Everything for u ได้ทั้งนั้น

 

 

 

 

 

ตอนที่ 12 : ช่วงที่ดีที่สุด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เฮ้อออออ เหนื่อยจริงๆเลย มีอะไรให้กินบ้างเนี่ยไอป้อป" แก้วเดินจูงมือฟางเข้ามาในบ้าน แล้วถามถึงเรื่องกินทันที โทโมะมองแก้วอย่างเอือมๆ แล้วหันไปหยิบขนมจุกจิกมาให้แก้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"นี่! ขนม ของชอบเธอเลยนี่ มาถึงก็ถามหาเรื่องกินเลยนะ ชั้นว่าคราวนี้ยัยโบว์ต้องทำอาหารไม่ทันแน่เลย ดูสิ มูมมามซะขนาดนี้" โทโมะพูดแล้วมองแก้วขำๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"อย่าพูดมากน่า ชั้นเห็นว่านายรู้ใจเอาของชอบมาให้ชั้นนะ เลยให้อภัยได้" แก้วพูดแล้วก้มหน้าก้มตากินต่อ โดยมีโทโมะมองอย่างขำๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เอ๊ฟาง เค้าบอกว่าคนเป็นแฟนกันเนี่ย มักจะรู้ใจกันใช่ม้า >< " เขื่อนรีบหันมาแซวโทโมะและแก้วกับฟาง ฟางดีดนิ้วเปาะ แล้วแท็คมือกับเขื่อน ก่อนจะหัวเราะกันดังลั่น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"แหมๆ ชั้นกับอีตาหื่นนี้ไม่ได้เป็นอะไรกันซะหน่อย ว่าแต่ฟางกับป้อปเถอะ ป่านนี้จะไปถึงไหนถึงไหนกันแล้วน้าาา" แก้วไม่ยอมหันมาแซวฟางต่อ ทำให้ป้อปปี้ที่ถูกกล่าวถึงกำลังปิ้งบาร์บีคิวอยู่สำลักน้ำทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"โธ่วววว แก้ว! พูดอะไรของแก้วเนี่ย ทะลึ่งที่สุด ^^" ฟางพูดแล้วหน้าแดงก่ำ แก้วรีบเดินมายืนข้างฟางแล้กระแซะเธอทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"อะไร อะไร ทะลึ่งตรงไหนฟาง ถึงไหนเนี่ยชั้นหมายถึงว่าความสัมพันธ์อยู่ในขั้นไหน เอ๊.....หรือว่าฟางคิดว่าแก้วหมายถึง....." แก้วพูดแล้วหันไปหัวเราะกับเขื่อนดังลั่น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"บ้าน่ะแก้ว ไม่เอาละ ชั้นขึ้นห้องดีกว่า เชอะ!" ฟางพูดแล้วเดินงอนตุ๊บป่องขึ้นไปบนห้องของเธอ ป้อปปี้เห็นดังนั้นก็รีบตามขึ้นไป โดยที่แก้วและเขื่อนยังกระซิบเม้าท์ถึงเรื่องของฟางและป้อปปี้ไม่ยอมหยุด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"โอ้ยยยยยยยย หยุดๆๆๆๆ ไอ้เขื่อนนี่ก็เม้าท์เป็นผู้หญิงไปได้ นี่บาร์บีคิวมากินซะ หนวกหู!" โทโมะพูดอย่างอารมณ์เสีย แก้วมองโทโมะอ้าปากค้างแล้วพุ่งเข้าไปทุบโทโมะไม่ยั้ง โดยที่เขื่อนส่ายหน้าแล้วแยกตัวออกไปเดินเล่นที่ชายหาด

 

................................................................

 

ป้อปปี้เดินเข้ามาในห้องของฟางแล้วกวาดสายตามองหาคนตัวเล็ก เขามองอย่างแปลกใจว่าเธอจะหายไปไหนกัน ก่อนจะเดินตามหาอยู่มั่วห้องก่อนจะเดินออกไปที่ระเบียงห้องสไตส์โมเดิร์นเก๋ไก๋ที่โบว์เป็นคนออกแบบเอง เขาชะงักเมื่อเห็นฟางยืนอยู่ตรงระเบียงห้อง ก่อนจะยิ้มออกมาที่คิดหาทางแกล้งฟางได้ ก่อนจะเดินย่องเข้าไปด้านหลังเธอ แล้วจี้เอวฟางอย่างสนุกสนาน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

พลั่กกกกกกกกก!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ว้ายยยยย" ฟางตกใจจะหงายหลังลงระเบียงไป ป้อปปี้ตกใจรีบคว้าตัวฟางไว้มาแนบลำตัว ทั้งสองมองตากันนิ่ง ก่อนที่ฟางจะเป็นคนผละออกมาก่อน ป้อปปี้รู้สึกตัว รีบปล่อยฟางทันที โดยที่ตอนนี้หน้าทั้งคู่แดงเป็นลูกระกำไปแล้ววว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ตาฟางสวยดีเนอะ" ป้อปปี้พูดแล้วเกาหัวแก้เขิน ฟางอมยิ้มแล้วหันไปชมวิวทะเลยามเย็นต่อ อากาศเย็นๆ พระอาทิตย์กำลังตกดิน สวรรค์เลยนะแกร คิคิ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"แน่นอนอยู่แล้วแหละ คิคิ" ฟางตอบกลับป้อปปี้โดยไม่หันไปมองหน้าเขา ป้อปปี้มองฟางแล้วยิ้มขำ ไม่บอกก็รู้ว่าเธอเขินเค้าจนไม่กล้าหันมามองหน้า ป้อปปี้ค่อยๆเข้าไปสวมกอดฟางจากด้านหลัง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"อุ้ย! >< นายทำอะไรของนายเนี่ย เดี๋ยวมีใครมาเห็นเข้า" ฟางพูดแล้วตีมือป้อปปี้อย่างหมั่นไส้ ป้อปปี้กระชับกอดฟางแน่นขึ้น ฟางมองแล้วยิ้มก่อนจะซบไปที่แผงอกของป้อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"แน่ะๆ เขินใช่มั้ยเนี่ย เราเป็นแฟนกันแล้วน้าา อีกอย่างห้องนี้เป็นห้องส่วนตัว ป้อปสั่งแม่บ้านไปแล้ว ว่าห้ามใครมายุ่ง เพราะเราสองคนจะมาสวีทกัน" ป้อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"อีตาบ้า นี่นายบอกแม่บ้านว่าอย่างนี้หรอ ถ้าแม่บ้านเอาไปบอกแก้วกับเขื่อนทำไง สองคนนั้นยิ่งชอบล้อๆชั้นอยู่ด้วย" ฟางพูดแล้วหน้างอ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ก็ช่างสองคนนั้นสิ ดีสะอีก สองคนนั้นจะได้รู้ว่าเราเป็นอะไรกัน นี่ฟางไม่รักป้อปแล้วหรอ" ป้อปปี้งอนบ้าง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"นี่ๆ ให้มันน้อยๆหน่อยอีหมีบ้า งอนเป็นผู้หญิงไปได้" ฟางพูดแต่ป้อปปี้ยังคงงอนอยู่ ฟางหันไปมองทางอื่นแล้วตีหน้าผากตัวเองรัวๆ ป้อปปี้แอบขำกับท่าทีของเธอ แล้วรีบวางฟอร์มเหมือนเดิมเมื่อฟางหันกลับมา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"นายจะให้ชั้นทำไงให้นายหายงอนฮะ! นี่ชั้นเห็นว่านายอุตส่าห์พามาเที่ยว แล้วมีที่พักให้อีก ชั้นเลยยอมนะ" ฟางพูด ป้อปปี้อมยิ้ม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

งั้นก็......ลองยิ้มแบบที่ฟางชอบยิ้มสิ" ป้อปปี้พูด ฟางมองงงๆ จะมาไม้ไหนอีกเนี่ย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ก็ได้ๆ ครั้งเดียวนะ" ฟางพูดแล้วฉีกยิ้มให้ป้อปปี้ดู เขาส่ายหน้า ฟางมองแล้วชี้หน้าเขาอย่างคาดโทษ ก่อนจะตั้งสมาธิ เขาคิดในใจว่าต้องขนาดนี้เชียวหรอ ก่อนที่เธอจะลืมตา แล้วยิ้มหวานให้ป้อปปี้ดู ยิ้มในแบบที่เธอเคยยิ้ม ยิ้มในแบบที่ไม่มีพิษภัยอะไร ป้อปปี้เหมือนถูกสะกดมองฟางเคลิ้มๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เย้ๆ แฟนป้อปน่ารักที่สุดเลย" ป้อปปี้ยิ้มกว้างแล้วอุ้มฟางหมุนไปมา ฟางร้องตกใจทุบเขารัวๆ ก่อนจะมองป้อปปี้ยิ้มๆ ป้อปปี้อุ้มฟางเข้ามาวางในห้องแล้วหยิบไอติมมาสองถ้วย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"อะ ไอติม ของโปรดฟางใช่มั้ย" ป้อปปี้พูด ฟางพยักหน้าหงึกๆ ก่อนจะรีบหยิบไอติมก่อนจะเปิดกินอย่างเอร็ดอร่อย ป้อปปี้มองแล้วยิ้มกริ่ม เสร็จชั้นแน่ยัยหมูอวกาศ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ป้อปอุตส่าห์เอาไอติมให้ฟางกินเนี่ย ฟางไม่คิดจะตอบแทนอะไรป้อปหร่อยหรอ" ป้อปปี้ยิ้มเจ้าเล่ห์ ฟางชะงักเงยหน้าขึ้นมามองป้อปปี้งงๆ ป้อปปี้ค่อยๆลูบผมฟางแล้วดันฟางชิดกำแพงทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"นี่นายอย่าบอกนะว่านายจะ.....ไม่อ่ะ ไม่มีทาง ยังมีคนอยู่ข้างล่างอีกเยอะแยะ" ฟางพูดแล้วจะเดินออกไป แต่จู่ๆป้อปปี้ก็ดึงเธอเข้ามาจูบอย่างอ่อนหวาน ฟางดิ้นไปมาก่อนจะเริ่มเคลิ้มตาม จากจูบที่อ่อนหวานละมุมละไม กลายเป็นจูบที่ร้อนแรง ทั้งคู่แลกลิ้นกันรัว อย่างไม่ยอมกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"มะ ไม่ไหวแล้ว ป้อปขอละกันนะฟาง" ป้อปปี้พูด ฟางดันหน้าอกป้อปปี้เอาไว้ เขาชะงัก มองฟางอย่างอ้อนๆ ฟางเมื่อเจอลูกอ้อนของป้อปปี้จึงโอนอ่อนไปในที่สุด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ก็ได้ แต่ครั้งเดียวนะ" ฟางพูดแล้วหน้าแดง ป้อปปี้ยิ้มอย่างพอใจ ก่อนจะอุ้มฟางไปที่เตียง ก่อนที่ทั้งคู่จะปล่อยใจไปตามความต้องการของตัวเอง ^^

 

 

 

          มาอัพละน้าาา จัดไปแบบฟินๆ

          อย่ามัวแต่ส่องกันสิแกร เห็นเพิ่มขึ้่นเป็นร้อยจากเมื่อวาน5555

          เม้นบ้างไรบ้างก้ได้ ถ้าไม่มีเม้นเลย เต้ยจะมาเอาตัวฟางไปเร็วขึ้น อุอิ

          อย่าลืมเม้น-โหวตกันด้วยแกร พลีสสส