เรามาไกลเท่านี้ ก็ดีเหลือเกิน
S2000
6)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความห้องทำงานป๊อปปี้
"พี่ป๊อปเรียกแก้วมาทำไมหรอ"แก้วเดินเข้ามาในห้องแล้วพูด
"นั่งก่อนสิ"ป๊อปปี้พูดแก้วจึงเดินไปนั่งตรงข้ามป๊อปปี้ เอ๊ย!!ใครกันที่นั่งอยู่ที่โซฟาทางซ้าย
"นี่เคนตะเพื่อนพี่เอง"ป๊อปปี้พูด
"สวัสดีค่ะพี่เคนตะ"แก้วพูดแล้วยกมือไหว้
"สวัสดีครับ"เคนตะยิ้ม
"นี่แก้วน้องสาวกู"ป๊อปปี้พูด
"..."เคนตะไม่ตอบอะไรเพียงแค่ยิ้มเฉยๆ
"นี่ยัยน้อง เอานี่ไปใส่"ป๊อปปี้ยืนกล่องไหมพรมมาตรงหน้าฉัน
"อะไรหรอพี่ป๊อป"
"เปิดดูสิ"ฉันจึงเปิดมันออกก็พบสร้อยคอรูปพระจันทร์เสี้ยว
"ใส่มันไว้"ป๊อปปี้พูด ฉันจึงเห็นสร้อยคอพี่ป๊อปกับพี่เคนตะใสเหมือนกัน
"ทำไมอ่ะ"
"จะได้ไม่ใครกล้ายุ่งกับยัยน้องไง"
"หมายความว่าไง"
"ก็พี่เป็นหัวหน้าแก๊งจันทราไงล่ะ"ห๊ะ..พี่ฉันเป็นมาเฟียฉันไปแค่8ปีทุกสิ่งมันเปลี่ยนไปถึงขนาดนี้เลยหรอ
"พี่เป็นมาเฟีย!!"
"ใช่...เคนตะก็ด้วย"
"เข้าใจแล้ว"แก้วพูดแล้วเดินออกจากห้องไป
---มีอะไรไม่เข้าใจหรือมีอะไรผิดพลาดก็เม้นมาได้นะ---
. ไม่เม้น. ไม่อัพ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
