รักนะนายซุปตาร์

รุ่งขึ้น

กาย:แก้วจะไปไหน

แก้ว:ไปกับกายไง

กาย:เอ่อ.......ไม่อยู่ต่อแล้วหรอ

แก้ว:คงไม่แล้วแหละ

กาย:งั้นแก้วรออยู๋นี่นะเดี๋ยวกายมา

แก้ว:กายจะไปไหน กาย กายกลับมาก่อน

แก้วตะโกนเรียกกายแต่กายไม่หยุดฟังแก้ว

บ้านโทโมะ

ยาม:อากาศร้อนจริงๆ

กาย:โทโมะอยู่มั้ย

ยาม:ไม่ทราบว่าคุณเป็นใครครับ

กาย:โธ่เว้ย ไอ้นักร้องปากแข็ง

โทโมะ:มาทำไม

กาย:ก็มาเตือนสติแกน่ะสิ 

โทโมะ:เตือนอะไร

กาย:แก้วจะไปอเมริกาวันนี้พร้อมฉัน

โทโมะ:แล้วไง

กาย:บ้าชิบ แกไม่คิดจะทำอะไรเลยหรือไง

โทโมะ:.........

กาย:ถ้าแกไม่ทำอะไรซักอย่าง แก้วก็จะไปแล้วนะ

โทโมะ:..........

กาย:ไม่คิดจะพูดอะไรเลยหรอ เสียแรงที่แก้วรักแกแต่แกไม่เคยเข้าใจอะไรเลยแก้วพร้อมจะอธิบายทุกอย่างต่างกับแกที่ไม่เคยอธิบายอะไรเลย ถ้าฉันเป็นแกฉันจะทำทุกอย่างให้เขาอยู่กับฉันถึงสักวันเขาก็ต้องไปแต่ฉันก็ทำเต็มที่แล้ว ฉันไม่ชอบแกนักหรอกแต่เพื่อนฉันรักแกฉันไม่อยากให้เพื่อนฉันเสียใจ

โทโมะ:............

กาย:เครื่องออกสี่โมงเย็นถ้าบ่ายสองฉันยังไม่เห็นหน้าแกที่บ้านแก้วฉันจะมาที่นี่อีกครั้ง

โทโมะ:......

กาย:เชื่อสิว่าฉันไม่ได้มาดีแน่ อย่าหาว่าฉันไม่เตือน

โทโมะ:..............

กายหันหลังจะเดินออกไปแต่ต้องหันกลับมาอีกครั้ง

กาย:อ่อมีปากอะหัดพูดบ้างนะ บางทีการกระทำมันก็ไม่ได้สำคัญกว่าคำพูดหรอก บาย

กายเดินหายไปจากหน้าบ้านโทโมะ

ยาม:คุณโทโมะครับอย่าหาว่าผมเสือกเลยนะครับแต่คุณคนนั้นเขาพูดถูกจริงๆนะครับ

โทโมะ:ฉันไม่อยากให้เขาไป

ยาม:งั้นก็ไปหาคุณแก้วสิครับ

โทโมะ:.................

โทโมะเดินออกไปอย่างเงียบๆปล่อยให้ยามยืนสงสัยว่าเขาจะไปไหนแต่สักพักโทโมะก็ขับรถออกมา

บ้านแก้ว

แก้ว:กายไปไหนมา

กาย:ไปธุระ

แก้ว:หรอเก็บของสิเดี๋ยวไม่ทันนะ

กาย:แก้วจะไปจริงๆหรอ

แก้ว:เอ่อ....คือ...