Everything for u ได้ทั้งนั้น

 
 
 
 
 
ตอนที่ 11 : ทริปครั้งสุดท้าย 2
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"นี่ไอ้โมะ ฟางกับแก้วเค้าไปไหนของเค้าว่ะ เห็นหายไปตั้งนานล่ะ" ป้อปปี้พูดพลางเก็บของขึ้นรถของเขาเพื่อเตรียมตัวที่จะไปทะเล
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ชั้นก็ไม่รู้ว่ะ คงไม่ได้ไปเล่นจ้ำจี้กันหรอกว่ะ" โทโมะแล้วยิ้มขำ ป้อปปี้เอากระบอกใส่ทรายตีหัวเขาไปทีนึง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"อะแฮ่ม ใครพูดถึงชั้นอยู่ไม่ทราบจ้ะ" แก้วเดินมาพร้อมกับฟางในชุดกระโปรงบางๆใส่สบาย โทโมะเห็นแก้วถึงกับตะลึงเพราะนานๆทีแก้วจะยอมใส่กระโปรง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"โอ้วแม่เจ้า มันช่างสวยอะไรอย่างนี้ นี่มันนางฟ้าหรือคนกันแน่ครับเนี่ย" โทโมะพุ่งเข้ามาหาฟางชนิดที่รวดเร็วยิ่งกว่าแสง แก้วหมั่นไส้จึงทุบโทโมะไปทีนึง แล้วรีบดึงฟางให้ออกห่างๆเค้า
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"อ้าว ยัยแก้ว แกจะมาขัดจังหวะอะไรชั้นเนี่ย อ๊ะๆ หรือว่าเธอจะหึงชั้น" โทโมะพูดอย่างเสียอารมณ์แต่ยังไม่วายที่จะกระซิบแซวแก้ว แก้วหน้าแดงทุบโทโมะไปทีแล้วเขยิบตัวให้ออกห่างเค้า
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"สวัสดีคร้าบบบบทุกคน นี่จะไม่รอเขื่อนน้อยเลยเหรอ" เชื่อนเดินหอบข้าวของพะลุงพลังเข้ามาหาป้อปปี้พร้อมกับเฟย์ แก้วมองเฟย์อย่างไม่สบอารมณ์ เฟย์เองก็เช่นกัน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ทริปนี้เฟย์ขอไปด้วยคนได้มั้ยคะ อยู่บ้านเฟย์ละเบื้อเบื่อ เฟย์อยากไปหาอะไรสนุกสนุกทำนะค่ะ" เฟย์พูดแล้วปรายตามองป้อปปี้แล้วยิ้มนิดหนึ่ง "อ้อ คือถ้าไม่มีปัญหาอะไรเฟย์ขอพาเพื่อนไปคนนึงได้มั้ยคะ นี่แบมค่ะ เพื่อนเฟย์เอง" เฟย์พูดแล้วดึงแบมเข้ามา
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"สวัสดีค่ะทุกคน แบมนะคะ รับรองว่าแบมไปด้วยจะไม่สร้างความเดือดร้อนอะไรเลยนะค่ะ" แบมพูดแล้วยิ้มอย่างเป็นมิตร โทโมะที่เห็นแบม ขาว สวย หมวย อึ๋ม จึงรีบพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"โอ้โหน้องแบมครับ ไม่เป็นอะไรเลยครับ พี่ว่าไปกันหลายคนสนุกดีออกครับ" โทโมะพูดแแล้วยื่นหน้าเข้าไปใกล้หน้าอกแบม แบมยิ้มเขินแล้วรีบเขยิบออกห่างเค้า
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เอาล่ะครับๆ ชั้นว่าเราออกเดินทางกันเถอะ เดี๋ยวแดดจะร้อน" ป้อปปี้พูดแล้วเดินนำขึ้นรถไป โดยที่ทุกคนก็ทยอยขึ้นรถและหาที่นั่งของตัวเอง เฟย์กำลังจะขึ้นรถ แต่ถูกแก้วดึงลงมาคุย
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"นี่เธอคิดจะทำอะไรของเธอ แล้วเพื่อนเธอด้วย ไอป้อปกับไอ้โมะมันไม่สนหลอกผู้หญิงอย่างพวกเธอน่ะ ชั้นเห็นนะ ว่าเธอน่ะพยายามอ่อยไอป้อป ทางที่ดีชั้นว่าเธอเลิกเถอะ ระวังจะหน้าแหก" แก้วพูดใส่หน้าเฟย์
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"แล้วผู้หญิงอย่างชั้นมันทำไมหรอ? ผู้ชายเค้าไม่เอายังมาทำตัวเป็นหมาหวงก้าง คอยเห่าโฮ่งโฮ่งกันท่าอยู่นั่นหละ ทำมาเป็นรู้ดี! คนที่หน้าแหกสมควรจะเป็นเธอมากกว่า เผือก!" เฟย์พูดแล้วยิ้มเยาะแก้วแล้วเดินขึ้นรถไป แก้วได้แต่ฮึดฮัดขึ้นรถตามไป
 
...............................................................
 
"กริ๊ดดดดดด ทะเลใสมากเลยอ่ะ ฟางมานี่เร็วมาถ่ายรูปกัน" แก้วลงรถมาแล้วดี๊ด๊าเป็นพิเศษ เฟย์เห็นเข้าก็รีบเดินเข้ามายิ้มเยาะทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"อุ้ยตาย! ดูเธอจะตื่นเต้นเป็นพิเศษนะ ไม่เคยมาหรอยะ? บ้านนอก" เฟย์พูดแล้วเบะปาก แก้วฉุนมากปาบอลทิ้งแล้วกระชากเฟย์เข้ามาใกล้
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"พูดอย่างนี้ตบกันเลยดีกว่ามะ เป็นไรมากปะจ้ะ! คอยแต่จิกกัดคนอื่นเค้าอยู่นั่นหละ พ่อแม่คงทิ้งเธอแต่เด็กสินะถึงได้มีปมด้อยอย่างเงี้ย" แก้วพูดแล้วมองเฟย์หัวจรดเท้าแล้วยิ้มอย่างสมเพช
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"หุบปากของแกไปเลยนะ ชั้นจะมีปมด้อยอะไรมั้นก็เรื่องของชั้น อย่ามายุ่งกับชีวิตชั้น" เฟย์ผลักแก้วจนล้มแล้ววิ่งหนีไป แก้วมองตามอย่างงงๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ฮึก ฮือออ ใช่สิ! ชั้นมันคนมีปมด้อย ไม่เคยมีใครสนใจชั้นเลย ฮือออ" เฟย์วิ่งเข้ามาเกาะต้นมะพร้าวไว้แล้วร้องไห้สะอึกสะอื้น แต่จู่ๆก็มีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาหาเฟย์
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"พี่ขา! พี่ร้องไห้ทำไม" เด็กคนนั้นถามเฟย์ เฟย์มองชะงักหันมามองเด็กสาวคนนั้นให้เต็มตา เห็นเด็กผู้หญิงคนนั้นกำลังเดินขายไอติมมาตามทาง เนื้อตัวมอมแมม
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"พี่ไม่ได้เป็นอะไรจ้ะ" เฟย์ยิ้มให้พลางปาดน้ำตาทิ้ง แล้วควานหาผ้าเช็ดหน้าตัวเองในกระเป๋าแล้วยื่นให้กับเด็กหญิงคนนั้น เด็กหญิงคนนั้นมองเฟย์งงๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"นี่จ้ะ หน้าหนูเลอะน่ะ แล้วนี่หนูมาขายไอติมอย่างนี้นานรึยัง แล้วพ่อแม่หนูเป็นใคร พี่จะพาไปส่งบ้าน" เฟย์พูดแล้วยิ้มอ่อนโยน ราวกับเป็นคนละคนจากเมื่อกี้ที่ด่ากับแก้ว
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"หนูไม่มีบ้านหรอกจ้ะ มีคนมาเก็บหนูไปเลี้ยง เค้าบอกหนูว่าให้ทำงานทดแทนบุญคุณที่เค้าเก็บหนูมาจากกองขยะ" เด็กหญิงคนนั้นพูดแล้วก้มหน้า เฟย์ลูบหัวเด็กคนนั้นแล้วควักเงินในกระเป๋าให้
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"หนึ่งร้อยเนี่ยพี่ให้หนูนะ พี่ให้หนูไปซื้อขนมกิน ดูซิเนี่ยผอมแห้งไปหมดแล้ว" เฟย์พูด เด็กหญิงยิ้มขอบคุณแล้ววิ่งไปซื้อน้ำมาสองขวดแล้วยื่นอีกขวดให้เฟย์
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"นี่ค่ะ! พี่อย่าร้องไห้เลยนะ เดี๋ยวจะไม่สวยน้าา" เด็กหญิงคนนั้นพูดแล้วยิ้มให้อีกครั้งก่อนจะเดินขายไอติมไปตามชายหาดเหมือนเดิม เฟย์มองตามเด็กคนนั้นแล้วหวังว่าเงินร้อยบาทที่เธอให้ไปคงจะช่วยเด็กหญิงได้อยู่
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"สู้ๆนะน้อง เรามันคนไม่มีพ่อมีแม่เหมือนใครเค้า เฮ้อออ พี่เชื่อนะ! ว่าถ้าเราเข้มแข็งสักวันเราต้องยืนด้วยตัวของตัวเองให้ได้" เฟย์พูดแล้วยืนคิดถึงสมัยเด็กๆที่เด็กสาวเร่ร่อนขายขวดพลาสติกไปตามทาง ทั้งแดดที่ร้อนและร่างกายที่ยังเป็นเด็กอยู่ น้ำตาเฟย์ไหลออกมาเป็นทาง ก่อนที่แบมจะเดินเข้ามาขัดจังหวะ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"อ้าว ยัยเฟย์ มายืนทำไรตรงนี้เนี่ย ตกลงแกจะให้ชั้นทำอะไร" แบมถาม เฟย์รีบปาดน้ำตาทิ้งแล้วลากเฟย์ไปตรงซอกแคบๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"แย่งโทโมะมาจากยัยทอมนั่นให้ได้ ดูก็รู้ว่ายัยทอมนั่นแอบชอบโทโมะ หึ ปากเก่งดีนัก รู้จักคนอย่างชั้นน้อยไปซะแล้ว ส่วนเรื่องของป้อปปี้มันเป็นหน้าที่ของชั้นเอง" เฟย์พูดแล้วยิ้มอย่างร้ายกาจ แบมมองเฟย์แล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย
 
...............................................................
 
"สวัสดีค่าพี่ป้อป พี่โมะ พี่เขื่อน วันนี้น้องให้แม่บ้านเตรียมห้องพักไว้ให้แล้วนะคะ เรื่องอาหารการกินไม่ต้องเป็นห่วงค่ะ เพราะน้องสั่งแม่บ้านไว้แล้วว่าให้เอาอาหารมาให้ หูววว รีสอร์ตของน้องนะคะมีทั้งกุ้งหอยปูปลาอาหารทะเลนี่สดมากนะคะ แล้วก็อาหารไทยฝรั่งแล้วก็อีกเยอะแยะเลยค่ะ แล้วก็ถ้าเกิดแอคซิเดนจะมีตู้ยาอยูตรงห้องครัวนะคะ แล้วถ้ามีอะไรขัดข้องหรือไม่พอใจตรงไหนเรียกน้องได้ทุกเวลาเลยค่าา" โบว์น้องสาวคนสวยของป้อปปี้อธิบายอย่างเสร็จสรรพ ป้อปปี้เห็นก็เข้ามาโอบไหล่โบว์ไว้แล้วพูดแซว
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"แหมมม ยัยโบว์ อธิบายซะเสร็จสรรพเลยนะ จะรีบไปไหนรึเปล่า รึว่า....รึว่าไปหากั้ง" ป้อปปี้พูดแล้วทุกคนก็หาไปมองโบว์เป็นตาเดียว โบว์ยิ้มเขิน แล้วทุบอกป้อปปี้รัวๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ก็ถ้าไม่ไปหากั้งแล้วน้องจะไปหาใครละคะ ก็...น้องเป็นแฟนกับกั้งนี่นา" โบว์พูดแล้วหน้าแดงท่ามกลางเสียงเฮของทุกคน "น้องไม่เข้าใจอ่ะ ทำไมพี่ๆต้องล้อโบว์เรื่องกั้งอยู่เรื่อยเลย น้องกับกั้งก็คบกันมานานแล้วนะคะ" โบว์พูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"โถ่ๆๆ ทำงอนไปได้ พี่ว่าเรารีบไปหากั้งดีกว่ามั้ย เดี๋ยวจะสายเอา" ป้อปปี้พูดแล้วลูบหัวโบว์อย่างเอ็นดู โบว์ยิ้มให้ป้อปปี้แล้วรีบขับรถออกไปทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เฮ้อออออ แล้วสองสาวเค้าถ่ายรูปกันเสร็จยังล่ะน่ะ" เขื่อนหันไปหยิบน้ำมากินแล้วหันไปมองสองสาวที่กำลังถ่ายรูปเล่นกันอย่างสนุกสนาน โทโมะหันไปมองตามแล้วยิ้มอย่างมีเสศนัย
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"โอ๊ะๆ งานนี้ต้องไปแจมซะหน่อยแล้ว ว่ะฮ่าฮ่า" โทโมะพูดแล้วถอดเสื้อกล้ามตัวเองอย่างรวดเร็วแล้ววิ่งไปหาสองสาวทันที โดยมีป้อปปี้มองแล้วส่ายหน้าอย่างเอือมๆกับโทโมะที่เห็นผู้หญิงเป็นไม่ได้ ต้องพุ่งเข้าใส่ตลอดตลอด ><
 
 
อัพละน้าาาา อย่าลืมเม้นกันด้วยน้าา ถ้าเม้นไม่เยอะ เราจิไม่แต่งต่อละนะครัชช