คู่ชีวิต(is love)
10.0
เขียนโดย kobkob
วันที่ 10 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 17.56 น.
28 chapter
89 วิจารณ์
42.62K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2558 01.04 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
20) คำนินทา
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความทั้งสองขับรถจนมาถึงที่บ้านฟางลงมาจากรถป๊อปปี้ที่เดินตามมาก็รั้งแขนฟางไว้
"ฟาง"ป๊อปปี้ที่จับแขนฟาง ฟางหันมาแล้วมองหน้าป๊อปปี้
"มีอะไรหรอ"ฟางที่ถามแล้วรอคำตอบ
"ฟางให้โอกาศป๊อปนะ"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วมองหน้าฟางอย่างจริงจัง
"ไม่ใช่ว่าฟางไม่เชื่อใจป๊อปนะ ฟางอยู่กับป๊อปมานาน แต่ฟางแค่เจ็บขอเวลาฟางทำใจสักพักนะถ้าทุกอย่างมันจะดีขึ้นมาก็ดีขึ้นเองแหละ"ฟางที่พูดแล้วยิ้ม
"ขอบคุณมากนะฟาง ป๊อปจะใช่เวลาที่เราอยู่ด้วยกันให้มีความสุข ป๊อปจะทำให้ฟางเชื่อใจป๊อปให้ได้"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วกอดฟาง ฟางที่เห็นป๊อปปี้พูดก็น้ำตาไหลออกมา
"ขอบคุณนะป๊อป ขอบคุณนะ"ฟางที่พูดแล้วกอดป๊อปปี้แน่น เขาทั้งสองโหยหาอ้อมกอดที่อบอุ่นของกันและกันมานาน
"ร้องไห้อีกและ กระต่ายอะไรขี้เซา"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วเช็ดน้ำตาให้ฟาง
"หมีอะไรขี้ตื้อ"ฟางที่พูดแล้วมองหน้าป๊อปปี้
"ถ้าไม่ตื้อจะได้กระต่ายน้อยมากอดหรอห่ะ"ป๊อปปี้พูดแล้วโอบไหล่ฟางเข้าบ้านไป
"ฮันแน่พี่ฟาง หวานมาแบบนี้ดีกันแล้วหรอ เฮ้ออิจฉา"เอี๊ยงที่เดินมากับป๊อปปี้หญิงก็พูด
"ไม่ต้องมาพูดเลยเอี๊ยงถ้าไม่อยากอิจฉาก็หาแฟนสิ บางที่คนที่อยู่ข้างๆอาจจะเป็นคนที่ดีที่สุดก็ได้นะ"ฟางที่พูดแล้วมองหน้าป๊อปปี้หญิง แล้วมองหน้าป๊อปปี้ชายก่อนจะยิ้ม
"ครับป่ะป๊อปปี้เราไปดูไร่ชาดีกว่า อิจฉาคนแถวนี้"เอี๊ยงที่พูดแล้วจับมือป๊อปปี้เดินออกไป
"ฮิฮิ"ป๊อปปี้และฟางหัวเราะน้อยๆออกมา
"คู่นี้ นี้ยังๆอยู่นะเป็นเพื่อนกันมาตั้งนานโสดทั้งคู่"ฟางที่พูดแล้วยิ้ม
"ไปนั่งได้แล้วเดี๋ยวค่อยไปหาอะไรกินกัน"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วลากฟางเข้าไปนั่งที่โซฟา
"โบว์ เฟิร์นหิวข้าว"ใบเฟิร์นที่เดินออกมาจากห้องของพอร์ชแล้วมาหาโบว์
"ทำไมไม่ชวนบอสละเฟิร์น"โบว์ที่พูดแล้วยิ้ม
"ไม่เอานะรายนั้นกว่าจะหาอะไรกิน ฉันได้ตายก่อนสิไปกินข้าวกันแล้วค่อยซื้อข้าวมาให้คุณบอสก็ได้"ใบเฟิร์นที่พูดแล้วขะยั้ยขะยอให้โบว์ลงไปทานข้าว
"โอเค งั้นก็ได้"โบว์ที่พูดแล้วก็เก็บของก่อนจะเดินลงไปทานข้าวกับฟาง
"แกฉันได้ข่าวว่าบอสนะมีเลขาสองคน คนหนึ่งเอาไว้ทำงานส่วนอีกคนนะแกเอาไว้ในห้อง"พนักงานที่กำลังกินข้าวอยู่ก็แอบซุบซิบนิทราเจ้านายเฟิร์นที่เดินมาได้ยินกับโบว์ก็นั่งที่โต๊ะข้างๆก่อนจะนั่งฟังทั้งสองคุยกัน
"จริงหรอแกฉันก็เห็นว่าเข้ามาอยู่5ปีแล้วนะฉันเคยเห็นหน้าแล้ว ยังเด็กอยู่เลย หึสงสัยจะเอาตัวเข้าแลกมั้ง"ใบเฟิร์นที่ทนไม่ไหวก็เดินเข้าไปหาทั้งสอง โบว์ที่รีบเดินตามไป
"พูดอะไรให้เกียติคนที่ถูกพวกคุณนินทาด้วยนะค่ะ"ใบเฟิร์นพูดก่อนจะเอาน้ำในมือสาดใส่คนที่ว่าเธอ
"นี้แกเป็นใครแล้วกล้าดียังไงถึงมาทำกับฉันแบบนี้"พนักงานสาวคนหนึ่งพูดด้วยความโมโห
"ฉันก็เป็นคนที่พวกแกสองคนนินทาอยู่นะสิ ฉันบอกไว้ก่อนเลยนะว่าฉันไม่เคยเอาตัวเขาแลกอ่อสงสัยเรื่องที่พวกเธอพูดพวกเธอคงเคยทำมาก่อนสินะเลยคิดไปได้ และถ้ายังอยากทำงานที่นี้อยู่ก็เอาเวลาไปทำงานอย่ามัวแต่มากล่าวหาให้ร้ายคนอื่นแบบนี้"ใบเฟิร์นที่พูดจบก็เดินออกไปโบว์ก็รีบตามไปด้วยคนทั้งโรงอาหารต่างมองมาที่สองคนเป็นตาเดียว
"อ้าวเฟิร์นทานข้าวกัน"พอร์ชที่เดินมาแล้วก็พูดแต่ใบเฟิร์นที่มองหน้าก่อนจะเดินออกไป
"เดี๋ยวก่อนโบว์ เฟิร์นเป็นอะไรนะ"พอร์ชที่เห็นโบว์วิ่งตามมาก็ถาม
"ก็คุณเฟิร์นโดนลูกน้องนินทาว่าเป็นพวกเอาตัวเข้าแลกนะสิค่ะ งานนี้คุณเฟิร์นโกรธมากเลยล่ะ"โบว์ที่พูดแล้วมองตามแผนหลังเฟิร์นไป
"อ้าวเฟิร์นทำไมวันนี้กลับมาเร็วจังล่ะ"ฟางที่ถามน้องสาว
"พี่ฟางวันนี้เฟิร์นไปรับฟ้าเองนะ"ใบเฟิร์นที่พูดแล้วเดินขึ้นห้องไป
"เฟิร์นเป็นไรนะฟาง"ป๊อปปี้ที่เห็นใบเฟิร์นเดินปึงปังไปบนบ้านก็พูด
"ไม่รู้นะแต่บอกว่าจะไปรับฟ้าเอง"ฟางที่พูดแล้วมองน้องสาวที่ขึ้นไปบนบ้าน
ที่โรงเรียนของปลายฟ้า
"ธนันภาจ๊ะพี่สาวมารับแล้ว"คุณครูประจำชั้นของปลายฟ้าบอก ปลายฟ้าที่เดินออกมาก็หุบยิ้มที่เป็นใบเฟิร์นมารับเธอไม่ใช่พ่อกับแม่
"ทำไมพ่อกับแม่ถึงไม่มารับฟ้าล่ะ"ปลายฟ้าที่เห็นเฟิร์นก็พูด
"วันนี้พี่ขอมารับนะ ฟ้าพาพี่ไปที่เดิมหน่อยสิ"ใบเฟิร์นที่พูดก่อนจะขับรถกลับมาแล้วไปที่ไร่ชา ใบเฟิร์นและปลายฟ้ามาที่ชิงช้าที่เขาทำไว้ที่ไรชาบรรยากาศข้างล่างของไร่ชาช่างมีความสุขผิดกับเธอตอนนี้
"จริงหรอแกฉันก็เห็นว่าเข้ามาทำงานได้5ปีแล้วนะ ฉันเห็นหน้าแล้ว ยังเด็กอยู่เลย ฮึสงสัยจะเอาตัวเข้าแลกมั้ง"
ใบเฟิร์นที่นั่งคิดเรื่องเมื่อกลางวันน้ำตาก็ไหล่ออกมาปลายฟ้าที่เห็นเฟิร์นร้องไห้ก็ถาม
"พี่เฟิร์นไม่สบายใจอะไรหรอ ถึงมาที่นี้"ปลายฟ้าถาม
"พี่มีเรื่องไม่สบายใจในที่ทำงานนะไม่มีไรหรอก"ใบเฟิร์นที่พูดแล้วยิ้มก่อนที่ปลายฟ้าจะเช็ดคราบน้ำตาให้แล้วกอดน้าสาว
"สู้ๆนะค่ะพี่เฟิร์นของฟ้า"ปลายฟ้าพูด เฟิร์นที่เห็นปลายฟ้าพูดก็ร้องไห้ เขาไม่เคยเอาตัวเข้าแลกและสิที่พอร์ชทำคือการที่ให้เขาไปเป็นเลขาส่วนตัวที่แทบจะไม่ได้ทำอะไรเลยเขาต้องการอะไร
เกลียดที่โตขึ้นแล้วต้องพยายามเข้มแข็งให้มากขึ้นทุกวัน
...........................................................................................
ใบเฟิร์น.
ขอโทษที่หายไปพอดียุ่งๆนะ มาอัพล่ะน๊าป๊อปฟางกำลังดีพอร์ชเฟิร์นกำลังเศร้าเอี๊ยงป๊อปปี้หญิงกำลังสับสน
เฮ้อมาเอาใจช่วยทุกคู่ต่อไป อย่าลืมเม้นโหวตไลค์แนะนำ สุดท้ายอย่าลืมอ่านพลีสรู้สึกเม้นน้อย
กำลังใจก็น้อยไม่เป็นไรไม่หนุกก็ต้องขอโตดด้วย ฝากฟิคใหม่ Sewwty&รสหวาน น้ำตาลเรียกพี่
หลังๆนี้ไม่ใช่ละอย่าลืมอ่านเยอะๆนะ จะได้ฟินนน ม๊วกกกก
"ฟาง"ป๊อปปี้ที่จับแขนฟาง ฟางหันมาแล้วมองหน้าป๊อปปี้
"มีอะไรหรอ"ฟางที่ถามแล้วรอคำตอบ
"ฟางให้โอกาศป๊อปนะ"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วมองหน้าฟางอย่างจริงจัง
"ไม่ใช่ว่าฟางไม่เชื่อใจป๊อปนะ ฟางอยู่กับป๊อปมานาน แต่ฟางแค่เจ็บขอเวลาฟางทำใจสักพักนะถ้าทุกอย่างมันจะดีขึ้นมาก็ดีขึ้นเองแหละ"ฟางที่พูดแล้วยิ้ม
"ขอบคุณมากนะฟาง ป๊อปจะใช่เวลาที่เราอยู่ด้วยกันให้มีความสุข ป๊อปจะทำให้ฟางเชื่อใจป๊อปให้ได้"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วกอดฟาง ฟางที่เห็นป๊อปปี้พูดก็น้ำตาไหลออกมา
"ขอบคุณนะป๊อป ขอบคุณนะ"ฟางที่พูดแล้วกอดป๊อปปี้แน่น เขาทั้งสองโหยหาอ้อมกอดที่อบอุ่นของกันและกันมานาน
"ร้องไห้อีกและ กระต่ายอะไรขี้เซา"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วเช็ดน้ำตาให้ฟาง
"หมีอะไรขี้ตื้อ"ฟางที่พูดแล้วมองหน้าป๊อปปี้
"ถ้าไม่ตื้อจะได้กระต่ายน้อยมากอดหรอห่ะ"ป๊อปปี้พูดแล้วโอบไหล่ฟางเข้าบ้านไป
"ฮันแน่พี่ฟาง หวานมาแบบนี้ดีกันแล้วหรอ เฮ้ออิจฉา"เอี๊ยงที่เดินมากับป๊อปปี้หญิงก็พูด
"ไม่ต้องมาพูดเลยเอี๊ยงถ้าไม่อยากอิจฉาก็หาแฟนสิ บางที่คนที่อยู่ข้างๆอาจจะเป็นคนที่ดีที่สุดก็ได้นะ"ฟางที่พูดแล้วมองหน้าป๊อปปี้หญิง แล้วมองหน้าป๊อปปี้ชายก่อนจะยิ้ม
"ครับป่ะป๊อปปี้เราไปดูไร่ชาดีกว่า อิจฉาคนแถวนี้"เอี๊ยงที่พูดแล้วจับมือป๊อปปี้เดินออกไป
"ฮิฮิ"ป๊อปปี้และฟางหัวเราะน้อยๆออกมา
"คู่นี้ นี้ยังๆอยู่นะเป็นเพื่อนกันมาตั้งนานโสดทั้งคู่"ฟางที่พูดแล้วยิ้ม
"ไปนั่งได้แล้วเดี๋ยวค่อยไปหาอะไรกินกัน"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วลากฟางเข้าไปนั่งที่โซฟา
"โบว์ เฟิร์นหิวข้าว"ใบเฟิร์นที่เดินออกมาจากห้องของพอร์ชแล้วมาหาโบว์
"ทำไมไม่ชวนบอสละเฟิร์น"โบว์ที่พูดแล้วยิ้ม
"ไม่เอานะรายนั้นกว่าจะหาอะไรกิน ฉันได้ตายก่อนสิไปกินข้าวกันแล้วค่อยซื้อข้าวมาให้คุณบอสก็ได้"ใบเฟิร์นที่พูดแล้วขะยั้ยขะยอให้โบว์ลงไปทานข้าว
"โอเค งั้นก็ได้"โบว์ที่พูดแล้วก็เก็บของก่อนจะเดินลงไปทานข้าวกับฟาง
"แกฉันได้ข่าวว่าบอสนะมีเลขาสองคน คนหนึ่งเอาไว้ทำงานส่วนอีกคนนะแกเอาไว้ในห้อง"พนักงานที่กำลังกินข้าวอยู่ก็แอบซุบซิบนิทราเจ้านายเฟิร์นที่เดินมาได้ยินกับโบว์ก็นั่งที่โต๊ะข้างๆก่อนจะนั่งฟังทั้งสองคุยกัน
"จริงหรอแกฉันก็เห็นว่าเข้ามาอยู่5ปีแล้วนะฉันเคยเห็นหน้าแล้ว ยังเด็กอยู่เลย หึสงสัยจะเอาตัวเข้าแลกมั้ง"ใบเฟิร์นที่ทนไม่ไหวก็เดินเข้าไปหาทั้งสอง โบว์ที่รีบเดินตามไป
"พูดอะไรให้เกียติคนที่ถูกพวกคุณนินทาด้วยนะค่ะ"ใบเฟิร์นพูดก่อนจะเอาน้ำในมือสาดใส่คนที่ว่าเธอ
"นี้แกเป็นใครแล้วกล้าดียังไงถึงมาทำกับฉันแบบนี้"พนักงานสาวคนหนึ่งพูดด้วยความโมโห
"ฉันก็เป็นคนที่พวกแกสองคนนินทาอยู่นะสิ ฉันบอกไว้ก่อนเลยนะว่าฉันไม่เคยเอาตัวเขาแลกอ่อสงสัยเรื่องที่พวกเธอพูดพวกเธอคงเคยทำมาก่อนสินะเลยคิดไปได้ และถ้ายังอยากทำงานที่นี้อยู่ก็เอาเวลาไปทำงานอย่ามัวแต่มากล่าวหาให้ร้ายคนอื่นแบบนี้"ใบเฟิร์นที่พูดจบก็เดินออกไปโบว์ก็รีบตามไปด้วยคนทั้งโรงอาหารต่างมองมาที่สองคนเป็นตาเดียว
"อ้าวเฟิร์นทานข้าวกัน"พอร์ชที่เดินมาแล้วก็พูดแต่ใบเฟิร์นที่มองหน้าก่อนจะเดินออกไป
"เดี๋ยวก่อนโบว์ เฟิร์นเป็นอะไรนะ"พอร์ชที่เห็นโบว์วิ่งตามมาก็ถาม
"ก็คุณเฟิร์นโดนลูกน้องนินทาว่าเป็นพวกเอาตัวเข้าแลกนะสิค่ะ งานนี้คุณเฟิร์นโกรธมากเลยล่ะ"โบว์ที่พูดแล้วมองตามแผนหลังเฟิร์นไป
"อ้าวเฟิร์นทำไมวันนี้กลับมาเร็วจังล่ะ"ฟางที่ถามน้องสาว
"พี่ฟางวันนี้เฟิร์นไปรับฟ้าเองนะ"ใบเฟิร์นที่พูดแล้วเดินขึ้นห้องไป
"เฟิร์นเป็นไรนะฟาง"ป๊อปปี้ที่เห็นใบเฟิร์นเดินปึงปังไปบนบ้านก็พูด
"ไม่รู้นะแต่บอกว่าจะไปรับฟ้าเอง"ฟางที่พูดแล้วมองน้องสาวที่ขึ้นไปบนบ้าน
ที่โรงเรียนของปลายฟ้า
"ธนันภาจ๊ะพี่สาวมารับแล้ว"คุณครูประจำชั้นของปลายฟ้าบอก ปลายฟ้าที่เดินออกมาก็หุบยิ้มที่เป็นใบเฟิร์นมารับเธอไม่ใช่พ่อกับแม่
"ทำไมพ่อกับแม่ถึงไม่มารับฟ้าล่ะ"ปลายฟ้าที่เห็นเฟิร์นก็พูด
"วันนี้พี่ขอมารับนะ ฟ้าพาพี่ไปที่เดิมหน่อยสิ"ใบเฟิร์นที่พูดก่อนจะขับรถกลับมาแล้วไปที่ไร่ชา ใบเฟิร์นและปลายฟ้ามาที่ชิงช้าที่เขาทำไว้ที่ไรชาบรรยากาศข้างล่างของไร่ชาช่างมีความสุขผิดกับเธอตอนนี้
"จริงหรอแกฉันก็เห็นว่าเข้ามาทำงานได้5ปีแล้วนะ ฉันเห็นหน้าแล้ว ยังเด็กอยู่เลย ฮึสงสัยจะเอาตัวเข้าแลกมั้ง"
ใบเฟิร์นที่นั่งคิดเรื่องเมื่อกลางวันน้ำตาก็ไหล่ออกมาปลายฟ้าที่เห็นเฟิร์นร้องไห้ก็ถาม
"พี่เฟิร์นไม่สบายใจอะไรหรอ ถึงมาที่นี้"ปลายฟ้าถาม
"พี่มีเรื่องไม่สบายใจในที่ทำงานนะไม่มีไรหรอก"ใบเฟิร์นที่พูดแล้วยิ้มก่อนที่ปลายฟ้าจะเช็ดคราบน้ำตาให้แล้วกอดน้าสาว
"สู้ๆนะค่ะพี่เฟิร์นของฟ้า"ปลายฟ้าพูด เฟิร์นที่เห็นปลายฟ้าพูดก็ร้องไห้ เขาไม่เคยเอาตัวเข้าแลกและสิที่พอร์ชทำคือการที่ให้เขาไปเป็นเลขาส่วนตัวที่แทบจะไม่ได้ทำอะไรเลยเขาต้องการอะไร
เกลียดที่โตขึ้นแล้วต้องพยายามเข้มแข็งให้มากขึ้นทุกวัน
...........................................................................................
ใบเฟิร์น.
ขอโทษที่หายไปพอดียุ่งๆนะ มาอัพล่ะน๊าป๊อปฟางกำลังดีพอร์ชเฟิร์นกำลังเศร้าเอี๊ยงป๊อปปี้หญิงกำลังสับสน
เฮ้อมาเอาใจช่วยทุกคู่ต่อไป อย่าลืมเม้นโหวตไลค์แนะนำ สุดท้ายอย่าลืมอ่านพลีสรู้สึกเม้นน้อย
กำลังใจก็น้อยไม่เป็นไรไม่หนุกก็ต้องขอโตดด้วย ฝากฟิคใหม่ Sewwty&รสหวาน น้ำตาลเรียกพี่
หลังๆนี้ไม่ใช่ละอย่าลืมอ่านเยอะๆนะ จะได้ฟินนน ม๊วกกกก
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ