คู่ชีวิต(is love)

15ปีที่ก่อน
บรรยากาศของการเข้ามาใหม่ของนักเรียนโรงเรียนหนึ่งที่ถูกรุ่นพี่กำลังรับน้องอย่างสนุกสนาน
"เธอ เธอชื่ออะไรอ่ะ"เด็กหนุ่มที่พึ่งเข้าม.1เดินเข้ามาถามเด็กสาวที่พึ่งเข้ามาเหมือนกัน
 
"เราชื่อฟางนายล่ะ"ฟางสาวน้อยหน้าหวานถามเด็กชายคนนั้นกลับ
 
"เราชื่อป๊อปปี้คือเรายังไม่มีเพื่อนนะเราขอเป็นเพื่อนกับเธอนะ"ป๊อปปี้ชายหนุ่มอ้อนวอนหญิงสาว
 
"ได้สิ เป็นเพื่อนกันนายหน้าหมี"ฟางที่พูดแล้วทำท่าล้อเลียนป๊อปปี้แล้วหัวเราะออกมา
 
"หรอยัยเป็ด"ป๊อปปี้ว่าหญิงสาวคืนและทั้งคู่ก็หัวเราะออกมาอย่างมีความสุขหลังจากวันนั้นพวกเธอก็กลายมาเป็นเพื่อนรักกันมาจนถึงวันนี้
 
"กี่ปี่แล้วเนี้ยที่เป็นเพื่อนกับแก ไอ้พ่อหมี"หญิงสาวที่มองรูปภาพของเขาและเพื่อนชายก็ยิ้มออกมาก่อนจะเก็บรูปไว้ที่กล่องเหมือนเดิม
 
ครืดๆๆๆ เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นฟางมองที่โทรศัพท์เป็นสายของป๊อปปี้ที่โทรมาหาฟาง
 
"ฮัลโล ว่าไงค่ะคุณพ่อหมี"ฟางพูดกับปลายสายด้วยน้ำเสียงล้อเลียน
 
"อะไรครับแม่ต่าย พ่อหมีทำงานอยู่แล้วเนี้ยทำไรอยู่"ป๊อปที่ถามปลายสาย
 
"อ่อกำลังจะไปกินข้าว นี้เจ้าเฟิร์นเนี้ย ถามถึงป๊อปตลอดเลยจนฟางนี้จะให้ไปอยู่กับป๊อปแล้ว"ฟางที่พูดน้ำเสียงงอนๆเล็กน้อย
 
"บอกเจ้าเฟิร์นด้วยพรุ่งนี้ป๊อปปี้ก็กลับแล้วเดี๋ยวจะรีบไปหาเลย อื่อฟางแค่นี้ก่อนนะป๊อปต้องไปดูงานต่อ"
 
"จ้า งั้นแล้วเจอกันนะ"ฟางที่พูดกับปลายสายแล้วยิ้มออกมา
 
"พี่ฟางเฟิร์นหิวแล้ว"เฟิร์นน้องสาวของฟางที่กำลังนั่งรอทานข้าว ด้วยสีหน้ามู่ทู่ก็ตะโกนขึ้นไป
 
"จ้าเดี๋ยวลงไปแล้ว"ฟางที่เสร็จจากคุยโทรศัพท์แล้วก็เดินลงไปทานข้าวกับน้องสาว
 
"กว่าจะลงมาแอบไปคุยกับหนุ่มที่ไหนมา เดี๋ยวเหอะเฟิร์นจะฟ้องพี่ป๊อป"เฟิร์นที่นั่งหน้ามู่ทู่รอพี่สาวมาทานข้าวอยู่นั้นก็พูดขึ้น
 
"ก็หนุ่มที่ชื่อป๊อปปี้นั้นแหละ แล้วทำไมพี่แฟนแล้วเกี่ยวอะไรกับป๊อปด้วย"ฟางที่ทำหน้านิ่วใส่น้องสาว
 
"ก็เขานะเชียร์ให้ตัวเป็นแฟนกับพี่ป๊อปอยู่นิ"เฟิร์นที่พูดเล่นเอาฟางที่เดิมน้ำอยู่สำลักทันที
 
"จะบ้าหรอเป็นเพื่อนกันมาตั้งนานถ้าป๊อปชอบพี่มันก็บอกพี่นานแล้วสิมั่วแล้วเฟิร์น"ฟางที่ได้ยินน้องสาวพูดอย่างนั้นก็ออกอาการเขินอย่างชัดเจน
 
"หรอปากแข็ง เดี๋ยวเฮ้อสักวันจะรักเขาเข้าแบบไม่รู้ตัว"เฟิร์นที่พูดแล้วมองหน้าพี่สาว
 
"หรอ กินไปเลยพูดมาก"ฟางที่หยิบไก่ทอดยัดเข้าปากเฟิร์นแทนอาการเขิล เฟิร์นที่เห็นพี่สาวเขินก็หัวเราะก่อนทั้งสองจะทานข้าวต่อ
 
เช้าวันต่อมา
 
"โอ๊ย ง่วง"ฟางที่นั่งอ่านเอกสารก็ง่วงพลางขยี้ตาออกไปเปิดประตู
 
ตุบ
 
"อะไรของเธอเนี้ยคุณธนันต์ธร เดินไม่ดูตาม้าตาเรือเห็นไหมเสื้อผมยับหมดแล้วเนี้ย"ชายหนุ่มที่กำลังเปิดประตูเข้ามาฟางที่เดินไม่มองทางจึงเดินเข้าไปชน
 
"ขอโทษค่าคุณภานุ"ฟางที่พูดลากเสียงยาวยิ่งทำให้ชายหนุ่มหัวเราะ
 
"ดีล่ะ"ชายหนุ่มมองหน้าหญิงสาวแล้วขำออกมา
 
"เล่นละครพอรึยัง แล้วนี้มาแล้วก็ไม่ทำงานเล่นอยู่ได้"ฟางที่ว่าชายหนุ่มแล้วมองหน้าอย่างเอาเรื่อง
 
"ครับมานี้แล้วไง แล้วนี้ฟางจะไปไหนหรอ"ชายหนุ่มถามฟาง
 
"ง่วงนะเลยจะออกไปชงกาแฟ"ฟางที่พูดแล้วก็เดินออกไป
 
"ชงให้ป๊อปแก้วหนึ่งดิ"ป๊อปที่พูดตะโกนออกไปทำให้ฟางหันขวับทันที
 
"มีมือก็ชงเองดิ"ฟางที่พูดอย่างหวนๆแล้วยืนเท้าใส่เอวมองหน้าชายหนุ่ม
 
"โอ๊ย เจ็บ เจ็บปวด เอากาแฟดำแก้วหนึ่ง เคนะไปรอก่อน"ป๊อปที่ทำท่าเจ็บหัวใจแล้วเดินไปนั่งรอที่โต๊ะ ส่วนฟางก็เดินออกไปชงกาแฟ
 
"นี้เป็นลูกน้องหรือเจ้านายว่ะเนี้ย"ป๊อปที่พูดแล้วส่ายหน้าพลางหัวเราะกับการกระทำของหญิงสาว
 
 
"บางที่การแอบรักเค้า ก็มีความสุขกว่าการบอกรักเขาก็ได้นะ"
                                             ป๊อปปี้.
.....................................................................................................
 
พอดีไรเตอร์เข้ามาแล้วมันผิดพลาดเล็กน้อยใครที่เข้ามาอ่านรอบแรกแล้วแปลกๆไรเตอร์เปลี่ยนแปลงนิดหน่อย
 
ไรเตอร์อาจเขียนกากไปหน่อยแต่เขียนจากใจจริงอยากให้รีดเดอร์ทุกคนได้อ่าน
 
เรื่องเก่ายังไม่เสร็จเรื่องใหม่มา อ่านแล้วอย่าลืมคอมเม้นน๊าาา