คู่ชีวิต(is love)

"นี้กาแฟ"ฟางที่เดินไปชงกาแฟให้ป๊อปแล้ววางให้ที่โต๊ะ

"ขอบคุณครับ เอ้อ ฟางพอดีไอ้พอร์ชนะ มันจะมาจากหัวหินพรุ่งนี้เดี๋ยวป๊อปว่าจะไปรับมันนะ ฟางไปเป็นเพื่อนป๊อปหน่อยสิ"ป๊อปที่พูดไปด้วยแล้วจิบกาแฟไปด้วย

"ได้สิแล้วพอร์ชจะมากี่โมงล่ะพอดีว่าฟางนัดกับเฟิร์นไว้ว่าจะไปรับที่มหาลัยนะ"ฟางที่พูดพลางมองเอกสารกองโตไปด้วย

"ก็ไฟส์มาตอนบ่ายนะเดี๋ยวไปรับเจ้าแสบก่อนก็ได้"ป๊อปที่พูดแล้วเอาแต่จ้องหน้าฟาง

"อืมได้"ฟางยิ้มให้ป๊อปปี้แล้วมองเอกสารกองโตต่อ 

ป๊อปปี้ที่มองฟางไปด้วยจิบกาแฟไปด้วยแล้วนึกถึงสมัยที่เข้าต้องทำรายงานส่งอาจาร์ยตอนมัธยมแล้วฟางต้องมาช่วยเข้าตลอด

"ไอ้หมีๆๆๆ"เสียงหวานของฟางที่ตะโกนเข้าหูของป๊อปปี้เล่นเอาป๊อปปี้ที่กำลังฝันหวานอยู่ตื่นจากภวังค์ทันที

"โอ๊ย ฟางป๊อปกำลังนอนฝันหวานอยู่เนี้ย"ป๊อปปี้ที่งัวเงียโดยเปลือกตาของชายหนุ่มแทบจะไม่เปิดด้วยซ้ำ

"ฝันถึงใครค่ะ แล้วเนี้ยรายงานส่งวันพรุ่งนี้แล้วนะทำเสร็จรึยังเดี๋ยวครูก็ว่าหรอก"ฟางที่เท้าใส่เอวพูดกับป๊อปปี้ ชายหนุ่มได้ยินดังนั้นก็หูพึ่งทันที

"อื่อ ป๊อปลืมไปเลยเอาไงดีอ่ะฟางป๊อปยังทำไม่เสร็จเลย"ป๊อปปี้ที่พูดพลางทำสายตาอ้อนวอนพร้อมเขย่าแขนหญิงสาว

"ก็ได้ฟางช่วยป๊อปก็ได้แต่ป๊อปต้องเลี้ยงไอติมฟางนะ"ฟางที่พูดป๊อปรีบพยักหน้าแล้วขยับให้คนตัวเล็กนั่งแล้วทำรายงานให้เขาทันที

"ป๊อป ป๊อป ป๊อป ไอ้หมี"ฟางที่ตะโกนใส่หน้าป๊อปปี้ทำเอาชายหนุ่มตื่นจากภวังค์ทันที

"มีอะไรหรือปล่าวฟาง"ป๊อปปี้ที่มองหน้าฟางแล้วถาม

"ฟางต่างหากที่ต้องถามป๊อป จ้องฟางมาตั้งนานแหละเหม่ออะไรเนี้ย ฟางนึกว่าป๊อปหลับเลยมาเรียกเนี้ย"ฟางที่บ่นแล้วเดินไปนั่งที่โต๊ะพลางส่ายหน้าเบาๆ

"เปล๊าวว"ป๊อปลากเสียงสูงฟางที่มองหน้าแล้วแยกเขี้ยวใส่ป๊อปปี้ 'ยัยแม่ต่ายไม่รู้สึกหวันไหวเลยรึไงเนี้ย' ป๊อปที่คิดในใจแล้วยิ้มออกมา

"นี้ป๊อปเดี๋ยวไปรับเจ้าเฟิร์นก่อนนะ"ฟางที่เดินออกมาพร้อมป๊อปปี้แล้วขึ้นรถไปรับน้องสาวทันที

"ครับเจ้านาย"ป๊อปที่พูดประชดฟางทำเอาหญิงสาวมองหน้าจนชายหนุ่มต้องรีบไปขับรถเพื่อไปมหาลัยของเฟิร์นทันที

มหาลัยของเฟิร์น

"พี่ฟางทำไมมานานจังเฟิร์นรอตั้งนาน"เฟิร์นที่พูดแล้วทำหน้ามู่ทู่ใส่ฟาง

"ทำไมทำหน้าอย่างนั้นล่ะเจ้าแสบ"เฟิร์นที่ได้เห็นหน้าคนพูดก็รีบวิ่งไปหาป๊อปปี้ทันที

"ดูสิน้องสาวฉันพี่สาวแท้ๆไม่วิ่งมาหากลับวิ่งไปหา"ฟางที่กำลังจะพูดแต่ถูกเฟิร์นพูดแทน

"ว่าที่พี่เขย" เฟิร์นที่พูดเล่นเอาฟางหน้าแดงเขินทันที ที่จริงแล้วเข้าจะพูดว่า 'เพื่อน'ต่างหากล่ะ

"บ้าหรอเฟิร์นพี่เขยบ้าอะไรล่ะมั่วแล้ว"ฟางที่พูดแล้วเบือนหน้าไปทางอื่น

"ดีมากไอ้แสบ"ป๊อปปี้ที่กระซิบบอกเฟิร์นแล้วแท๊กมือกับเฟิร์นทันที

"จะไปกันได้รึยังค่ะพี่น้องคู่นี้"ฟางที่หันหน้ากลับมาแล้วพูด

"ไปไหน"เฟิร์นที่งงก็ถามขึ้น

"พอดีว่าไอ้พอร์ชเพื่อนพี่นะมันขึ้นมาจากหัวหินนะพี่สองคนเลยจะไปรับ"ป๊อปที่พูดแล้วเดินขึ้นรถไปเฟิร์นที่ได้ยินดังนั้นก็หูพึ่งทันที

"อะไรนะพี่พอร์ชที่ขี้เก๊กๆ กวนๆ นะหรอ"เฟิร์นที่ได้ยินดังนั้นก็มองหน้าพี่สาวแล้วก็ป๊อปปี้ทันที

"ทำไมไปว่าพี่เค้าอย่างนั้นล่ะ เรานี้ก็ไม่รู้เป็นอะไรเจอกับพอร์ชที่ไรเนี้ยมีเรื่องทุกที"ฟางที่พูดแล้วมองหน้าน้องสาว

"ก็นายนั้นนะชอบแกล้งเฟิร์น ชอบทักเฟิร์นเตี้ยบ้างล่ะ ขาโก้งบ้างล่ะ เฟิร์นนะแบล็คลิดไว้เลยผู้ชายอะไรปากเสีย"เฟิร์นที่พูดแล้วทำหน้านิ่วทันที

"ก็จริงนะ แต่ก็ต้องไปรับมันแล้วล่ะ"ป๊อปที่พูดแล้วหัวเราะออกมาทั้งสามคุยกันจนมาถึงสนามบิน

"โอ๊ยเมื่อไหร่จะมาเนี้ยทำคนอื่นเขารอไม่เกรงใจกันรึไง"เฟิร์นที่กอดอกบ่นเล่นเอาฟางกับป๊อปปี้มองหน้ากันแล้วขำทันที

"นั้นไงใช่ไหมป๊อป"ฟางที่เห็นพอร์ชเดินลากกระเป๋ามาก็ชี้ให้ป๊อปี้ดู

"อ้าวไอ้ป๊อป อ้าวฟางหวัดดีแล้วนี้ไอ้เตี้ยใช่ป่ะ"พอร์ชที่มองเฟิร์นอย่างสงสัยเด็กกระโปโลคนก่อนตอนนี้กลายเป็นสาวสวยสะพรั่ง

"จ้าพ่อสูงทะลุปรุโปร่ง พ่อขายาว"เฟิร์นที่พูดประชดแล้วเชิดใส่พอร์ชทันที

"ต่อปากต่อคำเก่งแบบนี้มีคนเดียว"พอร์ชที่มองแล้วส่ายหน้าทันที

"งั้นเดี๋ยวเรากลับกันเถอะ"ฟางที่เห็นว่าทั้งสองกำลังจะเปิดศึกก็รีบห้ามทั้นทีแล้วทั้งหมดก็เดินไปขึ้นรถเพื่อกลับบ้าน

"เคยไหม รักใครสักคนจน "ล้นใจ" แต่แสดงออกได้ แค่ สายตา"

                                                      ฟาง.

................................................................................................

ฮันแน่มาอัพล่ะนะ เป็นไงบ้าง

อ่านแล้วเม้นนะจะได้เอามาปรับปรุ่งไรเตอร์เขียนไปด้วยง่วงไปด้วยไม่รู้จะเป็นยังไง

เดี๋ยวจะมาใส่เพลงและถ้าคิดคาแร็กเตอร์ได้อีกจะใส่นะค่ะ รักรีดเดอร์ที่รัก