่สำนักพิมพ์ต้องเร่งส่งอีกสักสองสามวันฉันจะมาใหม่ค่ะ
โทโมะ:โอเค
แก้ว:ฉันต้องขอตัวก่อนนะคะ
โทโมะ:ให้ฉันไปส่งมั้ย ฉันจะไปบริษัทพอดี
แก้ว:ไม่เป็นไรค่ะ
โทโมะ:งั้นเราแยกกันตรงนี้นะ