รักนะนายซุปตาร์

10.0

เขียนโดย wipawiwi

วันที่ 13 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 21.36 น.

  36 ตอน
  198 วิจารณ์
  43.54K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 21.46 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

33)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

โทโมะ:แก้วจะไม่ไปไหนทั้งนั้น

แก้ว:คุณโทโมะ

กาย:นึกว่าจะไม่มาซะละ 

แก้ว:ว่าไงนะกาย

โทโมะ:แกออกไปก่อน

กาย:โอเค

กายเดินมาตรงโทโมะแล้วพูดเบาๆ

กาย:สู้ๆนะเว้ย

โทโมะ:ขอบใจ

กายตบไหล่โทโมะแล้วเดินออกไป

แก้ว:กายไปตามคุณมาหรอ

โทโมะ:ใช่ ไหนบอกว่าอีกสองสามวัน

แก้ว:ก็ไม่รู้จะอยู่ต่อไปทำไม

โทโมะ:ฉันไม่สำคัญแล้วงั้นสิ

แก้ว:ไม่ใช่อย่างนั้นค่ะ

โทโมะ:เฮ้อ........ฉันขอโทษเรื่องเมื่อคืนนะฉันแค่น้อยใจน่ะที่เธอไม่บอกฉัน

แก้ว:แก้วไม่อยากให้คุณไม่สบายใจหนิคะอีกอย่างแก้วก็สัญญษแล้วว่าแก้วจะกลับมาแต่คุณก็บอกว่าไม่เข้าใจแก้วแก้ว...ฮึก...เสียใจนะคะ

โทโมะ:อย่าร้องสิยัยเด็กขี้แย

แก้ว:ไม่ใช่สักหน่อย

โทโมะ:555ไม่ใช่ก็ไม่ใช่

แก้ว:คุณโทโมะคะ

โทโมะ:ว่าไง

แก้ว:แก้วขอถามคุณอีกครั้งนะคะว่าคุณอยากให้แก้วไปหรือป่าว

โทโมะ:ไม่ ฉันไม่ยอมให้เธอไปไหนทั้งนั้น

แก้ว::D

โทโมะ:ยิ้มอะไร

แก้ว:ถ้าพูดแบบนี้ตั้งแต่เมื่อคืนก้จบแล้ว

โทโมะ:หมายความว่าถ้าฉันพูดแบบนี้เธอก็จะไม่ไป

แก้ว:ใช่ค่ะ

โทโมะ:แล้วทำไมเมื่อคืนเธอพูดเหมือนไม่ว่ายังไงเธอก็ต้องไป

แก้ว:ก็แก้วอยากรู้ว่าคุณจะพูดยังไง

โทโมะ:นี่เธอทำฉันใจหายหลายรอบแล้วนะ

แก้ว:ถ้าแก้วไม่ทำแบบนี้จะรู้หรอคะว่าคุณรักแก้ว

โทโมะ:ขี้ตู่

แก้ว:ไม่ใช่สักหน่อยคุณบอกเองเมื่อวันคอนเสิร์ตไง

โทโมะ:ใช่ฉันรักเธอ แล้วฉันก็รู้ว่าเธอรักฉันมานานแล้ว

แก้ว:เอ่อ.....

โทโมะ:แล้วฉันก็จำเธอได้ว่าเธอเคยวิ่งชนฉันเมื่อหลายปีที่แล้ว

แก้ว:คุณจำฉันได้ด้วย

โทโมะ:ใช่สิ

แก้ว:ทำไมคุณไม่บอกล่ะคะ

โทโมะ:บอกทำไมล่ะ

แก้ว:คุณโทโมะอะ

กาย:อะแฮ่ม โอยยยยอิจฉาจริ๊ง

แก้ว:แหมกายก็บอกกับยัยแพทสักทีสิ

กาย:อะไรๆฉันไม่ได้คิดแบบนั้นกับยัยนั่นสักหน่อย

แก้ว:หรอออออ

โทโมะ:ว่าฉันปกแข็งแกก็ไม่ต่างกับฉันนักหรอก

กาย:ได้ทีเอาใหญ่เลยนะ 

โทโมะ:แน่นอนแกไปด่าฉันฉอดๆๆที่บ้านเมื่อเช้าฉํนยังไม่ว่าแกเร๊ย

กาย:เอาล่ะๆ ถึงเวลาที่ฉันต้องไปแล้วแล้วอย่าทะเลาะกันอีกล่ะคนหล่อเหนื่อยขี้เกียจบินมาช่วยง้อ

โทโมะ:แหวะ

กาย:เห้ยๆๆ ฉันช่วยแกนะ มีอะไรก็ต้องคุยกันนะอย่าต่างคนต่างเงียบมันไม่มีใครสามารถรับรู้ความรู้สึกของคนอื่นมากกว่าตัวเองหรอกนะ เป็นไงหล่อมั้ย

โทโมะ:เกือบจะหล่อถ้าไม่พูดประโยคสุดท้าย

กาย:ไม่อยากดราม่านี่หว่า แก้วไม่ต้องห่วงที่โน่นนะมีเวลาค่อยกลับไปฉันไปนะ

แก้ว:โชคดีนะกายดูแลยัยแพทดีๆล่ะ

กาย:ดีอยู่แล้ว

โทโมะ:โชคดีว่ะ

กาย:บาย

กายขับรถออกไปยังสนามบินเพื่อบินกลับไปที่อเมริกา

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา