รักนะนายซุปตาร์

รุ่งขึ้น
กาย:แก้วจะไปไหน
แก้ว:ไปกับกายไง
กาย:เอ่อ.......ไม่อยู่ต่อแล้วหรอ
แก้ว:คงไม่แล้วแหละ
กาย:งั้นแก้วรออยู๋นี่นะเดี๋ยวกายมา
แก้ว:กายจะไปไหน กาย กายกลับมาก่อน
แก้วตะโกนเรียกกายแต่กายไม่หยุดฟังแก้ว
 
บ้านโทโมะ
ยาม:อากาศร้อนจริงๆ
กาย:โทโมะอยู่มั้ย
ยาม:ไม่ทราบว่าคุณเป็นใครครับ
กาย:โธ่เว้ย ไอ้นักร้องปากแข็ง
โทโมะ:มาทำไม
กาย:ก็มาเตือนสติแกน่ะสิ 
โทโมะ:เตือนอะไร
กาย:แก้วจะไปอเมริกาวันนี้พร้อมฉัน
โทโมะ:แล้วไง
กาย:บ้าชิบ แกไม่คิดจะทำอะไรเลยหรือไง
โทโมะ:.........
กาย:ถ้าแกไม่ทำอะไรซักอย่าง แก้วก็จะไปแล้วนะ
โทโมะ:..........
กาย:ไม่คิดจะพูดอะไรเลยหรอ เสียแรงที่แก้วรักแกแต่แกไม่เคยเข้าใจอะไรเลยแก้วพร้อมจะอธิบายทุกอย่างต่างกับแกที่ไม่เคยอธิบายอะไรเลย ถ้าฉันเป็นแกฉันจะทำทุกอย่างให้เขาอยู่กับฉันถึงสักวันเขาก็ต้องไปแต่ฉันก็ทำเต็มที่แล้ว ฉันไม่ชอบแกนักหรอกแต่เพื่อนฉันรักแกฉันไม่อยากให้เพื่อนฉันเสียใจ
โทโมะ:............
กาย:เครื่องออกสี่โมงเย็นถ้าบ่ายสองฉันยังไม่เห็นหน้าแกที่บ้านแก้วฉันจะมาที่นี่อีกครั้ง
โทโมะ:......
กาย:เชื่อสิว่าฉันไม่ได้มาดีแน่ อย่าหาว่าฉันไม่เตือน
โทโมะ:..............
กายหันหลังจะเดินออกไปแต่ต้องหันกลับมาอีกครั้ง
กาย:อ่อมีปากอะหัดพูดบ้างนะ บางทีการกระทำมันก็ไม่ได้สำคัญกว่าคำพูดหรอก บาย
กายเดินหายไปจากหน้าบ้านโทโมะ
ยาม:คุณโทโมะครับอย่าหาว่าผมเสือกเลยนะครับแต่คุณคนนั้นเขาพูดถูกจริงๆนะครับ
โทโมะ:ฉันไม่อยากให้เขาไป
ยาม:งั้นก็ไปหาคุณแก้วสิครับ
โทโมะ:.................
โทโมะเดินออกไปอย่างเงียบๆปล่อยให้ยามยืนสงสัยว่าเขาจะไปไหนแต่สักพักโทโมะก็ขับรถออกมา
 
บ้านแก้ว
แก้ว:กายไปไหนมา
กาย:ไปธุระ
แก้ว:หรอเก็บของสิเดี๋ยวไม่ทันนะ
กาย:แก้วจะไปจริงๆหรอ
แก้ว:เอ่อ....คือ...