รักนะนายซุปตาร์
10.0
เขียนโดย wipawiwi
วันที่ 13 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 21.36 น.
36 ตอน
198 วิจารณ์
43.73K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 21.46 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
13)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความโอ้ยสายแล้วทำไมรถติดแต่เช้าเลยเนี่ย ตายๆๆคุณโทโมะจะด่าฉันมั้ยเนี่ย
โทโมะ:มาช้าจัง
แก้ว:ขอโทษค่ะ
โทโมะ:เอาของไปไว้ในบ้านเดี๋ยวฉันสั่งให้แม่บ้านจัดของให้
แก้ว:ค่ะๆ
โทโมะจัดการสั่งให้แม่บ้านจัดของและจัดห้องไว้ให้แก้ว
โทโมะ:เดี๋ยววันนี้ฉันต้องไปซ้อมเต้นที่บริาัททั้งวัน เธอว่างทั้งวันมั้ย
แก้ว:ว่างค่ะ
โทโมะ:ดี งั้นไปเลยแล้วกันเดี๋ยวจะสาย
บริษัทxxxx
ห้องซ้อม
ป๊อปปี้:เห้ยๆมาแบ่งกันบ้างสิวะ
เขื่อน:อะไรๆแกก็ไปซื้อมากินเองสิวะ
เคนตะ:เขื่อนขี้งก
จองเบ:ใช่ๆกบขี้งก
เขื่อน:แกเรียกฉันกบเลยหรอ
จองเบ:หน้าเหมือนว่ะ
เขื่อน:ออกจะหล่อ
โทโมะ:ทำอะไรกันเสียงดังจังวะ
ป๊อปปี้:ก็ไอ้เขื่อนอะดิ ไม่แบ่งขนมให้ใครกินเลย
เขื่อน:น้องแก้วสวัสดีครับเจอกันอีกแล้วนะ
แก้ว:ค่ะ :D
ป๊อปปี้:เปิดตัวหรอวะ
โทโมะ:เปิดตัวบ้าอะไรเขามาทำงาน
เคนตะ:หรอออออ
โทโมะ:หยุดเลยพวกแกหุบปากเลย
แก้ว:แก้วมาทำงานจริงๆค่ะ
โทโมะ:ไปๆซ้อมได้แล้ว
แก้ว:คุณโทโมะคะ
โทโมะ:ว่าไง
แก้ว:สู้ๆนะคะ
โทโมะยิ้มให้บางๆ
ป๊อปปี้:คุณเขื่อนค่ะ
เขื่อน:ว่าไง
ป๊อปปี้:สู้ๆนะคะ
ป๊อปปี้กับเขื่อทำเสียงเลียนแบโทโมะกับแก้ว
เขื่อน/ป๊อปปี้:55555
โทโมะ:ไอ้หมีไอ้กบอย่าอยู่เลย
คุณโทโมะกระโดดเตะคุณป๊อปปี้กับคุณเขื่อนฉันพยายามจดบันทึกสิ่งที่เป็นตัวตนของคุณโทโมะให้ได้มากที่ให้คนที่ไม่รู้จักคุณโทโมะเข้าใจคุณโทโมะมากขึ้น
....:โทโมะเมื่อคืนคุณตัดสายหวายทำไมคะ
โทโมะ:คุณมาทำไม
หวาย:ฉันก็มาหาคุณไงคะ แล้วนี่อะไรพายัยเด็กนี่มาด้วยเลยหรอ
โทโมะ:ผมจะพาใครมามันก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับคุณ
หวาย:ไม่เกี่ยวได้ไงก็เราเป็นแฟนกันนะ
โทโมะ:คุณลืมไปแล้วหรอว่าเราเลิกกันไปแล้ว เลิกยุ่กับผมสักที
หวาย:นังเด็กนี่มันดีตรงไหน
แก้ว:อ้าวเจ๊ทำไมพูดงี้อะ
หวาย:ฉันไม่ได้คุยกับแก
แก้ว:ฉันก็ไม่ได้อยากคุยกับคนที่พูดไม่รู้เรื่องอย่างคุณหรอกนะแต่อย่ามาพาดพิงถึงฉัน
หวาย:แกด่าฉันหรอ
แก้ว:ที่ฉันพูดมันไม่ชัดจนหรอคะ
หวาย:แก
หวายตรงเข้าไปหาแก้วแต่โทโมะมายืนขวางไว้มือที่หวายจะตบแก้วเลยโดนโทมะ
เพี๊ย
หวาย:โทโมะคุณปกป้องมันหรอ
โทโมะ:อย่ามายุ่งกับแก้ว
หวาย:อร้ายยยยยยยยยยยย
แก้ว:โอ้ย เจ๊จะแหกปากทำไมเนี่ย
เขื่อน:นั่นสิมันเกินไปแล้วนะ
หวาย:อย่ายุ่ง
ป๊อปปี้:อย่ามาพูดแบบนี้ พวกเราก็ไม่ได้อยากยุ่งหรอกนะแต่นี่มันเพื่อนเราเธอไม่ใช่หรอที่ขอเลิกกับโทโมะแล้วเธอต้องการอะไรอีกกลับมาทำไมเลิกยุ่งกับเพื่อนฉันได้แล้วฉันล่ะเอือมกับผู้หญิงแบบเธอ อย่าให้ถึงกับต้องเรียกรปพ.เลยนะเชิญคุณกลับไปได้แล้วห้องนี้ต้องการความเป็นส่วนตัวคนนอกไม่เกี่ยว อ่อแล้วหยุดโวยวายด้วยนี่ห้องซ้อมไม่ใช่ตลาดสด เชิญครับ
ทุกคนในห้องยืนงงเพราะไม่เคยเห็ป๊อปปี้ด่าใครในห้องมีแต่ความเงียบ เงียบและก็เงียบ
หวาย:ฝากไว้ก่อนเถอะ
ป๊อปปี้:ไม่ต้องฝากไม่ใช่ธนาคาร
หวาย:หึ้ย
หวายเดินออกไป ป๊อปปี้หันมามองทุกคนตอนนี้ทุกคนยืนอึ้งอยู่
ป๊อปปี้:พวกแกมองอะไรวะ
เขื่อน:ฉันไม่เคยเห็นแค่ด่าใครขนาดนี้เลยว่ะ
โทโมะ:ขอบใจว่ะ
จองเบกับเคนตะปรบมือให้ป๊อปปี้
จองเบ:สุดยอดเลยว่ะบอส
แก้ว:คุณป๊อปน่าจะพูดตั้งนานแล้วนะคะ
ป๊อปปี้:ไปๆซ้อมจริงๆซะที
โทโมะ:มาช้าจัง
แก้ว:ขอโทษค่ะ
โทโมะ:เอาของไปไว้ในบ้านเดี๋ยวฉันสั่งให้แม่บ้านจัดของให้
แก้ว:ค่ะๆ
โทโมะจัดการสั่งให้แม่บ้านจัดของและจัดห้องไว้ให้แก้ว
โทโมะ:เดี๋ยววันนี้ฉันต้องไปซ้อมเต้นที่บริาัททั้งวัน เธอว่างทั้งวันมั้ย
แก้ว:ว่างค่ะ
โทโมะ:ดี งั้นไปเลยแล้วกันเดี๋ยวจะสาย
บริษัทxxxx
ห้องซ้อม
ป๊อปปี้:เห้ยๆมาแบ่งกันบ้างสิวะ
เขื่อน:อะไรๆแกก็ไปซื้อมากินเองสิวะ
เคนตะ:เขื่อนขี้งก
จองเบ:ใช่ๆกบขี้งก
เขื่อน:แกเรียกฉันกบเลยหรอ
จองเบ:หน้าเหมือนว่ะ
เขื่อน:ออกจะหล่อ
โทโมะ:ทำอะไรกันเสียงดังจังวะ
ป๊อปปี้:ก็ไอ้เขื่อนอะดิ ไม่แบ่งขนมให้ใครกินเลย
เขื่อน:น้องแก้วสวัสดีครับเจอกันอีกแล้วนะ
แก้ว:ค่ะ :D
ป๊อปปี้:เปิดตัวหรอวะ
โทโมะ:เปิดตัวบ้าอะไรเขามาทำงาน
เคนตะ:หรอออออ
โทโมะ:หยุดเลยพวกแกหุบปากเลย
แก้ว:แก้วมาทำงานจริงๆค่ะ
โทโมะ:ไปๆซ้อมได้แล้ว
แก้ว:คุณโทโมะคะ
โทโมะ:ว่าไง
แก้ว:สู้ๆนะคะ
โทโมะยิ้มให้บางๆ
ป๊อปปี้:คุณเขื่อนค่ะ
เขื่อน:ว่าไง
ป๊อปปี้:สู้ๆนะคะ
ป๊อปปี้กับเขื่อทำเสียงเลียนแบโทโมะกับแก้ว
เขื่อน/ป๊อปปี้:55555
โทโมะ:ไอ้หมีไอ้กบอย่าอยู่เลย
คุณโทโมะกระโดดเตะคุณป๊อปปี้กับคุณเขื่อนฉันพยายามจดบันทึกสิ่งที่เป็นตัวตนของคุณโทโมะให้ได้มากที่ให้คนที่ไม่รู้จักคุณโทโมะเข้าใจคุณโทโมะมากขึ้น
....:โทโมะเมื่อคืนคุณตัดสายหวายทำไมคะ
โทโมะ:คุณมาทำไม
หวาย:ฉันก็มาหาคุณไงคะ แล้วนี่อะไรพายัยเด็กนี่มาด้วยเลยหรอ
โทโมะ:ผมจะพาใครมามันก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับคุณ
หวาย:ไม่เกี่ยวได้ไงก็เราเป็นแฟนกันนะ
โทโมะ:คุณลืมไปแล้วหรอว่าเราเลิกกันไปแล้ว เลิกยุ่กับผมสักที
หวาย:นังเด็กนี่มันดีตรงไหน
แก้ว:อ้าวเจ๊ทำไมพูดงี้อะ
หวาย:ฉันไม่ได้คุยกับแก
แก้ว:ฉันก็ไม่ได้อยากคุยกับคนที่พูดไม่รู้เรื่องอย่างคุณหรอกนะแต่อย่ามาพาดพิงถึงฉัน
หวาย:แกด่าฉันหรอ
แก้ว:ที่ฉันพูดมันไม่ชัดจนหรอคะ
หวาย:แก
หวายตรงเข้าไปหาแก้วแต่โทโมะมายืนขวางไว้มือที่หวายจะตบแก้วเลยโดนโทมะ
เพี๊ย
หวาย:โทโมะคุณปกป้องมันหรอ
โทโมะ:อย่ามายุ่งกับแก้ว
หวาย:อร้ายยยยยยยยยยยย
แก้ว:โอ้ย เจ๊จะแหกปากทำไมเนี่ย
เขื่อน:นั่นสิมันเกินไปแล้วนะ
หวาย:อย่ายุ่ง
ป๊อปปี้:อย่ามาพูดแบบนี้ พวกเราก็ไม่ได้อยากยุ่งหรอกนะแต่นี่มันเพื่อนเราเธอไม่ใช่หรอที่ขอเลิกกับโทโมะแล้วเธอต้องการอะไรอีกกลับมาทำไมเลิกยุ่งกับเพื่อนฉันได้แล้วฉันล่ะเอือมกับผู้หญิงแบบเธอ อย่าให้ถึงกับต้องเรียกรปพ.เลยนะเชิญคุณกลับไปได้แล้วห้องนี้ต้องการความเป็นส่วนตัวคนนอกไม่เกี่ยว อ่อแล้วหยุดโวยวายด้วยนี่ห้องซ้อมไม่ใช่ตลาดสด เชิญครับ
ทุกคนในห้องยืนงงเพราะไม่เคยเห็ป๊อปปี้ด่าใครในห้องมีแต่ความเงียบ เงียบและก็เงียบ
หวาย:ฝากไว้ก่อนเถอะ
ป๊อปปี้:ไม่ต้องฝากไม่ใช่ธนาคาร
หวาย:หึ้ย
หวายเดินออกไป ป๊อปปี้หันมามองทุกคนตอนนี้ทุกคนยืนอึ้งอยู่
ป๊อปปี้:พวกแกมองอะไรวะ
เขื่อน:ฉันไม่เคยเห็นแค่ด่าใครขนาดนี้เลยว่ะ
โทโมะ:ขอบใจว่ะ
จองเบกับเคนตะปรบมือให้ป๊อปปี้
จองเบ:สุดยอดเลยว่ะบอส
แก้ว:คุณป๊อปน่าจะพูดตั้งนานแล้วนะคะ
ป๊อปปี้:ไปๆซ้อมจริงๆซะที
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ