รักนะนายซุปตาร์

บ้านโทโมะ

ยาม:มาอีกแล้วหรอ เดี๋ยวก็โดนไล่กลับไปอีกหรอกคุณ

แก้ว:คราวนี่ฉันนัดเขาไว้ค่ะ

ยาม:โอเคๆงั้นเดี๋ยวฉันถามคุณโทโมะแป๊บนึง

แก้ว:ค่ะๆ

ยาม:ฮัลโหล คุณโทโมะครับคนที่มาขอสัมภาษณ์คุณเขาบอกว่านัดคุณไว้ครับ

(ให้เขาเข้ามาฉันรออยู่ห้องรับแขก)

ยาม:คุณโทโมะบอกว่ารออยู่ห้องรับแขก

แก้ว:ขอบคุณค่ะ

ในบ้าน

โทโมะ:มาแล้วหรอ

แก้ว:ค่ะ นี่ฉันเอาแซนวิชมาฝากคุณด้วย

โทโมะ:ขอบใจ

แก้ว:ไม่เป็นไรค่ะเต็มใจ

โทโมะ:เริ่มงานกันดีกว่า เธออยากรู้อะไร

แก้ว:อะไรก็ได้ค่ะคุณพูดมาเถอะ

โทโมะ:อ้าวแล้วฉํนจะรู้มั้ยว่าเธอต้องการให้ฉันบอกอะไร

แก้ว:งั้น...วันนี้คุณก็บอกมาว่าคุณเข้าวงการได้ไง

โทโมะ:โอเค ตอนนั้นฉันเรียนอยู่อเมริกาแต่ต้องย้ายมาที่ไทยฉันได้เข้าเรียนที่โรงเรียนในไทยได้ไม่กี่ปีป๊อปปี้ก็ชวนฉันลองไปร้องเพลง อ่อตอนนั้นฉันเรียนที่เดียวกับป๊อปปี้เป็นเพื่อนสนิทกันเพราะความสนิทมั้งป๊อปปี้เลยชวนฉันไปตฉํนมีตวามสุขที่เห็นทุกคนมีความสุขแม้ว่าบางที่ฉันจะมีปัญหามากมาย 

แก้ว:แล้วทำไมคุณไม่กลับไปร้องเพลงล่ะ

โทโมะ:ไม่รู้สิฉันยังไม่ได้ตัดสินใจ

แก้ว:คุณบอกว่าคุณอยู่อเมริกาก่อนมาอยู่ไทยคุณเกิดที่นั่นหรอ

โทโมะ:ฉันเกิดที่ไทย

แก้ว:คุณมีอะไรจะพูดอีกมั้ย

โทโมะ:ไม่มี เธออยากรู้แค่นี้หรอ

แก้ว:วันนี้พอแค่นี้ก่อนค่ะเพราะว่าฉํนมีงานที่สำนักพิมพ์ต้องเร่งส่งอีกสักสองสามวันฉันจะมาใหม่ค่ะ

โทโมะ:โอเค

แก้ว:ฉันต้องขอตัวก่อนนะคะ

โทโมะ:ให้ฉันไปส่งมั้ย ฉันจะไปบริษัทพอดี

แก้ว:ไม่เป็นไรค่ะ

โทโมะ:งั้นเราแยกกันตรงนี้นะ