คู่ชีวิต(is love)

10.0

เขียนโดย kobkob

วันที่ 10 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 17.56 น.

  28 chapter
  89 วิจารณ์
  42.60K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2558 01.04 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

9) แต่งงานกับความเจ็บปวด

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
"เฮ้ย!!!" เฟิร์นที่เปิดประตูห้องของพี่สาวก็ตกใจเมื่อภาพตรงหน้าเป็นพี่สาวเขาและป๊อปปี้ที่นอนกอดกันอยู่บนเตียงโดยเสื้อผ้าของทั้งคู่กระจัดกระจายอยู่บนพื้น เฟิร์นที่รีบปิดประตูแล้วเดินเข้าห้องตัวเอง
 
"ตาย ตาย ตาย ไอ้พี่ป๊อปบอกฝากพี่แค่วันเดี๋ยวฝากทั้งตัวเลย ไปแล้วพี่สาวฉัน"เฟิร์นที่นั่งอยู่บนเตียงพลางขยี้หัวตัวเอง
 
เช้าวันต่อมา
 
ป๊อปปี้ที่ลืมตาขึ้นมาเห็นคนตัวเล็กแล้วก็อดยิ้มไม่ได้ เขามองหน้าคนตัวเล็กอย่างมีความสุข
 
"ขอโทษนะ เมื่อคืนก็จัดการซะอย่างหนักเลย"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วก็หอมแก้มฟาง ฟางที่รู้สึกตัวก็มองหน้าป๊อปปี้
 
"ทำไมตื่นแล้วไม่บอก"ฟางที่พูดแล้วเบือนหน้าหนี ป๊อปปี้ที่เห็นฟางอายก็แกล้ง
 
"ก็อยากจะดูกระต่ายน้อยนอนขี้เซาไง"ป๊อปปี้ที่พูดฟางที่ตีป๊อปปี้ที่หนึ่งแล้วจะลุกขึ้นจากเตียงแต่ต้องเซล้มเพราะนี้เป็นครั้งแรกของเขาแล้วฟางจึงเจ็บที่ท้องน้อยของตัวเองป๊อปปี้ที่พยุงฟางไปที่ห้องน้ำแล้วเดินมาที่เตียงเห็นคาบเลือดของหญิงสาวก็สำนึกผิดปนดีใจที่ครั้งแรกของฟางเป็นเขา
 
"ป๊อปไปอาบน้ำได้แล้ว"ฟางที่พูดแล้วไปนั่งเช็ดผม ป๊อปปี้ที่ไปอาบน้ำแล้วเดินออกมาก็เห็นฟางปูผ้าปูที่นอนเสร็จเรียบร้อยแล้ว
 
"เอ่อ ฟาง ป๊อปอยากให้ฟางกินยาคุมไว้นะ"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วก้มหน้าลงไม่อยากสบตาฟาง
 
"อืมได้สิ"ฟางที่รู้เพราะถึงแม้เธอและเขาจะรักกันแต่ก็ยังไม่พร้อมที่จะมีลูกตอนนี้
 
"งั้นเดี๋ยวป๊อปไปรอข้างล่างนะ"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วเดินลงไป
 
"ไปดูเฟิร์นก่อนดีกว่า แล้วค่อยกินแล้วกัน"ฟางที่พูดแล้วเดินไปดูห้องน้องสาวของตัวเอง
 
"เฟิร์นหลับอยู่"ฟางที่เห็นเฟิร์นหลับอยู่ก็วิ่งลงไปข้างล่างแต่ตัวเองยังเจ็บท้องน้อยอยู่จนป๊อปปี้เอ็ดแล้วเขาทั้งสองคนก็ทำอาหารด้วยกัน
 
"หิวแล้วววววว"เฟิร์นที่เดินลงมาแล้วเห็นหน้าพี่สาวและป๊อปปี้ก็ชะงักกับภาพเมื่อคืนนี้
 
"ตื่นแล้วก็หิวเลยนะเรามานี้พี่ทำโจ๊กหมูร้อนๆไว้ให้มากินสิ"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วก็ตักโจ๊กให้เฟิร์น
 
"ขอบคุณค่ะ"เฟิร์นที่มองหน้าป๊อปปี้แล้วยิ้มเจื่อนๆ
 
"เอ่อ ฟางพี่ลืมบอกไปว่าคืนนี้นะ จะมีงานเลี้ยงตอนรับลูกค้าของป๊อปปี้ พี่ป๊อปเขาชวนเราไปด้วย"ฟางที่พูดแล้วมองหน้าน้องสาว
 
"ไปก็ไปสิแล้วยังไม่ได้มีชุดเลยนะ"เฟิร์นที่พูดแล้วมองหน้าพี่สาวและป๊อปปี้
 
"ไม่เป็นไรเรื่องชุดเดี๋ยวพี่เอามาให้ไซส์น่าจะพอดีกับฟางเพราะพี่วัดมากับมือ"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วยักคิ้วให้ฟาง ฟางที่เขินก็ตีป๊อปปี้ไปทีหนึ่ง ส่วนเฟิร์นที่ได้ยินก็หน้าเจือนนิดหน่อยก่อนจะขอตัวขึ้นไปอาบน้ำ
 
ป๊อปปี้ที่ออกไปทำงานส่วนฟางขอลาเพราะคงทำงานไม่ไหวป๊อปปี้ก็คงเข้าใจ
กริ๊งงงงง เสียงกริงหน้าบ้านดังฟางที่นั่งดูโทรทันศ์อยู่ก็เดินมาเปิดประตู
 
"เอาชุดมาส่งครับ"พนักงานที่พูดแล้วส่งชุดให้ฟาง
 
"ขอบคุณนะค่ะ"ฟางที่รับเสื้อมาแล้วยิ้ม
 
"พี่ฟางใครมานะ"เฟิร์นที่เดินลงมาจากบนห้องแล้วเดินมาหาฟาง
 
"ร้านชุดนะเดี๋ยวลองชุดกัน"ฟางที่พูดแล้วหยิบชุดของเฟิร์นให้เฟิร์นก่อนที่ทั้งคู่จะไปเปลี่ยนไม่นานเฟิร์นก็เดินออกมาเป็นชุดเดรสพลาสเทลสีฟ้าส่วนฟางอยู่ในชุดราตรีสั้นสีชมพู
 
"แปะ"เฟิร์นที่มองพี่สาวออกมาก็พูด
 
"แปะอะไร ไหนเราแต่แบบนี้ก็เป็นผู้หญิงนะเนี้ย"ฟางที่พูดแล้วเดินมาหมุนตัวน้องสาว
 
"พอแล้วเฟิร์นไม่ใช่ตุ๊กตานะพี่ฟางที่จะได้หมุนตัวเล่นนะ"เฟิร์นที่พูดแล้วก็ทำหน้ามู่ทู่ใส่ฟาง
 
"ขอโทษ ก็ไม่ค่อยเห็นเราใส่แบบนี้นิ ถึงมีงานก็ใส่แค่ธรรมดา"ฟางที่พูดแล้วมองหน้าน้องสาว
 
"แต่ชุดพี่ฟางสวยมากชุดเฟิร์นนี้ด็อปไปเลย แต่ถ้าส้นสูงนี้เฟิร์นขอบายได้ไหมอ่ะ"เฟิร์นที่เดินไปดูกล่องรองเท้าแล้วเปิดดูกลับเป็นส้นสูงทั้งสองคู่
 
"ไม่เป็นไรใส่แค่แปปเดี๋ยวเอง ทนใส่ไปหน่อยให้พี่ป๊อปเขาดูน้องสาวเขาหน่อยไม่ใช่ดูน้องชาย"ฟางที่พูดเล่นเอาเฟิร์นหันขวับแล้วตาเขี้ยวใส่พี่สาวทันที
 
"อะไร อะไรก็พี่ป๊อปชิ งอน"เฟิร์นที่งอนแล้วเดินขึ้นไปบนบ้านฟางที่มองน้องสาวแล้วส่ายหน้า
 
ปรืนๆๆๆ เสียงรถของป๊อปปี้ที่มารับฟางและเฟิร์น
 
"สาวๆป๊อปมารับแล้"วป๊อปปี้ที่เดินเข้ามาในบ้านก็พูด แอะแอะพี่ป๊อปเข้ามาในบ้านได้ไงอ่อ ก็แบบคุณชายเขาเข้านอกออกในบ่อยเลยมีกุญแจอีกดอกเพื่อฉุกเฉิน(อิอิ มโนล้วนๆ)
 
"มาแล้วค่าา"เสียงของเฟิร์นลอยมาป๊อปปี้ที่มองขึ้นไปบนบ้านแล้วเห็นฟางที่แต่งหน้าทำผมใส่ชุดก็ตะลึงทันที
 
"สวย สวยมาก"ป๊อปปี้ที่มองหน้าฟางแล้วพูดออกมาฟางที่เห็นป๊อปปี้ชมก็เขิน
 
"เกินไปแล้วพี่ป๊อป เฟิร์นรู้ว่าพี่เฟิร์นสวยแต่ไม่ต้องตะลึงขนาดนั้น"เฟิร์นที่พูดแล้วมองหน้าป๊อปปี้
 
"เอ่อ อื่อ เราก็เหมือนกันนั้นแหละวันนี้ค่อยเป็นผู้หญิงนะเรา"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วหันมาแซวหญิงสาว
 
"ไม่ต้องมาพูดเลยบอกว่าไม่เอาส้นสูง ไม่เอาส้นสูงก็เอามาให้งอนแล้วไปรอที่รถก่อน ชิ"เฟิร์นที่บ่นไปเก็บของไปก็ไปนั่งรอที่รถ
 
"บอกตอนไหนเนี้ย แล้วจะรู้ไหมว่าไม่ใส่ส้นสูงก็เห็นว่าไม่ได้สูง"ป๊อปี้ที่พูดแล้วมองตามเฟิร์นแล้วส่ายหน้าฟางที่เห็นก็อดขำไม่ได้
 
"ไม่ต้องมาพูดเลยนี้จะ หรอกด่าว่าเตี้ยหรอ"เฟิร์นที่พูดแล้วเดินขึ้นรถไปก่อนจะหันขวับทันที
 
"พอเลยทั้งคู่ จะไปได้ยังเนี้ย"ฟางที่พูดแล้วมองป๊อปปี้
 
"ครับเชิญครับคุณผู้หญิง"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วให้ฟางคล้องแขนก่อนจะไปขึ้นรถและไปที่งาน
 
ในงานเป็นงานเลี้ยงเล็กๆที่จัดในสวนแต่ตกแต่งอย่างอลังการส่วนจินนี่ที่เป็นเจ้าของงานก็แต่งตัวสง่าสมกับเป็นลูกนักธุรกิจป๊อปปี้ที่เดินมากับฟางทำให้เป็นที่จับตามองของทุกคนก่อนที่จินนี่จะเดินไปคล้องแขนป๊อปปี้แทนฟาง
 
"ป๊อปค่ะคุณแม่ป๊อปรออยู่นะค่ะ"จินนี่ที่พูดแล้วดึงป๊อปปี้ไปจินนี่ที่หันหลังกลับมายิ้มเยาะใส่ฟางก่อนจะเชิดใส่ 
ฟางที่มองป๊อปปี้และจินนี่ก็อดเศร้าไม่ได้เฟิร์นที่เห็นฟางเศร้าก็จับมือฟางแน่น เฟิร์นที่ขอตัวมาหาอะไรทานจู่จู่ก็เดินมาชนกับผุ้ชายคนหนึ่ง
 
"ขอโทษค่ะ"เฟิร์นที่ของโทษแล้วรีบปัดเสื้อให้ชายหนุ่ม
 
"ไม่เป็นไรครับ อ้าว เฟิร์น"ชายหนุ่มพูดเฟิร์นที่เงยหน้าขึ้นมาก็นิ่วหน้าเมื่อเห็นเป็นพอร์ช
 
"โธ่ นึกว่าใคร"เฟิร์นที่พูดก่อนจะกินขนมในมือต่อ
 
"วันนี้ทำไมแต่งตัวเป็นผู้หญิงได้"พอร์ชที่พูดแล้วมองเฟิร์นอย่างตะลึง
 
"ถามแปลกๆ ก็เป็นผู้หญิง แล้วเนี้ยพี่ป๊อปก็ดันเอารองเท้าส้นสูงให้อีกเจ็บเท่าจะแย่อยู่แล้ว"เฟิร์นที่บ่นไปด้วยกินไปด้วยพอร์ชที่เห็นก็อดขำไม่ได้
 
"ป๊อปปี้มาแล้วค่ะคุณน้า"จินนี่ที่เดินเข้ามาหาแม่ของป๊อปปี้
 
"อ้าวมาแล้วหรอตาป๊อป แม่กำลังจะมีเรื่องที่จะบอกพอดีเลย"แม่ของป๊อปปี้ที่พูดแล้วก็ยิ้มก่อนที่จะขึ้นเวทีไป
 
"ขอบคุณแขกทุกคนมากนะค่ะที่มางานเลี้ยงตอนรับหนูจินนี่ในวันนี้ และวันนี้ดิฉันมีเรื่องสำคัญที่จะประกาศให้ทุกคนรู้ว่าจินนี่และป๊อปปี้ลูกชายคนเดียวของดิฉันกำลังจะแต่งงานกันค่ะ"หลังจากที่แม่ของป๊อปปี้พูดจบก็มีเสียงฮือฮาจากผู้คนด้านล่างเวทีป๊อปปี้ที่อึ้งเล็กน้อยก่อนที่จะกวาดสายตามองหาฟาง ตอนนี้ฟางที่อึ้งแล้วน้ำตาเริ่มนองหน้า
 
"แฮกกๆๆ อะไรเนี้ย"เฟิร์นที่ดืมค็อกเทลอยู่ก็สำลักทันที
 
"ไอ้ป๊อปมันไม่ได้ชอบฟางหรอกหรอ"พอร์ชที่ได้ยินก็อึ้งเหมือนกันฟางที่ตอนนี้น้ำตาแตกก็รีบวิ่งออกจากงานไปทันที ป๊อปปี้ที่เห็นก็จะรีบวิ่งตามไปแต่จินนี่รั้งไว้
 
"พี่ฟาง"เฟิร์นที่เดินตามไปดูพี่อย่างอยากลำบากป๊อปปี้ที่เห็นฟางวิ่งออกนอกงานไปก็แกะมือออกจากจินนี่
 
"ปล่อยจินนี่"ป๊อปที่แกะมือออกจากจินนี่แล้ววิ่งออกไปสร้างความงงแก่แขกในงานเฟิร์นที่เห็นป๊อปปี้วิ่งออกมาตามฟางก็ห้าม
 
"พี่ป๊อปไม่ต้องไป เฟิร์นไปเองกลับเข้าไปในงานแล้วไปดูว่าที่เจ้าสาวพี่ซะส่วนพี่ฟางเฟิร์นดูแลเอง"เฟิร์นที่พูดแล้วมองหน้าป๊อปปี้ ก่อนที่จะวิ่งออกไปพอร์ชที่วิ่งตามเฟิร์นมาเห็นป๊อปปี้มองอยู่ก็พูด
 
"เดี๋ยวฉันดูให้เอง แกกลับเข้าไปข้างในเถอะ"พอร์ชที่พูดแล้วรีบวิ่งตามทั้งสองออกไปตอนนี่ฟางวิ่งออกมาข้างนอกเพื่อหารถ ส่วนเฟิร์นที่วิ่งตามมาและไม่ถนัดใส่ส้นสูงก็สะดุดจนฟางรีบวิ่งมาดูน้องสาวทันที
 
"เฟิร์น เฟิร์นเป็นไงบ้าง"ฟางที่เดินมาหาน้องสาวแล้วก็พูด
 
"เฟิร์นไม่เป็นไรแต่พี่ฟางโอเคนะ"เฟิร์นที่มองหน้าพี่สาวแต่ตอนนี้ฟางที่มองหน้าเฟิร์นแล้วก็ส่ายหน้าก่อนจะปล่อยโฮออกมาพอร์ชที่มองสองสาวอย่างสงสาร
 
"ร้องออกมา ร้องออกมาให้หมดนะพี่ฟาง แล้วนี้พี่ฟางจะไปไหน"เฟิร์นที่เห็นพี่สาววิ่งออกมาจากในงานแล้วมองหารถก็รีบถาม
 
"พี่ไม่ไหวอ่ะ พี่ไม่โอเค พี่อยากกลับบ้าน"ฟางที่พูดแล้วยิ่งปล่อยโฮ
 
"โอเคพี่กลับบ้านก่อนเลยนะส่วนเฟิร์นไม่ต้องเป็นห่วงเฟิร์นกลับเองได้"เฟิร์นที่พูดแล้วเรียกแท็กซี่ให้ฟาง ฟางที่ขึ้นแท็กซี่ก็ได้แต่ร้องไห้เฟิร์นที่เห็นพี่สาวเป็นแบบนี้ก็ยิ่งโกรธ
 
"พี่ตามมาทำไม ทำไมไม่ไปยินดีกับเพื่อนของพี่ล่ะ"เฟิร์นที่โมโหก็ว่าพอร์ชแล้วก็กระแพกขาเดินเข้าไปในงานแต่พอร์ชที่เห็นฟางเดินขากระแพกก็ประคองไปนั้งที่เก้าอี้
 
"เดี๋ยวพี่ดูให้นะ"พอร์ชที่พูดก่อนจะถอดรองเท้าเฟิร์นออกแล้วดูที่ข้อเท้า
 
"เขียวเชียวสงสัยจะเคล็ดด้วยนะเนี้ยเดี๋ยวพี่นวดให้"พอร์ชที่พูดแล้วนวดให้เฟิร์นอย่างเบามือเฟิร์นที่มองพอร์ชแล้วก็เบือนหน้าหนีเขาไม่รู้ว่าตอนนี้เขารู้สึกอย่างไรแต่เขารู้แค่ว่าเวลาอยู่ใกล้ผุ้ชายคนนี้แล้วเขารู้สึกอุ่นใจทุกครั้ง ตอนนี้ในงานคนเริ่มกลับหมดแล้วป๊อปปี้ที่โมโหมากก็เดินเข้ามาในห้องแล้วเครียกับทุกคน
 
"ทำไมแม่ทำอย่างนี้ครับ ทำไมแม่ทำอะไรถึงไม่ปรึกษาผมก่อน"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วมองหน้าทุกคน
 
"แล้วทำไมแม่ต้องปรึกษาแกด้วยในเมื่อแกก็ไม่ได้มีใครแล้วแม่ก็เลือกผู้หญิงที่เพรียบพร้อมอย่างจินนี่ให้แกแล้ว"แม่ป๊อปปี้ที่พูดแล้วตวาด
 
"แต่ผมกับจินนี่ไม่ได้รักกันและผมก็มีแฟนอยู่แล้ว"ป๊อปปี้ที่พูดแต่จินนี่ก็สวนกลับป๊อปปี้ทันที
 
"แต่จินนี่รักคุณ"จินนี่ที่พูดแล้วมองหน้าป๊อปปี้ ป๊อปปี้ที่มองหน้าจินนี่
 
"ยัยฟางนะหรอ ฉันก็เห็นว่าเป็นเพื่อนแกมานาน แต่ฉันเลือกผุ้หญิงให้แกแล้วแกต้องแต่ง ถ้าแกไม่แต่งเราขาดกัน"แม่ป๊อปปี้พูดออกไปอย่างเสียงดังป๊อปปี้ที่มองหน้าทั้งสองอย่างโมโหก็เดินออกไป
 
"ไม่เป็นไรนะหนูจินนี่แม่เชื่อว่าหนูต้องเอาชนะใจตาป๊อปได้"แม่ของป๊อปปี้ที่พูดแล้วกอดจินนี่ไว้
 
"สบายใจรึยังล่ะเรา"พอร์ชที่เห็นเฟิร์นไม่สบายใจก็พาเฟิร์นมาเดินเล่นก่อนที่เฟิร์นจะเจ็บข้อเท้าแล้วตัวเองก็เอารองเท้าให้เฟิร์นใส่ก่อนจะให้เฟิร์นขี่หลัง
 
"อืมก็ดีขึ้นบ้างจะได้โล่งก่อนที่จะไปเจอปัญหา"เฟิร์นที่พูดแล้วเอาหัวซบที่ไหล่ของพอร์ชแล้วเผลอหลับไปผู้คนที่เดินผ่านไปมาแล้วก็ซุบซิบ
 
"เตงอยากมีโมเม้นแบบคู่นี้บ้างอ่ะ"หญิงสาวที่พูดกับแฟนของตัวเอง(คนที่พูดอาจจะเป็นไร แต่กรรมไรยังไม่มีแฟนฮื่อๆๆๆT_T)
 
"เฟิร์นให้พี่ไปส่งเลยไหม เฟิร์น เฟิร์น อ้าวหลับแล้วหรอเนี้ย"พอร์ชที่พูดแล้วก็พาเฟิร์นกลับไปที่รถก่อนจะไปส่งเฟิร์นที่บ้าน
 
"เฟิร์นถึงบ้านแล้วเฟิร์น"พอร์ชที่สกิดเฟิร์น เฟิร์นที่เดินลงมาจากรถก่อนจะเห็นป๊อปปี้ที่นั่งอยู่ที่หน้าบ้าน
 
"พี่มาทำไม"เฟิร์นที่เห็นป๊อปปี้ก็พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา
 
"เฟิร์นพี่ขอเข้าไปหาฟางหน่อยสิ"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วเขย่ามือเฟิร์น เฟิร์นที่หันหน้ามาหาป๊อปปี้แล้วสบัดมืออก
 
"พี่ก็มีกุญแจอยู่นิ"เฟิร์นที่พูดแล้วเบือนหน้าหนี
 
"ฟางเขาเอากุญแจไปก่อนพี่จะเข้างานนะ ช่วยพี่เถอะนะเฟิร์นพี่ขอร้อง"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วอ้อนวอนเฟิร์น
 
"เฟิร์นเคยเชื่อพี่ป๊อปนะว่าพี่ป๊อปคงจะเป็นคนที่มาดูแลพี่ฟางแตไม่ใช่เลยเฟิร์นคิดผิดคิดผิดจริงๆที่ให้พี่ฟางคบกับพี่แล้วก็เชียร์พี่กับพี่ฟางมาโดยตลอด"เฟิร์นที่พูดแล้วเดินเข้าบ้านไป
 
พอร์ชที่มองแล้วก็พูด
 
"เฟิร์นให้ไอ้ป๊อปมันเข้าไปหน่อยเถอะ"พอร์ชที่ช่วยพูดแล้วมองเฟิร์น
 
"ใช่เฟิร์นให้พี่เข้าไปหน่อยนะเรื่องแต่งงานพี่ไม่รู้เรื่องจริงๆ"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วสงสายตาอ้อนวอนให้หญิงสาว
 
"พี่ป๊อปแม้แต่เรื่องสำคัญอย่าเรื่องแต่งงานของพี่พี่ยังไม่รู้เรื่องเลยแล้วชีวิตพี่ฟางตัวพี่ฟางพี่จะรู้และจะดูแลพี่ฟางได้ยังไงถ้าพี่ยังรักพี่ฟางอยู่ เฟิร์นอยากให้พี่ฟางทำใจก่อน เฟิร์นขอนะ" เฟิร์นที่พูดก่อนจะเดินเข้าบ้านไปป๊อปปี้ที่ได้ก็เข่าทรุดทันที
 
"ป๊อปฉันว่าแกกลับไปเครียเรื่องที่บ้านให้เรีบยร้อยแล้วค่อยมาเครียเรื่องของฟาง"พอร์ชที่พูดกับป๊อปปี้และแตะไหล่ก่อนที่จะขึ้นรถไป
 
"ฟางป๊อปขอโทษ"ป๊อปปี้ที่นั่งอยู่หน้าบ้านฟางสักพักก็กลับบ้านไป
 
"พี่ฟาง"เฟิร์นที่เข้ามาในห้องของฟางแล้วเห็นรูปภาพกระจัดกระจายเต็มพื้นก็วิ่งเข้าไปหา
 
"เฟิร์น ฮื่อ เฟิร์น"ฟางที่พูดอะไรไม่ออกได้แต่ร้องไห้เฟิร์นที่รู้ก็รีบปลอบ
 
"ไม่เป็นไรพี่ฟางพี่ฟางร้องออกมาเลยปล่อยออกมาให้เต็มที่นะ"เฟิร์นที่พูดแล้วฟางยิ่งปล่อยโฮออกมาอย่างเต็มที่ฟางที่ร้องไห้จนหลับแล้วเฟิร์นก็มาเก็บรูปภาพของฟางและป๊อปปี้เฟิร์นที่ไม่เชื่อว่าพี่สาวตัวเองจะเก็บของที่คู่กับป๊อปปี้ไว้ทุกอย่าง
 
"พี่ฟางคงรักพี่ป๊อปมาสินะ"เฟิร์นที่พูดแล้วก็เก็บทุกอย่างเข้ากล่องก่อนจะปิดไฟแล้วออกจากห้องไป
 
 
ผ่านพบมาเพื่อ "จากกัน" เท่านั้นเอง
...................................................................................................................................................................................
                                                                    พอร์ช.
 
 
ไรอยากบอกว่าตอนนี้เศร้านะแต่ในวงเล็บไรมโนมาก อัพล่ะน๊ามาดูต่อว่าจะเป็นยังไง
 
งานเศร้า งานซึ้ง งานฟินมาเป็นโหล เฟิร์นหนูพูดได้เจ็บมากลูกฮาาา ปกติเฟิร์นจะเป็นคนเฮฮาเจอ
 แบบนี้ป๊อปปี้จุกเลย ยังไงก็อย่าลืม"เม้น"เน้อ จุ๊ป รีดเดอร์ผู้หน้ารัก 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา