ฤทธิ์รัก

"ณ...โรงเรียนต่างอำเภอแห่งหนึ่ง.......

"อ้าวไวท์...กัปตัน...มาแล้วเหรอลูก...มาก่อนเวลา...ตลอดเลยนะ...แล้วนี่.."

"อ่อ...เพื่อนผมครับ...ปาย"

"สวัสดีครับ..."

วันนี้วันเกิดไวท์...กัปบอกว่าไวท์อยากมาทำบุญ  ด้วยการสร้างมุมอ่านหนังสือและมอบหนังสือ

อ่านเล่นให้โรงเรียนนี้...เพราะไวท์เคยเรียนหนังสือที่นี่...

"วันนี้พี่ ๆ สามคนจะมาช่วยสร้างศาลาสำหรับอ่านหนังสือให้พวกเรานะเด็ก ๆ ขอบคุณพี่เค้า

สิ...และพวกเราทุกคนต้องช่วยพี่ๆ เค้าด้วยนะรู้ไหม"

"ขอบคุณครับ"

"เหนื่อยไหมปาย...ไวท์ขอบคุณปายมากนะที่มาช่วยงานวันเกิดไวท์..."

"อ่อ...ไม่เป็นไรหรอก..ไวท์มาทำบุญที่นี่บ่อยเหรอ...มากับกัปตันใช่ไหม" น้ำเสียงสั่น ๆ ของ

ปายทำให้ผมรู้ว่าปายคิดมากเรื่องผมกับกัปอีกแล้วผมจึง...

"ปาย...กัปรักปายมากนะ...ถึงแม้ว่าไวท์กับกัปจะเคยเป็นแฟนกัน...แต่นั้นมันก็เป็นอดีตไป

แล้ว...ปายต้องเชื่อใจกัปให้มาก ๆ นะ...ไวท์คงรู้สึกไม่ดีถ้าเป็นสาเหตุทำให้ปายกับกัปมีปัญหา

กัน...ปายเข้าใจไวท์นะ..."

"ปาย!!!ระวัง!!!...เสียงตะโกนจากด้านหลังของกัปทำให้ผมต้องหันกลับไปมองพบว่า...มี

โครงสร้างเหล็กอันหนึ่ง...กำลังหล่นลงมา..ผมจึงดึงให้ปายหลบแต่ปายพลักผมล้มลงเพราะตกใจ

จากแรงดึงของผม..จึงทำให้ปายลื่นตกลงมาจากเนิน.....แรงพลักของปายทำให้ผมอยู่ใน

ตำแหน่งที่โคร้งเหล็กตกลงมา...ผมจึงพยายามหลับแต่มันผิดพลาดทำให้

โครงเหล็กตรงส่วนปลายทับเท้าผม...จนผมต้องล้มลง...แต่ผมดึงมันออกอย่างเร็วเพราะไม่

อยากให้กัปลำบากใจ...ผมรู้ดีว่าถ้าให้กัปเลือกช่วยใครสักคน..กัปจะเลือกผม...ผมต้องทำอะไร

สักอย่าง...

"ปาย/ไวท์!!!!" ผมตกใจที่เห็นปายและไวท์บาดเจ็บจากเหตุการณ์ตรงหน้า...ผมจึงเดินตรงไป

ที่ไวท์...แต่ไวท์บอกว่าไม่เป็นไร...ผมจึงกลับไปดูปาย...รอยเลือดที่ไหลจากข้อมือของ

ปายทำให้ผมตกใจ...

"ปาย!!!...เจ็บไหม...ฮึบ...เดี๋ยวกัปจะพาปายไปห้องพยาบาลก่อนนะไวท์..ไวท์ไม่เป็นอะไรใช่

ไหม" ผมตกใจจนเผลอพลักไวท์...และเห็นก่อนที่จะล้มว่าโครงเหล็กนั้นหล่นทับขาไวท์..ถึงแม้

จะแค่ปลาย ๆ แต่ผมว่าไวท์คงจะเจ็บน่าดู...แต่ผมดีใจที่กัปเลือกเดินมาหาผม...อาการแสดงออก

ที่กัปสื่ออกมาว่าเป็นห่วงผม...ทำให้ผมรู้สึกดี...ผมไม่ได้ตั้งใจเห็นแก่ตัวนะ...ผมแค่อยากรู้ว่าถ้า

ให้เลือกระหว่างไวท์กับผม...กัปเลือกใคร...และผิดคาดที่กัปเลือกผม...

"อ่อ...แล้วกัปไม่เป็นห่วงไวท์เหรอ...ปายเห็นตอนล้มโครงเหล็กส่วนปลาย...มันหล่นทับขา

ไวท์...ไวท์ไม่ได้บอกกัปเหรอ...แต่ยังไงปายของขอบคุณมากนะ...ที่กัปเลือกที่จะช่วยปายก่อน

ไวท์...ขอบคุณ...

........มุมหนังสือ.........

"ไวท์!...ทำไมไวท์ไม่บอกกัปล่ะว่าไวท์เองก็บาดเจ็บ...ไวท์ก็รู้ว่าถ้าไวท์บอกกัปตั้งแต่แรก...คน

ที่กัปจะเดินเข้าไปหาคือไวท์แน่นอน..."

"ก็เพราะไวท์รู้ไงว่า...ถ้าไวท์บอกว่าบาดเจ็บ...กัปก็จะมา...ดูแลไวท์...จนลืมไปว่า...ปายก็

เจ็บ...กัป...ไวท์รู้ว่ากัปรู้สึกผิดกับความรักของเรา...รู้ว่ากัปเสียใจที่กัปเลือกที่จะบอกเลิก

ไวท์...ในตอนนั้น...แต่ตอนนี้ความสัมพันธ์ของเรา...มันยังคงอยู่แต่อยู่ในฐานะของคำว่า

เพื่อน...เพื่อนสนิท...กัปเข้าใจที่ไวท์บอกไหม"

 "ไวท์!!...กัปขอบคุณนะ...ขอบคุณที่ไวท์เตือนสติกัปมาตลอด...กัปรักไวท์...เพราะไวท์คือรัก

แรกของกัป...กัปยอมรับว่ายังลืมรักแรกของเราไม่ได้...วันนี้กัปขอให้การกระทำของกัปในครั้ง

นี้...เป็นคำตอบสุดท้ายสำหรับความเปลี่ยนแปลงจากคนรักมาเป็นเพื่อนสนิท...ไวท์ให้กัปได้

ไหม....."

"อือออ...อืออออ...อ่าา...อออออ...อือออ...อะ...กัป...พะ...พอ...แล้ว" กัปจูบผมอย่างหนัก

หน่วงแบบครั้งแรกที่กัปขอผมเป็นแฟน...ผมยังจำสัมผัสมันได้ดี...ไม่เคยลืม...แต่วันนี้มันช่วยให้

กับรู้ใจตัวเองมากขึ้น...ทำให้กัปหลุดจากวังวนความสับสนได้...ผมดีใจจริง 

"กัปขอบคุณนะไวท์...ต่อไปนี้กัปจะกลับไปหาหัวใจและรักครั้งใหม่ของกัป...กัปจะจำสัมผัสนี้

ไว้...เพื่อเตือนสติ...ไวท์คือเพื่อนกัปที่กัปรักมากเลยรู้ไหม...ผมพูดพร้อมกับกระชับมือไวท์ให้

แน่นขึ้น...วันนี้ผมได้ทำในสิ่งที่ผมต้องการแล้ว...ผมสับสนกับความรู้สึกของตัวเองมาตลอด...แต่

วันนี้ผมได้คำตอบแล้วว่า...ความรักของผมในตอนนี้ คือ...ปาย...

............จบตอนแล้ว........สนุกไหมค่ะ....แล้วมาลุ้นกันต่กว่าความรักของพวกเค้าจะเป็นยังไงต่อไป...^^