[Boyfriend]The winner love แข่งรักจับใจนายตัวแสบ

7.8

เขียนโดย d_wow

วันที่ 4 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 17.25 น.

32 ตอน

1 วิจารณ์

37.28K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 18 เมษายน พ.ศ. 2558 15.14 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

8) 7

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก

7

Jongmin Part

อันยองครับผมจองมิน อาจเห็นผมมาหลานตอนแล้วนะครับ วันนี้ก็เป็นอีกวันครับที่ผมต้องมารอพี่ชายอยู่หน้าผลับ เพราะมันก็ดึกมากแล้ว แล้วพ่อกับแม่ผมก็เป็นห่วงเลยให้ผมมาตาม แต่อยู่ๆก็มีชายคนหนึ่งมาชี้หน้าด่าผม....

'นี่! เอาโทรศัพท์ฉันคืนมานะ'

อ่ะ! สตั้นฮะ คือโทรศัพท์ที่ผมถืออยู่น่ะ มันเป็นของผมนะ จู่ๆ เค้าก็มาตู่อย่างนี้ผมก็งงอ่ะดิ อีกอย่างก็คงจะเมามั้ง ผมไม่สนหรอก ผมหันไปสนหน้าประะตูผลับซะมากกว่า

"นี่! ไม่ได้ยินรึไง"

พอผมหันไปดูก็เห็นชายร่างสูงนั้นเดินเข้ามาใกล้ผมเรื่อยๆ เห็นอย่างนั้นผมก็คิดว่าเมาแน่ๆ ผมเลยจะเดินออกหนีจากชายคนนั้นให้เร็วที่สุด แต่....

หมับบบบบ

ชายคนนั้นคว้าแขนผมไว้

"จะไปไหน....เอาโทรศัพท์ฉันคืนมา"
"ไม่ได้เมานิ" ผมพูดกับตัวเองเบาๆ พลางมองหน้าคนที่อยู่ตรงหน้า หน้าตาเอาเรื่องมาก...

"โทรศัพท์ของฉันอยู่ไหน!"
"โทรศัพท์ไรของนาย แกแล้วยังจะขี้ตู่อีกนะ" ผมพูดพลางสบัดมือหนานั้นออก
"นี่! ก็ไอ้โทรศัพท์ไอโฟนเครื่องสีขาวที่มีเคสสีฟ้ายังไงล่ะ"
"อ๋อ...! เข้าใจแล้ว นายคงมองโทรศัพท์ของฉันมานานแล้วสินะ ถึงได้รู้ข้อมูล...กะจะหลอกเอาโทรศัพท์ฉันหรอ ไม่มีทางหรอก"

"ห๊ะ!! อะไรนะ ฉันเนี่ยนะจะหลอกเอาโทรศัพท์ตัวเอง นี่...อย่ามาเล่นตัวดีกว่า ขโมยของคนอื่นไปมันผิดกฏหมายนะจะบอก แต่ถ้านายยอมคืนมันมาซะดีๆ ฉันจะไม่เอาเรื่องนายเลย" เอ๊ะ..นายนี่นิ เป็นคนบ้าป่ะว่ะ -0-

'คุณครับๆ'

จู่ๆก็มีเสียงของพนักงานในผลับหันมามองที่ไอ้ขี้ตู่ ทั้งผมและไอ้ขี้ตู่ก็หับไปมองพนักงาน ในมือของพนักงานเป็นโทรศัพท์เครื่องหนึ่ง เฮ้ย! มันเหมือนของผมมากเลยอ่า ผมหยิบโทรศัพท์ของผมที่อยู่ในกระเป๋าขึ้นมาดู >>ก็อยู่นี่หว่า...เหมือนกันมาก<<

"นี่โทรศัพท์ของคุณไหมครับ? ผมเก็บได้ที่โต๊ะที่คุณนั่ง"

ไอ้ขี้ตู่หยิบโทรศัพท์ที่พนักงานยื่นให้มาดู แล้วหันมามองเครื่องโทรศัพท์ของผมในมือ

"แฮะๆ..."
"หึ...! เอาไง ว่าฉันไว้ซะเยอะเลย" ผมทำหน้าตาเอาเรื่องอย่างมาก
"ก็แล้วทำไม...มันเป็นแค่เรื่องเข้าใจผิดนะ" โห..ไอ้นี่ ตอบหน้าระรื่น
"อ๋อหรอ....!!"

'จองมินๆ!!'

เสียงของชายร่างสูงคนหนึ่งยื่นเรียกผมอยู่หน้าผลับ ร่างกายที่อ่อนระฮวยหยั่งกะคนเมา นั้นพี่ชายผมเอง 'อี จงซอก'

"ฝากไว้ก่อนเถอะ!"

ผมพูดอย่างหัวเสียก่อนจะรีบเร่งฝีเท้าไปหาพี่ชาย ถ้าได้เจอกันอีกนะผมจะคิดบัญชีกับนายนั้นอย่างนักๆ โทษฐานมาหาเรื่องผม มาทำให้ผมต้องหงุดหงิด !! >.<

End Jongmin Part

รุ่งเช้า..'
เฮ!....ดอกกุหลาบ'

ตอน 7

สารบัญ

ตอน 9