แฝดริษยา

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ปัง
 
 
 
 
ท่านเกริกตบโต๊ะดังปังทันทีที่ทราบเรื่องว่าโทโมะได้ขอฟางแต่งงานตัดหน้าเขา
 
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ ท่านคะอย่าเครียดไปเลยนะคะโทโมะน่ะก็แค่รักข้างเดียวตามจีบยัยฟางมานานแล้ว แต่หลาน
ดิชั้นยังไม่สนใจเลย นับประสาอะไรอีแค่นี้ ยัยฟางไม่ตอบตกลงง่ายๆหรอกค่ะ”ป้าฝนรีบพูด
 
 
 
 
 
 
 
“แต่มันทำอย่างนี้เท่ากับว่ามันตั้งต้นเป็นศัตรูของชั้น”ท่านเกริกพูดก่อนจะหยิบปืนในลิ้นชักออกมา
 
 
 
 
 
 
“ก็ถ้ายัยนั่นเล่นตัวมากเราก็จัดการมัดมือชกไปเลยสิครับ”แบงค์พูดขึ้นแล้วยิ้มอย่างร้ายกาจ
 
 
 
 
 
 
 
“ทำแบบนี้แล้วป้าแท้ๆจะว่ายังไงล่ะคะ”แบมพูดแล้วเหล่ไปทางป้าฝนที่นั่งอยู่กับทิพย์คนสนิท
 
 
 
 
 
 
 
“เธอจะรู้นะว่าจะเลือกข้างอยู่กับใคร”ท่านเกริกพูดก่อนจะควักเงินก้อนโตมาหลายก้อนยื่นให้ป้าฝน
 
 
 
 
 
 
 
“ค่ะ เพื่อความย่อยยับของพวกนายธีร์ชั้นยอมแลกทุกอย่าง”ป้าฝนตาโตกับกองเงินก่อนจะตอบ
ตกลง
 
 
 
 
 
 
 
“ดีเลยค่ะ ถ้าพ่อจะเอานังนั่นมา งั้นก็ช่วยสงเคราะห์ศัตรูหัวใจของแบมด้วยอีกคนนะคะ”แบมพูด
ก่อนจะยิ้มร้ายๆออกมา
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“จะไปไหนน่ะฟาง”โทโมะพูดเมื่อเห็นฟางที่อาบน้ำแล้วหยิบผ้าคลุมไหล่แล้วเดินออกไป
 
 
 
 
 
 
“พอดีว่าวันนี้ฟางอยากดูดาวน่ะ ไปไม่นานหรอกโทโมะไม่ต้องห่วงไปอาบน้ำเถอะ”ฟางยิ้มให้โท
โมะก่อนจะเดินทอดน่อง ออกไปดูดาวยามค่ำคืนแล้วชะงักเมื่อเห็นนายธีร์และป๊อปปี้อยู่ด้วยกัน
 
 
 
 
 
 
“ถ้าป่านนี้ยัยฝ้ายยังอยู่ป่านนี้ก็คงจะตั้งท้องมีหลานให้พ่อแล้วแน่ๆเลยว่ามั้ย”นายธีร์พูดขึ้น
 
 
 
 
 
 
 
“ครับ ฝ้ายเป็นคนดี ทั้งน่ารักและอ่อนโยนไม่น่ามาจากไปในอายุสั้นๆแบบนี้เลย เพราะยัย
นั่น”ป๊อปปี้คาดโทษฟางทำให้ ฟางที่แอบฟังอยู่หลังต้นไม้ตกใจ
 
 
 
 
 
 
“บางทีพ่อคิดว่า ป๊อปคิดถูกแล้วล่ะที่แยกตัวฟางกับป้าของเขาออกจากกันแบบนั้น เพราะเมื่อก่อน
ฟางเป็นเด็กที่น่ารักมาก และก็รักน้องสาวมาก เป็นเพราะพ่อเองล่ะที่ออกมาแล้วไม่สนใจกลับไปดู
ดำดูดีฟางกับแม่เค้าเลย เลยทำให้ฟางกลายเป็นเด็กเก็บกดแล้วกลายเป็นแบบนี้”นายธีร์พูด
 
 
 
 
 
 
 
“ถ้าคุณพ่อรู้ว่าฟางไม่ผิดแล้วทำไมถึงตัดฟางออกจากกองมรดกแบบนี้ล่ะครับ”ป๊อปีป้ถามต่อ
 
 
 
 
 
 
“เพราะว่าฝนก็เหมือนกับงูพิษที่จะแว้งกัดคนใกล้ตัวได้ทุกเมื่อ ถ้าเป็นไปได้ฟางไปไกลจากฝนเมื่อ
ไหร่จะเป็นอะไรที่มากๆ พ่อต้องแน่ใจก่อนว่าฟางไม่ยุ่งอะไรกับฝนแล้วพ่อถึงจะคืนทุกอย่างให้กับ
ฟาง”นายธีร์พูดทำให้ฟางอึ้งไม่คิดว่าพ่อของเธอจะเกลียดป้าที่เลี้ยงดูเธอมาแบบนี้งั้นรึ
 
 
 
 
 
 
 
 
แกรบ
 
 
 
 
 
ฟางถอยหลังหมายจะเดินกลับก็ตกใจเมื่อเหยียบกับเศษไม้
 
 
 
 
 
 
 
 
“อ้าวเฟย์มาพอดีพี่ฝากคุณพ่อหน่อยสิ”ป๊อปปี้ยิ้มกับเฟย์ที่เดินมาก่อนจะรีบเดินไปตรงที่ซ่อนของ
ฟางทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อื้อออ”ฟางที่รู้สึกได้ว่าป๊อปปี้กำลังมาก็รีบวิ่งก่อนะร้องเมื่อชายหนุ่มกระโดดตะครุบตัวฟางแล้ว
ปิดปากลากเธอไปอีกทาง
 
 
 
 
 
 
 
“ไง ได้ยินหมดแล้วนิ ว่าถึงเธอะเลวสักแค่ไหนพ่อเธอก็ไม่ตัดเธอออกากกองมรดก”ป๊อปปี้ว่า
 
 
 
 
 
 
“คนเลวๆอย่างชั้นถ้ามันไม่สมควรได้รับมรดกก็ไม่ต้องเอามาให้ชั้นหรอกชั้นไม่อยากได้แล้ว”ฟาง
พูด
 
 
 
 
 
 
 
“หรอ ทีเมื่ก่อนจะทำทุกทางที่จะได้มา ทีงี้ละบอกมาง่ายๆงั้นหรอ คนอื่นคงเชื่อกันล่ะสิ เอ หรือ
ว่าที่ไม่อยากได้สมบัติตัวเองเพราะว่าเตรียมตัวจะเป็นผู้หญิงของท่านเกริกล่ะสิ แล้วเพื่อนรักของ
เธอล่ะไม่เสียใจแย่หรอ”ป๊อปปี้เยาะ
 
 
 
 
 
 
 
 
“อยากจะเข้าใจยังไงก็แล้วแต่นาย ไม่มีอะไรแล้วใช่มั้ยขอตัว”ฟางพูดแล้วพยายามดึงตัวเองออก
จากป๊อปปี้ แต่ชายหนุ่มนึกสนุกกลับดึงฟางมากอดแน่นไม่ยอมปล่อย จนแก้มของฟางชนกับจมูก
ของป๊อปปี้ ป๊อปปี้มองฟางที่หลบสายตาของเขาก็ชะงัก เมื่อฟางไม่แต่งหน้าเข้มจัดแล้วหน้าคล้าย
กับฝ้ายเมียของเขามากเหลือเกิน
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฝ้าย”ร่างบางที่หน้าตาเหมือนกันทำให้ป๊อปปี้เผลอเรียกชื่อฝ้ายออกมาทำให้ฟางชะงักเงยหน้า
สบตาป๊อปปี้ก่อนที่ทั้งคู่จะเผลอไผลโน้มหน้าเข้าหากับแล้วจูบกันอย่างแผ่วเบาและเนิ่นนาน
 
 
 
 
 
“ป๊อปปี้ ฟาง”ระหว่างที่ทั้งคู่กำลังจูบกันอยู่นั้น เขื่อนที่ออกมาเดินเล่นรอบๆเห็นทุกอย่างก็ตกใจ
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ ไม่ใช่อย่างที่นายคิดนะ”ฟางพูดก่อนจะรีบผลักป๊อปปี้แล้ววิ่งหนีกลับบ้านพักตัวเองไป
 
 
 
 
 
 
“นายกำลังทำอะไรของนายกันแน่ป๊อป”เขื่อนพูด
 
 
 
 
 
 
“แก้แค้นไงล่ะชั้นต้องการให้ยัยนั่นทรมาณยิ่งกว่าชั้น”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
 
 
“แต่เท่าที่ชั้นดูเมื่อกี้นายกับฟางไม่ได้เหมือนคนที่กำลังแก้แค้นเลยนะอย่างกับคนรักกัน”เขื่อนพูด
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่มีวันชั้นไม่ได้รักยัยนั่นสักหน่อย อย่ามาพูดมั่วๆ”ป๊อปปี้รีบพูดก่อนจะรีบเดินหนีเขื่อนกลับไป
บ้านพักของตัวเองบ้าง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่จะออกไปไหนกันหรอคะเฟย์ออกไปด้วยสิ”เฟย์เรียกโทโมะกับฟางที่กำลังจะออกไปข้างนอก
 
 
 
 
 
 
“แล้วนี่เขื่อนกับป๊อปปี้ไปไหน”ฟางชะงักก่อนจะทำทีถามถึงป๊อปปี้
 
 
 
 
“พี่ป๊อปไปกับแม่ค่ะส่วนเขื่อนก็ไปหาแฟนของเค้า”เฟย์พูดก่อนจะซึมลงไปเมื่อพูดถึงเขื่อนกับแบม
ทำไมเธอถึงรู้สึกปวดใจแบบนี้นะ
 
 
 
 
 
 
 
“พวกเราจะออกไปเปิดหูเผิดตาน่ะ ถ้าเธอเบื่อก็ออกมากับพวกเราก็ได้นะ”ฟางเห็นเฟย์เศร้าก็อดไม่
ได้ที่จะชวนเธอไป เฟย์ยิ้มออกมาให้กับฟางทำให้ฟางชะงักเมื่อเห็นท่าทีที่ดีๆของเฟย์อย่างที่ไม่
เคยเป็น
 
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ ถามหน่อยสิคะนี่พวกคุณรักกันจริงๆหรอ”เฟย์ถามเมื่ออยู่บนรถแล้วสังเกตท่าทางของฟาง
และโทโมะที่ไม่เหมือนคนรักกัน ฟางเอาแต่เหม่อมองไปข้างทางส่วนโทโมะก็เอาแต่กดเพลงในรถ
ที่แก้วชอบฟังไม่พูดอะไรกับฟางเลย
 
 
 
 
 
 
 
 
“ก็ใช่ไง เออจริงสิ ชั้นรู้มาว่าเธอมีแฟนอยู่ที่เกาหลรนิเค้ารู้เรื่องรึยังว่าเธอความจำเสื่อม”ฟางรีบ
เปลี่ยนเรื่องคุย
 
 
 
 
 
 
 
“รู้แล้วค่ะแต่แปลกนะคะที่ทำไมชั้นถึงรู้สึกไม่ได้ผูกพันกับเค้าเลย”เฟย์พูด
 
 
 
 
 
 
 
“ก็เพราะว่าเธอไม่ชอบเค้าไง เธอน่ะรักเขื่อน”ฟางพูดตามตรง
 
 
 
 
 
 
“อะไรนะคะ ชะชั้นชอบแฟนเพื่อนตัวเองเนี่ยนะเป็นไปไม่ได้”เฟย์อึ้ง
 
 
 
 
 
 
 
“มันเป็นไปแล้วและอีกอย่างนะแฟนของเขื่อนเองก็ไม่ได้ปลื้มอะไรนักหรอกไม่อย่างงั้นเค้าคงไม่
จ้างคนมาฆ่าเธอทิ้งแล้วทำให้เธอความจำเสื่อมแบบนี้หรอก”ฟางพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
“อะไรนะ”โทโมะและเฟย์อึ้งกับสิ่งที่รับรู้ก็ตกใจ
 
 
 
 
 
“โอ๊ย ปวดหัวจัง”เฟย์ที่นิ่งอึ้งกับคำพูดของฟางก็เอามือกุมขมับปวดหัว
 
 
 
 
 
 
ปัง
 
 
 
 
เสียงเหมือนบางอย่างยิงเข้าที่ล้อรถบนต์
 
 
 
 
 
 
 
“นี่มันเรื่องบ้าอะไรน่ะ”ฟางร้องเสียงหลงเมื่อรถยนต์ที่เสียหลักขับชนต้นไม้ข้างทาง
 
 
 
 
 
 
 
“เห้ย จะทำอะไรฟางกับเฟย์น่ะ”โทโมะตกใจเมื่อมีคนกลุ่มหนึ่งเปิดประตูเข้ามากระชากตัวเฟย์และ
ฟางออกไป
 
 
 
 
 
 
 
“กรี๊ดด โทโมะ”ฟางร้องเมื่อเห็นคนกลุ่มคนกระทืบโทโมะจนกระอักเลือดล้มทรุดลงไป
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่จะทำอะไรน่ะปล่อยนะ”เฟย์ร้องโวยวายก่อนจะกระชากหมวกไอ้โม่งที่จับอยู่แล้วอึ้งเพราะเห็น
หน้าชายคนนั้น แล้วภาพที่เธอถูกจับตัวไปแล้วเกือบถูกข่มขืนก็ผุดเข้ามาในหัว
 
 
 
 
 
 
 
 
เพี้ยะ ชายคนนั้นไม่รอตบหน้าเฟย์คว่ำจนสลบทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เฟย์ นี่ทำบ้าอะไรน่ะปล่อยนะ กรี๊ดดด”ฟางร้องเสียงหลงก่อนจะพยายามดิ้นสุดได้ก็ต้องกรีดร้อง
ออกมาเมื่อถูกช๊อตไฟฟ้า แล้วเฟย์และฟางก็ถูกลากขึ้นรถไปทันทีต่อหน้าต่อตาของโทโมะ แต่
ชายหนุ่มไม่สามารถจะขัยบอะไรได้เลย
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่ชั้นถามหน่อยสรุปว่าแกกับฟาง”เขื่อนเปิดประเด็กถามระหว่างขับรถกลับแล้วเห็นว่ากานดาหลับ
ไปแล้ว
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่มีอะไรในกอไผ่ทั้งนั้นล่ะน่า ยัยนั่นน่ะก็แค่ที่ระบายอารมณ์ชั้นไม่ได้รักยัยนั่นเลยสักนิด”ป๊อปปี้
รีบพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“หรอ แต่เอาตรงๆนะป๊อป ระหว่างแกอยู่กับฝ้ายและแกอยู่กับฟาง ชั้นบอกเลยว่าความรู้สึกที่ชั้น
เห็นมันต่างกัน ตอนแกอยู่กับฝ้ายชั้นสังเกตว่าแกน่ะยอมฝ้ายหมดทุกอย่างก็จริง แต่มันเหมือน
ความหลงมากกว่าที่จะรัก ส่วนตอนที่แกอยู่กับฟาง แม้มันจะเป็นช่วงเวลาแค่ข้ามคืนแต่ชั้นรู้สึกได้
ว่า นายรู้สึกพิเศษกับฟาง”เขื่อนพูดตามตรง
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่มีวัน สิ่งที่ชั้นมีให้ยัยนั่นก็คือความแค้นเท่านั้นมันไม่ใช่ความรัก”ป๊อปปี้รีบพูด
 
 
 
 
 
 
 
“นั่นเกิดอุบัติเหตุอะไรแถวที่รถของฝ้ายเกิดอุบัติเหตุน่ะ”เขื่อนชะงักเมื่อขับมาเรื่อยๆจนบริเวณไม่
ไกลจากทางไปรีสอร์ตของพวกเขาแล้วต้องตกเมื่อเห็นรถคันหนึ่งขับรถพุ่งชนนไม้แล้วมีชายคน
หนึ่งนอนจมกองเลือด
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่มันรถของยัยนั่น”เมื่อขับมาใกล้ป๊อปปี้ต้องตกใจเพราะเขาจำได้ว่านี่คือรถของฟางก็รีบลงไปจาก
รถ
 
 
 
 
 
 
 
 
“เห้ย โทโมะทำไมถึงเป็นแบบนี้แล้วฟางล่ะ”เขื่อนตกใจรีบประคองโทโมะที่นอนสลบอยู่ขึ้นมา
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฟาง กับเฟย์ โดนจับตัวไป”โทโมะที่ถูกเขื่อนเรียกก็ปรือตาขึ้นมาอย่างยากลำบากก่อนจะพยายาม
บอกให้เขื่อนและป๊อปปี้รับรู้ก่อนจะสลบไปอีกครั้ง
 
 
 
 
 
 
 
ฉับบบบบบบบบบบบ อยากรู้ว่าจะเป็นไงต่อต้องติดตาม
 
 
พักเรื่องพระนางประชดกันตัดมาบู้ก่อนละกันนะ5555555