แฝดริษยา

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ค่อยๆนะคะพ่อ”เฟย์ที่ประคองนายธีร์ที่พื้นตัวในหลายวันต่อมานั่งรถเข็นกลับเข้ามาในบ้าน
 
 
 
 
 
 
 
“มีอะไรรึเปล่าฝ้าย ป๊อปปี้ทำไมถึงเอาของพวกนี้มาล่ะ”นายธีร์มองป๊อปปี้และฝ้ายที่ยืนข้างกันแล้ว
ถือเทียนแพก็ถามขึ้น
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“คือผมอยากจะมาขอขมาคุณลุงครับ กับสิ่งที่ผมได้ทำกับฝ้าย”ป๊อปปี้เดินเข้ามากราบนายธีรืเพื่อ
ขอขมาแล้วนึกย้อนถึงเมื่อหลายวันก่อนที่ฝ้ายถูกแบงค์ข่มขืนจากการร่วมมือของพวกฟางและ
แบงค์และจะถอนหมั้น ป๊อปปี้ไม่ยอม และปลอบใจเธอก่อนที่ทั้งคู่จะตกเป็นของกันและกันด้วย
ความเต็มใจ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เห้อ ลุงคงไม่สามารถว่าอะไรพวกเราแล้วสินะเพราะว่าไหนๆเราก็จะแต่งงานกันแล้วนิ”นายธีร์พูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“แต่มีอีกเรื่องค่ะที่พ่อควรจะจัดการให้ถึงที่สุด เพราะวันนั้นที่พี่ฝ้ายโดนทำร้ายต้นเหตุมันมาจากนัง
แม่มดฟางนั่นกับป้ามันค่ะ พวกนั้นหลอกพี่ฟางให้ถูกพวกนายแบงค์จับไป”เฟย์พูดขึ้นมาอย่างแค้น
เคืองแทนพี่สาว
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อะไรนะ เรื่องแบบนี้ทำไมกานดาไม่บอกชั้นห้ะ”นายธีร์หันไปถามภรรยาที่เงียบไม่ยอมบอกเรื่องนี้
 
 
 
 
 
 
 
“อย่าทำให้เป็นเรื่องใหญ่เลยค่ะ ฝ้ายจะคิดว่ามันคือกรรมของฝ้ายเองที่ฝ้ายจะต้องขดใช้ให้พี่
ฟาง”ฝ้ายพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ได้ พ่อจะไม่ปล่อยให้เรื่องนี้เกิดขึ้นแล้วฟางลอยหน้าลอยตาแบบนั้น พ่จะไปเอาเรื่อง”นายธีร์
พูดก่อนที่จะให้เฟย์พาเขาไปหาฟางและป้าฝนที่บ้านพักทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่พ่อหายแล้วหรอคะ”ฟางหันไปเห็นพ่อก็แอบดีใจแต่ก็ทำทีเป็นไม่สนใจ
 
 
 
 
 
 
 
 
เพี้ยะ
 
 
 
 
 
 
นายธีร์ฝืนตัวเองขึ้นมาแล้วตบหน้าฟางหันท่ามกลางความตกใจของป้าฝน
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่มันเรื่องอะไรธีร์ ทำไมถึงทำแบบนี้กับฟางห้ะ”ป้าฝนพุ่งจะไปเอาเรื่องนายธีร์ทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
“น่าจะถามพวกเธอเองว่าทำไมถึงทำร้ายฝ้าย ฟางหัวใจของเราทำด้วยอะไรทำไมถึงทำร้ายน้อง
แบบนี้ ทั้งๆที่น้องทั้งรักทั้งดีกับแกแต่แกกลับร่วมมือกับคนทางโน้นทำร้ายน้องสาวตัวเอง
น่ะห้ะ”นายธีร์ว่า
 
 
 
 
 
 
 
“พ่อคะ พอเถอะค่ะอย่าทำร้ายพี่ฟางเลยฝ้ายขอ”ฝ้ายรีบวิ่งมาห้ามพ่อตัวเอง
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ต้องมาทำตัวเป็นคนดีหน่อยเลย นี่คงจะร้องไห้ฟ้องพ่อแล้วสินะ”ฟางพูดแล้วเหล่มองฝ้าย
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่ยังไม่สำนึกอีกหรอฟาง เธอนี่มันเป็นผู้หญิงใจจืดใจดำจริงๆ แถมทำผิดไม่ยอมรับผิดอีก”ป๊อปปี้
ว่า
 
 
 
 
 
 
 
“ก็อย่างงี้ล่ะพี่ป๊อป หน้านี่หนาจะเท่าซีเมนต์อยู่แล้ว สามัญสำนึกก็ไม่มีหรอก”เฟย์ว่าฟาง
 
 
 
 
 
 
“อย่ามาปากดีแถวนี้นะ อยากโดนต่อยอีกรึไง”ฟางหันขวับแล้วชี้หน้าว่าเฟย์
 
 
 
 
 
“เลิกก้าวร้าวได้แล้วยัยฟาง นี่ต่อหน้าพ่อนะยังจะทำแบบนี้อีกหรอ”นายธีร์รีบว่า
 
 
 
 
 
 
 
“ทำไมคะ ทีนังเด็กปากเสียนี่ว่าฟาง พ่อกลับยืนเฉยแค่พอฟางตอบโต้พ่อกลับว่าลำเอียงดี
จริงๆ”ฟางว่า
 
 
 
 
 
 
“นี่อย่ามาพูดเรื่องอื่นนะ คราวนี้เราทำเกินไปจริงๆ เอาเรื่งที่ทำร้ายฝ้ายก่อนแล้วค่อยว่าเรื่อง
เฟย์”นายธีร์ว่า
 
 
 
 
 
 
“พ่อคะ ฝ้ายขอให้มันแล้วไปเถอะค่ะ ฝ้ายไม่ถือโทษโกรธพี่ฟางอะไรเลย”ฝ้ายพยายามพูด
 
 
 
 
 
 
 
“มารยา ตอแหล”ฟางที่โกรธจากที่เฟย์ว่าเมื่อกี้หันขวับไปว่าฝ้ายทันที
 
 
 
 
 
 
เพี้ยะ
 
 
 
 
 
 
 
ป๊อปปี้ที่ทนต่อไปไม่ไหวตรงดิ่งไปตบหน้าฟางท่ามกลางความสะใจของเฟย์
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไอ้หน้าตัวเมียแกทำผู้หญิง”ป้าฝนโกรธจัดพุ่งเข้าไปทึ้งตีป๊อปปี้ทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“พอได้แล้ว หยุดทุกคนนั่นล่ะ เลิกบ้าสักที นี่คือโทษฐานที่เธอเลี้ยงหลานไม่ดี ชั้นจะไม่ให้เธอ
ทำงานที่รีสอร์ตอีกแล้ว ส่วนหุ้น50%เปอร์เซ็นากรีสอร์ตเป็นอันยกเลิก ถ้าอยากได้เงินก็หางานทำ
เองที่นี่”นายธีร์ว่าก่อนจะให้เฟย์เดินออกไป
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ยุติธรรมที่สุด”ฟางอึ้งไม่คิดว่าพ่อตัวเองจะคิดออกากมรดกครึ่งนึง
 
 
 
 
 
 
 
 
“พี่ฟาง”ฝ้ายจะเข้าไปหาฟางก็ถูกป๊อปปี้ลากกลับไปเพราะกลัวว่าฟางจะทำร้ายฝ้ายอีก
 
 
 
 
 
 
 
 
“เห็นมั้ยฟาง เพราะวันนั้นแกใจอ่อนช่วยนังฝ้าย ผลที่มันตอบแทนแก มันให้พ่อมันหักเปอร์เซ็นทุก
อย่างของแกหมดแล้ว เพราะมันแค้นแกยังไงล่ะที่แกปล่อยให้มันถูกไอ้แบงค์ข่มขืนมันและให้เมีย
มันมาทำร้าย ดูสิเป็นไง เรื่งที่แกไปช่วยมันในวันนั้นมันกลับไม่พูดความดีแกวันนั้นเลย แกทำดีให้
คนผิดแล้วล่ะฟาง ตอนนี้มันน่ะได้สมบัติทั้งหมดแล้วแทนที่พ่อแกจะแบ่งให้แก เป็นไงล่ะเป็นคนดี
เพื่ออะไร ยอมหรอที่จะเห็นมันมีความสุข”ป้าฝนรีบยุฟาง
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่มีวัน ฟางจะไม่มีวันให้พวกมันมีความสุขหรอก พวกมันจะต้องเจ็บเหมือนกับที่ฟางเจ็บแบบ
นี้”ฟางปาดน้ำตาแห่งความโกรธตัวเองก่อนะพูดออกมาด้วยความแค้นที่ถูกป๊อปปี้ตบหน้าเมื่อกี้
ท่ามกลางคนในบ้าน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“วันนี้พี่ฝ้ายสวยจังเลยค่ะ”เฟย์ชมฝ้ายที่อยู่ในชุดวันหมั้นในแบบชุดไทยเรียบๆดูสวยหวานใน
กระจก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“สวยก็สวยได้แค่เพียงภายนอกเท่านั้น เพราะภายในมันไม่เหลือแล้ว”ฝ้ายมองตัวเองในกระจกแล้ว
พูดเศร้าๆ
 
 
 
 
 
 
 
“วันนี้เป็นวันสำคัญของเราอย่าทำหน้าเศร้าแบบนั้นสิฝ้าย”ป๊อปปี้เดินเข้ามาโอบกอดฝ้ายแล้วพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
“พี่ป๊อปเข้ามาได้ยังไง เค้าถือกันนะว่าห้ามให้เจ้าบ่าวเจ้าสาวเห็นหน้ากันก่อนพิธีเดี๋ยวจะไม่ได้
แต่งงานนะ”เฟย์ว่า
 
 
 
 
 
 
 
“เอาน่า นี่ก็จะจดทะเบียนกันอยู่แล้วอย่าคิดมากเลย ลงไปกันเถอะนะ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะโอบเอว
ฝ้ายลงไปเข้าร่วมพิธีหมั้นและจดทะเบียนสมรสในช่วงเข้า และตามด้วยพิธีรดน้ำสังข์ที่จัดอย่าง
เงียบๆไม่เอิกเกริก
 
 
 
 
 
 
 
 
“มาทำไมใครเชิญไม่ทราบ”เฟย์เดินเข้าไปขวางฟางที่เดินเข้ามา
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่มันงานของหลานชั้นอีกคนทำไมพวกเราะมาไม่ได้ หรือว่าอยากจะให้คนอื่นเค้านินทาเอาว่าคน
บ้านนี้รักลูกไม่เท่ากัน”ป้าฝนพูเสียงดังทำให้เฟย์ขัดไม่ได้
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“พี่ขออวยพรให้น้องสาวของพี่คนนี้พบเจอแต่ความสุขอย่างที่พี่เคยได้เจอนะจ้ะ”ฟางรดน้ำสังข์ให้
ฝ้ายแล้วพูดพลางจ้องไปที่ฝ้ายที่ยังอยู่ในอาการซึมเศร้ากเหตุการณ์ร้ายๆจดอดใจหายลึกๆไม่ได้ที่
ฝ้ายไม่มีความสดใสเหลืออยู่เลย แต่ทำไงได้ เธอจะใจอ่อนให้ใครไม่ได้ ทุกอย่างยังคงต้องดำเนิน
ตามแผนการเดิม ในเมื่อเธอไม่ได้สมบัติแล้ว เธอกับป้าไม่มีความสุข คนอื่นในครอบครัวนี้อย่าหวัง
จะได้ความสุข โดยเฉพาะป๊อปปี้ที่ทำร้ายเธอเมื่อวันก่อน
 
 
 
 
 
 
 
 
“เสร็จพิธีช่วงเช้าไม่มีอะไรแล้วฝ้ายขอตัวไปนอนนะคะ”ฝ้ายพูดเมื่อเสร็พิธีแล้วเดินขึ้นไปนอนบน
ห้องนอนตัวเองทำให้ฟางและป้าฝยยิ้มเยาะเมื่อเห็นทุกอย่างลงล้อคอย่างที่พวกเธอไม่ต้องทำ
อะไร เพราะนายธีร์เองก็มีเขื่อนและเฟย์พาไปทำกายภาพบำบัดต่อที่โรงพยาบาล คุณกานดาและ
เตือนใจก็ออกไปพูดคุยกันด้านนอกจะวางยานอนหลับก็ไม่ยากอะไร
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“แหมๆ รีบใหญ่เลยนะที่จะเข้าไปอยู่กับฝ้ายแบบนั้น”เมื่อไม่มีใครอยู่กับป๊อปปี้ฟางก็รีบปรี่เข้ามาใน
ห้องนอนของเขาแล้วเห็นป๊อปปี้เก็บของเตรียมจะไปอยู่ห้องฝ้ายก็ว่า
 
 
 
 
 
 
 
“ก็ต้องรีบอยู่แล้วล่ะเพราะว่าแถวนี้พวกงูพิษน่ะมีเยอะ จะมาแว้งกัดทำร้ายฝ้ายกับคนในครอบครัว
เมื่อไหร่ก็ได้”ป๊อปปี้พูดแล้วเหล่มองฟางที่ยืนกอดอกในห้องอย่างไม่เป็นมิตร
 
 
 
 
 
 
 
“นี่จะมองชั้นแบบนั้นทำไมกันล่ะหืม คราวนี้ขั้นมาดีนะ เพราะไหนๆนายเองก็จดทะเบียนเป็นสามี
น้องสาวชั้นถูกต้องตามกฎหมายแล้ว ชั้นก็แต่ะจะมายินดีด้วยเฉยๆ”ฟางพูดก่อนจะเปิดขวด
เชมเปญแล้วรินแชมเปญใส่แก้วยื่นให้ป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่กิน/นี่ไม่ไว้ใจชั้นหรองั้นดูนี่”ป๊อปปี้ปฏิเสธฟางรีสวนก่อนจะดื่มแชมเปญส่วนตัวเองขนหมด
ป๊อปปี้จึงต้องดื่มตามอย่างขัดไม่ได้นหมดแก้ว
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อื้ออ”ทันทีที่ป๊อปปี้กลืนแชมเปญหมดฟางก็ตรงไปจูบชายหนุ่มก่อนจะดันแชมเปญที่ตัวเองยังไม่
ได้กลืนใส่ปากป๊อปปี้ ขนชายหนุ่มกลืนของเหลวที่อยู่ในปากจนหมด
 
 
 
 
 
 
 
 
“แค่กๆ ทะ ทำไมนี่คุณเอาอะไรให้ผมกิน”ป๊อปปี้ที่เห็นฟางเช็ดปากตัวเองและส่วนเขาก็เริ่มเซไป
มาก็พยายามคุมสติเพื่อถามฟาง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“พี่กับน้องได้อะไรมาเหมือนๆกันแล้ว จะมีสามีคนเดียวกับน้องจะเป็นไรไป”ฟางเดินมาลูบแก้ม
ป๊อปปี้แล้วพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
“ยะ อย่านะ”ป๊อปปี้พยายามคุมสติแต่สุดท้ายก็กลับต้านทานสติไม่ไหวและควมคุมร่งกายไม่อยู่
ค่อยๆหลับตาลงและล้มลงไปฟางรีบประคองป๊อปปี้มาที่เตียงนอนก่อนจะจัดการถอดเสื้อผ้าของ
ชายหนุ่มจนหมด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ช่วยไม่ได้นะ ตอนนั้นนายอยากทำให้ชั้นเจ็บเอง ป๊อปปี้”ฟางยิ้มเยาะออกมาอย่างร้ายกาก่อนจะ
ถอดเสื้อผ้าตัวเองบ้าง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อืม เย็นป่านนี้แล้วหรอทำไมป๊อปปี้ถึงไม่ขนของมาอีกนะ”ฝ้ายที่ตื่นขึ้นมาในตอนเย็นพบว่าในห้อง
ยังไม่มีข้าวของของป๊อปปี้ที่บอกว่าจะขนมาไว้ในห้องก็แปลกใจก่อนจะเดินลงไปที่บ้านพักของช้าย
หนุ่ม
 
 
 
 
 
 
 
 
แอ้ด
 
 
 
 
 
 
 
ฝ้ายที่แปลกใจกับบ้านที่เงียบราวกับไม่มีคนอยู่ก็เดินเข้าไปในห้องนอนของสามี
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ป๊อปปี้ พี่ฟาง”ฝ้ายช้อคสุดขีดเมื่อเปิดประตูไปเจอภาพสามีสุดที่รักกับพี่สาวฝาแฝดตัวเองนอน
กอดกันบนเตียงในสภาพไม่สวมอะไรเลยทั้งคู่
 
 
 
 
 
 
 
เห้ออออ จะว่าไปฝ้ายนี่โดนทั้งขึ้นทั้งล่องเลยนะเนี่ย
 
 
ฟางป้าฝนแค้นก็โดนรังแก ตอนนี้ฟางแค้นป๊อปปี้ก็ยังจะโดนอีก
 
 
 
 
แต่บอกเเล้วว่าฟางยังมีจุดพีคกว่านี้อีกกกกก