แฝดริษยา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ้าวคุณแม่ มาถึงเมื่อไหร่คะ”ฝ้ายที่หลบกลับมาบ้านก่อนใครเห็นคุณหญิงเตือนใจในบ้านก็ทัก

 

 

 

 

 

 

“เมื่อกี้ แล้วนี่พ่อหนูไม่เป็นอะไรมากใช่มั้ย”คุณหญิงมองหน้าฝ้ายสักพักก่อนจะเดินเชิดไปจนฝ้าย

อึดอัด

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ ทานอะไรรึยังคะถ้ายังเดี๋ยวฝ้ายจะไปทำอะไรให้ทานนะคะ”ฝ้ายรู้สึกถึงความเปลี่ยนไปแม่

สามีก็ชวนคุย

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้อง ชั้นไม่อยากทานอะไรฝีมือคนลวงโลกอย่างเธอหรอก ไหนๆก็อยู่ด้วยกัน2คนแล้วก็ดีนะ

ชั้นจะได้เปิดอกคุยกับเธอริงๆจังๆสักที ว่าไอ้ที่แต่งงานมาเป็นสะใภ้ชั้นน่ะคงจะไม่มีอะไรติดมาเป็น

ของแถวหรอกนะ”คุณหญิงว่า

 

 

 

 

 

 

 

“นี่คุณแม่หมายความว่ายังไงคะ”ฝ้ายตกใจแล้วถาม

 

 

 

 

 

 

“นี่ยังะต้องให้อธิบายอีกรึไง ครอบครัวพวกเธอย้อมแมวจับเธอใส่ตะกร้าล้างน้ำมาให้ชั้น ให้ดูเป็น

สาวสวยใสซื่อบริสุทธิ์ที่ไหนได้ ก็ผู้หญิงหยำฉ่าผ่านผู้ชายมาแล้ว ไม่รู้จะมีลูกติดในท้องมารึเปล่า

ไหนจะเรื่องอื้อฉาสที่เอาลูกชั้นไปเป็นสามีตัวเองไม่พอ กลับยังใช้ผู้ชายคนเดียวกับพี่สาวฝาแฝด

นี่ลูกชั้นไม่ใช่ของเล่นนะ”คุณหญิงพูดขึ้นอย่างเหลืออด เพราะตั้งแต่คุณหญิงรู้เรื่องของฝ้ายเธอก็

กลับบ้านไม่กลับมาที่นี่อีกเลยจนเรื่องของพ่อฝ้ายเข้าโรงพยาบาลจึงกลับมาอีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

 

“ฮึก คุณแม่ ฝ้ายขอโทษฝ้ายไม่ได้ตั้งใจค่ะ”ฝ้ายร้องไห้ออกมาก่อนจะยกมือไหว้ขอโทษ

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นไม่ต้องการคำขอโทษ แม้ชั้นจะอยากไล่เธอออกจากการเป็นสะใภ้ตระกูลชั้นก็ตาม แต่ชั้นทำ

ไม่ได้ เพราะลูกชายที่ชั้นรักมากที่สุดเค้าดันเลือกเธอไปแล้วนิ ชั้นจะไปทำอะไรได้”คุณหญิงเหล่

มองฝ้ายที่ร้องไห้แล้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ้อ ที่สำคัญนะ ถ้าเธอท้องแล้วลูกในท้องมันไม่ใช่ลูกของลูกชายชั้น เตรียมตัวหย่าได้เลยเพราะ

ชั้นไม่ยอมแน่”คุณหญิงเตือนใจพูดก่อนจะเดินออกจากบ้านไป ทิ้งให้ฝ้ายร้องไห้ออกมาด้วยความ

อัดอั้น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ว้าย ปล่อยชั้นนะจะทำอะไรน่ะหรือว่านายจะฆ่าชั้น ช่วยด้วยค่ะ ชะ อื้ออ”ฟางที่ไปส่งโทโมะกับป้า

ฝนกลับมาก็ร้องเมื่อถูกป๊อปปี้กระชากตัวมาก่อนจะถูกป๊อปปี้เอามือปิดปากแล้วลากมาในที่ลับตา

คน

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ชั้นไม่ลากเธอมาฆ่าหรอกนะลำพังแค่ตอนเป็นคนก็วุ่นวายพอแล้ว ถ้าเป็นผีคงจะต้องตามพระมา

รดน้ำมนต์แทบไม่ทันแน่ๆ”ป๊อปปี้ว่า

 

 

 

 

 

 

“แล้วมีอะไรกับชั้นก็ว่ามาสิยะ”ฟางว่าแล้วพลางกอดอกเชิดใส่ป๊อปปี้เมื่อถูกปล่อยตัว

 

 

 

 

 

“ชั้นไม่เชื่อหรอกนะว่าเธอจะไม่รู้เรื่องพ่อเธอถูกวางยา”ป๊อปปี้พูดขึ้นแล้วจ้องไปที่ฟางเพื่อจับผิด

 

 

 

 

 

“ชั้นจะไปรู้อะไรล่ะ อย่ามาปรักปรำนะ ชั้นไม่ได้ทำเห็นอยู่ว่าวันนี้ชั้นออกไปหาป้าฝน”ฟางว่า

 

 

 

 

 

 

 

“เธออาจจะไม่ต้องทำเองก็ได้ เธอก็แค่จ้างคนมาทำแทน หึ คนอย่างเธออย่างป้าเธอน่ะแผนสูงอยู่

แล้วนิ ต้องการสมบัติจนยอมทำทุกอย่างนี่ กับเรื่องแบบนี้มันก็ไม่ยากเกินไปที่จะทำสินะ เธอนี่เลว

เกินคนจริงๆ”ป๊อปปี้พูดด้วยความโกรธ

 

 

 

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

 

ฟางที่ผลักป๊อปปี้ออกมาจากการเกาะกุมก็ตบหน้าชายหนุ่มจนหัน

 

 

 

 

 

 

 

“อย่ามากล่าวหาชั้นทั้งๆที่ชั้นไม่ได้ทำร้ายใคร ชั้นก็เป็นคนนะ มีหัวใจมีสามัญสำนึกรู้ว่านั่นคือพ่อ

ชั้นทำร้ายพ่อชั้นไม่ลงหรอก”ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

“พูดได้ดีนี่แล้วตอนที่เกิดระเบิดคราวนั้นล่ะ”ป๊อปปี้ว่ากลับ

 

 

 

 

 

“เรื่องนั้นชั้นไม่ได้ตั้งใจ ชั้นขอโทษ”ฟางเม้มปากรู้สึกผิดก่อนจะพูดออกมา

 

 

 

 

 

“บอกแล้วไง เก็บคำขอโทษเอาไปบอกพ่อเธอดีกว่านะไม่ต้องบอกชั้นให้รับรู้”ป๊อปปี้พูดแล้วเดิน

จากฟางไป

 

 

 

 

 

 

 

“แล้วชั้นจะทำยังไงต่อไปดี”ฟางมองตามป๊อปปี้ที่เดินออกไปแล้วพูดขึ้นมาด้วยความสับสนกับเรื่อง

ที่กำลังจะทำ

 

 

 

 

 

 

 

“กลับมาก่อนแล้วยังไม่อาบน้ำนอนอีกหรอครับ”ป๊อปปี้กลับเข้ามาในห้องแล้วเดินไปกอดฝ้ายที่นั่ง

เงียบอยู่

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ คิดอะไรเรื่อยเปื่อยน่ะค่ะ ป๊อปปี้ไปอาบน้ำเถอะ”ฝ้ายยิ้มนิดนึงก่อนจะพูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

“นี่มีเรื่องคิดมากไม่สบายใจอีกแล้วใช่มั้ย มีอะไรบอกผมได้นะ”ป๊อปปี้สังเกตท่าทางฝ้ายก็พูด

 

 

 

 

 

 

“ป๊อปปี้นี่รู้ฝ้ายจังเลยนะคะ แต่ไม่เป็นไรค่ะฝ้ายไม่เป็นไรจริงๆ”ฝ้ายยิ้มก่อนจะพูด

 

 

 

 

 

 

“ถ้าไม่เป็นไรไม่ใช่เรื่องคิดมากก็อย่าคิ้วขมวดแบบนี้สิครับ หืม”ป๊อปปี้ยิ้มก่อนจะหอมแก้มฝ้ายเบาๆ

 

 

 

 

 

 

“ทำไมคุณถึงดีแบบนี้คะป๊อปทั้งๆที่ฝ้ายเองก็ไม่ใช่ผู้หญิงที่ดีอะไรอีแล้ว”ฝ้ายซึ้งกับการกระทำสามี

ก็พูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

“ก็เพราะผมรักคุณไง คุณทั้งอ่อนโยนและอ่อนหวานกับทุกคน ทำให้ผมหลงรักความดีตรงนี้ของ

คุณไปแล้ว ต่อให้อะไรจะเกิดขึ้นผมก็ยังจะรักคุณไม่มีวันเปลี่ยนนะฝ้าย”ป๊อปปี้พูดก่อนจะบรรจงจูบ

ฝ้ายแผ่วเบา

 

 

 

 

 

 

“ฝ้ายก็ดีใจค่ะ ที่ฝ้ายเลือกที่จะรักคุณ”ฝ้ายพูดก่อนสวมกอดสามีด้วยความรักก่อนที่ป๊อปปี้จะดันตัว

ฝ้ายลงไปกับเตียงแล้วปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปตามความต้องการของชายหญิงเมื่ออยู่ด้วยกัน2คน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“หลีกไปค่ะ เฟย์จะกลับบ้าน”เฟย์ที่แวะมาเยี่ยมพ่อตัวเองกับกานดาในวันต่อมาก็พูดเมื่อเขื่อนเดิน

มาขวาง

 

 

 

 

 

 

“เรื่องวันนั้น พี่คิดว่า พี่ต้องรับชอบเรานะเฟย์”เขื่อนพูดขึ้นแต่ไม่กล้าสบตาเฟย์

 

 

 

 

 

 

 

“งั้นเฟย์ขอถาม ว่าถ้าพี่จะรับผิดชอบพี่จะทำยังไง พี่รักเฟย์รึเปล่า”เฟย์กอดอกแล้วพูด

 

 

 

 

 

 

“พี่เห็นเฟย์เป็นน้อง แต่พี่ก็ไม่อยากให้เฟย์ต้องมาเออะไรแบบนี้นะ พี่ต้องรับผิดขอบ”เขื่อนพูด

 

 

 

 

 

 

“แต่ถ้าพี่จะรับผิดชอบเฟย์พี่ก็ต้องแต่งงานกับเฟย์ ซึ่งพี่เองก็คบอยู่กับยัยแบม ยัยแบมเป็นใครพี่ก็

น่าจะรู้ว่าบ้านเค้าใหญ่แค่ไหน เค้าไม่ปล่ยให้พี่กับเฟย์มีความสุขกันได้หรอก”เฟย์พูดตามตรง

 

 

 

 

 

 

 

“รู้ตัวก็ดีแล้วนิ แต่ทำไมถึงยังหน้าด้านมานอนกับผู้ชายของเพื่อนอีก”แบมเดินเข้ามาว่า

 

 

 

 

 

 

“ชั้นไม่ได้ตั้งใจแบม ชั้นขอโทษ”เฟย์พูดแล้วขอโทษแบม เพี้ยะ แบมตบหน้าเฟย์หัน

 

 

 

 

 

 

“งั้นชั้นขอถาม ว่าตอนที่ไปนอนด้วยกันน่ะ พี่เขื่อนเค้าบังคับแกให้ไปนอนกับเค้าในห้องงั้นหรอ”แบ

มว่า

 

 

 

 

 

“แบมพี่ขอล่ะ เรื่องนี้พี่เองก็มีส่วนผิดแต่เราก็อย่าพึ่งทำร้ายเฟย์แบบนี้ ตอนนี้เฟย์กำลังเครียดกับ

เรื่องที่เกิดขึ้นที่บ้านเค้านะ”เขื่อนรีบพูด ทำให้เฟย์มองเขื่อนที่ยังคงเป็นห่วงเธอเสมอแม้ว่าเธอจะ

ร้ายสักเพียงใดก็ตาม

 

 

 

 

 

 

“นี่พี่เขื่อนเป็นห่วงมัน แปลว่าพี่ก็รักมันน่ะสิ แล้วพี่มาคบกับแบมทำไม”แบมถามเขื่อนเสียงสั่นไป

ด้วยความโกรธ

 

 

 

 

 

 

 

“พี่คบก็เพราะว่าพี่ชอบเรานะแบม แบมใจเย็นๆ เรื่องวันนั้นพี่ไม่ได้ตั้งใจ”เขื่อนพูด

 

 

 

 

 

 

“พี่ไม่ได้ตั้งใจ แต่พี่ก็ทำมันไปแล้ว พี่นอนกับมัน ทั้งๆที่คบแบมอยู่ ส่วนแก นังหน้าด้าน เค้าไม่ได้

บังคับแก แต่แกก็ยังจะหน้าด้านไปนอนกับคนเจ้าของแล้ว นังเฟย์ ชั้นเกลียดแก”แบมพูดออกมา

ทั้งน้ำตาก่อนจะเป็นลมล้มไปในอ้อมกอดเขื่อน

 

 

 

 

 

 

“แบม ทำใจดีๆเอาไว้แบม”เขื่อนตกใจก็รีบอุ้มแบมไปหาหมอทันทีโดยมีเฟย์วิ่งตามไปติดๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“มีธุระอะไร”ฟางที่เดินลงมาจากชั้นบนก็ชะงักเมื่อเห็นฝ้ายนั่งอยู่ในบ้าน

 

 

 

 

 

“พี่ฟางจะออกไปไหนหรอคะ”ฝ้ายยิ้มให้ฟางนิดนึงก่อนจะถามฟาง

 

 

 

 

 

“ก็ออกไปหาป้าฝน ก็ที่นี่เค้าไม่อยากให้ป้าฝนอยู่ที่นี่ ชั้นก็ออกไปคุยกับเพื่อนชั้น ป้าชั้นข้างนอก

สิ”ฟางว่า

 

 

 

 

 

 

“ถ้าพี่ฟางอยากให้ป้าฝนอยู่ที่นี่ฝ้ายบอกพ่อหลังากที่พ่อฟื้นก็ได้นะคะ ให้ป้าฝนกลับมา”ฝ้ายพูด

 

 

 

 

 

“นี่จะมาไม้ไหนอีกล่ะ ถึงได้มาทำดีให้ชั้นอยู่กับป้าฝน ไม่กลัวชั้นจะหาเรื่องแกล้งเธออีกรึไง”ฟาง

เยาะ

 

 

 

 

 

 

หมับ

 

 

 

 

 

ฟางตกใจเมื่อถูกฝ้ายตรงเข้ามากอดเธอ

 

 

 

 

 

 

“พี่ฟางเป็นพี่สาวฝาแฝดของฝ้ายเราเป็นพี่น้องกันนะคะพี่ฟางไม่ใจร้ายกับฝ้ายหรอกใช่มั้ย”ฝ้ายพูด

แล้วถามเสียงสั่น

 

 

 

 

 

“นี่เป็นอะไรของเธอ หัวกระแทกอะไรมากรึเปล่าถึงได้พูดจาแบบนี้ หลีกไป”ฟางว่า

 

 

 

 

 

 

“พี่ฟาง ฝ้ายรักพี่ฟางนะเรามีกันแค่นี้ ถ้าอะไรที่พี่ฟางอยากได้ หรือขาดมันไปในอดีต น้องสาวคนนี้

ก็ยินดีจะให้พี่ฟาง ฝ้ายจะทำให้พี่ฟางพอใจ แต่พี่ฟางสัญญานะว่าอย่าทำร้ายพ่อของเราอีก”ฝ้าย

กอดฟางแน่นพูดไปแล้วน้ำตาไหลไป ทำให้ฟางซึมลงไปทันที เพราะเธอเองก็มีส่วนผิด ถ้าเธอไม่

ห้ามพี่ทิพย์เรื่องแบบนี้ก็คงไม่กิดขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

ฉับบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

 

 

 

เอามาลงให้ก่นเพราะตอนหน้าเตรียมตัวพีคคค

 

 

แบมจะเอาคืนเฟย์ยังไง แล้วฟางจะฆ่าฝ้ายลงมั้ย

 

 

ต้องเข้าใจอ่านะ ป๊อปปี้กับฝ้ายเป็นสามีภรรยากันจะรักกันหวานกันก็ไม่แปลก