แฝดริษยา

9.4

เขียนโดย Chapond

วันที่ 7 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 02.51 น.

  62 ตอน
  931 วิจารณ์
  162.06K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 23.55 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

57) 57 ปากแข็งทั้งคู่

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฟาง”เมื่อป๊อปปี้กระเผลกตัวเองมาเปิดประตูก็อึ้งเมื่อเห็นฟางยืนกอดอกอยู่หน้าห้อง

 

 

 

 

 

“หึ ขาเจ็บแบบนี้ก็ยังมีหน้าเมาเหมือนหมาอีกนะ นายนี่มันแย่ริงๆ”ฟางที่เดินเข้ามาในห้องเห็น

กระป๋องเบียร์ก็อดจะว่าไม่ได้ก่อนจะเก็บกระป๋องเบียร์ให้

 

 

 

 

 

“นี่ถ้าจะมาว่าแค่นี่ก็กลับไปนอนเถอะ’ป๊อปปี้ไล่

 

 

 

 

 

 

“ที่ชั้นมาที่คืนนี้ชั้นไม่ได้มาว่านายแค่นี้แน่ เพราะชั้นจะมาตกลงกับนาย”ฟางนึกได้ก็รีบว่า

 

 

 

 

 

“ทำไม รึว่าเธอยินดีที่จะกลับไปกับชั้นแล้วงั้นสิ”ป๊อปปี้รีบพูดอย่างดีใจ

 

 

 

 

 

“ไม่มีวันซะหรอก นายนี่อย่าหลงตัวเองหน่อยเลย ทำไมชั้นต้องกลับไปด้วย”ฟางว่า

 

 

 

 

 

“แต่พ่อเธอคิดถึงเธอมากนะ อย่างน้อยมรดกทั้งหมดก็เป็นของเธอนะฟาง กลับบ้านไปช่วยเฟย์

ดูแลกิจการดีกว่า”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

“แต่อยู่ที่นี่ชั้นกำลังจะแต่งงานใหม่นะ”ฟางยังดื้อไม่ยอมป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

“นี่จะแต่งงานกับไอ้บึกนั่นจริงๆรึไงห้ะ เจอกันไม่นานนี่ก็จะโร่ไปหาเค้า อย่าง่ายไปหน่อย

เลย”ป๊อปปี้ว่า

 

 

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

 

 

ฟางโกรธที่ป๊อปปี้ยังคงปากร้ายว่าเธอเหมือนเดิมก็ตบหน้าชายหนุ่มทันที

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องมาทำเป็นพูดดี ชั้นจะเป็นยังไงมันก็เรื่องของชั้น นายอย่ามาพูดดี ที่ชั้นมา เพราะชั้นจะมา

ตกลงนายในเรื่องของเฟิร์ส ชั้นตั้งใจแล้วว่า ชั้นจะแต่งงานแล้วเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่นี่ในชื่อของอาฉิง

ดังนั้น เต้ยก็จะรับเฟิร์สไว้เป็นลูกเลี้ยงหลังจากแต่งงาน ส่วนนายก็กลับไปแต่งงานกับคนที่แม่นาย

หาให้ซะ ว้าย”ฟางว่า ทำให้ป๊อปปี้กระชากฟางมากอดแน่น

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่มีวันหรอก ชั้นคือพ่อของเฟิร์สนะ ชั้นต้องมีสิทธิ์ในตัวลูก เหมือนที่ชั้นมีสิทธิ์ในตัวแม่เฟิร์สนั่น

ล่ะ”ป๊อปปี้ว่า

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ ชั้นจะไม่มีวันยอมนายอีกแล้ว ตอนนี้ทุกอย่างถือว่าจบกันแล้ว อย่ามายุ่งกันอีก”ฟางพูดก่อนจะ

ผลักป๊อปปี้จนล้ม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“โอ้ย”ด้วยที่ขาป๊อปปี้ยังไม่หายทำให้ป๊อปปี้ล้มลงไปง่ายๆก่อนที่ชายหนุ่มจะแกล้งร้องโอดโอย

 

 

 

 

 

 

“ป๊อปปี้ นายเป็นยังไงบ้าง ชั้นขอโทษ”ฟางตกใจนึกขึ้นได้ว่าชายหนุ่มเจ็บตัวอยู่ก็ประคองขึ้นมานั่ง

ที่เตียง

 

 

 

 

 

 

 

“ว้าย จะทำอะไรน่ะ ปล่อยชั้นนะ”ฟางร้องเมื่ป๊อปปี้ผลักร่างบางลงไปนอนแล้วรีบขึ้นคร่อมไว้

 

 

 

 

 

 

“ไม่กลับไปกับชั้นไม่พอ ยังจะให้ไอ้บึกนั่นมารับลูกชั้นเป็นลูกเลี้ยงโดยที่ชั้นเป็นพ่อแท้ๆไม่มีสิทธิ์

อะไรในตัวเค้าเลยสักอย่างเนี่ยนะ เธอมันใจร้ายฟาง ใจร้ายที่สุด”ด้วยความเมาทำให้ป๊อปปี้ระบาย

ความในใจออกมา

 

 

 

 

 

 

 

“ใครกันแน่ที่ทำให้ชั้นต้องใจร้าย เพราะนายนั่นล่ะ ชั้นเกลียดนาย”ฟางพยายามขืนตัวแล้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

“เกลียดงั้นหรอ แต่กับมัน หรือใครคนอื่นกลับดีไปหมด เออใช่ ชั้นมันเลวมากในสายตาเธอ ชั้นมัน

ชั่วและก็ใจร้ายสำหรับเธอ อยากะทำอะไรกับคนเลวๆคนนี้อีกก็เชิญ เพราะแค่นี้ชั้นก็เหมือนตกนรก

ทั้งเป็นอยู่แล้วนิ อยากจะกลับตัว รับผิดชอบดูแลเธอ เธอก็ไม่ต้องการและเอาลูกไปให้คนอื่น

เลี้ยง”ป๊อปปี้ที่น้อยใจฟางก็พรั่งพรูคำพูดออกมาพร้อมน้ำตาของเขา

 

 

 

 

 

 

 

“ปะ ป๊อปปี้”ฟางอึ้งไม่คิดว่าป๊อปปี้จะร้องไห้ออกมาเพราะเธอก็เอื้อมมือมาเช็ดน้ำตาให้เขา แล้ว

ภาพวันเก่าๆที่ป๊อปปี้เคยจับตัวเธอไปก็ฉายเข้ามาในหัวของฟาง ภาพที่ป๊อปปี้เสียใจนเมามายแล้ว

มีเธอปลอบใจ

 

 

 

 

 

 

“ขอได้มั้ย แค่จูบเดียวเท่านั้น”ป๊อปปี้พูดขึ้นแล้วสบตากับร่างบางข้างใต้

 

 

 

 

 

 

 

“คงจะเห็นชั้นเป็นเงาของฝ้ายสินะ อื้ออ”ฟางที่เข้าใจว่าอย่างงั้นก็พูดออกมาก่อนจะถูกป๊อปปี้ช้อน

ใบหน้าของร่างบางมาจูบอย่างอ่อนโยน ก่อนที่ชายหนุ่มจะสอดลิ้นเข้าไปหยอกล้อในโพรงปาก

หวานอย่างช่ำชอง ทำให้ฟางที่ตกใจเล็กน้อยเริ่มเคลิ้มไปตามรสจูบนี้ก่อนจะเอามือโอบกอดร่างสูง

ไว้ เข่นเดียวกับป๊อปปี้ที่เอามือหนาลูบไล้ไปทั่วตัวของฟางซึ่งคล้ายกับน้ำมันที่ราดบนกองไฟที่

กำลังจะมอดให้กลับมาครุกรุ่นอีกครั้ง ก่อนที่ฟางจะเอามือลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังของป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

“อื้มม”ฟางที่เริ่มเคิล้มและปล่อยทุกอย่างไปตามความต้องการในส่วนลึกของหัวใของเธอก็หลับตา

พริ้ม ปล่อยให้ชายหนุ่ม ค่อยๆจัดการถอดเสื้อผ้าของเธอทีละชิ้นละชิ้นจนร่างกายของเธอเปลือย

เปล่า ป๊อปปี้มองฟางในร่างเปลือยก็หน้าแดง ก่อนที่จะก้มลงดูดเม้มอกสวยแล้วไล้ลงมาต่ำลง

เรื่อยๆจนถึงหน้าท้องแบนเรียบ แล้วจูบลงมาทำให้ร่างบางเริ่มขนลุกซู่เมื่อ ร่างสูงจูบไล้ลงมาใกล้

ถึงแกนกลางความสาวของเธอ ป๊อปปี้ไม่รอช้ารีบใช้ลิ้นเข้าไปหยอกล้อกับกลีบกุหลาบสีหวานของ

ฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ”ฟางเริ่มร้องครางออกมาเมื่อถูกชายหนุ่มปรนเปรอ จนร่างกายของเธอเริ่มบิดเกร็งด้วย

ความเสียว

 

 

 

 

 

 

“ชั้นขอนะคืนนี้”เมื่อเห็นว่าฟางนั้นเต็มไปด้วยอารมณ์ที่ครุกรุ่นป๊อปปี้ก็ไม่รอช้ารีบจัดการเสื้อผ้าบน

ร่างกายของเขาออกไป พ้นๆทางก่อนที่จะกระซิบข้างหูฟาง ตอนนี้เขาไม่สนอะไรอีกแล้ว เขา

ต้องการแค่เธอคนเดียวเท่านั้น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ”ฟางลืมตาขึ้นเมื่อรู้สึกถึงบางอย่างสอดเข้ามาในร่างกายของเธอก่อนท่ะกอดร่างสูงแน่น เพราะ

ถึงแม้เธอจะไม่ใช่สาวบริสุทธิ์ผ่านการมีลูกมาแล้วก็ตามแต่2ปีที่ผ่านมาเธอก็ไม่เคยผ่านมือชายใด

มาเลยนอกจากป๊อปปี้ ส่วนป๊อปปี้ยิ้มออกมาเมื่อรู้สึกได้ว่าฟางนั้นไม่เคยมีใครผ่านเข้ามานอกจาก

เขา ก็เริ่มขยับสะโพกเข้าออกให้เร็วขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ อ๊ะ ฟาง”ป๊อปปี้ที่รู้สึกถึงภายในตัวของฟางเริ่มตอดรัดแกนกลางของเขาก็ร้องครางออกมา

อย่างพอใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ อ๊ะ”ฟางร้องครางเมื่อจู่ๆป๊อปปี้ก็พลิกให้ตัวของเธอมาอยู่บนตัวของเขาก่อนที่ฟางจะขยับ

สะโพกตัวเองเร็วขึ้น แล้วหลับตาพริ้มขณะที่เด้งสะโพกรับกับชายหนุ่มนั้น ป๊อปปี้มองร่างบางที่เด้ง

บนตัวเขาก็ทนไม่ไหวดึงฟางมาจูบอย่างร้อนแรง เช่นเดียวกับฟางที่เอามือโอบรอบลำคอของของ

ป๊อปปี้เพื่อจูบตอบชายหนุ่มทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะท ปะ ป๊อปปี้ มะ ไม่ไหวแล้ว”ฟางร้องครางออกมาเมื่อป๊อปปี้พลิกตัวเองมาอยู่เหนือร่างบาง

แล้วขยับสะโพก

 

 

 

 

 

 

 

 

“อะ อดทนอีกนิดนะ ใกล้แล้วเหมือนกัน”ป๊อปปี้ร้องครางแล้วเริ่มขยับสะโพกเข้าออกให้เร็วกว่าเดิม

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊า”ป๊อปปี้และฟางร้องครางออกมาพร้อมกันเมื่อเขาและเธอถึงฝั่งฝันพร้อมกันก่อนที่ชายหนุ่มจะ

หอบหายใจแล้วพลิกตัวมานอนข้างฟางแล้วดึงไปกอดแน่นไม่ยอมปล่อย เมื่อเกมส์รักทั้งคู่ผ่านพ้น

ไป สติและความรู้สึกผิดชอบชั่วดีก็เข้ามา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าพอใจนายแล้วชั้นะกลับ แต่ไม่มีวันที่ชั้นจะทำแบบนี้อีก เพราะชั้นไม่อยากทำผิดต่อใคร”ฟางที่

มองแหวนหมั้นที่เต้ยหมั้นเธอก็ซึมลงไปก่อนจะปรับน้ำเสียงให้เป็นเหมือนเดิมแล้วพูดก่อนจะลุกขึ้น

นั่ง

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ ชั้นจะไม่ยอมให้เธอไปไหนทั้งนั้น เธอไม่มีสิทธิ์เพราะเธอคือเมียชั้น”ป๊อปปี้พูดแล้วดึงฟางมาก

อด

 

 

 

 

 

 

 

 

“แต่ชั้นไม่อยากเป็นเงาของใครทั้งนั้นนะ”ฟางทุบอกกว้างแล้วว่าป๊อปปี้ก่อนจะดิ้นแต่ป๊อปปี้กลับไม่

ปล่อย

 

 

 

 

 

 

“เธอไม่ใช่เงาของใคร เธอเป็นเมียชั้น เป็นของชั้นคนเดียวเท่านั้นฟาง เธอต้องมีแค่ชั้น

เท่านั้น”ป๊อปปี้กอดฟางแน่นแล้วพูดก่อนจะจูบที่หน้าผากของฟาง ทำให้ฟางใจเต้นรัวและหน้าแดง

กับการกระทำของป๊อปปี้ก่อนจะหลับตาลงด้วยความเพลีย

 

 

 

 

 

 

 

 

ปังๆๆๆ

 

 

 

 

 

 

เสียงเคาะประตูเสียงดังดังขึ้นในเช้าวันใหม่ทำให้ฟางและป๊อปปี้ที่นอนกอดกันลืมตาขึ้นมา

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไอ้ป๊อป ล๊อคประตูทำไมวะ ลำพังแค่ล๊อคน่ะพอเปิดได้ แต่แกกลับลงกลอนไว้เลยนี่หว่า”เสียง

ของเขื่อนตะโกนเข้ามา

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ป๊อปปี้ นายป่วยอยู่ไม่ใช่หรอ แล้วล๊อคประตูทำไมเดี๋ยวเป็นอะไรชึ้นมาใครจะช่วยได้ทัน”โทโมะ

ที่มาถึงก็พูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

“ทำไงดีๆ ข้างนอกมีคนเยอะแยะไปหมดเลย”ฟางที่รวบผ้าห่มแล้วคิดหนัก

 

 

 

 

 

 

 

“ก็ไม่ต้องทำอะไรไง ข้างนอกก็คนกันเองทั้งนั้น มีเพื่อนเรา เดี๋ยวออกไปก็ถือซะว่าเปิดตัวให้ทุกคน

เข้าใจว่าเราน่ะเคลียร์กันแล้ว หลังจากนั้นเราก็กลับเขาใหญ่แล้วเธอก็แต่งงานกับชั้น แค่นี้

เอง”ป๊อปปี้พูดอย่างไม่คิดมาก

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ไม่ต้องมาพูดดี ใครกันจะแต่งงานกับนายไม่ทราบ”ฟางทุบเข้าที่แขนป๊อปปี้แล้วว่า

 

 

 

 

 

 

“ก็เธอไง นี่หรือจะรอให้มันป่องอีกรอบล่ะ เดี๋ยวใส่ชุดเจ้าสาวไม่สวยนะ”ป๊อปปี้พูดแล้วยักคิ้วกวนๆ

ใส่ฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“นายนี่มัน นี่แน่ะ”ฟางหน้าแดงจัดก่อนจะทุบเข้าที่กลางหลังป๊อปปี้อย่างเต็มแรงจนชายหนุ่มร้อง

เสียงหลง

 

 

 

 

 

 

 

 

“คุณป๊อป เกิดอะไรขึ้นน่ะครับ เป็นอะไรรึเปล่าร้องเสียงดังเลย เปิดประตูหน่อยเถอะครับ”เวฟได้ยิน

เสียงก็ตะโกนเสียงดัง

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่คุณป๊อป คุณเปิดประตูเดี๋ยวนี้นะ คุณได้เอาฟางไปรึเปล่า”เต้ยที่ตามเวฟมาก็ตะโกนอย่างไม่

พอใจ

 

 

 

 

 

 

“โอ้โห คราวนี้ไอ้บึกถึงขั้นมาหาชั้นเลยหรอ ดีจะได้เคลียร์ๆเป็นเรื่องๆไป”ป๊อปปี้รีบนุ่งผ้าเช็ดตัว

แล้วกะเผลกไปที่ประตู

 

 

 

 

 

 

“อย่านะ ชั้นของร้อง อย่าแกล้งชั้นแบบนี้ป๊อปปี้”ฟางตกใจรีบกุมผ้าห่มแล้วไปรั้งชายหนุ่มไว้

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ ทำไมเงียบไปล่ะ หรือว่านายเอาฟางมาซ่อนในห้องนี้ ดี งั้นชั้นจะพังประตูเข้าไปเดี๋ยวนี้ล่ะ”เต้ย

ที่เงี่ยหูฟังแล้วเหมือนได้ยินเสียงป๊อปปี้คุยกับใครก็โวยวายจะทุบประตู ฟางและป๊อปปี้มองหน้ากัน

อย่างตกใจ

 

 

 

 

 

 

ฉับบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

 

 

 

นี่คือการเคีลยร์กันของคู่นี้สินะ แม้ะปากแข็งกันอยุ่ก็ตาม555555

 

 

งานนี้จะยังปากเเจ็งกันอยู่มั้ยน้ออออ

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา