แฝดริษยา
เขียนโดย 
Chapond
วันที่ 7 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 02.51 น.
แก้ไขเมื่อ 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 23.55 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
29) 29 ทำร้ายกันได้ลงคอ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“เห้อ”ฟางที่นั่งมองห่อยาที่ตัวเองจะต้องวางยาพ่อกับน้องสาวตัวเองแล้วถอนหายใจ
“จะมานั่งถอนหายใจไม่กล้าทำแบบนี้แล้วเมื่อไหร่จะได้สมยัติคืนล่ะคะคุณหนู”ทันใดนั้นมีผู้หญิงคน
หนึ่งเดินเข้ามาในบ้านพักฟางแล้วพูด
“พี่ทิพย์ทำไมพี่ทิพย์มาอยู่ที่นี่ได้ล่ะคะ”ฟางอึ้งเพราะจำได้ว่าทิพย์คือพี่ข้างบ้านของเธอสมัยเด็ก
“พอดีว่าตอนนั้นที่พี่หนีหนี้มาที่เขาใหญ่พี่ด้มีโอกาสมาทำงานที่รีสอร์ตนี้ เลยรู้ว่านี่คือรีสอร์ตของ
ฝาแฝดน้องฟาง แล้วช่วงที่น้าฝนเป็นแม่บ้านเหมือนกับพี่ น้าฝนเล่าเรื่องทุกอย่างให้พี่ฟังแล้ว พี่
เลยจะมาช่วยน้องฟางอีกแรงค่ะ”ทิพย์พูด
“แต่ฟางว่าฟางจะไม่ทำมันค่ะพี่ทิพย์ ฟางจะหาวิธีอื่นเอาสมบัติมา”ฟางพูแล้วพลางจะทิ้งห่อยาแต่
ทิพย์คว้าข้อมือได้
“ไม่ได้ค่ะ น้าฝนสั่งมาว่าคุณหนูต้องทำ หรือคุณหนูจะยอมแพ้นังแฝดตัวเอง”ทิพย์รีบว่า
“ไม่ค่ะ แต่นี่มันเป็นวิธีที่สกปรก ฟางไม่เอาด้วยหรอก”ฟางรีบพูด
“ไม่มีหรอกค่ะที่ใครที่คิดการใหญ่แล้วไม่ทำแผนสกปรก เอาเป็นว่าเดี๋ยวพี่จะเอายาพวกนี้ชงไปใน
ชาของคุณธีร์กับยัยคุณฝ้ายนั่นเอง ถ้าคุณหนูกลัวเป็นที่สงสัย”ทิพย์เข้าใจว่าฟางกลัวถูกจับได้ก็
อาสาทันที
“เอ่อ งั้นก็แล้วแต่พี่ทิพย์แล้วกันค่ะ ฟางขอตัวไปรับเพื่อนก่อน”ฟางพูดก่อนจะเดินออกมาแล้วทิ้ง
ให้ทิพย์จัดการทุกอย่างแทนส่วนเธอก็เลือกออกมาข้างนอกเพื่อมารอรับโทโมะที่จะมาหาเธอที่นี่
ทันที
“ฟาง เป็นยังไงบ้าง”เมื่อโทโมะเห็นฟางมาหาตัวเองก็รีบวิ่งไปกอดฟางด้วยความคิดถึง
“ฟางไม่เป็นไรๆ แล้วนี่แก้วเป็นยังไงบ้างล่ะ”ฟางรีบถามถึงแก้วที่ไม่ยอมรับสายหรือติดต่ออะไรกับ
เธออีกเลย
“รายนั้นป๊ากับม๊าเค้าพาไปญี่ปุ่นน่ะ บอกว่าอยากไปพักผ่อน โทโมะก็เลยมีเวลามาหาฟาง ไม่
เป็นไรแล้วนะโทโมะอยู่ตรงนี้แล้ว”โทโมะพูดเพราะรู้ว่าฟางเองต้องเจอเรื่งราวมากมายหลังจากที่
ฟังจากการเล่าผ่านโทรศัพท์ก่อนจะดึงฟางไปกอด
“เอ่อ โทโมะฟางว่าโทโมะควรจะอยู่กับแก้วน่ะดีกว่านี้นะ”ฟางที่คิดถึงแก้วและบวกกับการกระทำ
ของโทโมะก็พูด
“ตอนนี้มีแค่โทโมะกับฟางทำไมต้องพูดถึงแก้วด้วยเอาล่ะเราไม่พูดเรื่องนี้แล้วไปหาป้าฝนกันเถอะ
นะ”โทโมะพูดก่อนจะขึ้นรถไปกับฟางเพื่อไปพักอยู่กับป้าฝนที่ห้องพักที่ฟางจัดหาให้ซึ่งที่สำคัญ
ห้องพักนั้นอยู่ในรีสอร์ตของแบงค์อีกด้วย
“เห้อ ดีจริงๆที่เราเลือกอยู่ถูกข้าง พวกนั้นคงไม่มาตามหาพวกเราที่นี่แน่ๆ”ป้าฝนพูดเมื่เห็นฟางพา
โทโมะเข้ามาหาตัวเองที่ห้องฟางมองป้าฝนและมองแบงค์กับบรรดาเมียๆที่เดินออกไปจากห้อง
“นี่มาอยู่ที่นี่ไม่ใช่แค่ว่าต้องการให้พวกพ่อตามหาป้าไม่เจอแน่ๆสินะคะ”ฟางจ้องจับผิดป้าฝน
“แหม หลานใครเนี่ยไม่บอกก็รู้ แน่นอนจ้ะที่ป้ามาอยู่ที่นี่เพราะตอนที่ป้าโทรขอความช่วยเหลือจาก
คุณแบงค์ ทางคุณแบงค์เค้าก็อยากให้พวกนั้นมันล่มจมดังนั้นไม่แปลกที่เราจะร่วมมือกัน”ป้าฝนพูด
“ลำพังแค่ร่วมมือกันเอาสมบัติเท่านั้นไม่เห็นจะต้องทำลายพวกนั้นเลยนี่ป้า”ฟางรีบพูดเพราะยัง
เคืองแบงค์เรื่องฝ้ายอยู่
“นี่ไม่ต้องมาทำหน้าแบบนั้น ตอนนี้เราก็น่าจะรู้แล้วนะว่าเราควรหันหัวเรือไปทางไหน ทางไหนควร
เป็นใตรทางไหนเป็นศัตรู ถ้ายังอยากได้สิ่งที่ควรเป็นของเราก็ต้องทำแบบนี้ล่ะฟาง”ป้าฝนพูด
ทำให้ฟางถอนหายใจเบาๆก่อนจะเดินออกมาข้างนอก
ตื้ดๆ
จู่ๆฟางที่ออกมาคิดอะไรเรื่อยเปื่อยโทรศัพท์ของฟางก็ดังขึ้น
“อะไรนะฝ้าย พ่อเข้าโรงพยาบาล”ฟางรับสายากฝ้ายแล้วถึงกับทำโทรศัพท์หล่นทันที เธอไม่คิด
ว่าพี่ทิพยจะทำมันจริงๆ
“อะไรนะฟาง นี่ทิพย์ที่ป้าส่งไปทำสำเร็จแล้วงั้นสิดีจริงๆ อยากจะรักลูกไม่เท่ากันก็ดีโดนซะบ้าง
ตายทั้งคู่มั้ย”ป้าฝนเดินออกมากับโทโมะแล้วได้ยินก็พูดขึ้น
“นี่ป้าอยู่เบื้องหลังของพ่อฟางเข้าโรงบาลงั้นหรอ”โทโมะอึ้ง
“ตอนนี้ไม่มีเวลาแล้ว ฟางจะไปโรงพยาบาล”ฟางพูดก่อนจะรีบวิ่งไปสตาร์ทรถโดยมีป้าฝนและโท
โมะตามไปติดๆ
“พี่ฝ้ายพ่อเป็นยังไงบ้าง”เฟย์ที่รู้ข่าวก็รีบวิ่งมาหาฝ้ายที่กอดกับกานดาร้องไห้อยู่
“ฮือๆเฟย์ อยู่ดีๆพ่อก็ล้มลงอย่างไม่มีสาเหตุ ตอนนี้ยังไม่ออกมาจากห้องเลย”ฝ้ายร้องไห้ออกมา
อย่างอ่อนแอจนป๊อปปี้ต้องดึงฝ้ายไปกอดปลอบ
“สงสัยเพราะกรรมเก่าล่ะมั้งทำเลวเอาไว้เยอะ’ป้าฝนได้ยินก็เดินเข้ามาแล้วเยาะ
“นี่ถ้ามาแล้วปากเสียแบบนี้ก็ไม่ต้องมาหรอกป้า มาทางไหนไปทางนั้นเลย”เฟย์รีบว่า
“อย่ามาทำปากดีแถวนี้นะดูสภาพตัวเองซะก่อนเถอะว่าอยู่ในสภาพไหนตอนนี้”ป้าฝนเห็นร่องรอย
การโดนตบจากแบมก็ว่าสมน้ำหน้าเฟย์
“นี่ฝ้ายไม่ได้เป็นอะไรเลยหรอ”ฟางมองฝ้ายที่ไม่เป็นอะไรก็ว่า
“นี่ทำไมถึงถามอย่างนั้น ทำอย่างกับว่ารู้เรื่องนี้มาก่อนงั้นล่ะ”ป๊อปปี้จับสังเกตแล้วพูดขึ้น
“นั่นน่ะสิ หรือว่าเอจะเป็นคนวางยาพ่อ นี่เธอมันใจบาปเกินไปแล้วนะ”เฟย์ได้ทีก็ว่า
“นี่น้อยหน่อยเถอะน้อง เห็นๆกันอยู่ว่าฟางไม่ได้อยู่ที่บ้าน ฟางมาหาพวกผมแล้วจะมาใส่ร้ายทำไม
เอะอะอะไรก็ลงที่ฟางๆ ถ้ามันเลวร้ายมากแบบนี้ผมจะเอาฟางกลับกรุงเทพ”โทโมะรีบว่าเพราะดู
จากทุกคนที่ไม่เป็นมิตรกับฟาง
“เออ กลับไปได้ก็ดีจะรู้ว่าที่นี่เค้าไม่มีใครต้อนรับคนอย่างเธอ พอมานะก็มีปัญหาๆ เธอนี่มันตัวซวย
จริงๆ ซวยๆๆๆๆๆ”เฟย์ที่ไม่ชอบฟางอยู่แล้วก็รีบว่าใส่ฟาง ทำให้ฟางนิ่งคิดถึงสมัยเด็กที่เมื่อพ่อกับ
ฝ้ายไปจากครอบครัว แม่ก็เอาแต่ดื่มเหล้าไม่ทำอะไร ก่อนที่ครอบครัวฝั่งเธอจะขัดสนทางการเงิน
และบ้านถูกยึดในที่สุด
“ชั้นไม่ใช่ตัวซวยนะ”ฟางที่ย้อนคิดถึงคำที่แม่เคยบอกว่าเธอคือตัวซวยก็ว่าก่อนจะรีบวิ่งหนีไป
“พูดจาร้ายๆแบบนี้มันไม่เกินไปหน่อยหรอเฟย์”เขื่อนที่เข้ามาเห็นเหตุการณ์พอดีก็ว่า
“นี่มันเรื่องของเฟย์ เอาเวลาไปหาแบมซะเถอะค่ะ”เฟย์ที่ไม่อยากมีเรื่องกับเพื่อนตัวเองก็ว่า ก่อน
จะเดินหนีไปอีกทางทำให้ป๊อปปี้ลอบมองท่าทางที่แปลกไปของเขื่อนและเฟย์ด้วยความสงสัย
“ยัยฟางกลับมาเดี๋ยวนี้นะ หยุดก่อน ป้าบอกให้หยุด”ป้าฝนวิ่งตามฟางมาถึงทางหนีไปก็รีบว่า
“ฟางมันเป็นตัวซวย อยู่กับแม่แม่ก็ว่ามาอยู่กับพ่อพ่อก็เป็นแบบนี้”ฟางทรุดลงที่บันไดแล้วร้องไห้
“นี่ยัยฟาง เลิกร้องไห้ตั้งสติดีๆ นี่มันไม่ใช่ว่าเราเป็นตัวซวย แต่มันคือสิ่งที่พ่อเราควรได้รับ”ป้าฝน
พูด
“แต่ถ้าวันนี้ฟางอยู่ห้ามพี่ทิพย์ไม่ให้ทำเรื่องนี้ พ่อก็คงไม่เป็นอะไรไปกว่าเดิม”ฟางพูดเศร้าๆ
“นี่เลิกบ้าได้แล้ว พ่อแกยังไม่ตาย แค่นอนหยอดน้ำข้าวต้มเฉยๆ”ป้าฝนพูด
“ป้า ฟางว่าฟางไม่อยากได้สมบัติบ้าๆนั่นแล้ว ถึงได้มายัยกานดานั่นกับยัยเด็กเฟยืก็ไม่ยอม
อยู่ดี”ฟางพูด
“เหอะ นังเด็กนั่นก็แค่ปากดีอย่างงั้นล่ะ เดี๋ยวมันเจอฤทธิ์หนูแบมมันก็หงอเองล่ะ เพราะอยากจะ
เล่นกับใครไม่เล่น ดันไปเล่นกับลูกเจ้าพ่อของเขาใหญ่ เดี๋ยวก็สั่งเก็บ”ป้าฝนพูด
“แต่ก็โชคดีนะป้าที่ยัยฝ้ายไม่ได้กินชาไป ไม่อย่างงั้นคงแย่กว่านี้”ฟางพูด
“นี่แกยังจะใจอ่อนอีกหรอนังฟาง อย่าโง่ไปหน่อยเลย คิดสิ ถ้าฝ้ายมันเป็นอะไรไปสมบัติก็ต้องตก
มาที่แก นังเด็กเฟย์น่ะ เดี๋ยวก็โดนจัดการแล้ว ไม่ต้องเปลืองแรงเราเลยสักนิด”ป้าฝนพูด
“แต่ยัยฝ้ายก็คงไม่กินชานั่นอีกแล้ว เดี๋ยวก็คงเอาชาไปตรวจแล้วพบสาร ทางนั้นก็คงจะระวังตัว
เป็น2เท่า ไม่ให้ใครเข้ามาดูแลในบ้านง่ายๆ เผลอๆ พี่ทิพย์อาจจะโดนสอบสวนอีกก็ได้”ป้าฝนว่า
“เหอะ จะไปยากอะไร คนของคุณแบงคืก็มีตั้งเยอะแยะ ถ้ามันปากโป้งก็ให้คุณแบงค์สั่งจัดการเก็บ
มันสิ หึ”ป้าฝนพูด
“แล้วกับยัยฝ้ายล่ะป้า แบงค์คงไม่ทำอะไรฝ้ายแน่ๆ เพราะรายนั้นเค้าชอบฝ้ายนี่”ฟางพูด
“ก็ถ้าคุณแบงค์ไม่จัดการนังฝ้าย เราก็จัดการแทนไง ซื่อๆ โง่ๆหัวอ่อนแบบนั้น บอกอะไรมันก็ทำ
หมดแหละ แล้วยิ่งมันรักแกเชื่อใจแกยิ่งกว่าผัวมันซะอีก แกก็หลอกให้มันแล้วพามันไปฆ่าแค่นี้ง่าย
จะตาย”ป้าฝนพูดถึงแผนการณ์
“ก็ได้ป้า ฟางจะลองทำดู”ฟางนิ่งสักพักก่อนจะตอบเห็นด้วยกับแผนป้าฝน
“พะ พี่ฟาง ป้าฝน”ฝ้ายที่วิ่งมาตามหาฟางกับป้าฝน หมายจะไปปลอบใจฟางไม่ให้ฟางคิดมากแล้ว
เดินมาได้ยินเรื่องราวทุกอย่างก็ทรุดลงกับพื้นอย่างเข่าอ่อนพลางเอามือปิดปากไม่ให้พวกฟาง
ได้ยินเสียง ก่อนน้ำตาจะไหลออกมาเป็นสายไม่คิดว่านอกากฟางที่คิดแกล้งเธอมาตลอดจะคิดร้าย
ฆ่าพ่อกับตัวเธอเองได้ลงคอ
งานนี้บอกเลยมีจุดแตกหัก และจุดเปลี่ยนกำลังจะมาาาาา
อาจจะมีการเพิ่ตอนฟิคให้ยาวมาสักหน่อยนะ รีดเดอร์จะโอเคป่าวเนี่ยยย
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
