แฝดริษยา
เขียนโดย Chapond
วันที่ 7 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 02.51 น.
แก้ไขเมื่อ 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 23.55 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
57) 57 ปากแข็งทั้งคู่
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“ฟาง”เมื่อป๊อปปี้กระเผลกตัวเองมาเปิดประตูก็อึ้งเมื่อเห็นฟางยืนกอดอกอยู่หน้าห้อง
“หึ ขาเจ็บแบบนี้ก็ยังมีหน้าเมาเหมือนหมาอีกนะ นายนี่มันแย่ริงๆ”ฟางที่เดินเข้ามาในห้องเห็น
กระป๋องเบียร์ก็อดจะว่าไม่ได้ก่อนจะเก็บกระป๋องเบียร์ให้
“นี่ถ้าจะมาว่าแค่นี่ก็กลับไปนอนเถอะ’ป๊อปปี้ไล่
“ที่ชั้นมาที่คืนนี้ชั้นไม่ได้มาว่านายแค่นี้แน่ เพราะชั้นจะมาตกลงกับนาย”ฟางนึกได้ก็รีบว่า
“ทำไม รึว่าเธอยินดีที่จะกลับไปกับชั้นแล้วงั้นสิ”ป๊อปปี้รีบพูดอย่างดีใจ
“ไม่มีวันซะหรอก นายนี่อย่าหลงตัวเองหน่อยเลย ทำไมชั้นต้องกลับไปด้วย”ฟางว่า
“แต่พ่อเธอคิดถึงเธอมากนะ อย่างน้อยมรดกทั้งหมดก็เป็นของเธอนะฟาง กลับบ้านไปช่วยเฟย์
ดูแลกิจการดีกว่า”ป๊อปปี้พูด
“แต่อยู่ที่นี่ชั้นกำลังจะแต่งงานใหม่นะ”ฟางยังดื้อไม่ยอมป๊อปปี้
“นี่จะแต่งงานกับไอ้บึกนั่นจริงๆรึไงห้ะ เจอกันไม่นานนี่ก็จะโร่ไปหาเค้า อย่าง่ายไปหน่อย
เลย”ป๊อปปี้ว่า
เพี้ยะ
ฟางโกรธที่ป๊อปปี้ยังคงปากร้ายว่าเธอเหมือนเดิมก็ตบหน้าชายหนุ่มทันที
“ไม่ต้องมาทำเป็นพูดดี ชั้นจะเป็นยังไงมันก็เรื่องของชั้น นายอย่ามาพูดดี ที่ชั้นมา เพราะชั้นจะมา
ตกลงนายในเรื่องของเฟิร์ส ชั้นตั้งใจแล้วว่า ชั้นจะแต่งงานแล้วเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่นี่ในชื่อของอาฉิง
ดังนั้น เต้ยก็จะรับเฟิร์สไว้เป็นลูกเลี้ยงหลังจากแต่งงาน ส่วนนายก็กลับไปแต่งงานกับคนที่แม่นาย
หาให้ซะ ว้าย”ฟางว่า ทำให้ป๊อปปี้กระชากฟางมากอดแน่น
“ไม่มีวันหรอก ชั้นคือพ่อของเฟิร์สนะ ชั้นต้องมีสิทธิ์ในตัวลูก เหมือนที่ชั้นมีสิทธิ์ในตัวแม่เฟิร์สนั่น
ล่ะ”ป๊อปปี้ว่า
“ไม่ ชั้นจะไม่มีวันยอมนายอีกแล้ว ตอนนี้ทุกอย่างถือว่าจบกันแล้ว อย่ามายุ่งกันอีก”ฟางพูดก่อนจะ
ผลักป๊อปปี้จนล้ม
“โอ้ย”ด้วยที่ขาป๊อปปี้ยังไม่หายทำให้ป๊อปปี้ล้มลงไปง่ายๆก่อนที่ชายหนุ่มจะแกล้งร้องโอดโอย
“ป๊อปปี้ นายเป็นยังไงบ้าง ชั้นขอโทษ”ฟางตกใจนึกขึ้นได้ว่าชายหนุ่มเจ็บตัวอยู่ก็ประคองขึ้นมานั่ง
ที่เตียง
“ว้าย จะทำอะไรน่ะ ปล่อยชั้นนะ”ฟางร้องเมื่ป๊อปปี้ผลักร่างบางลงไปนอนแล้วรีบขึ้นคร่อมไว้
“ไม่กลับไปกับชั้นไม่พอ ยังจะให้ไอ้บึกนั่นมารับลูกชั้นเป็นลูกเลี้ยงโดยที่ชั้นเป็นพ่อแท้ๆไม่มีสิทธิ์
อะไรในตัวเค้าเลยสักอย่างเนี่ยนะ เธอมันใจร้ายฟาง ใจร้ายที่สุด”ด้วยความเมาทำให้ป๊อปปี้ระบาย
ความในใจออกมา
“ใครกันแน่ที่ทำให้ชั้นต้องใจร้าย เพราะนายนั่นล่ะ ชั้นเกลียดนาย”ฟางพยายามขืนตัวแล้วพูด
“เกลียดงั้นหรอ แต่กับมัน หรือใครคนอื่นกลับดีไปหมด เออใช่ ชั้นมันเลวมากในสายตาเธอ ชั้นมัน
ชั่วและก็ใจร้ายสำหรับเธอ อยากะทำอะไรกับคนเลวๆคนนี้อีกก็เชิญ เพราะแค่นี้ชั้นก็เหมือนตกนรก
ทั้งเป็นอยู่แล้วนิ อยากจะกลับตัว รับผิดชอบดูแลเธอ เธอก็ไม่ต้องการและเอาลูกไปให้คนอื่น
เลี้ยง”ป๊อปปี้ที่น้อยใจฟางก็พรั่งพรูคำพูดออกมาพร้อมน้ำตาของเขา
“ปะ ป๊อปปี้”ฟางอึ้งไม่คิดว่าป๊อปปี้จะร้องไห้ออกมาเพราะเธอก็เอื้อมมือมาเช็ดน้ำตาให้เขา แล้ว
ภาพวันเก่าๆที่ป๊อปปี้เคยจับตัวเธอไปก็ฉายเข้ามาในหัวของฟาง ภาพที่ป๊อปปี้เสียใจนเมามายแล้ว
มีเธอปลอบใจ
“ขอได้มั้ย แค่จูบเดียวเท่านั้น”ป๊อปปี้พูดขึ้นแล้วสบตากับร่างบางข้างใต้
“คงจะเห็นชั้นเป็นเงาของฝ้ายสินะ อื้ออ”ฟางที่เข้าใจว่าอย่างงั้นก็พูดออกมาก่อนจะถูกป๊อปปี้ช้อน
ใบหน้าของร่างบางมาจูบอย่างอ่อนโยน ก่อนที่ชายหนุ่มจะสอดลิ้นเข้าไปหยอกล้อในโพรงปาก
หวานอย่างช่ำชอง ทำให้ฟางที่ตกใจเล็กน้อยเริ่มเคลิ้มไปตามรสจูบนี้ก่อนจะเอามือโอบกอดร่างสูง
ไว้ เข่นเดียวกับป๊อปปี้ที่เอามือหนาลูบไล้ไปทั่วตัวของฟางซึ่งคล้ายกับน้ำมันที่ราดบนกองไฟที่
กำลังจะมอดให้กลับมาครุกรุ่นอีกครั้ง ก่อนที่ฟางจะเอามือลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังของป๊อปปี้
“อื้มม”ฟางที่เริ่มเคิล้มและปล่อยทุกอย่างไปตามความต้องการในส่วนลึกของหัวใของเธอก็หลับตา
พริ้ม ปล่อยให้ชายหนุ่ม ค่อยๆจัดการถอดเสื้อผ้าของเธอทีละชิ้นละชิ้นจนร่างกายของเธอเปลือย
เปล่า ป๊อปปี้มองฟางในร่างเปลือยก็หน้าแดง ก่อนที่จะก้มลงดูดเม้มอกสวยแล้วไล้ลงมาต่ำลง
เรื่อยๆจนถึงหน้าท้องแบนเรียบ แล้วจูบลงมาทำให้ร่างบางเริ่มขนลุกซู่เมื่อ ร่างสูงจูบไล้ลงมาใกล้
ถึงแกนกลางความสาวของเธอ ป๊อปปี้ไม่รอช้ารีบใช้ลิ้นเข้าไปหยอกล้อกับกลีบกุหลาบสีหวานของ
ฟาง
“อ๊ะ”ฟางเริ่มร้องครางออกมาเมื่อถูกชายหนุ่มปรนเปรอ จนร่างกายของเธอเริ่มบิดเกร็งด้วย
ความเสียว
“ชั้นขอนะคืนนี้”เมื่อเห็นว่าฟางนั้นเต็มไปด้วยอารมณ์ที่ครุกรุ่นป๊อปปี้ก็ไม่รอช้ารีบจัดการเสื้อผ้าบน
ร่างกายของเขาออกไป พ้นๆทางก่อนที่จะกระซิบข้างหูฟาง ตอนนี้เขาไม่สนอะไรอีกแล้ว เขา
ต้องการแค่เธอคนเดียวเท่านั้น
“อ๊ะ”ฟางลืมตาขึ้นเมื่อรู้สึกถึงบางอย่างสอดเข้ามาในร่างกายของเธอก่อนท่ะกอดร่างสูงแน่น เพราะ
ถึงแม้เธอจะไม่ใช่สาวบริสุทธิ์ผ่านการมีลูกมาแล้วก็ตามแต่2ปีที่ผ่านมาเธอก็ไม่เคยผ่านมือชายใด
มาเลยนอกจากป๊อปปี้ ส่วนป๊อปปี้ยิ้มออกมาเมื่อรู้สึกได้ว่าฟางนั้นไม่เคยมีใครผ่านเข้ามานอกจาก
เขา ก็เริ่มขยับสะโพกเข้าออกให้เร็วขึ้น
“อ๊ะ อ๊ะ ฟาง”ป๊อปปี้ที่รู้สึกถึงภายในตัวของฟางเริ่มตอดรัดแกนกลางของเขาก็ร้องครางออกมา
อย่างพอใจ
“อ๊ะ อ๊ะ”ฟางร้องครางเมื่อจู่ๆป๊อปปี้ก็พลิกให้ตัวของเธอมาอยู่บนตัวของเขาก่อนที่ฟางจะขยับ
สะโพกตัวเองเร็วขึ้น แล้วหลับตาพริ้มขณะที่เด้งสะโพกรับกับชายหนุ่มนั้น ป๊อปปี้มองร่างบางที่เด้ง
บนตัวเขาก็ทนไม่ไหวดึงฟางมาจูบอย่างร้อนแรง เช่นเดียวกับฟางที่เอามือโอบรอบลำคอของของ
ป๊อปปี้เพื่อจูบตอบชายหนุ่มทันที
“อ๊ะท ปะ ป๊อปปี้ มะ ไม่ไหวแล้ว”ฟางร้องครางออกมาเมื่อป๊อปปี้พลิกตัวเองมาอยู่เหนือร่างบาง
แล้วขยับสะโพก
“อะ อดทนอีกนิดนะ ใกล้แล้วเหมือนกัน”ป๊อปปี้ร้องครางแล้วเริ่มขยับสะโพกเข้าออกให้เร็วกว่าเดิม
“อ๊า”ป๊อปปี้และฟางร้องครางออกมาพร้อมกันเมื่อเขาและเธอถึงฝั่งฝันพร้อมกันก่อนที่ชายหนุ่มจะ
หอบหายใจแล้วพลิกตัวมานอนข้างฟางแล้วดึงไปกอดแน่นไม่ยอมปล่อย เมื่อเกมส์รักทั้งคู่ผ่านพ้น
ไป สติและความรู้สึกผิดชอบชั่วดีก็เข้ามา
“ถ้าพอใจนายแล้วชั้นะกลับ แต่ไม่มีวันที่ชั้นจะทำแบบนี้อีก เพราะชั้นไม่อยากทำผิดต่อใคร”ฟางที่
มองแหวนหมั้นที่เต้ยหมั้นเธอก็ซึมลงไปก่อนจะปรับน้ำเสียงให้เป็นเหมือนเดิมแล้วพูดก่อนจะลุกขึ้น
นั่ง
“ไม่ ชั้นจะไม่ยอมให้เธอไปไหนทั้งนั้น เธอไม่มีสิทธิ์เพราะเธอคือเมียชั้น”ป๊อปปี้พูดแล้วดึงฟางมาก
อด
“แต่ชั้นไม่อยากเป็นเงาของใครทั้งนั้นนะ”ฟางทุบอกกว้างแล้วว่าป๊อปปี้ก่อนจะดิ้นแต่ป๊อปปี้กลับไม่
ปล่อย
“เธอไม่ใช่เงาของใคร เธอเป็นเมียชั้น เป็นของชั้นคนเดียวเท่านั้นฟาง เธอต้องมีแค่ชั้น
เท่านั้น”ป๊อปปี้กอดฟางแน่นแล้วพูดก่อนจะจูบที่หน้าผากของฟาง ทำให้ฟางใจเต้นรัวและหน้าแดง
กับการกระทำของป๊อปปี้ก่อนจะหลับตาลงด้วยความเพลีย
ปังๆๆๆ
เสียงเคาะประตูเสียงดังดังขึ้นในเช้าวันใหม่ทำให้ฟางและป๊อปปี้ที่นอนกอดกันลืมตาขึ้นมา
“ไอ้ป๊อป ล๊อคประตูทำไมวะ ลำพังแค่ล๊อคน่ะพอเปิดได้ แต่แกกลับลงกลอนไว้เลยนี่หว่า”เสียง
ของเขื่อนตะโกนเข้ามา
“นี่ป๊อปปี้ นายป่วยอยู่ไม่ใช่หรอ แล้วล๊อคประตูทำไมเดี๋ยวเป็นอะไรชึ้นมาใครจะช่วยได้ทัน”โทโมะ
ที่มาถึงก็พูดขึ้น
“ทำไงดีๆ ข้างนอกมีคนเยอะแยะไปหมดเลย”ฟางที่รวบผ้าห่มแล้วคิดหนัก
“ก็ไม่ต้องทำอะไรไง ข้างนอกก็คนกันเองทั้งนั้น มีเพื่อนเรา เดี๋ยวออกไปก็ถือซะว่าเปิดตัวให้ทุกคน
เข้าใจว่าเราน่ะเคลียร์กันแล้ว หลังจากนั้นเราก็กลับเขาใหญ่แล้วเธอก็แต่งงานกับชั้น แค่นี้
เอง”ป๊อปปี้พูดอย่างไม่คิดมาก
“นี่ไม่ต้องมาพูดดี ใครกันจะแต่งงานกับนายไม่ทราบ”ฟางทุบเข้าที่แขนป๊อปปี้แล้วว่า
“ก็เธอไง นี่หรือจะรอให้มันป่องอีกรอบล่ะ เดี๋ยวใส่ชุดเจ้าสาวไม่สวยนะ”ป๊อปปี้พูดแล้วยักคิ้วกวนๆ
ใส่ฟาง
“นายนี่มัน นี่แน่ะ”ฟางหน้าแดงจัดก่อนจะทุบเข้าที่กลางหลังป๊อปปี้อย่างเต็มแรงจนชายหนุ่มร้อง
เสียงหลง
“คุณป๊อป เกิดอะไรขึ้นน่ะครับ เป็นอะไรรึเปล่าร้องเสียงดังเลย เปิดประตูหน่อยเถอะครับ”เวฟได้ยิน
เสียงก็ตะโกนเสียงดัง
“นี่คุณป๊อป คุณเปิดประตูเดี๋ยวนี้นะ คุณได้เอาฟางไปรึเปล่า”เต้ยที่ตามเวฟมาก็ตะโกนอย่างไม่
พอใจ
“โอ้โห คราวนี้ไอ้บึกถึงขั้นมาหาชั้นเลยหรอ ดีจะได้เคลียร์ๆเป็นเรื่องๆไป”ป๊อปปี้รีบนุ่งผ้าเช็ดตัว
แล้วกะเผลกไปที่ประตู
“อย่านะ ชั้นของร้อง อย่าแกล้งชั้นแบบนี้ป๊อปปี้”ฟางตกใจรีบกุมผ้าห่มแล้วไปรั้งชายหนุ่มไว้
“นี่ ทำไมเงียบไปล่ะ หรือว่านายเอาฟางมาซ่อนในห้องนี้ ดี งั้นชั้นจะพังประตูเข้าไปเดี๋ยวนี้ล่ะ”เต้ย
ที่เงี่ยหูฟังแล้วเหมือนได้ยินเสียงป๊อปปี้คุยกับใครก็โวยวายจะทุบประตู ฟางและป๊อปปี้มองหน้ากัน
อย่างตกใจ
ฉับบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
นี่คือการเคีลยร์กันของคู่นี้สินะ แม้ะปากแข็งกันอยุ่ก็ตาม555555
งานนี้จะยังปากเเจ็งกันอยู่มั้ยน้ออออ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ