คู่ชีวิต(is love)

10.0

เขียนโดย kobkob

วันที่ 10 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 17.56 น.

  28 chapter
  89 วิจารณ์
  42.62K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2558 01.04 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

20) คำนินทา

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ทั้งสองขับรถจนมาถึงที่บ้านฟางลงมาจากรถป๊อปปี้ที่เดินตามมาก็รั้งแขนฟางไว้

 

"ฟาง"ป๊อปปี้ที่จับแขนฟาง ฟางหันมาแล้วมองหน้าป๊อปปี้

 

"มีอะไรหรอ"ฟางที่ถามแล้วรอคำตอบ

 

"ฟางให้โอกาศป๊อปนะ"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วมองหน้าฟางอย่างจริงจัง

 

"ไม่ใช่ว่าฟางไม่เชื่อใจป๊อปนะ ฟางอยู่กับป๊อปมานาน แต่ฟางแค่เจ็บขอเวลาฟางทำใจสักพักนะถ้าทุกอย่างมันจะดีขึ้นมาก็ดีขึ้นเองแหละ"ฟางที่พูดแล้วยิ้ม

 

"ขอบคุณมากนะฟาง ป๊อปจะใช่เวลาที่เราอยู่ด้วยกันให้มีความสุข ป๊อปจะทำให้ฟางเชื่อใจป๊อปให้ได้"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วกอดฟาง ฟางที่เห็นป๊อปปี้พูดก็น้ำตาไหลออกมา

 

"ขอบคุณนะป๊อป ขอบคุณนะ"ฟางที่พูดแล้วกอดป๊อปปี้แน่น เขาทั้งสองโหยหาอ้อมกอดที่อบอุ่นของกันและกันมานาน

 

"ร้องไห้อีกและ กระต่ายอะไรขี้เซา"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วเช็ดน้ำตาให้ฟาง

 

"หมีอะไรขี้ตื้อ"ฟางที่พูดแล้วมองหน้าป๊อปปี้

 

"ถ้าไม่ตื้อจะได้กระต่ายน้อยมากอดหรอห่ะ"ป๊อปปี้พูดแล้วโอบไหล่ฟางเข้าบ้านไป

 

 

"ฮันแน่พี่ฟาง หวานมาแบบนี้ดีกันแล้วหรอ เฮ้ออิจฉา"เอี๊ยงที่เดินมากับป๊อปปี้หญิงก็พูด

 

"ไม่ต้องมาพูดเลยเอี๊ยงถ้าไม่อยากอิจฉาก็หาแฟนสิ บางที่คนที่อยู่ข้างๆอาจจะเป็นคนที่ดีที่สุดก็ได้นะ"ฟางที่พูดแล้วมองหน้าป๊อปปี้หญิง แล้วมองหน้าป๊อปปี้ชายก่อนจะยิ้ม

 

"ครับป่ะป๊อปปี้เราไปดูไร่ชาดีกว่า อิจฉาคนแถวนี้"เอี๊ยงที่พูดแล้วจับมือป๊อปปี้เดินออกไป

 

"ฮิฮิ"ป๊อปปี้และฟางหัวเราะน้อยๆออกมา

 

"คู่นี้ นี้ยังๆอยู่นะเป็นเพื่อนกันมาตั้งนานโสดทั้งคู่"ฟางที่พูดแล้วยิ้ม

 

"ไปนั่งได้แล้วเดี๋ยวค่อยไปหาอะไรกินกัน"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วลากฟางเข้าไปนั่งที่โซฟา

 

 

"โบว์ เฟิร์นหิวข้าว"ใบเฟิร์นที่เดินออกมาจากห้องของพอร์ชแล้วมาหาโบว์

 

"ทำไมไม่ชวนบอสละเฟิร์น"โบว์ที่พูดแล้วยิ้ม

 

"ไม่เอานะรายนั้นกว่าจะหาอะไรกิน ฉันได้ตายก่อนสิไปกินข้าวกันแล้วค่อยซื้อข้าวมาให้คุณบอสก็ได้"ใบเฟิร์นที่พูดแล้วขะยั้ยขะยอให้โบว์ลงไปทานข้าว

 

"โอเค งั้นก็ได้"โบว์ที่พูดแล้วก็เก็บของก่อนจะเดินลงไปทานข้าวกับฟาง

 

"แกฉันได้ข่าวว่าบอสนะมีเลขาสองคน คนหนึ่งเอาไว้ทำงานส่วนอีกคนนะแกเอาไว้ในห้อง"พนักงานที่กำลังกินข้าวอยู่ก็แอบซุบซิบนิทราเจ้านายเฟิร์นที่เดินมาได้ยินกับโบว์ก็นั่งที่โต๊ะข้างๆก่อนจะนั่งฟังทั้งสองคุยกัน

 

"จริงหรอแกฉันก็เห็นว่าเข้ามาอยู่5ปีแล้วนะฉันเคยเห็นหน้าแล้ว ยังเด็กอยู่เลย หึสงสัยจะเอาตัวเข้าแลกมั้ง"ใบเฟิร์นที่ทนไม่ไหวก็เดินเข้าไปหาทั้งสอง โบว์ที่รีบเดินตามไป

 

"พูดอะไรให้เกียติคนที่ถูกพวกคุณนินทาด้วยนะค่ะ"ใบเฟิร์นพูดก่อนจะเอาน้ำในมือสาดใส่คนที่ว่าเธอ

 

"นี้แกเป็นใครแล้วกล้าดียังไงถึงมาทำกับฉันแบบนี้"พนักงานสาวคนหนึ่งพูดด้วยความโมโห

 

"ฉันก็เป็นคนที่พวกแกสองคนนินทาอยู่นะสิ ฉันบอกไว้ก่อนเลยนะว่าฉันไม่เคยเอาตัวเขาแลกอ่อสงสัยเรื่องที่พวกเธอพูดพวกเธอคงเคยทำมาก่อนสินะเลยคิดไปได้ และถ้ายังอยากทำงานที่นี้อยู่ก็เอาเวลาไปทำงานอย่ามัวแต่มากล่าวหาให้ร้ายคนอื่นแบบนี้"ใบเฟิร์นที่พูดจบก็เดินออกไปโบว์ก็รีบตามไปด้วยคนทั้งโรงอาหารต่างมองมาที่สองคนเป็นตาเดียว 

 

"อ้าวเฟิร์นทานข้าวกัน"พอร์ชที่เดินมาแล้วก็พูดแต่ใบเฟิร์นที่มองหน้าก่อนจะเดินออกไป

 

"เดี๋ยวก่อนโบว์ เฟิร์นเป็นอะไรนะ"พอร์ชที่เห็นโบว์วิ่งตามมาก็ถาม

 

"ก็คุณเฟิร์นโดนลูกน้องนินทาว่าเป็นพวกเอาตัวเข้าแลกนะสิค่ะ งานนี้คุณเฟิร์นโกรธมากเลยล่ะ"โบว์ที่พูดแล้วมองตามแผนหลังเฟิร์นไป

 

 

"อ้าวเฟิร์นทำไมวันนี้กลับมาเร็วจังล่ะ"ฟางที่ถามน้องสาว

 

"พี่ฟางวันนี้เฟิร์นไปรับฟ้าเองนะ"ใบเฟิร์นที่พูดแล้วเดินขึ้นห้องไป

 

"เฟิร์นเป็นไรนะฟาง"ป๊อปปี้ที่เห็นใบเฟิร์นเดินปึงปังไปบนบ้านก็พูด

 

"ไม่รู้นะแต่บอกว่าจะไปรับฟ้าเอง"ฟางที่พูดแล้วมองน้องสาวที่ขึ้นไปบนบ้าน

 

 

ที่โรงเรียนของปลายฟ้า

 

"ธนันภาจ๊ะพี่สาวมารับแล้ว"คุณครูประจำชั้นของปลายฟ้าบอก ปลายฟ้าที่เดินออกมาก็หุบยิ้มที่เป็นใบเฟิร์นมารับเธอไม่ใช่พ่อกับแม่

 

"ทำไมพ่อกับแม่ถึงไม่มารับฟ้าล่ะ"ปลายฟ้าที่เห็นเฟิร์นก็พูด

 

"วันนี้พี่ขอมารับนะ ฟ้าพาพี่ไปที่เดิมหน่อยสิ"ใบเฟิร์นที่พูดก่อนจะขับรถกลับมาแล้วไปที่ไร่ชา ใบเฟิร์นและปลายฟ้ามาที่ชิงช้าที่เขาทำไว้ที่ไรชาบรรยากาศข้างล่างของไร่ชาช่างมีความสุขผิดกับเธอตอนนี้

 

"จริงหรอแกฉันก็เห็นว่าเข้ามาทำงานได้5ปีแล้วนะ ฉันเห็นหน้าแล้ว ยังเด็กอยู่เลย ฮึสงสัยจะเอาตัวเข้าแลกมั้ง"

 

ใบเฟิร์นที่นั่งคิดเรื่องเมื่อกลางวันน้ำตาก็ไหล่ออกมาปลายฟ้าที่เห็นเฟิร์นร้องไห้ก็ถาม

 

"พี่เฟิร์นไม่สบายใจอะไรหรอ ถึงมาที่นี้"ปลายฟ้าถาม

 

"พี่มีเรื่องไม่สบายใจในที่ทำงานนะไม่มีไรหรอก"ใบเฟิร์นที่พูดแล้วยิ้มก่อนที่ปลายฟ้าจะเช็ดคราบน้ำตาให้แล้วกอดน้าสาว

 

"สู้ๆนะค่ะพี่เฟิร์นของฟ้า"ปลายฟ้าพูด เฟิร์นที่เห็นปลายฟ้าพูดก็ร้องไห้ เขาไม่เคยเอาตัวเข้าแลกและสิที่พอร์ชทำคือการที่ให้เขาไปเป็นเลขาส่วนตัวที่แทบจะไม่ได้ทำอะไรเลยเขาต้องการอะไร

 

 

เกลียดที่โตขึ้นแล้วต้องพยายามเข้มแข็งให้มากขึ้นทุกวัน

...........................................................................................

                                                           ใบเฟิร์น.

 

 

ขอโทษที่หายไปพอดียุ่งๆนะ มาอัพล่ะน๊าป๊อปฟางกำลังดีพอร์ชเฟิร์นกำลังเศร้าเอี๊ยงป๊อปปี้หญิงกำลังสับสน

 

เฮ้อมาเอาใจช่วยทุกคู่ต่อไป อย่าลืมเม้นโหวตไลค์แนะนำ สุดท้ายอย่าลืมอ่านพลีสรู้สึกเม้นน้อย

 

กำลังใจก็น้อยไม่เป็นไรไม่หนุกก็ต้องขอโตดด้วย ฝากฟิคใหม่ Sewwty&รสหวาน น้ำตาลเรียกพี่

 

หลังๆนี้ไม่ใช่ละอย่าลืมอ่านเยอะๆนะ จะได้ฟินนน ม๊วกกกก

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา