คู่ชีวิต(is love)

"อีกสองวันก็งานวันเกิดเจ้าแสบแล้วนิ เกือบลืมเลย"ฟางที่พูดพลางมองปฏิทินแล้วคิดหนัก
 
"อ้าวฟางเป็นไรหน้าบูดเชียว"ป๊อปปี้ที่เดินเข้ามากับพอร์ชก็พูดขึ้น
 
"อีกสองวันงานวันเกิดเจ้าแสบนะป๊อป ฟางยังไม่ได้เตรียมอะไรเลย"ฟางที่พูดพลางกำมือแล้วคิดหนักพอร์ชที่คิดออกก็เสนอความคิดเห็น
 
"ก็เอางี้สิทำเป็นลืมวันเกิด"พอร์ชที่พูดแล้วมองอย่างมีเหล่นัยต์
 
"ลืมวันเกิด!!!/ลืมวันเกิด!!!"ทั้งป๊อปปี้และฟางพูดพร้อมกันและมองหน้ากันอย่าง งงๆ
 
"ใช่เราก็เล่นว่าลืมวันเกิด งานยุ่ง แต่เราก็เตรียมของเซอร์ไพส์ เดี๋ยวฉันจะไปเป็นหน้าม้ายุให้เอง  ส่วนพวกแกก็เล่นเนียนๆอย่าให้แผนแตกล่ะ"พอร์ชที่พูดแล้วมองหน้าทั้งสองคนส่วนฟางมองหน้าป๊อปปี้เชิงถามว่าจะเอายังไงดี
 
"ป๊อปว่าก็ดีนะฟาง ป๊อปก็อยากรู้เหมือนกันว่าแสบๆอย่างเจ้าเฟิร์นเนี้ยเวลาลืมวันสำคัญของตัวเองนี้จะเป็นยังไง"ป๊อปที่พูดแล้วยิ้มฟางมองหน้าสองหนุ่มแล้วคิดหนักทันที
 
                        หลังจากที่ทั้งสามคิดแผนพอร์ชก็ขอตัวออกไปทำธุระ
 
 
"อ้าวฟางจะไปไหน"ป๊อปปี้ที่เห็นฟางเก็บกระเป๋าเดินออกไปก็พูด
 
"นี้กี่โมงล่ะ เที่ยงแล้ว จะไปกินข้าวแล้วป๊อปนะทำไมไม่ดูเวลาบ้าง"ฟางที่พูดแกมดุป๊อปปี้ 
 
"คร้าบบบ  ก็งานมันยังไม่เสร็จเดี๋ยวป๊อปขอเครียเอกสารกองนี้เส็รจแล้วเดี๋ยวไปกิน"ป๊อปปี้พูดกับฟางแล้วหันกลับไปจ้องหน้าคอมต่อ
 
"งั้นเดี๋ยวเอางี้ เดี๋ยวฟางออกไปซื้อข้าวมาให้ป๊อปงั้นป๊อปรอแปปหนึ่งนะ"ฟางที่พูดแล้วเดินออกไปป๊อปปี้ที่มองฟางออกไปแล้วยิ้มตั้งแต่อยู่มัธยม มหาลัย จนทำงานฟางก็ไม่เคยไม่ห่วงป๊อปปี้
 
"ป๊อปนี้ป๊อปทานข้าวรึยังเนี้ย"ฟางที่เดินมาเห็นเพื่อนทำโมเดลบ้านส่งครูก็พูดขึ้น
 
"ยังอ่ะป๊อปกะจะทำโมเดลบ้านให้เสร็จก่อนนะค่อยไปกิน"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วนั่งต่อโมเดลของตัวเอง
 
"ไม่ได้เดี๋ยวก็เป็นลมหรอก เอางี้เดี๋ยวฟางไปซื้อแซนวิชให้กินลองท้องไปก่อนรอแปปหนึ่งนะเดี๋ยวฟางมา"ฟางที่พูดแล้วเดินไปซื้อแซนวิชมาให้ป๊อปปี้
 
"มาแล้วป๊อปอ่ะนี้แซนวิชนี้ก็น้ำ"ฟางที่ยืนแซนวิชแล้วก็น้ำให้ป๊อปปี้
 
"ป๊อปมือเปื้อนนะฟาง ปอนป๊อปหน่อยสิ"ป๊อปปี้ที่ยกมือทั้งสองข้างให้ฟางดูแล้วส่งสายตาเชิงให้ป้อน
 
"เอางั้นก็ได้"ฟางที่ป้อนแซนวิชให้ป๊อปปี้จนหมดแล้วก็ช่วยป๊อปปี้ต่อโมเดลบ้านจนเสร็จ
 
"ขอบคุณมากนะฟางที่ช่วยป๊อปต่อโมเดลบ้านจนเสร็จนะ
 
"ไม่เป็นไรเพื่อนก็ต้องช่วยเพื่อนสิ"ฟางที่พูดแล้วโอบไหล่ "เพื่อน" ป๊อปไม่สามารถเลือนเป็นอย่างอื่นเลยใช่ไหมฟาง
 
"ป๊อป ป๊อป ป๊อป"ฟางที่สะกิดป๊อปปี้จนป๊อปปี้สะดุงแล้วมองหน้าฟาง
 
"เหม่ออะไรอีกเนี้ย เอานี้ข้าวผัดกุ้งซื้อมาให้"ฟางที่พูดแล้ววางข้าวผัดตรงหน้าป๊อปปี้
 
"่อ่อ ขอบคุณนะแล้วนี้ฟางกินแล้วหรอ"ป๊อปปี้ที่ถามฟางแล้วมองกล่องข้าวที่มีสองกล่อง
 
"ยัง ก็เอาไว้มากินกับป๊อปเนี้ยแหละ"ฟางที่พูดแล้วนั่งลงหน้าป๊อปพร้อมแกะกล่องข้าว
 
"เดี๋ยวฟางกินก่อนเลยก็ได้ป๊อปขอเคลียตรงนี้เสร็จก่อนค่อยกิน"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วหันไปจ้องหน้าคอมต่อ
 
"ไม่ได้เดี๋ยวก็เป็นโรคกระเพราะ ป๊อปทำงานไปเดี๋ยวฟางป้อนให้ก็ได้"ฟางที่พูดแล้วตักข้าวป้อนป๊อปปี้อย่างกับเด็ก
 
"ขอบคุณนะ"ป๊อปปี้ที่ยิ้มแล้วหันไปทำงานต่อ
 
"แค่อยากให้ใครเขามาในชีวิตบ้างก็ดี"
   
                                    ใบเฟิร์น.
...........................................................................................................
 
อัยยะมุม มุ้งมิ้งก็มานะฮับ เรื่องนี้อาจจะหวานๆเลี้ยนๆแต่จะมีดราม่าเสริม
 
ใครว่าความรักจะหวานจะผลิบานมันต้องมีเศร้ากันบ้างเดี๋ยวให้จิ้นๆก่อนค่อยเสริมความดราม่าที่หลัง
 
แต่อย่าลืม "เม้น" นะค่ะ ขอบคุณมากที่อ่าน จุ๊ปๆ