คู่ชีวิต(is love)

"เฮ้ย!!!" เฟิร์นที่เปิดประตูห้องของพี่สาวก็ตกใจเมื่อภาพตรงหน้าเป็นพี่สาวเขาและป๊อปปี้ที่นอนกอดกันอยู่บนเตียงโดยเสื้อผ้าของทั้งคู่กระจัดกระจายอยู่บนพื้น เฟิร์นที่รีบปิดประตูแล้วเดินเข้าห้องตัวเอง

 

"ตาย ตาย ตาย ไอ้พี่ป๊อปบอกฝากพี่แค่วันเดี๋ยวฝากทั้งตัวเลย ไปแล้วพี่สาวฉัน"เฟิร์นที่นั่งอยู่บนเตียงพลางขยี้หัวตัวเอง

 

เช้าวันต่อมา

 

ป๊อปปี้ที่ลืมตาขึ้นมาเห็นคนตัวเล็กแล้วก็อดยิ้มไม่ได้ เขามองหน้าคนตัวเล็กอย่างมีความสุข

 

"ขอโทษนะ เมื่อคืนก็จัดการซะอย่างหนักเลย"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วก็หอมแก้มฟาง ฟางที่รู้สึกตัวก็มองหน้าป๊อปปี้

 

"ทำไมตื่นแล้วไม่บอก"ฟางที่พูดแล้วเบือนหน้าหนี ป๊อปปี้ที่เห็นฟางอายก็แกล้ง

 

"ก็อยากจะดูกระต่ายน้อยนอนขี้เซาไง"ป๊อปปี้ที่พูดฟางที่ตีป๊อปปี้ที่หนึ่งแล้วจะลุกขึ้นจากเตียงแต่ต้องเซล้มเพราะนี้เป็นครั้งแรกของเขาแล้วฟางจึงเจ็บที่ท้องน้อยของตัวเองป๊อปปี้ที่พยุงฟางไปที่ห้องน้ำแล้วเดินมาที่เตียงเห็นคาบเลือดของหญิงสาวก็สำนึกผิดปนดีใจที่ครั้งแรกของฟางเป็นเขา

 

"ป๊อปไปอาบน้ำได้แล้ว"ฟางที่พูดแล้วไปนั่งเช็ดผม ป๊อปปี้ที่ไปอาบน้ำแล้วเดินออกมาก็เห็นฟางปูผ้าปูที่นอนเสร็จเรียบร้อยแล้ว

 

"เอ่อ ฟาง ป๊อปอยากให้ฟางกินยาคุมไว้นะ"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วก้มหน้าลงไม่อยากสบตาฟาง

 

"อืมได้สิ"ฟางที่รู้เพราะถึงแม้เธอและเขาจะรักกันแต่ก็ยังไม่พร้อมที่จะมีลูกตอนนี้

 

"งั้นเดี๋ยวป๊อปไปรอข้างล่างนะ"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วเดินลงไป

 

"ไปดูเฟิร์นก่อนดีกว่า แล้วค่อยกินแล้วกัน"ฟางที่พูดแล้วเดินไปดูห้องน้องสาวของตัวเอง

 

"เฟิร์นหลับอยู่"ฟางที่เห็นเฟิร์นหลับอยู่ก็วิ่งลงไปข้างล่างแต่ตัวเองยังเจ็บท้องน้อยอยู่จนป๊อปปี้เอ็ดแล้วเขาทั้งสองคนก็ทำอาหารด้วยกัน

 

"หิวแล้วววววว"เฟิร์นที่เดินลงมาแล้วเห็นหน้าพี่สาวและป๊อปปี้ก็ชะงักกับภาพเมื่อคืนนี้

 

"ตื่นแล้วก็หิวเลยนะเรามานี้พี่ทำโจ๊กหมูร้อนๆไว้ให้มากินสิ"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วก็ตักโจ๊กให้เฟิร์น

 

"ขอบคุณค่ะ"เฟิร์นที่มองหน้าป๊อปปี้แล้วยิ้มเจื่อนๆ

 

"เอ่อ ฟางพี่ลืมบอกไปว่าคืนนี้นะ จะมีงานเลี้ยงตอนรับลูกค้าของป๊อปปี้ พี่ป๊อปเขาชวนเราไปด้วย"ฟางที่พูดแล้วมองหน้าน้องสาว

 

"ไปก็ไปสิแล้วยังไม่ได้มีชุดเลยนะ"เฟิร์นที่พูดแล้วมองหน้าพี่สาวและป๊อปปี้

 

"ไม่เป็นไรเรื่องชุดเดี๋ยวพี่เอามาให้ไซส์น่าจะพอดีกับฟางเพราะพี่วัดมากับมือ"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วยักคิ้วให้ฟาง ฟางที่เขินก็ตีป๊อปปี้ไปทีหนึ่ง ส่วนเฟิร์นที่ได้ยินก็หน้าเจือนนิดหน่อยก่อนจะขอตัวขึ้นไปอาบน้ำ

 

ป๊อปปี้ที่ออกไปทำงานส่วนฟางขอลาเพราะคงทำงานไม่ไหวป๊อปปี้ก็คงเข้าใจ

กริ๊งงงงง เสียงกริงหน้าบ้านดังฟางที่นั่งดูโทรทันศ์อยู่ก็เดินมาเปิดประตู

 

"เอาชุดมาส่งครับ"พนักงานที่พูดแล้วส่งชุดให้ฟาง

 

"ขอบคุณนะค่ะ"ฟางที่รับเสื้อมาแล้วยิ้ม

 

"พี่ฟางใครมานะ"เฟิร์นที่เดินลงมาจากบนห้องแล้วเดินมาหาฟาง

 

"ร้านชุดนะเดี๋ยวลองชุดกัน"ฟางที่พูดแล้วหยิบชุดของเฟิร์นให้เฟิร์นก่อนที่ทั้งคู่จะไปเปลี่ยนไม่นานเฟิร์นก็เดินออกมาเป็นชุดเดรสพลาสเทลสีฟ้าส่วนฟางอยู่ในชุดราตรีสั้นสีชมพู

 

"แปะ"เฟิร์นที่มองพี่สาวออกมาก็พูด

 

"แปะอะไร ไหนเราแต่แบบนี้ก็เป็นผู้หญิงนะเนี้ย"ฟางที่พูดแล้วเดินมาหมุนตัวน้องสาว

 

"พอแล้วเฟิร์นไม่ใช่ตุ๊กตานะพี่ฟางที่จะได้หมุนตัวเล่นนะ"เฟิร์นที่พูดแล้วก็ทำหน้ามู่ทู่ใส่ฟาง

 

"ขอโทษ ก็ไม่ค่อยเห็นเราใส่แบบนี้นิ ถึงมีงานก็ใส่แค่ธรรมดา"ฟางที่พูดแล้วมองหน้าน้องสาว

 

"แต่ชุดพี่ฟางสวยมากชุดเฟิร์นนี้ด็อปไปเลย แต่ถ้าส้นสูงนี้เฟิร์นขอบายได้ไหมอ่ะ"เฟิร์นที่เดินไปดูกล่องรองเท้าแล้วเปิดดูกลับเป็นส้นสูงทั้งสองคู่

 

"ไม่เป็นไรใส่แค่แปปเดี๋ยวเอง ทนใส่ไปหน่อยให้พี่ป๊อปเขาดูน้องสาวเขาหน่อยไม่ใช่ดูน้องชาย"ฟางที่พูดเล่นเอาเฟิร์นหันขวับแล้วตาเขี้ยวใส่พี่สาวทันที

 

"อะไร อะไรก็พี่ป๊อปชิ งอน"เฟิร์นที่งอนแล้วเดินขึ้นไปบนบ้านฟางที่มองน้องสาวแล้วส่ายหน้า

 

ปรืนๆๆๆ เสียงรถของป๊อปปี้ที่มารับฟางและเฟิร์น

 

"สาวๆป๊อปมารับแล้"วป๊อปปี้ที่เดินเข้ามาในบ้านก็พูด แอะแอะพี่ป๊อปเข้ามาในบ้านได้ไงอ่อ ก็แบบคุณชายเขาเข้านอกออกในบ่อยเลยมีกุญแจอีกดอกเพื่อฉุกเฉิน(อิอิ มโนล้วนๆ)

 

"มาแล้วค่าา"เสียงของเฟิร์นลอยมาป๊อปปี้ที่มองขึ้นไปบนบ้านแล้วเห็นฟางที่แต่งหน้าทำผมใส่ชุดก็ตะลึงทันที

 

"สวย สวยมาก"ป๊อปปี้ที่มองหน้าฟางแล้วพูดออกมาฟางที่เห็นป๊อปปี้ชมก็เขิน

 

"เกินไปแล้วพี่ป๊อป เฟิร์นรู้ว่าพี่เฟิร์นสวยแต่ไม่ต้องตะลึงขนาดนั้น"เฟิร์นที่พูดแล้วมองหน้าป๊อปปี้

 

"เอ่อ อื่อ เราก็เหมือนกันนั้นแหละวันนี้ค่อยเป็นผู้หญิงนะเรา"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วหันมาแซวหญิงสาว

 

"ไม่ต้องมาพูดเลยบอกว่าไม่เอาส้นสูง ไม่เอาส้นสูงก็เอามาให้งอนแล้วไปรอที่รถก่อน ชิ"เฟิร์นที่บ่นไปเก็บของไปก็ไปนั่งรอที่รถ

 

"บอกตอนไหนเนี้ย แล้วจะรู้ไหมว่าไม่ใส่ส้นสูงก็เห็นว่าไม่ได้สูง"ป๊อปี้ที่พูดแล้วมองตามเฟิร์นแล้วส่ายหน้าฟางที่เห็นก็อดขำไม่ได้

 

"ไม่ต้องมาพูดเลยนี้จะ หรอกด่าว่าเตี้ยหรอ"เฟิร์นที่พูดแล้วเดินขึ้นรถไปก่อนจะหันขวับทันที

 

"พอเลยทั้งคู่ จะไปได้ยังเนี้ย"ฟางที่พูดแล้วมองป๊อปปี้

 

"ครับเชิญครับคุณผู้หญิง"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วให้ฟางคล้องแขนก่อนจะไปขึ้นรถและไปที่งาน

 

ในงานเป็นงานเลี้ยงเล็กๆที่จัดในสวนแต่ตกแต่งอย่างอลังการส่วนจินนี่ที่เป็นเจ้าของงานก็แต่งตัวสง่าสมกับเป็นลูกนักธุรกิจป๊อปปี้ที่เดินมากับฟางทำให้เป็นที่จับตามองของทุกคนก่อนที่จินนี่จะเดินไปคล้องแขนป๊อปปี้แทนฟาง

 

"ป๊อปค่ะคุณแม่ป๊อปรออยู่นะค่ะ"จินนี่ที่พูดแล้วดึงป๊อปปี้ไปจินนี่ที่หันหลังกลับมายิ้มเยาะใส่ฟางก่อนจะเชิดใส่ 

ฟางที่มองป๊อปปี้และจินนี่ก็อดเศร้าไม่ได้เฟิร์นที่เห็นฟางเศร้าก็จับมือฟางแน่น เฟิร์นที่ขอตัวมาหาอะไรทานจู่จู่ก็เดินมาชนกับผุ้ชายคนหนึ่ง

 

"ขอโทษค่ะ"เฟิร์นที่ของโทษแล้วรีบปัดเสื้อให้ชายหนุ่ม

 

"ไม่เป็นไรครับ อ้าว เฟิร์น"ชายหนุ่มพูดเฟิร์นที่เงยหน้าขึ้นมาก็นิ่วหน้าเมื่อเห็นเป็นพอร์ช

 

"โธ่ นึกว่าใคร"เฟิร์นที่พูดก่อนจะกินขนมในมือต่อ

 

"วันนี้ทำไมแต่งตัวเป็นผู้หญิงได้"พอร์ชที่พูดแล้วมองเฟิร์นอย่างตะลึง

 

"ถามแปลกๆ ก็เป็นผู้หญิง แล้วเนี้ยพี่ป๊อปก็ดันเอารองเท้าส้นสูงให้อีกเจ็บเท่าจะแย่อยู่แล้ว"เฟิร์นที่บ่นไปด้วยกินไปด้วยพอร์ชที่เห็นก็อดขำไม่ได้

 

"ป๊อปปี้มาแล้วค่ะคุณน้า"จินนี่ที่เดินเข้ามาหาแม่ของป๊อปปี้

 

"อ้าวมาแล้วหรอตาป๊อป แม่กำลังจะมีเรื่องที่จะบอกพอดีเลย"แม่ของป๊อปปี้ที่พูดแล้วก็ยิ้มก่อนที่จะขึ้นเวทีไป

 

"ขอบคุณแขกทุกคนมากนะค่ะที่มางานเลี้ยงตอนรับหนูจินนี่ในวันนี้ และวันนี้ดิฉันมีเรื่องสำคัญที่จะประกาศให้ทุกคนรู้ว่าจินนี่และป๊อปปี้ลูกชายคนเดียวของดิฉันกำลังจะแต่งงานกันค่ะ"หลังจากที่แม่ของป๊อปปี้พูดจบก็มีเสียงฮือฮาจากผู้คนด้านล่างเวทีป๊อปปี้ที่อึ้งเล็กน้อยก่อนที่จะกวาดสายตามองหาฟาง ตอนนี้ฟางที่อึ้งแล้วน้ำตาเริ่มนองหน้า

 

"แฮกกๆๆ อะไรเนี้ย"เฟิร์นที่ดืมค็อกเทลอยู่ก็สำลักทันที

 

"ไอ้ป๊อปมันไม่ได้ชอบฟางหรอกหรอ"พอร์ชที่ได้ยินก็อึ้งเหมือนกันฟางที่ตอนนี้น้ำตาแตกก็รีบวิ่งออกจากงานไปทันที ป๊อปปี้ที่เห็นก็จะรีบวิ่งตามไปแต่จินนี่รั้งไว้

 

"พี่ฟาง"เฟิร์นที่เดินตามไปดูพี่อย่างอยากลำบากป๊อปปี้ที่เห็นฟางวิ่งออกนอกงานไปก็แกะมือออกจากจินนี่

 

"ปล่อยจินนี่"ป๊อปที่แกะมือออกจากจินนี่แล้ววิ่งออกไปสร้างความงงแก่แขกในงานเฟิร์นที่เห็นป๊อปปี้วิ่งออกมาตามฟางก็ห้าม

 

"พี่ป๊อปไม่ต้องไป เฟิร์นไปเองกลับเข้าไปในงานแล้วไปดูว่าที่เจ้าสาวพี่ซะส่วนพี่ฟางเฟิร์นดูแลเอง"เฟิร์นที่พูดแล้วมองหน้าป๊อปปี้ ก่อนที่จะวิ่งออกไปพอร์ชที่วิ่งตามเฟิร์นมาเห็นป๊อปปี้มองอยู่ก็พูด

 

"เดี๋ยวฉันดูให้เอง แกกลับเข้าไปข้างในเถอะ"พอร์ชที่พูดแล้วรีบวิ่งตามทั้งสองออกไปตอนนี่ฟางวิ่งออกมาข้างนอกเพื่อหารถ ส่วนเฟิร์นที่วิ่งตามมาและไม่ถนัดใส่ส้นสูงก็สะดุดจนฟางรีบวิ่งมาดูน้องสาวทันที

 

"เฟิร์น เฟิร์นเป็นไงบ้าง"ฟางที่เดินมาหาน้องสาวแล้วก็พูด

 

"เฟิร์นไม่เป็นไรแต่พี่ฟางโอเคนะ"เฟิร์นที่มองหน้าพี่สาวแต่ตอนนี้ฟางที่มองหน้าเฟิร์นแล้วก็ส่ายหน้าก่อนจะปล่อยโฮออกมาพอร์ชที่มองสองสาวอย่างสงสาร

 

"ร้องออกมา ร้องออกมาให้หมดนะพี่ฟาง แล้วนี้พี่ฟางจะไปไหน"เฟิร์นที่เห็นพี่สาววิ่งออกมาจากในงานแล้วมองหารถก็รีบถาม

 

"พี่ไม่ไหวอ่ะ พี่ไม่โอเค พี่อยากกลับบ้าน"ฟางที่พูดแล้วยิ่งปล่อยโฮ

 

"โอเคพี่กลับบ้านก่อนเลยนะส่วนเฟิร์นไม่ต้องเป็นห่วงเฟิร์นกลับเองได้"เฟิร์นที่พูดแล้วเรียกแท็กซี่ให้ฟาง ฟางที่ขึ้นแท็กซี่ก็ได้แต่ร้องไห้เฟิร์นที่เห็นพี่สาวเป็นแบบนี้ก็ยิ่งโกรธ

 

"พี่ตามมาทำไม ทำไมไม่ไปยินดีกับเพื่อนของพี่ล่ะ"เฟิร์นที่โมโหก็ว่าพอร์ชแล้วก็กระแพกขาเดินเข้าไปในงานแต่พอร์ชที่เห็นฟางเดินขากระแพกก็ประคองไปนั้งที่เก้าอี้

 

"เดี๋ยวพี่ดูให้นะ"พอร์ชที่พูดก่อนจะถอดรองเท้าเฟิร์นออกแล้วดูที่ข้อเท้า

 

"เขียวเชียวสงสัยจะเคล็ดด้วยนะเนี้ยเดี๋ยวพี่นวดให้"พอร์ชที่พูดแล้วนวดให้เฟิร์นอย่างเบามือเฟิร์นที่มองพอร์ชแล้วก็เบือนหน้าหนีเขาไม่รู้ว่าตอนนี้เขารู้สึกอย่างไรแต่เขารู้แค่ว่าเวลาอยู่ใกล้ผุ้ชายคนนี้แล้วเขารู้สึกอุ่นใจทุกครั้ง ตอนนี้ในงานคนเริ่มกลับหมดแล้วป๊อปปี้ที่โมโหมากก็เดินเข้ามาในห้องแล้วเครียกับทุกคน

 

"ทำไมแม่ทำอย่างนี้ครับ ทำไมแม่ทำอะไรถึงไม่ปรึกษาผมก่อน"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วมองหน้าทุกคน

 

"แล้วทำไมแม่ต้องปรึกษาแกด้วยในเมื่อแกก็ไม่ได้มีใครแล้วแม่ก็เลือกผู้หญิงที่เพรียบพร้อมอย่างจินนี่ให้แกแล้ว"แม่ป๊อปปี้ที่พูดแล้วตวาด

 

"แต่ผมกับจินนี่ไม่ได้รักกันและผมก็มีแฟนอยู่แล้ว"ป๊อปปี้ที่พูดแต่จินนี่ก็สวนกลับป๊อปปี้ทันที

 

"แต่จินนี่รักคุณ"จินนี่ที่พูดแล้วมองหน้าป๊อปปี้ ป๊อปปี้ที่มองหน้าจินนี่

 

"ยัยฟางนะหรอ ฉันก็เห็นว่าเป็นเพื่อนแกมานาน แต่ฉันเลือกผุ้หญิงให้แกแล้วแกต้องแต่ง ถ้าแกไม่แต่งเราขาดกัน"แม่ป๊อปปี้พูดออกไปอย่างเสียงดังป๊อปปี้ที่มองหน้าทั้งสองอย่างโมโหก็เดินออกไป

 

"ไม่เป็นไรนะหนูจินนี่แม่เชื่อว่าหนูต้องเอาชนะใจตาป๊อปได้"แม่ของป๊อปปี้ที่พูดแล้วกอดจินนี่ไว้

 

"สบายใจรึยังล่ะเรา"พอร์ชที่เห็นเฟิร์นไม่สบายใจก็พาเฟิร์นมาเดินเล่นก่อนที่เฟิร์นจะเจ็บข้อเท้าแล้วตัวเองก็เอารองเท้าให้เฟิร์นใส่ก่อนจะให้เฟิร์นขี่หลัง

 

"อืมก็ดีขึ้นบ้างจะได้โล่งก่อนที่จะไปเจอปัญหา"เฟิร์นที่พูดแล้วเอาหัวซบที่ไหล่ของพอร์ชแล้วเผลอหลับไปผู้คนที่เดินผ่านไปมาแล้วก็ซุบซิบ

 

"เตงอยากมีโมเม้นแบบคู่นี้บ้างอ่ะ"หญิงสาวที่พูดกับแฟนของตัวเอง(คนที่พูดอาจจะเป็นไร แต่กรรมไรยังไม่มีแฟนฮื่อๆๆๆT_T)

 

"เฟิร์นให้พี่ไปส่งเลยไหม เฟิร์น เฟิร์น อ้าวหลับแล้วหรอเนี้ย"พอร์ชที่พูดแล้วก็พาเฟิร์นกลับไปที่รถก่อนจะไปส่งเฟิร์นที่บ้าน

 

"เฟิร์นถึงบ้านแล้วเฟิร์น"พอร์ชที่สกิดเฟิร์น เฟิร์นที่เดินลงมาจากรถก่อนจะเห็นป๊อปปี้ที่นั่งอยู่ที่หน้าบ้าน

 

"พี่มาทำไม"เฟิร์นที่เห็นป๊อปปี้ก็พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา

 

"เฟิร์นพี่ขอเข้าไปหาฟางหน่อยสิ"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วเขย่ามือเฟิร์น เฟิร์นที่หันหน้ามาหาป๊อปปี้แล้วสบัดมืออก

 

"พี่ก็มีกุญแจอยู่นิ"เฟิร์นที่พูดแล้วเบือนหน้าหนี

 

"ฟางเขาเอากุญแจไปก่อนพี่จะเข้างานนะ ช่วยพี่เถอะนะเฟิร์นพี่ขอร้อง"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วอ้อนวอนเฟิร์น

 

"เฟิร์นเคยเชื่อพี่ป๊อปนะว่าพี่ป๊อปคงจะเป็นคนที่มาดูแลพี่ฟางแตไม่ใช่เลยเฟิร์นคิดผิดคิดผิดจริงๆที่ให้พี่ฟางคบกับพี่แล้วก็เชียร์พี่กับพี่ฟางมาโดยตลอด"เฟิร์นที่พูดแล้วเดินเข้าบ้านไป

 

พอร์ชที่มองแล้วก็พูด

 

"เฟิร์นให้ไอ้ป๊อปมันเข้าไปหน่อยเถอะ"พอร์ชที่ช่วยพูดแล้วมองเฟิร์น

 

"ใช่เฟิร์นให้พี่เข้าไปหน่อยนะเรื่องแต่งงานพี่ไม่รู้เรื่องจริงๆ"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วสงสายตาอ้อนวอนให้หญิงสาว

 

"พี่ป๊อปแม้แต่เรื่องสำคัญอย่าเรื่องแต่งงานของพี่พี่ยังไม่รู้เรื่องเลยแล้วชีวิตพี่ฟางตัวพี่ฟางพี่จะรู้และจะดูแลพี่ฟางได้ยังไงถ้าพี่ยังรักพี่ฟางอยู่ เฟิร์นอยากให้พี่ฟางทำใจก่อน เฟิร์นขอนะ" เฟิร์นที่พูดก่อนจะเดินเข้าบ้านไปป๊อปปี้ที่ได้ก็เข่าทรุดทันที

 

"ป๊อปฉันว่าแกกลับไปเครียเรื่องที่บ้านให้เรีบยร้อยแล้วค่อยมาเครียเรื่องของฟาง"พอร์ชที่พูดกับป๊อปปี้และแตะไหล่ก่อนที่จะขึ้นรถไป

 

"ฟางป๊อปขอโทษ"ป๊อปปี้ที่นั่งอยู่หน้าบ้านฟางสักพักก็กลับบ้านไป

 

"พี่ฟาง"เฟิร์นที่เข้ามาในห้องของฟางแล้วเห็นรูปภาพกระจัดกระจายเต็มพื้นก็วิ่งเข้าไปหา

 

"เฟิร์น ฮื่อ เฟิร์น"ฟางที่พูดอะไรไม่ออกได้แต่ร้องไห้เฟิร์นที่รู้ก็รีบปลอบ

 

"ไม่เป็นไรพี่ฟางพี่ฟางร้องออกมาเลยปล่อยออกมาให้เต็มที่นะ"เฟิร์นที่พูดแล้วฟางยิ่งปล่อยโฮออกมาอย่างเต็มที่ฟางที่ร้องไห้จนหลับแล้วเฟิร์นก็มาเก็บรูปภาพของฟางและป๊อปปี้เฟิร์นที่ไม่เชื่อว่าพี่สาวตัวเองจะเก็บของที่คู่กับป๊อปปี้ไว้ทุกอย่าง

 

"พี่ฟางคงรักพี่ป๊อปมาสินะ"เฟิร์นที่พูดแล้วก็เก็บทุกอย่างเข้ากล่องก่อนจะปิดไฟแล้วออกจากห้องไป

 

 

ผ่านพบมาเพื่อ "จากกัน" เท่านั้นเอง

...................................................................................................................................................................................

                                                                    พอร์ช.

 

 

ไรอยากบอกว่าตอนนี้เศร้านะแต่ในวงเล็บไรมโนมาก อัพล่ะน๊ามาดูต่อว่าจะเป็นยังไง

 

งานเศร้า งานซึ้ง งานฟินมาเป็นโหล เฟิร์นหนูพูดได้เจ็บมากลูกฮาาา ปกติเฟิร์นจะเป็นคนเฮฮาเจอ

 แบบนี้ป๊อปปี้จุกเลย ยังไงก็อย่าลืม"เม้น"เน้อ จุ๊ป รีดเดอร์ผู้หน้ารัก