แฝดริษยา
เขียนโดย 
Chapond
วันที่ 7 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 02.51 น.
แก้ไขเมื่อ 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 23.55 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
6) 6 แม่มดร้าย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“แก้วว่า ที่ฟางทำมันไม่เกินไปหน่อยหรอ”แก้วพูดกับฟางที่ออกมาหาเธอและโทโมะที่มาเยี่ยมที่
เขาใหญ่ ก่อนที่จะนัดกันออกมาทานอาหารที่ร้านอาหารข้างนอกรีสอร์ตด้วยกัน
“ก็อีแค่เด็กขี้แบคนนึง หึ ทำทีเป็นอ่อนแอเรียกสงสารจากผู้ชาย”ฟางพูดแล้วนึกถึงฝ้ายที่มีป๊อปปี้
คอยโอ๋เมื่อกี้
“แต่ บางทีที่ฝ้ายเค้าทำไปเพราะเค้าอยากจะให้ฟางกลับมาดีกับเหมือนเค้าเหมือนเดิมก็ได้
นะ”แก้วพูด
“โอ๊ย มันก็แค่มารยาเท่านั้น ชั้นบอกแล้วไง นี่ตกลงเธอเป็นใครกันแน่เนี่ย”ฟางว่า
“เอาน่าฟาง เราก็รู้ว่ายัยแก้วน่ะรักความยุติธรรมมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว แก้วก็อีกคนก็รู้อยู่ว่าเพื่อนเค้า
ไม่ชอบ ก็ยังจะไปเข้าข้างฝ้ายเค้าอีกนะ”โทโมะรีบพูดทำให้แก้วแอบเหวอที่โทโมะเข้าข้างฟาง
“เอาล่ะ ถ้าทานเสร็จแล้วก็ไปกันเถอะ เดี๋ยวฟางต้องไปจัดการเรื่องห้องพักให้แก้วกับโทโมะ
อีก”ฟางพูดก่อนจะลุกขึ้น
ตุบ
ขณะที่ลุกขึ้นนั้น ฟางก็ได้ชนกับใครคนหนึ่งเข้าโดยที่ชายคนนั้นรีบประคองกอดฟาง
“น้องฝ้ายทำไมมาที่ร้านอาหารแถวนี้ได้ล่ะจ้ะหรือว่า อยากเจอพี่แบงค์เอ่ย”แบงค์รีบพูดเมื่อ
ประคองฟางไว้
“นี่ คุณทำอะไรฟางเพื่อนผมน่ะ ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ”โทโมะเห็นก็ตกใจก็รีบเข้าไปเอาเรื่องด้วยความ
หึงหวง
“ฟาง งั้นหรอ”แบงค์ชะงักก่อนจะมองฟางด้วยความแปลกใจ
“ค่ะ ชั้นชื่อฟางเป็นฝาแฝดของฝ้ายที่เป็นเจ้าของรีสอร์ตธัญลดาค่ะ”ฟางรีบพูด
“แหม มิน่าล่ะ ถึงไม่เหมือนกันเลยสักนิด ผมแบงค์ เจ้าของรีสอร์ตเดอะ วัน ยินดีที่ได้รู้จัก
ครับ”แบงค์พูดแล้วยิ้มให้ฟาง
“ค่ะ ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ดิชั้นขอตัว”ฟางพูดก่อนจะเดินเชิดออกไปโดยมีแก้วและโทโมะเดินตามไป
ติดๆ
“แหม คนหนึ่งก็สวยหวาน อีกคนก็สวย เปรี้ยว น่าสนทั้งคู่แฮะ”แบงค์พูดแล้วยิ้มออกมาอย่างเจ้า
เล่ห์
“มาแล้วค่ะพ่อ แม่”เมื่อฟางกลับเข้ามาในบ้าน เฟย์ก็รีบวิ่งแจ้นไปบอกพ่อกับแม่ทันที
“นี่อะไรกันคะ แค่ฟางหายไปไม่ถึงวันก็รีบพาคนมารอต้อนรับเลยหรอ”ฟางพูด
“วันนี้ไปก่อเรื่องแกล้งฝ้ายอะไรเค้ามาล่ะ”นายธีร์รีบว่าลูกสาวทันที ทำให้ฟางหันไปมองฝ้ายที่ยืน
ข้างป๊อปปี้ก็เบ้ปาก
“นี่คงจะร้องไห้วิ่งแจนไปฟ้องแล้วล่ะสิ หึ”ฟางมองไปทางฝ้ายแล้วรีบว่าทันที
“ไม่ใช่นะคะพี่ฟาง ฝ้ายไม่ได้บอกพ่อ”ฝ้ายรีบพูดเพราะ คนที่บอกก็คือเฟย์ที่โมโหแทนเธอนั่นเอง
“ใครจะมาบอกพ่อมันไม่สำคัญหรอก แต่ที่สำคัญคือเราไปรังแกฝ้ายเค้าแบบนั้นทำไม”นายธีร์รีบว่า
“พ่อก็ถามลุกสาวสุดที่รักพ่อสิคะว่ามาวุ่นวายกับฟางทำไม ฟางไม่ชอบคนจุ้นจ้าน”ฟางว่า
“จริงค่ะพ่อ ที่ฝ้ายโดนแบบนี้ก็เพราะว่าฝ้ายไปวุ่นวายให้พี่ฟางต้องรำคาญน่ะค่ะ”ฝ้ายพูด
“พี่ฝ้าย พี่ฝ้ายไม่จำเป็นต้องออกรับแทนคนนิสัยแย่ๆแบบนี้นะคะ”เฟย์โวยวาย
“นี่หนู เค้ากำลังพูดกันอยู่ นี่ก็มาสอดจริงๆ มันใช่เรื่องมั้ย”ป้าฝนรีบว่าเฟย์
“ไม่รู้ล่ะ เราทำเกินไป เราต้องขอโทษฝ้ายเค้า ที่ไปแกล้งแบบนั้น”นายธีร์รีบพูด
“ไม่ขอโทษ เพราะฟางไม่ได้แกล้ง แต่ฟางเอาจริง”ฟางรีบว่าแล้วกอดอกไม่ยอมขอโทษ
“นี่คุณ แต่ที่คุณทำนั่นมันก็เกินไปจริงๆนะ คุณฝ้ายเค้าเป็นน้องแท้ๆคุณนะ”ป๊อปปี้รีบพูด
“น้องแท้ๆงั้นหรอ ก็อีแค่คนหน้าเหมือนเท่านั้นล่ะ เพราะชั้นไม่มีน้อง”ฟางรีบว่าทันที
“พี่ฟาง”ฝ้ายที่ได้ยินเช่นนั้นก็ร้องไห้ออกมาด้วยความเสียใจ ที่พี่สาวไม่ยอมรับตัวเอง
“ยัยฟาง มันจะมากไปแล้วนะ นี่รู้ตัวมั้ยว่าพูดอะไรออกมา”นายธีร์รีบว่าลูกสาวทันที
“รู้ตัวสิคะ ก็มีสติครบทุกอย่าง และก็รู้ด้วยว่าตัวเองเกิดมาไม่มีพ่อเหมือนกัน”ฟางรีบว่า
เพี้ยะ
นายธีร์ได้ยินเช่นนั้นก็เผลอตบหน้าลูกสาวท่ามกลางความตกใจของทุกคน
“นี่ธีร์ มันจะมากไปแล้วนะที่ใช่กำลังกับฟางแบบนี้ ชั้นเป็นป้าที่เลี้ยงเค้ามาตั้งแต่เล็กจนโตชั้นยังไม่
เคยตบตีหลานชั้นเลยนะ”ป้าฝนตกใจรีบดึงฟางไปกอดแน่นก่อนจะรีบว่านายธีร์ด้วยความโมโห
“ก็เพราะพี่ฝนไม่ทำอะไรฟางแบบนี้สิครับ เลยไม่ความเคารพ ไม่มีมารยาท”นายธีร์ว่า
“ค่ะ ฟางมันไม่มีมายาท ฟางมันไม่ดี ฟางมันเป็นลูกชั่วๆที่พ่อทอดทิ้ง พอใจรึยังคะ”ฟางย้อนพ่อตัว
เอง
“ยัยฟาง หยุดก้าวร้าวกับพ่อแบบนี้นะ”นายธีร์โมโห ก็รีบว่าลูกสาวเสียงดัง
“พ่อคะ อย่าว่าพ่างเลยค่ะ”ฝ้ายที่เห็นพ่อกับพี่สาวฝาแฝดตัวเองทะเลาะกันก็รีบห้าม
“ไม่ต้องมาทำตัวเป็นคนดีหน่อยเลย น่ารำคาญ”ฟางหันขวับไปว่าใส่ฝ้ายอีกครั้ง
เพี้ยะ
นายธีร์เห็นฟางตะคอกใส่ฝ้ายก็ตบหน้าฟางอีกครั้ง จนคราวนี้ฟางถึงกับเลือดกลบปาก
“ฟาง เลือด ธีร์นี่มันจะมากไปแล้วนะ แกตบลูกจนเลือดออกงั้นหรอ”ป้าฝนตกใจรีบว่าทันที
“ถ้าเกลียดกันมากขนาดนี้ ฟางไปก็ได้”ฟางอึ้งไม่คิดว่าจะถูกตบจนเลือดออกก็รีบวิ่งออกไปจาก
บ้านทันที
“พี่ฟาง เดี๋ยวก่อนค่ะพี่ฟาง”ฝ้ายตกใจรีบวิ่งตามพี่สาวออกไปทันที
“คุณฝ้าย เดี๋ยวครับ”ป๊อปปี้ตกใจที่เห็นฝ้ายวิ่งออกไปก็รีบวิ่งตามไปเพราะกลัวฟางจะทำร้ายฝ้ายอีก
ครั้ง
“ใช่สิ ชั้นมันลูกชังไม่ใช่ลูกรัก พ่อถึงไม่เคยสนใจใยดีชั้นเลย”ฟางวิ่งมาตรงท่าน้ำใกล้ๆกับที่จอด
เรือถีบในบึงแล้วพูดก่อนจะทรุดลงนั่งร้องไห้ตรงนั้น พลางมองเงาตัวเองที่สะท้อนในน้ำแล้วปาด
น้ำตาทิ้ง
“พี่ฟาง นั่นพี่ฟางจะทำอะไรคะ อย่านะ”ฝ้ายที่วิ่งมาแล้วเห็นฟางก็เข้าใจว่าฟางจะโดดน้ำก็ร้องห้าม
“โอ๊ย จะตามมาทำไม ออกไปนะ ชั้นอยากอยู่คนเดียว”ฟางรีบลุกแล้วหันไปว่าใส่ฝ้าย
“พี่ฟาง ทำอะไรคะ อย่าคิดสั้นนะคะ พี่ฟางอย่าไปคิดมากกับที่พ่อเมื่อกี้เลยนะคะ”ฝ้ายพยายามพูด
“ชั้นจะเป็นอะไร มันก็เรื่องของชั้นเธอไม่ต้องมายุ่ง ออกไปซะ”ฟางโมโห ยิ่งไล่ฝ้ายออกไป
“ไม่ค่ะ ฝ้ายจะไม่ไหนทั้งนั้น ไม่ว่าพี่ฟางจะรำคาญหรือไล่ยังไงนะ ฝ้ายก็ไม่ไป”ฝ้ายพูด
“โอ๊ย เธอนี่มันเกิดเป็นปลิงจริงๆ น่ารำคาญ อยากอยู่ที่นี่ใช่มั้ย เออ ชั้นไปก็ได้”ฟางว่าก็จะเดินไป
“พี่ฟางไปไหนคะ ว้าย”ฝ้ายรีบคว้าข้อมือฟางไว้อย่างแรง ก่อนที่ทั้งคู่จะเสียหลัก
ตู้ม
ฟางและฝ้ายตกลงไปในบึงทั้งคู่
“เธอนี่มันน่ารำคาญ น่าเบื่อ รู้มั้ยชุดชั้นมันแพงมากนะ”ฟางบ่นไม่หยุดเมื่อว่ายมาถึงฝั่ง
“พี่ฟาง แค่กๆ ช่วยฝ้ายด้วย”ฝ้ายที่ว่ายน้ำไม่เป็นก็ตีตัวเองแล้วขอความช่วยเหลือจากฟาง
“นอกจากน่ารำคายแล้วยังเป็นตัวปัญหาให้ชั้นอีกนะ”ฟางพูดก่อนจะว่ายไปช่วยฝ้ายขึ้นมากน้ำทันที
“คุณฝ้าย คุณฟาง”ป๊อปปี้ที่วิ่งกระหืดหอบเข้ามาเห็นฟางที่ช่วยฝ่ายขึ้นฝั่งมาก็ตกใจ
“มาก็ดีละ มาเอายัยตัวปัญหานี่ไปจากชั้นที น่ารำคาญ”ฟางว่าก่อนจะเดินหนี
“นี่คุณเกลียดน้องตัวเองมากถึงขนาดทำร้ายจนต้องตกน้ำเลยหรอ คุณนี่มันใจร้ายเหมือนแม่มด
จริง”ป๊อปปี้พูด
“เออ เกลียดมาก น่ารำคาญ น่าเบื่อ”ฟางว่าก่อนจะเดินหนีป๊อปปี้และฝ้ายออกไป
“อย่าไปว่าพี่ฟางเลยค่ะ มันเป็นอุบัติเหตุ เค้าไม่เกลียดฝ้ายหรอก ไม่อย่างงั้น เค้าคงปล่อยให้ฝ้าย
จมน้ำไปต่อหน้าต่อตาแล้วค่ะ”ฝ้ายพูด ก่อนที่ป๊อปปี้จะอึ้ง เพราะเมื่อกี้ เขาเองก็ว่าเธอไปเหมือนกัน
งานนี้ต้องอุบไว้ก่อนว่าป๊อปจะคู่กับใคร ฝ้าย รึฟาง ปล่อยให้รีดเดอร์เดากันไป
แต่บอกเลยว่าNCอ่ะ คงอีกนานนะ
ชอบไม่ชอบที่ฟางร้ายยังไงก็ช่วยคอมเม้นกันด้วยนะคะ อยากรู้ความเห็นกันจริงๆ
ว่าโอเคมั้ยอ่ะ อัพอ่ะอัพแน่นอน บอกเลบ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
