เรามาไกลเท่านี้ ก็ดีเหลือเกิน

ห้องทำงานป๊อปปี้



"พี่ป๊อปเรียกแก้วมาทำไมหรอ"แก้วเดินเข้ามาในห้องแล้วพูด




"นั่งก่อนสิ"ป๊อปปี้พูดแก้วจึงเดินไปนั่งตรงข้ามป๊อปปี้ เอ๊ย!!ใครกันที่นั่งอยู่ที่โซฟาทางซ้าย



"นี่เคนตะเพื่อนพี่เอง"ป๊อปปี้พูด



"สวัสดีค่ะพี่เคนตะ"แก้วพูดแล้วยกมือไหว้



"สวัสดีครับ"เคนตะยิ้ม



"นี่แก้วน้องสาวกู"ป๊อปปี้พูด




"..."เคนตะไม่ตอบอะไรเพียงแค่ยิ้มเฉยๆ




"นี่ยัยน้อง เอานี่ไปใส่"ป๊อปปี้ยืนกล่องไหมพรมมาตรงหน้าฉัน



"อะไรหรอพี่ป๊อป"




"เปิดดูสิ"ฉันจึงเปิดมันออกก็พบสร้อยคอรูปพระจันทร์เสี้ยว



"ใส่มันไว้"ป๊อปปี้พูด ฉันจึงเห็นสร้อยคอพี่ป๊อปกับพี่เคนตะใสเหมือนกัน



"ทำไมอ่ะ"



"จะได้ไม่ใครกล้ายุ่งกับยัยน้องไง"



"หมายความว่าไง"



"ก็พี่เป็นหัวหน้าแก๊งจันทราไงล่ะ"ห๊ะ..พี่ฉันเป็นมาเฟียฉันไปแค่8ปีทุกสิ่งมันเปลี่ยนไปถึงขนาดนี้เลยหรอ



"พี่เป็นมาเฟีย!!"



"ใช่...เคนตะก็ด้วย"



"เข้าใจแล้ว"แก้วพูดแล้วเดินออกจากห้องไป



---มีอะไรไม่เข้าใจหรือมีอะไรผิดพลาดก็เม้นมาได้นะ---


. ไม่เม้น. ไม่อัพ