ฤทธิ์รัก

.......โรงยืม....

"ปลิว!!...มีอะไรเหรอ" ผมเอ่ยถามคนตรงหน้าที่ยืนอยู่ตรงหน้าผม

"กู!!...มีเรื่องจะขอร้องมึง"

"ขอร้อง...เรื่องอะไรเหรอ"

"ไวท์....กูรู้ว่ามึงอยากลงแข่ง....แต่....กูขอ.ให้มึงถอนตัวได้ไหมว่ะ...อ่อ...กูกลัวมึง...จะทำให้ทีม

เราแพ้...."

"อ่อ...ไวท์ว่าปลิว...ไปขอกับอาจารย์ก่อนดีไหม...ถ้าอาจารย์โอเค...ไวท์ก็คงต้องถอนตัว..."

"จริงนะ...มึงพูดจริงนะ...ถ้าอาจารย์บอกให้มึงถอนตัว...มึงก็ต้องออกจากทีมนะ..."

"อื่ม..."

หลังจากซ้อมเสร็จอาจารย์แรกผมไปคุย...ซึ่งมันคงไม่พ้นเรื่องเดิม ๆ

"ไวท์...อ่อ...อาจารย์ไม่อยากให้ไวท์ถอนตัวหรอกนะ...แต่พ่อของปลิว...เค้าขอไว้...ไวท์..."

เสียงอาจารย์เอ่ยบอกผมพร้อมกับมองมาด้วยความเกรงใจ...ผมรู้ว่าอาจารย์คงลำบากใจ...ผมควร

จะ...

"ครับ...อาจารย์ไม่ต้องกังวลนะครับ...ไวท์ถอนตัวไม่ลงแข่งก็ได้....อ่อ..ถ้าอาจารย์ไม่มีอะไร

แล้ว...ไวท์ขอตัวนะครับ"

ผมเดินออกมาจากสนามด้วยความรู้สึกผิดหวัง...ผมไม่ได้ผิดหวังที่ไม่ได้ลงแข่ง...แต่สมเพศที่ผม

ต้องถอนตัวออก...ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้ทำอะไรผิด...และไม่สามารถทวงสิทธิ์ของตัวเองได้...

ความเหม่งลอยของผมทำให้..

"ปึก!!!...." ผมเดินเข้าไปในสนามบาส...แล้วชนเข้าให้กับใครคนหนึ่ง...

"เห้ย!!....มึงเดิน...ภาษาหมารึงไงว่ะ.."

"อ่อ...ขะ...ขอโทษนะ...คือไม่ได้ตั้งใจ"

"อ้าว!!แม่งพูดง่าย ๆ นะมึง.." ท่าทางของคนที่ผมเดินชนมันจะเอาเรื่องผม...มันเดินตรงมาที่

ผม...พร้อมกับคว้าโยนลูกบาสพุ่งตรงมาหวังจะให้โดนผม...ลูกแรกมันผ่านหน้าผมไปอย่างเฉียดฉิว

เหมือนมันโมโหที่ลูกบาสไม่โดนตัวผม...มันจึงคว้าลูกที่สอง...แล้วโยนพุ่งมาอีก...แต่คราวนี้มันโดน

ตรงช่วงหน้าท้องผมอย่างจัง....จนผมล้มลงด้วยความจุก...ผมพยายามยืนขึ้น...เมื่อเห็นว่าพวกมัน

ยังตรงมาที่ผม....แต่ความจุก...ทำให้ผมลุกไม่ขึ้น....

"หยุด!!!...ถ้าพวกมึงทำอะไรมันอีก..กูรับรองพรุ่งนี้พวกมึงได้เด้งออกจากชมรมบาสแน่นอน!!!"

สิ้นคำพูดของใครบางคน...ผมก็รู้สึกถึงโลกทั้งใบที่มันหมุนอยู่ในหัวผมตอนนี้...

"ไวท์!!...มึงไหวไหม...กูขอโทษที่มาช้า..กูควรมามาก่อนที่มึง...จะโดนพสกมันเล่นงาน" เสียงที่

สั่น ๆ และมือที่เอื้อมมาประคองผมของกริชทำให้ผมต้องพยายามยืนขึ้นเพื่อบอกว่าผมไม่

เป็นไร....แต่ผมยืนขึ้นไม่ไหวจริงๆ

"กริช!!...ไวท์จุกจัง...ปวดท้องด้วย...อ่อ...อยากพัก..." ตอนที่ผมเดินตามหามัน...ผม

ใจร้อนมาก...ที่อยู่ๆ มัน....ก็โทรมาบอกผมว่าอาจารย์เรียกผม...ผมไม่รู้ว่าอาจารย์เรียกผมมันเรื่อง

อะไร...และที่แย่ไปกว่านั้่น...คือผมไม่รู้แม้กระทั่งว่าอาจารย์นัดผมมันที่ไหน....โชคดีที่มีรุ่นน้องตะ

โกนเรียกผมและบอกว่าไวท์กำลังโดนเล่นงานอยู่ที่โรงยิม...ผมจึงรีบวิ่งมา...แต่มันช่าไป...ภาพของ

มันที่ล้มลงทันที...พร้อมกับมือที่คลุมท้องอยู่ทำให้ผมต้องตะโกนเข้าไปเผื่อขู่พวกบ้านั้น...บางที่ไอ้

กัปมันอาาจะพูดถูก...ผมต้องดูแลมันให้ดีว่านี้...หลังจากประคองมันมาที่ห้องผม...มันล้มลงนอน

ทันทีด้วยความอ่อนแรง...ผมจึงถอดรองเท้าและปลดคอเสื้อมันเพื่อให้มันผ่อนคลาย....ถอดเสื้อ

เเช็ดตัวและทายาตรงช่วงท้องให้มัน....

"อือออออ...กะ...กริช...อืม....." เสียงไวท์มันครางเมื่อผมทายาตรงส่วนท้องให้มัน...อาจเป็น

เพราะผมกดน้ำหนักลงมากเกินไป...จึงทำให้มันเสียว...ผมเองก็อดเสียวไม่ได้เหมือนกัน...เมื่อมอง

ร่างที่นอนแผ่หลาอยู่...ยังไม่ทันที่ผมจะทาเสร็จ...ไวท์มันคว้่ามือผม...แล้วดันตัวเองขึ้นบนต้วผมชะ

งั้น...มันประทับจูบที่หอมหวานั้นมาให้แต่ผมไม่อยากให้มันหยุด...ผมจึงส่งลิ้นไปควานหาน้ำหวาน

นั้น....และเหมือนมันจะชอบ...มันจึงจูบกลับมาอย่างหนักหน่วง...

"อืม.....อึม..........อึก......อือ....." ผมดูดและเสียปากมันจนเจ้อไปหมด...ยิ่งมันขบเบา ๆ ตรง

ปากล่างของผมด้วยแล้ว....ผมยิ่งหยุดมันไม่ได้....ผมจูบมันจนมันหลับคาจูบ...ผมเผลอยิ้มด้วย

ความเอ็นดูที่แม้มันจะหลับ...แต่รอยยิ้มที่แสนสุขของมันยังคงกระจายอยู่บนในหน้าทั้ง ๆ ที่ มันยัง

หลับอยู่...ผมจึงห่มผ้าให้...ผมไม่รู้ว่ามันหลับรึยัง....รู้แต่ความอบอุ่นจากมือที่มันส่งผ่านกอด

มา...ผมอยากให้มันกอดผมแบบนี้ทุกคืน...จะได้ไหม...