ฤทธิ์รัก
เขียนโดย 
chadaapp
วันที่ 11 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 14.24 น.
แก้ไขเมื่อ 19 เมษายน พ.ศ. 2558 16.00 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
8) แกล้งรัก(รึเปล่า)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ...............หอพักกัปตัน.............
วันนี้เป็นวันหยุด...ปายโทรมาปลุกผมให้ออกไปเจอกันที่หน้ามอ....ผมรออยู่สักพัก...ปายก็เดินนมา
หาผม...พร้อมกับยื่นดอกกุหลาบสีเหลืองให้...จากที่ผมไม่ชอบดอกกุหลาบ...ผมกลับอยากได้ดม
กลิ่นของมันชะงั้น....ปายทำให้ผมเปลี่ยนไป...
"กัป...รอนานไหม...พอดีปายเเวะซื้อไอ้นี้...มาให้...อะ.." ก่อ่นมาผมแวะซื้อดอกกุหลายสีเหลืองมาให้กัป...เพราะอยากขอบคุณสำหรับลูกอม...และรอยจูบที่แสนหวานนั้น...ผมคิดถึงกัป...อยาก
เจอ...อยากคุย...อยากทำใหเกัปมีความสุข...
" มึง...นัดกูออกมา....ทำไมว่ะ...วันหยุดทั้งที...กูอยากนอน" น้ำเสียงเรียบ ๆ ที่ตอบกลับมาทำให้
ผมรู้ว่ากัปคงรำคาญ...คงอายคงที่กัปมีผมเป็นแฟน...ถึงแม้ว่ากัปจะเคยบอกว่าทุุกอย่างเพื่อผม...แต่
ผมก็ยังอยากจะได้ยินคำว่ารักจากปากสักครั้ง...ผมคงหวังมากเกินไป...
"ถ้า...ปาย...รบกวนกัป...งั้น....ปายไปคนเดียวก็ได้...ขอโทษนะ" น้ำเสียงที่หลบลงต่ำของปายมัน
ทำให้ผมใจหาย...ความจริงผมไม่ได้รำคาญมันหรอก...ผมแค่บ่น ๆ ไปงั้น...ผมอยากจะบอกมันใจ
จะขาดว่าผมคิดถึงมัน...คิดถึงรอยจูบ...วันนั้นแค่ไหน...แต่ผมไม่กล้าพอ...ผมยืนมองแผ่นหลังที่
เดินจากไปด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย...อยากจะรั้งมันให้หันกลับมามองผม...อยากมอบรอยยิ้ม
และเสียงหัวเราะให้...แต่ผมไม่เคยทำได้...สักครั้ง...
" ไปสยามครับ..." เสียงคนตัวเล็กเอ่ยบอกรถแท๊กชี่่และก้าวขึ้นรถไป...ผมพยายามวิ่งตาม
แล้ว...แต่ไม่ทัน...ผมจึงโบกอีกคันหนึ่งตามไป...
.............สยาม...............
"พี่ค่ะ...หนูเป็นแฟนคลับพี่...อ่อ...หนูรุ่นน้องพี่ไงค่ะ...จำหนูได้ไหม" เสียงเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ น่า
รักผมยาว ๆ เอ่ยถามผม...
"ขอโทษนะน้อง...พี่จำน้องไม่ได้..."
"งั้นไม่เป็นไรค่ะ...หนูขอถ่ายรูปคู่หน่อยได้ไหมค่ะ.."
"อ่อ...พี่มีแฟนยังค่ะ...น้องชื่อเจนนะค่ะ...อยู่คณะวิทยาการ...จัดการเอกการตลาด...."
"ครับ" ผมไม่อยากให้น้องเค้าเสียความรู้สึกที่อุตสาห์เดินมาทักผม...ผมจึงยืนได้แต่ยืนฟัง...
"หนู...ขอเบอร์พี่ไว้ได้ไหมค่ะ...อ่อ..เผื่อมีอะไร...หนูได้โทรไปปรึกษา..."
"คงไม่ดีมั้งครับ...คือพี่...ไม่ค่อยว่าง....มีซ้อมกีฬา...คงไม่สะดวก..."ผมพยายามพูดให้น้องเค้า
ใจเย็น ๆ เพราะท่าทีที่พยายามเข้ามาหา...ผมพร้อมกับฝ่ามือ....ที่มักจะโดนมือผมทุกครั้งที่ผม
ปล่อยลง...เพื่อล้วงกระเป๋า...
"พรึ่บ!!!..อ้าว!!ไอ้ปาย...มึงมาสยามไม่บอกูเลยนะ....ขอโทษทีนะน้อง..พอดีหนังจะเข้าแล้ว..."
ผมหันหน้ากลับไปมองกัปตัน...ที่ตอนนี้มองสบตามาที่ผม.....
" กัป...ตาม...ปายมาทำไม...ไหนว่าง่วงนอน...อยากนอนไง" ผมยอมรับว่าหงุดหงิดที่เห็นมันยืน
คุยกับสาวหน้าแรดนั้น...ถึงแม้มันจะไม่เล่นด้วย...แต่ผมก็ไม่อยากให้ใครมายุ่งหรือวุ่นวายกับ
มัน...เพราะมันเป็นแฟนผม...ผมมีสิทธิ์นั้นคนเดียว...
"โห..มึงแค่นี้ทำเป็นงอน...กูล้อเล่นนิดเดียว...ก็กูไม่นึกว่ามึงจะโกรธนิ..."
"ล้อเล่น...ทุกอย่างสำหรับกัป...กลายเป็นเรื่องล้อเล่นไปหมดสินะ..แล้ว...ปาย....กลายเป็นของ
เล่นของกัปด้วยไหม..." เสียงมันเ่อ่ยเสียงดังจนเกือยจะกลายเป็นตะคอก...ผมไม่รู้ว่ามันเป็น
อะไร...มันเครียดหรือ...ทะเลาะอะไรกับใครมารึเปล่า....สายตาน้อยใจของมันน้อยครั้งมากที่ผม
จะได้เห็น...หรือผมล่อเล่นกับความรู้สึกมันเกินไป...มันหันหลังแล้วเดินตรงไปที่ห้องน้ำอย่าง
รวดเร็ว...ผมไม่รอช้ารีบตามไป...
"ปัง!" เสียงประตูปิดลง...พร้อมกับวงแขนที่รวบเอวผมไว้...ด้วยความที่กัปตัวสูงกว่า..ทำให้ผมไม่
สามารถออกจากวงแขนของกัปได้...ผมรู้สึกตัวอีกทีเมื่อ....มือของกัป...รั้งท้ายทอยของผม...ริม
ฝีปากที่พยามรุกล้ำมันเข้ามา...มันทำให้ผมแทบหมดแรง...ยิ่งกัปส่งลิ้นร้อน ตะหวัดเกี่ยวลิ้นผมให้
พันกันด้วยแล้ว...ระดับความรุนแรงและความเสียวมันยิ่งมีเพิ่มมากขึ้น...
"อือ....อืม...อะ...กัป...อืมมมมม...อือ..."ผมพยามยาม....ทุบอกของกัป....เพื่อให้กัปหยุดก่อน
ที่ผมจะหมดแรง...แต่กัปกลับฉุดรั้งและดึงให้ผมชิดประตู...มือกัปที่พยามปลดตะขอของ
ผม...ทำให้ผมดิ้น...ผมไม่อยากรับสัมผัสจากกัป..ทั้ง ๆ ที่กัป...ไม่เคยบอกรักผม...ผมจึงรวบรวม
แรงทั้งหมดที่มีพลักกัป.....แต่กัปดึงมือผมไว้พร้อมกับก้มลงจูบเบา ๆ ที่ ขมับ.....
" กู..ไม่รู้ว่ามึงเป็นอะไร...โกรธหรือน้อยใจอะไรกู...มึงบอกกูได้ไหม...อย่าทำกับกูแบบนี้...กูอาจ
จะเป็นคนพูดหวาน ๆ ไม่เป็น กูอาจจะไม่เคยบอกว่ารักมึง..แต่การกระทำของกูที่ทำให้มึง...มัน
ชัดเจน...ขวดโหลดใส่ลูกอม...ที่กูให้มึง...มันมีความหมายรู้ไหม...ความหมายของมัน
คือ...มึง...มึง....คือหัวใจและความรักของกู...กูรักมึง... "
หลังจากฟังกัปพูดจบ....ผมสวมกอดกัป...ด้วยความดีใจ...คำพูดที่ผมอยากได้ยิน...ตอนนี้ผม
ได้ยินมันแล้ว...ผมจึง....
"อือออ...อึด..อึด....อุ๊บ...อุ๊บ....." ลิ้นร้อนของปายตอนนี้มีลูกอมหัวใจของผมที่ให้ปายตั้ง
อยู่...ปายจูบ...เสียและดันลูกอมมาให้ผมด้วยวิธีเดียวกันที่ผมเคยมอบให้...ผมรักสัมผัสและความ
รู้สึกที่มันมอบให้...ผมรักมันจนหมดหัวใจ...
............จบตอนแล้ว ..........เป็นไงกันบ้างค่ะ.............อย่าลืมมาลุ้นกันต่อในตอนต่อไปนะค่ะ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
