แฝดริษยา

9.4

เขียนโดย Chapond

วันที่ 7 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 02.51 น.

  62 ตอน
  931 วิจารณ์
  142.58K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 23.55 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

27) 27 แยก2ป้าหลาน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่นะคะพ่อ อย่าตัดพี่ฟางออกจากมรดกนะคะ”ฝ้ายตกใจก็รีบขอร้องพ่อตัวเอง

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ ฝ้ายพ่อต้องเด็ดขาด ขืนฟางกับป้าฝนอยู่ด้วยกันแบบนี้ไม่มีวันที่จะทำให้ยัยฟางเป็นเหมือน

เดิมหรอก”นายธีร์พูด

 

 

 

 

 

 

 

“แต่ชั้นว่าเราน่าจะมีทางอื่นที่จะจัดการได้ดีกว่านี้นะคะธีร์”กานดาพูดเกลี้ยกล่อมให้นายธีร์ใจเย็น

 

 

 

 

 

 

 

“เสี้ยมให้ยัยฟางก้าวร้าวและเป็นผู้หญิงไร้ยางอายแบบนั้นเราควรจะให้อภัยงั้นหรอ”นายธีร์ว่า

 

 

 

 

 

 

“แต่ถ้าคุณแค้นคุณฝนแล้วคุณฝนก็จะไม่แค้นคุณกลับนะคะธีร์”กานดาพูดเตือนสามี

 

 

 

 

 

 

 

“ผมไม่สน ผมจะไม่ยอมให้ฝนบงการชีวิตปั่นหัวลูกผมได้อีกแล้ว”นายธีร์พูดน้ำเสียงหนักแน่นกับ

ความคิดตัวเอง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ป้า ป้าใจเย็นๆก่อนเถอะนะอย่าพึ่งวู่วาม”ฟางที่วิ่งตามป้าฝนที่วิ่งมาเก็บเสื้อผ้าไปร้องไห้ไป

 

 

 

 

 

 

“จะให้ใจเย็นๆได้ไงชั้นโดนไล่ออก เพราะชั้นเลี้ยงแกไม่ดี ชั้นไม่ได้อยู่ที่นี่อีกแล้ว ไปเลยนะ อยาก

จะเห็นใจพวกมัน อยากจะไปหานังแฝดน้องแกก็ไป ชั้นมันคนแก่ตัวคนเดียว เดี๋ยวก็ตาย”ป้าฝน

พูดจาตัดพ้อขึ้นมา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่นะป้า ป้าเลี้ยงฟางมาฟางจะไม่ปล่อยป้าไปไหนหรอก”ฟางตกใจรีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องมาเป็นทำพูดดี ที่พวกเราพยายามมาทั้งหมดตอนนี้มันพังหมดแล้ว มันสูญเปล่าหมดแล้ว

ปล่อยชั้น”ป้าฝนโวยวายเมื่อฟางวิ่งมากอดไม่ให้ไป

 

 

 

 

 

 

“ไม่เอาฟางไม่ให้ป้าไปไหนนะ”ฟางกอดขอร้องป้าฝน

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าแกรักชั้นจริง แกคงไม่หักหน้าชั้นเมื่อกี้ แผนที่เราวางไว้มันพังเพราะแก แกไม่พูดตามแผน”ป้า

ฝนว่า

 

 

 

 

 

 

 

 

“พวกเราแค่อยากได้สมบัติ แต่ยัยฝ้ายกำลังเสียใจฟางว่าเราอย่าพาลถึงยัยนั่นเลยนะป้า”ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

“แล้วไง ให้มันที่ไม่เคยเหลียวแลแกต้องเจ็บซะบ้าง และอีกอย่างแกจะได้เป็นเมียของไอ้ป๊อปปี้นั่น

ซะจริงๆ”ป้าฝนพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฟางไม่ได้รักป๊อปปี้สักหน่อยนะป้า ก็แค่หมากเกมส์หนึ่งเท่านั้นล่ะแต่ที่ฟางไม่อยากทำร้ายฝ้าย

เพราะอย่างน้อยฟางกับฝ้ายก็เคยโตมาด้วยกัน เป็นพี่น้องกัน ตอนนี้ฝ้ายเจ็บมามากแล้วฟางไม่

อยากโกหกอีกแล้ว”ฟางรีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“แต่แกต้องโกหกเพื่อตัวแกเองฟาง เพราะทำให้พวกมันไม่มีความสุขเหมือนกับที่มันเคยทำกับเรา

ทำให้เราไม่มีความสุขในอดีตไง ลืมมันไปแล้วรึไง”ป้าฝนว่าแล้วพยายามให้ฟางคิดถึงอดีต

 

 

 

 

 

 

 

 

“แล้วแกจะเนรคุณป้าที่ช่วยชีวิตแกจริงๆหรอฟาง”ป้าฝนพูดอีกครั้งทำให้ฟางชะงักหวนคิดถึงอดีต

นึกถึงตอนเด็กๆที่ฟางพยายามแบ่งเบาภาระของแม่และป้าฝนที่เปิดเพิงขายข้าวแกงเล็กๆขายหน้า

บ้าน ส่วนตัวเองก็รับอาสาส่งข้าวแกงที่ป้าและแม่ทำให้ในละแวกบ้านแถวนั้น จนตัวเองเกือบถูกรถ

ชนโชคดีที่ป้าฝนดึงเธอออกมาก่อยไม่อย่างงั้นเธอคงตายไปแล้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่จ้ะ ป้าเป็นผู้ใหญ่ที่ฟางเคารพรักเท่ากับแม่เลยนะฟางไม่ทิ้งป้าหรอก”ฟางพูดแล้วกอดป้าฝน

แน่นพลางคิดหาทางออก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ถ้าเหม่อขนาดนี้ก็ไปหาฟางที่เขาใหญ่ซะสินี่ก็วันเสาร์แล้ว”แก้วเดินออกมาเห็นโทโมะเอาแต่นั่ง

เหม่อมองโทรศัพท์มือถือตัวเองที่เป็นหน้าจอรูปฟางก็พูด ถึงแม้โทโมะจะอยู่ดูแลเธอแต่ก็ได้แค่ตัว

เท่านั้นเพราะใจเขาอยู่กับฟาง

 

 

 

 

 

 

“ไม่เอาอ่ะโทโมะสัญญากับแก้วแล้วว่าจะดูแลๆแล้วนี่จะออกไปไหน”โทโมะพูดและถามเมื่อเห็น

แก้วเดินออกมาในชุดส่ายเดี่ยวสีดำกับกางเกงยีนส์เข้ารูปตามสไตล์ของแก้ว

 

 

 

 

 

“ออกไปหาเพื่อนนิดหน่อยน่ะ”แก้วพูดแล้วยิ้ม

 

 

 

 

 

 

“เพื่อนที่ไหนน่ะนี่มันเย็นแล้วนะ จะไปกับใคร แล้วเพื่อนที่ไปหาน่ะผู้หญิงรึผู้ชาย”โทโมะยิงคำถาม

ถามแก้วรัว

 

 

 

 

 

 

“นี่โทโมะช้าๆหน่อยก็ได้มั้ง แก้วโตแล้วนะไม่ใช่ด็กๆไม่ต้องซักน่า”แก้วเหวอก่อนจะรีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

“ได้ไงล่ะ ก็เพราะป๊ากับม๊าแก้วไปงานแต่งงานวันนี้และฝากแก้วอยู่ในคามดูแลของโทโมะนะ”โท

โมะรีบพูด

 

 

 

 

 

 

“ป๊ากับม๊าไม่น่าเลย”แก้วแอบถอนหายใจและพึมพำเบาๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องมาบ่น ไม่รู้ล่ะนี่ว่าจะไปด้วยเพื่อดูแลไม่ให้ใครมารังแกแก้ว โอเค จบนะไปกัน”โทโมะรีบ

พูดอย่างมัดมือชกก่อนจะดึงมือแก้วขึ้นรถตัวเองไป

 

 

 

 

 

 

“เอ้า ชนน”แก้วพูดและพลางชนแก้วกับเพื่อนๆในรุ่นสมัยมัธยมที่นัดเจอกันที่ผับหรูแห่งหนึ่ง

 

 

 

 

 

“แก้วนี่เที่ยงคืนแล้ว เมาแล้วกลับเถอะนะ”โทโมะที่นั่เฝ้าแก้วที่มาหาเพื่อนก็เดินมาสะกิดแก้ว

 

 

 

 

 

“ก็บอกว่ามาเองได้ๆ แล้วสุดท้ายก็มาบ่นงี้เนี่ยนะ ไม่เอา นานทีเจอกัน”แก้วงอแงแล้วรีบพูด

 

 

 

 

 

“แต่นี่มันดึกมากแล้วนะแก้ว พอเลยกลับบ้าน”โทโมะเริ่มดุ

 

 

 

 

 

“ทำไมต้องขึ้นเสียงด้วยเล่า โทโมะ”แก้วที่เมาแล้วเริ่มงอแงกับโทโมะทันที

 

 

 

 

 

 

“เอาน่าแก แกกลับไปเถอะเดี๋ยวแฟนแกจะโกรธเอา”เพื่อนในกลุ่มของแก้วคนหนึ่งรีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ พอดีว่าผมเป็นเพื่อนของแก้วเค้าครับไม่ใช่แฟน”โทโมะได้ยินก็รีบพูดอธิบายให้เพื่อนแก้ว

เข้าใจ แก้วได้ยินก็หน้างอก่อนจะเดินแงแงออกไป

 

 

 

 

 

 

“แก้วเดี๋ยวก่อนใจเย็นๆดิ เดี๋ยวชนคนอื่น”โทโมะรีบวิ่งตามมาแล้วเรียกแก้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นมันเป็นแค่เพื่อนไม่ใช่แฟนนายไม่ต้องมาตามย่ะ”แก้วพูดแล้วเดินหงายหลังจะล้ม โทโมะรีบ

เข้าไปประคองทันที

 

 

 

 

 

 

 

“ต้องตามสิ เพราะตอนนี้เธอเมาเดี๋ยวก็ซุ่มซ่ามเดี๋ยวชนโน่นชนนี่แล้วล้มอีกหรอก ชั้นน่ะคือผู้ดูแล

เธอนะ มานี่กลับบ้านกัน”โทโมะพูดก่อนจะตัดสินใจอุ้มแก้วขึ้นแล้วพาแก้วไปที่ลานจอดรถเพื่อนจะ

ขึ้นรถแก้วที่ถูกโทโมะอุ้มก็ยิ้มก้อนจะเอามือโอบรอบลำคอโทโมะเพื่อกอดไว้อย่างมีความสุขอยาก

ให้ช่วงเวลานี้หยุดมีแค่เธอกับโทโมะจริงๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“จะไปไหนน่ะฟาง”นายธีร์ร้องเรียกเมื่อเห็นฟางเดินถือกระเป๋าออกมาจากบ้านพักตัวเอง

 

 

 

 

 

 

“ถ้าพ่อไม่ให้ป้าฝนอยู่ฟางก็จะออกไปพักอยู่กับป้าฝนข้างนอกไงคะ”ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ให้ไป ฟางต้องอยู่ที่นี่ใสฐานะลูกพ่อ”นายธีร์รีบพูดก่อนจะสั่งให้คนสนิทเดินมาเก็บกระเป๋าฟาง

ไป

 

 

 

 

 

 

“ไม่ได้นะ ปล่อยฟาง จะเอาอะไรกับฟางอีกไม่เลี้ยงดูไม่เคยมอบความรักให้ แล้วยังจะพรากคนที่

เลี้ยงฟางมางั้นหรอ ปล่อย กรี๊ดดดด”ฟางทั้งดิ้นทั้งโวยวายเสียงดังจนป๊อปปี้และฝ้ายออกมาดูด้วย

ฟางที่ถูกจับตัว

 

 

 

 

 

 

 

“พ่อจะไปสนใจมันทำไมคะ ไม่อยากอยู่ก็ปล่อยไปซะ”เฟย์รีบเดินเข้ามาว่า

 

 

 

 

 

 

“คุณพ่อครับผมว่าใจเย็นๆกันดีกว่ามั้ยครับ”ป๊อปปี้ห้ามไม่ให้ฝ้ายไปหาฟางก่อนจะเดินมาเอง

 

 

 

 

 

 

“นี่ไม่ต้องมาทำเป็นพูดดี สมน้ำหน้าชั้นสินะที่เห็นตอนสุดท้ายชั้นต้องเป็นแบบนี้ แกก็ด้วยอีกคนนัง

เด็กบ้า ระวังไว้เถอะทำเป็นอวดดีระวังจะเจอดีสักวัน”ฟางพูดขึ้นด้วยความโมโหแล้วพาลไปทั่วตาม

อารมณ์ร้ายของตัวเอง

 

 

 

 

 

 

 

“เห็นมั้ยคะพ่อ ยัยนี่น่ะร้ายจะตายพ่อจะสนใจมันทำไม ไม่ยกสมบัติให้ก็ดีแล้ว”เฟย์พูดแล้วเดินเข้า

มาหมายจะตบฟางที่เป็นเป้านิ่งที่ถูกจับตัวอยู่

 

 

 

 

 

 

ผลัก

 

 

 

 

 

ฝ้ายตรงดิ่งเข้ามาผลักเฟยืล้มแล้วเอาตัวเข้าขวาง

 

 

 

 

 

 

 

“เฟย์พี่ขอล่ะเลิกว่าพี่ฟางสักทีได้มั้ย นี่มันเรื่องของผู้ใหญ่นะ”ฝ้ายที่เห็นพฤติกรรมของเฟย์ที่

ก้าวร้าวมาตลอดก็ว่า

 

 

 

 

 

 

 

 

“ที่พี่ฝ้ายผลักเฟย์ทำไม ทำร้ายเฟย์เพราะมันงั้นหรอ”เฟย์น้อยใจพี่สาวก็รีบวิ่งออกไปจากตรงนั้น

ทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ปล่อยฟาง เพราะพ่อไม่เคยรักฟางอยู่แล้วนิ ฟางจะไปอยุ่กับป้าฝนเพราะอย่างน้อยเค้าก็รักฟางไม่

เคยทิ้งฟาง แม้เราจะอยู่โดยไม่มีสมบัติของพ่อเราก็อยู่กันได้”ฟางพูดขึ้นตามสิ่งที่ตัวเองตัดสินใจ

แน่วแน่ ป้าฝนที่แอบอยู่ในบ้านได้ยินเข้าก็ตกใจก่อนจะรีบปรี่เข้ามาหาฟาง

 

 

 

 

 

 

“ฟางไม่ต้องแล้วลูกพอแล้ว ป้าจะไปเอง”ป้าฝนรีบพูด

 

 

 

 

 

 

“อะไรนะป้าไม่เอานะฟางไม่ให้ป้าปากฟาง”ฟางตกใจกับสิ่งที่ได้ยินก็รีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

“ป้ามาคิดดูดีๆแล้วป้าเองก็แย่มากที่เลี้ยงเรามาในทางที่ผิดแบบนี้ จนเราด้านชาและก้าวร้าวกับพ่อ

ป้าเองสำนึกผิดแล้วฟาง ฟางอยู่ที่นี่กับพ่อนั่นล่ะ ส่วนป้าจะไปจากที่นี่เอง”ป้าฝนพูดแล้วยิ้มให้ฟาง

 

 

 

 

 

 

“ไม่เอา ฟางไม่ให้ป้าไปนะ”ฟางร้องไห้ออกมาแล้วรีบวิ่งไปกอดป้าฝนแน่นอยู่เนิ่นนาน

 

 

 

 

 

 

 

“เอาล่ะฟาง ป้าว่าถึงเวลาที่ป้าต้องไปแล้วอยู่ที่นี่กับพ่อเถอะนะ”ป้าฝนพูดและยิ้มให้ฟางก่อนจะ

หยิบกระเป๋าที่ตัวเองเก็บเตรียมไว้เดินออกไปจากรีสอร์ตนี้ทันที ฟางนิ่งแล้วเดินหันหลังกลับไป

“ไม่เป็นไรนะคะพี่ฟาง”ฝ้ายเห็นฟางเศร้าก็รีบเดินเข้าไปปลอบฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“ฝ้ายพี่ไม่เหลือใครแล้ว ฮือๆ”ฟางร้องไห้ออกมาแล้วกอดฝ้ายแน่นก่อนที่ฝ้ายจะกอดปลอบฟางไว้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่2ป้าหลานยอมวางมือแล้วจริงๆงั้นหรอ”ป๊อปปี้กอดอกมองฟางที่กอดภรรยาตัวเองแล้วพูดด้วย

ความสงสัย

 

 

 

 

 

 

ถ้าพี่น้องดีกันแล้วป้าฝนจะว่าไงนะ แต่บอกเลยตอนหน้าป้าฝนเตรียมเอาคืนเฟย์แล้วล่ะ

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา