ฤทธิ์รัก
เขียนโดย chadaapp
วันที่ 11 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 14.24 น.
แก้ไขเมื่อ 19 เมษายน พ.ศ. 2558 16.00 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
9) หลงทางรัก
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ.....สยาม....(ต่อ)
หลังจากที่กัปบอกรักผม...ผมดีใจมาก...แถมวันนี้กัปยังใจดีตามใจผมทุกอย่าง...แต่ผมจะมีความสุข
มากกว่านี้ถ้า...
"อ้าว!!กัป..มึงมาเที่ยวสยามเหรอว่ะ...แล้วนี้ใคร"
"ไอ้โจ้!!!"
"เพื่อน...กูเอง...แล้วมึงละ...มาคนเดียวเหรอ...."
"เปล่ากูมากับน้องสาวว่ะ...อ่อ...วันนี้วันเกิดน้องสาวกู...มึงไม่ไปหน่อยเหรอว่ะ..."
"ปาย...มึง...รับกลับบ้านไหม..."
"อ่อ...ไม่รีบ...ปายไปกับกัปด้วยก็ได้"
"งั้น...กูขอพาเพื่อนกูไปด้วยนะ..."
"อ่อ..ได้สิ..."
...............บ้านเพื่อนกัป....................
"พี่กัป...แมว...คิดถึงพี่กัปจังเลย...พี่กัปไม่ว่างเหรอค่ะช่วงนี้" เสียงเด็กผู้หญิงข้าง ๆ กัปเอ่ย
ทักทาย
"อ่อ..ช่วงนี้พี่ยุ่ง ๆ ครับ...ต้องซ้อมบอลและเตรียมงานกีฬาสี"
"งั้น...ถ้างานกีฬาสีเสร็จ...พี่กัปต้องมาเที่ยวบ้านแมวบ่อย ๆ นะค่ะ" ผมรู้สึกไม่ชอบกิริยาและ
ท่าทางของเด็กแก่แดดคนนี้เลย...เห็นได้จากสายตาที่มองกัป...มันแฝงไปด้วยความนัยแปลก ๆ
"อ่อ..ครับ...น้องแมวพี่อยากทานขนมหวานหน่อย...รบกวนตักให้หน่อยได้ไหมครับ"
"แฟนเก่า..กิ๊กเก่า...หรืออดีตเมียคนที่เท่าไหร่" เสียงที่เรียบเฉยจบเกือบจะกระด้างของปายพร้อม
กับสายตาที่มองมาอย่างท้าทาย...ผมดูออกว่าปายไม่ชอบแมว...และถ้าผมเดาไม่ผิด...ปายต้องทำ
อะไรสักอย่างเพื่อประชดผม...
"ปาย!!ทำไมพูดถึงน้องเค้าอย่างนั้น...ไม่น่ารักเลยรู่ไหม" ยังไม่ทันที่ผมจะเอ่ยต่อ..ปายก็เดินตรง
ไปยังกลุ่มเพื่อน ๆ ผม...
"ปายทางนี้!!!"เสียงโจ้เอ่ยเรียกผม...ผมจึงเดินเข้าไปคุย...จากท่าทางการคุยและคำพูดที่แฝงนัย
แปลก ๆ ของโจ้...ทำให้ผมรู้ว่าโจ้...สนใจผม...ผมลอบมองไปยังกัปตัน..พบว่ากัปกำลังพูด
คุย..หัวเราะ..อย่างสนุกสนานกับเด็กนั้น...หึ...หึ...คงมีความสุขมากสินะ...
"โจ้...ปายอยากเต้นเพลงนี้อะ...โจ้เต้นเป็นเพื่อนปายหน่อย"
น้ำเสียงที่ออดอ้อน...สายตาที่ยั่วยวนเพื่อนผม...ทำเอาผมอยากเข้าไปกระชากร่างนั้นออกมา...แต่
ผมไม่อยากให้มันกลายเป็นเรื่องใหญ่จึงได้แต่ทนมองดู...ผมเกลียดคนที่ชอบแสดงอะไรที่มัน
ยั่วยวนเร้าใจต่อหน้าคนเยอะ ๆ ยิ่งเป็นปาย...ผมยิ่งเกลียด...จนกระทั่่ง...
"กัป...มาเต้นด้วยกันสิว่ะ.."
"กู...ว่ามันดึกแล้ว...เดี๋ยวกูต้องไปส่งปายที่บ้านอีก...กูขอตัวพาปายกลับก่อนนะ" หลังจากออกมา
ได้สักพัก..คนข้างกายผมตอนนี้เดินไปพลางลูบน้องไปพลาง...
"กัป...ปาย..หิว...อยากกินขนมปัง.."
"อ้าว!!แล้วอยู่ในงาน...มึงไม่ได้กินอะไรรึไง...หรือมึงอ่อยเพื่อนกูจนอิ่มห๊ะ!!'' น่าแปลกที่วันนี้ปาย
ไม่หวีนใส่ผม...แถมสายตาที่มองมาอย่างมีประกายนั้น...มันแปลก ๆ
"ปายอยากกินจริง ๆ นะ...อยากกินขนมปัง...กัปพาปายไปกินหน่อยนะ...นะ..."
"มึงทำไมเรื่องมากจังว่ะ...งั้นไปร้านเดิม...ร้านข้าง ๆ มอ.แต่ถ้ากูพามึงไปกิน...มึงคงต้องค้าง
ห้องกู...เพราะตอนนี้มันดึกแล้ว....ไม่มีรถแล้ว..."
"ก็ได้...ปายค้างห้องกัปก็ได้...กัป....อายจะกินไอศครีมด้วย...ปายสั่งนะ"
"อืม...มึงรีบ ๆ กิน ๆ เข้าไปเถอะ...กูง่วงนอน..."
"งั้น...สั่งใส่ถ้วยไปกินที่ห้องกัป...ดีกว่า"
หลังจากมาถึงห้อง...ผมอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้ว...แต่ไอ้ปายยังกินไอศครีมไม่หมดสักที...
"นี่....มึงยังกินไม่หมดทีเหรอว่ะ..."
"ปายรอป้อนกัปไง...มากัปมานั่งตรงนี้...เดี๋ยวปายป้อนเอง...." เสียงปายเอ่ยบอกผมพร้อมกับจูงไป
ที่โชฟา...
"กัป...อยู่เฉย ๆ สิ...ปายป้อนไม่ถนัด...กัปหันหน้ามาสิ..หันมานี่..." เสียงปายดุผมเพราะผมไม่
ยอมหันหน้าไปหามัน......มันจึงเปลี่ยนมาตรงหน้าผม...พร้อมกับตักไอศครีมป้อน...จนเหลือคำสุดท้าย...
"ปะ...ปาย...ทำอะไร...อืออออ...อืม...อืม...."
"ก็เหลือคำสุดท้ายแล้ว...เดี๋ยวเราก็เข้านอนกัน...ปายก็แค่อยากจะจูบราตรีสวัสดิ์กัป...เป็นไงจูบรส
มะนาวของปาย...อร่อยไหม" น้ำเสียงที่สดใสและสายตาที่แพรวพราวนั้นทำให้ผมอดไม่ได้ที่จะ
"อึก...อึก...อึก....กะ...กัป...มันหมดแล้ว...พอแล้ว..."ไอศครีมยังติดอยู่ตรงปลายนิ้วของ
ปลาย...ผมจึงดูดมันด้วยปากจนหมด
"แล้วจำไว้คราวหลังอย่าอ่อยใคร...โดยเฉพาะกับกู...เพราะกูไม่อยากให้มึงอ่อย...แค่มึงเป็นมึง
แบบนี้...กูก็รัก...รักมากด้วย"
กัปตัน....เอ่ยพร้อมกับสวมกอดผม...วันนี้ผมแกล้งยั่วกัป...เพราะอยากรู้ว่ากัปรักผมแบบที่กัปบอก
ไหม...และมันก็ได้ผล...ได้ผลเกินคาดชะด้วย....แบบนี้ผมคงต้องยั่วบ่อย ๆ ชะแล้ว อิอิ
...................จบตอนแล้วค่ะ...........อย่าลืมมาลุ้นกันต่อนะค่ะ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ